Ο Νόμος του Μέρφι. όσα δε φέρνει ο χρόνος

Ο συγκεκριμένος πρέπει όντως να είναι διασταύρωση με ΚΤΕΛ. Αφότου έφυγες έκανε πάνω κάτω τον πεζόδρομο τουλάχιστον 3 φορές…

δοξασμένο under, κόζμο που μαζεύεις…

Ναι αλλά σήμερα τον είδα [I][B]εκτός δρομολογίου[/B][/I].:expressionless:

Μπρέιν ντεντ καλή τύχη!

Αχαχαχ, nut ωραίες φάσεις!

Εμένα θα έψαχνε.:expressionless:

[SIZE=“7”]ΟΚ ΜΕΝΕΙΣ ΔΙΠΛΑ ΣΕ ΑΜΑΞΟΣΤΑΣΙΟ. ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΜΕ!!! [/SIZE]

Όταν αρχίσει να με καταδιώκει ένας άσκημος θαμώνας Εξαρχείων με μονόφρυδο, διασταύρωση ανθρώπου με ΚΤΕΛ, ίσως αλλάξω άποψη.
[grafikosalert]Μέχρι τότε όμως, τι under? Να συχνάζετε στην Καρύτση. Εκεί μαζεύεται καλός κόζμος.[/grafikosalert]

Ευχαριστώ αλλά δεν είχα και πολύ τελικά.

160 Ε, αλλαγή ψυγείου. :frowning:

Κλασσική περίπτωση βλάβης, τρύπησε ένας σωλήνας και δεν άλλαζε μόνο αυτός, έπρεπε να αλλάξουν όλο το ψυγείο…κλασσικές τσατσιές.

Σιγουρα στο λεωφορειο θα ερθει να κατσει διπλα μου αυτος που βρωμαει περισσοτερο απ ολους, εχω βαρεθει πια :@ καθε φορα το ιδιο!

χμμμ.σηκωνει σκεψη το απο πανω.

να πλενεσαι σου λεει ρε, τι σκεψη;

Είσαι σπίτι και βαριέσαι αφόρητα να πας στη σχολή γιατί έχεις ένα μάθημα μόνο. Αποφασίζεις να πας τελικά.
Ε, είτε το μάθημα δεν θα γίνει, είτε θα γίνει κουτσουρεμένο :blow:

Τελευταία μου χαμογελάει σαρδόνια ο Μέρφης…

Sorry, αλλα εσυ φταις που εκανες τον κοπο να πας… :wink:

Χαχα, μα εκεί ακριβώς είναι η ειρωνεία του Μέρφυ.
Όταν σε αντίστοιχες περιπτώσεις δεν πηγαίνω, μαθαίνω αργότερα ότι έχασα σημαντικό μάθημα.
Όταν πηγαίνω, παθαίνω τα προηγούμενα…#-o

το να πηγαινετε παντα δε παιζει? :stuck_out_tongue:

Έχεις πολλάαααα να μάθεις μικρέ Παπαρδέλα.

Αποφασίζεις να διαβάσεις αυτό το ξεθαμμένο τόπικ για να νιώσεις λίγο καλύτερα σε σχέση με τις δικές σου γκαντεμιές, κια αντ’ αυτού σου έρχονται στο μυαλό όλες μαζεμένες. (νόμος του Μέρφι μέσα στο νόμο του Μέρφι :expressionless: )

Ενδεικτικά, εδώ και 3 μέρες κοιμάμαι τρίωρα. Σήμερα είχα βάλει ξυπνητήρι στις 6 για να διαβάσω. Με το που κλείνω το ξυπνητήρι τα μάτια μου κλείνουν αυτόματα και ξυπνάω στις 8μιση. Αφου αποφασίζω οτι δεν πειράζει να χάσω την πρώτη ώρα, διαβαζω στα γρήγορα και βάζω καφέ. Οταν παω να τον βγαλω συνειδητοποιώ ότι δεν έχω πατήσει το κουμπί της καφετιέρας. Τον βάζω κι ενώ η ώρα περνάει λεω δεν πειράζει, ας χασω και τη δεύτερη γιατι θα κοιμαμαι όρθια. Κατεβαίνω για το σχολειο λιγο πριν ξεκινησει η τρίτη ώρα. Φορώντας μπιτζάμα (κόκκινη με καρδούλες, όχι τίποτα που χεστηκα να παω στο σχολείο με αυτό.). Άντε πάλι πίσω να αλλάξω. Μέχρι να παω σχολειο, είχε χτυπήσει ήδη το κουδουνι, χάνω και τρίτη ώρα -,-
Αφου τελειώνω το σχολείο και βγαίνω απο την πόρτα, ξετυλιγω τα ακουστικά μου κι ενας γνωστός εχμ ανόητος, ερχεται και μου τα τραβαει. Και πέφτει το μαξιλαράκι του ακουστικού, και αφαντο το μαξιλαράκι. Και γυρνώντας σπίτι, δεν είχε φαΐ.

Το αστείο πάντως είναι οτι σήμερα στο σχολειο είχααμε πιάσει συζήτηση γι αυτό το θέμα και αναφέραμε
-Τα κλασσικά με τα λεωφορεια.
-Το οτι περιμένεις καποιον σπιτι και κατουριέσαι σαν να μην υπάρχει αύριο. Λες αντε να περιμενω λιγο, αντε ακομη λιγο. Στο τελος λες α στο καλο. Ε η φιλη σου θα χτυπήσει το κουδούνι όταν κάθεσαι στη λεκάνη (ή πάνω απο τη λεκάνη ανάλογα) με ένα ύφος απόλαυσης.
-Όταν ψάχνεις κατι, ΓΙΑ ΩΡΕΣ, στα πιο απιθανα μέρη, έχοντας κάνει δωμάτιο/σπίτι/τσάντα άνω κάτω, τελικά αυτό το κάτι θα το βρεις μπροστά στα μάτια σου(βλέπε πάνω στο γραφειο) όταν το παρεις απόφαση ότι δεν θα το έβρισκες ποτέ.

Αχ.

χαχα θυμαμαι σχετικα με το τελευταιο μια μερα που ειχα χασει το πασο και εδινα μαθημα.ειχα κανει το σπιτι ανω κατω,ειχα πεταξει πραγματα κατω,ειχα απελπιστει και τελικα αφου τα παρατησα το βρηκα στην τσεπη του μπουφαν μου#-o

βεβαια αλλη φορα ειχα οντως παει σε μαθημα χωρις πασο και δεν μου ειπαν τπτ:-s

επισης το παθαινω συνεχεια αυτο με τα γυαλια και σκουντουφλαω στα ντουβαρια μεχρι να τα βρω πανω στο γραφειο πχ.

Αν δεν τα ψάχνεις ενώ τα φοράς καλά είσαι ακόμα…

γινεται αυτο?
αφου αν τα φορας βλεπεις:-s

Εμένα μου έχει τύχει αυτό με το να κρατάω στο ένα χέρι το κινητό και με το άλλο να ψάχνω τις τσέπες μου για αυτό…πιάνεται; :stuck_out_tongue:

Ρε άστο σου λέω…

Αχ γέρο μου
Εσύ γέρασες πριν την ώρα σου
Έλα να σε πάρω αγκαλίτσα.