Ο Σάκης και ο Τάκης ήταν διακοπές στην οροσειρά της Πίνδου.
Κάθονταν στο δωμάτιο του ξεναδοχείου τους και αγνάντευαν την υπέροχη θέα. Ο Σάκης άρχισε να ονομάζει τα βουνά που έβλεπε γύρω του. “Αυτός εκεί”, λέει απευθυνόμενος στον Τάκη, “είναι ο Σμόληκας, αυτός είναι ο Γράμμος, τα Άγραφα είναι παραδίπλα και λίγο πιο πέρα τα Αθαμανικά Ορη”
-“Αυτό εκεί, το βουνό στη μέση, ποιο είναι ρε συ ναουμ;” ρωτάει ο Τάκης.
Ο Σάκης, παρόλο που ήταν άριστος στη γεωγραφία, δεν ήξερε το βουνό.
-“Δεν ξέρω ρε συ”, απαντά ο Τάκης. "Άμα θες, πάμε να δούμε"
Παίρνουν λοιπόν, ο Σάκης και ο Τάκης το αμάξι και κατευθύνονται προς το βουνό. Όταν έφτασαν εκεί ήρθαν αντιμέτωποι με ένα περίεργο θέαμα. Το βουνό ηταν περιφραγμένο, και ένα μεγάλο πλήθος ανθρώπων περίμεναν να μπουν στην είσοδο.
Μπαίνουν μέσα δύο άντρες, ένας 30 χρονών και ένας γύρω στα 20.
Μετά από λίγο, βγαίνει ένας άντρας γύρω στα 25. Έπειτα, μπαίνει ένας άντρας και μία γυναίκα, και οι δύο γύρω στα 40 και βγαίνει μία τραβεστί της ίδιας ηλικίας.
Τότε λέει ο Τάκης: “Α ρε συ θυμήθηκα ποιο βουνό είναι αυτό”
-“Α, ναι ρε;; Ποιο είναι;;”
^^ Αστειο μεν, ολοσωστο δε. Δε θελουμε να συζηταμε τα προβληματα μας, κυριως οταν σας αφορουν αμεσα - θελουμε να τα καταλαβαινετε απο μονοι σας εσεις οι αντρες. Ο πονος μας και το παραπονο μας φτανει μεχρι το διαστημα γμτ! Ποσο αληθινο.
Σε αλλες ζωνες που διαθετουμε ομως μπαινετε χωρις δευτερη σκεψη. Τοτε ειναι καλα, εδω ειναι τα δυσκολα. Ο αντρας στα δυσκολα φαινεται, χρυσε μου, και στο ποσο τον νοιαζει η γυναικα του… Ο ΑΝΤΡΑΣ. Αμα μιλαμε για μεγαλα μωρα, αλλαζει το θεμα.
[SPOILER]Θα λενε παλι οτι κανουμε οφφ τοπικ στα οφφ τοπικ, αλλά να παει να γ@μηθει οποιος το πει.[/SPOILER]
Ειπα τη λεξη που πονα?
[SPOILER]Θα ηταν μαγικο για εμας τις γυναικες να μπορουσατε να διαβασετε τη σκεψη μας. Εσεις ουτε καν προσπαθειτε. Και το κυριοτερο: δε μαθαινετε τπτ απο τις προηγουμενες φορες. Γιατι καποτε λυνεται η γλωσσα μας και σας λεμε τα παραπονα μας, αλλά εσεις ξεχνατε πώς θελουμε να μας χειριζεστε.
Για τον εαυτο μου ως γυναικα, γνωριζω οτι ειμαι απο τα πιο δυσκολα πλασματα, να με καταλαβει και να με χειριστει κανεις. Μακαρι να μην ηταν ετσι, ειναι η γυναικεια φυση ομως τετοια. Το εχω αποδεχτει και προειδοποιω τους αλλους.
Εσεις οι αντρες, αναρωτιεμαι αν παραδεχεστε τα δικα σας σφαλματα τοσο ευκολα…[/SPOILER]
ε ρε ναντια. δεν γίνεται να προσπαθείς και πολλές φορές στον παραλογισμό. άλλο το να νοιάζεσαι τον δικό σου άνθρωπο και άλλο “καλά δεν είδες που κούνησα το αριστερό φρύδι.? να καταλάβαινες απο μόνος σου τι ήθελα. άντε”
Λοιπόν… Ήταν φοβερός μπασκετμπολίστας με μεγαλη καριερα στο NBA… κι όμως … καταφερνε τον ελευθερο του χρονο να βγαζει ελληνικούς λαϊκούς δίσκους… Ποιος ήταν?..
Ο δημόσιος κατήγορος στο δικαστήριο μιας μικρής επαρχιακής πόλης καλεί μια γιαγιά γύρω στα 80 και με τελείως επαγγελματικό ύφος:
Με γνωρίζετε εμένα κυρία Θεοδώρου; …
Και βέβαια σας γνωρίζω κύριε Αλεξίου. Σας ξέρω από μικρό παιδάκι και πρέπει να ομολογήσω ότι με έχετε απογοητεύσει. Λέτε ψέμματα, απατάτε συνέχεια τη γυναίκα σας, κουτσομπολεύετε τους πελάτες σας. Βεβαίως σας γνωρίζω!
Αποσβολωμένος τελείως ο δικηγόρος από την απρόσμενη απάντηση της γριάς και μη ξέροντας τι άλλο να πεί, δείχνει με το δάχτυλό του στην άλλη μεριά της αίθουσας και λέει:
Τον δικηγόρο της υπεράσπισης τον γνωρίζετε;
Ω ναι και τον κύριο Σοφόπουλο τον γνωρίζω, απαντά πάλι η μάρτυς. Τον κρατούσα όταν ήτανε μωρό και μπορώ να πω ότι κι αυτός με έχει απογοητεύσει. Είναι μέθυσος και χαρτοπαίκτης, δεν μπορεί να κάνει σχέση με κανένα και είναι από τους χειρότερους δικηγόρους της πόλης μας!
Στο σημείο αυτό, ο πρόεδρος κτυπά το σφυράκι του στην έδρα, διακόπτει τη διαδικασία και καλεί και τους δύο δικηγόρους να πλησιάσουν την έδρα. Οταν πλησιάζουν, σκύβει μπροστά και τους λέει με σιγανή φωνή:
[B]- Οποιος πούσ*** από τους δυό σας τη ρωτήσει αν με ξέρει έχει φάει ισόβια!![/B]
