Μυθολογια

RESPECT! Eιχα και ‘γω καει με αυτην την σειρα. Πρωτη μου επαφη με την ελληνικη μυθολογια ηταν οταν ημουν Β’ δημοτικου και καραγουσταρα. Τα καταβροχθιζα ολα τα σχετικα βιβλια. Απο 'κει και περα ομως δεν ασχοληθηκα αλλο, δεν εκατσε. Εκτος απο την ελληνικη μυθολογια την περιεργεια μου τραβουσε και η αιγυπτιακη αλλα δεν την πολυ-εψαξα εν τελει.

εγω την αιγιπτιακη αρχισα να την ψαχνω τωρα τελευταια

εξαιτειας του λοστ :lol:

Ξεθάβω ορισμένα τυχαία θρεντ (απο τα πιο ενδιαφέροντα που υπάρχουν σε ολόκληρο το φόρουμ) μπας και δούμε κανένα παραπάνω ποστ σ’ αυτή την κατηγορία…

Και εγω μεγαλωσα με τις σειρες του Στρατικη. Μου τις ειχε παρει απο οταν ημουν μικρος η μανα μου και οι αλλοι με λεγανε φυτουκλακι που ηξερα τοσα πολλα.
Νταξ η Ελληνικη μυθολογια ειναι γαματη με τους μυθους για τα τσιλιμπουρδισματα του Δια, τον Αδη, τα ποταμια του (Dante’s Inferno και μαλακιες… :p), τους θεους κλπ, αλλα προσωπικα η αγαπημενη μου ειναι η Σκανδιναβικη μυθολογια. Ραγκναροκ (το αγαπημενο μου μερος… η τελικη μαχη πριν ερθει το αναποφευκτο τελος), Βαλχαλα (fallen heroes και μπυρες), Nιφλχαιμ και δε συμμαζευεται.
Yeah baby :thumbup:

The class I took on Greek mythology made me decide to become a Classicist…! So interesting. Of course it does run in my family. My grandpa published a book of retellings of Greek myth, and my uncle published a book on Homer. Both teach Classics which is what I want to do.

Would love to take a class on Scandinavian myth or Egyptian, but they don’t offer one at my university …

Bonesofghosts, just to inform you (and any other interested), there are a lot more foreign people out there who study and know about greek mythology and history, than actual greeks, who usually take all this knowledge for granted and stick to what they “learned” at school…

Ναι ρε φιλε!Την ειχα λιωσει μικρος τη σειρα!Κοιταξα τωρα μια γρηγορα στο ραφι και βρηκα τη Τιτανομαχια.Πολυ γαματη σειρα βιβλιων και διαβαζοταν νερακι απο οσους γουσταραν μυθολογια κι ετσ’…Ομορφιες:)

Ρε και του στρατικη και τις αλλες που ποσταρ εο γκρακχος,τις εχω,και τις ελιωνα πιο μικρος!

Ρε τι γίνεται??

Κι εγώ τις είχα και τις είχα λιώσει ανελέητα

Ρε μάγκες λογικό. Οι περισσότεροι τις ξέρουμε και τις δύο αυτές σειρές!

Το θέμα ποιό είναι όμως. Τα είχα ξαναπεί. Ο Στρατίκης είναι για μικρά παιδιά. Να χαζεύεις το σχέδιο και να είσαι σε φάση “ουουουουουου”, σαν τα εξωγήινα σκατουλάκια στο Τόι Στόρι 2 ένα πράγμα. Και από κείμενο μηδέν. ΜΗΔΕΝ όμως ε. Η αποθέωση της απλοϊκότητας, της επιδερμικότητας, της στειρότητας στην έκφραση και το στοχασμό. Λογική κατάληξη τα απαράδεκτα βιβλία “Μακεδονία (ήταν και θα είναι ελληνική!)”, και το δίτομο (εκτός της συγκεκριμένης σειράς) “Το αθάνατο 1821”, όπου περνάει όλος ο εθνικιστικός, σκοταδιστικός, φιλοκληρικαλιστικός, εμμέσως φασιστικός οχετός. (Το τελευταίο από οπτικής άποψης το ξέρετε πολλοί, γιατί τα σχέδιά του αποτελούν το artwork γνωστού δίσκου του γνωστού εγχώριου metal συγκροτήματος Marauder.)

Ας πάρουμε απ’ την άλλη τους αδερφούς Στεφανίδη. Εδώ το σχέδιο είναι μεν σαφώς πιο παιδικό και απλό σε σχέση με το Στρατίκη, κάτι που φαινομενικά το κάνει συνολικά πιο “παιδική” σειρά. Κι όμως! Ακόμα και τα μέρη του έργου που αφορούν τη Μυθολογία καθ’ αυτή είναι κλάσεις ανώτερα και το καθιστούν έργο που διαβάζεται από όλες τις ηλικίες, αλλά η κορύφωση έρχεται με τις εκδόσεις που περιλαμβάνουν τα δύο Ομηρικά έπη, τις τραγωδίες του Σοφοκλή και του Αισχύλου για το μύθο του Οίκου των Λαβδακιδών (βλέπε Οιδίποδας και όλα τα υπόλοιπα) και τον προμηθεϊκό μύθο, επίσης με βάση την τραγωδία του Αισχύλου. Εδώ έχεις και λόγο μεστό και ενδιαφέροντα, και άπειρο γλωσσικό πλούτο, και ρεαλισμό στους χαρακτήρες, και μηνύματα πραγματικά προοδευτικά και τέρμα ανθρωπιστικά. Συν το γεγονός ότι όλα αυτά ακολουθούν μια συγκεκριμένη ταξινόμηση, μια σχεδόν χρονολογική αλλά κυρίως φιλοσοφική ιεράρχηση, που επιχειρεί με πολύ σοβαρό τρόπο να ερμηνεύσει και να κατανοήσει τη Μυθολογία μέσα σε ένα ιστορικό και κοινωνικό πλαίσιο, σε αντιδιαστολή με τα βιβλία του Στρατίκη τύπου “Ελληνική Μυθολογία Α’, Β’, Γ’” (πάλι καλά που δεν ονόμασε τα υπόλοιπα “2+3: δε ριτέρν”), όπου η μέθοδος ποιά είναι; Οι επιμέρους μύθοι να συλλέγονται σε ένα βιβλίο χωρίς καμία λογική, σαν άσχετες μεταξύ τους ιστοριούλες, και με αποτέλεσμα έτσι να κατανοούνται κι όλας. Εγώ δεν το κρύβω ότι την Ελληνική Μυθολογία άρχισα να την καταλαβαίνω όταν τη διάβασα από Στεφανίδη, δηλαδή αρκετά μετά σε σχέση με Στρατίκη. Και επίσης ότι τα προαναφερθέντα, καθώς και άλλα εξαιρετικά έργα όπως την Αργοναυτική Εκστρατεία, τον Ηρακλή και το Θησέα, τα διαβάζω ακόμα και σήμερα καμιά φορά με την ίδια ευχαρίστηση όπως τότε.

Συμφωνώ 100%. Κι εγώ από Στεφανίδη τη διάβασα και τη γούσταρα περισσότερο, απλά είχα και το Στρατίκη για το άρτγουορκ.

Τώρα που το σκέφτομαι, μπορεί να μπει και σε πολ από που την προτιμάμε.

Άστο καλύτερα. Θα έχουμε καμιά συντριπτική επικράτηση Στρατίκη και θα χρειαστεί να αποχωρήσουμε από το φόρουμ σε ένδειξη διαμαρτυρίας.

Αν και δεν πρόλαβα και βασικά δεν μπόρεσα να διαβάσω όοοολα τα παραπάνω posts θα προτείνω για παιδιά χαλαρά τις εκδόσεις Στρατίκη. Τρομερό Artwork.Επίσης πολύ καλές οι εκδόσεις αδελφών Στεφανίδη.
Για μία ποιό σοβαρή μυθολογία θα έλεγα του Κερυννύι (ή όπως αλλιώς τον λένε)αλλά δυστυχώς γράφτηκε πολύ παλιά και έχουνε βρεθεί νέα ευρύματα όπου αναθεωρούν πολλά γραφομενά του σχετικά με την προέλευση των μύθων.

οντως Στρατικη…τις εχω ακομα και ειναι σαν την λακτα…η πρωτη αγαπη κ παντοτινη!!!

Βλέπεις Ρεντ, ξέρω τί σου λέω.

Πολύ καλή είναι και η μυθολογία από τον Ζαν Ρισπέν,πανάκριβη αλλά τρομερή!Για όποιον τον ενδιαφέρει μία σφαιρική άποψη για διάφορες μυθολογίες πολύ καλή και η δουλειά του L.Bernard με τον τίτλο “Παγκόσμιο μυθολογία”.

και η μυθολογια του Τσιφορου…που εχει μεσα πολυ καλη ερευνα αλλα τα γραφει με το μοναδικο τρρρομερο του στυλ…δεν ξερω αν εχω γελασει περισσοτερο με βιβλιο…ΕΠΟΣ!!!:bow:

Και η ελληνικη μυθολογια του Τσιφορου ειναι ομορφη.

Θελει υπομονη ομως και κεφι

εδιτ: μα τη παναγια δε διαβασα το παραπανω ποστ :expressionless:

Δεν την γνωρίζω…#-o
Ευχαριστώ για την πρόταση θα την τσεκάρω οπωσδήποτε.Να υποθέσω γράφει χιουμοριστικά;

γιαπ, προσωπικα το χιουμορ του το λατρευω, παντα συγχρονο. Αλλα ειναι φορες που κουραζει