Ανεκδοτάκια

[Gigatron]

:lol2:

[Rychehead]

sofi-k : :lol:

[rudolf]

Ήταν δυο συμμαθητές που είχαν κανονίσει να συναντιούνται κάθε δέκα χρόνια μετά την αποφοίτησή τους από το Γυμνάσιο.

Την πρώτη φορά που συναντώνται:
(Αγκαλιάζονται με δάκρυα κλπ)

• Τι κάνεις βρε; Πώς τα πας; Μια χαρά σε βλέπω.
• Ε, να, δε λέω, καλά τα κατάφερα. Τελείωσα σπουδές στα Οικονομικά, έκανα κι ένα MBA, και βρήκα χρηματοδότες για να φτιάξω μια δική μου εταιρεία.
  Πάει πολύ καλά, κι έχω πολλά σχέδια να την επεκτείνω. Μένω σε μια βίλα στη Γλυφάδα. Εσύ όμως; Δε σε βλέπω και τόσο καλά.
• Ασε. Βράσ΄ τα. Δούλεψα λίγο από δω κι από κει και μετά πήγα στρατό.
  Εκεί απόκτησα και την κακή συνήθεια του ποτού. Από τότε που απολύθηκα προσπαθώ χωρίς αποτέλεσμα να βρω καμιά καλή δουλειά, αλλά δε στεριώνω πουθενά. Είμαι αρκετά απογοητευμένος. Και πίνω, πίνω, πίνω…

Μετά από δέκα χρόνια ξανασυναντώνται:

• Ώπα! Τι γίνεσαι βρε παλιόφιλε; Τι βλέπω; Δαχτυλίδι είναι αυτό;
• Ε, ναι. Παντρεύτηκα ξέρεις. Θυμάσαι εκείνη τη συμμαθήτριά μας που έγινε μετά μοντέλο; Κάπου συναντηθήκαμε και ξαναφούντωσε ο παλιός έρωτάς μας.
  Έχω και τρία παιδιά. Κι οι δουλειές, δε λέω πάνε πολύ καλά. Τώρα είμαι επικεφαλής ενός τεράστιου ομίλου επιχειρήσεων, του μεγαλύτερου της χώρας. Συναντιέμαι συχνά με υπουργούς για δουλειές και γνωρίζω προσωπικά και τον πρωθυπουργό. Έχω καμιά δεκαριά βίλες τώρα, αλλά μένω και αρκετά στα ξενοδοχεία μου, καθώς ταξιδεύω πολύ. Εσύ πώς πας;
• Ας τα. Από το κακό στο χειρότερο. Είμαι πέντε χρόνια τώρα άνεργος. Οι γυναίκες δε γυρίζουν ούτε να με κοιτάξουν. Πήρα και δεκαπέντε κιλά. Το μόνο που με ευχαριστεί για να ξεχνιέμαι και λίγο είναι το ποτό. Και πίνω, πίνω, πίνω…

Μετά από δέκα χρόνια ξανασυναντώνται:

• Ωωω! Τον αγαπητό. Μα τι βλέπω; Πώς είσαι έτσι ντυμένος; Αρχοντας σωστός! Και πούρο!
  -Ε, ναι! Βλέπεις, τα πράγματα πάνε όλο και καλύτερα. Ο όμιλός επιχειρήσεών μου είναι τώρα μια από τις μεγαλύτερες πολυεθνικές.
  Νταραβερίζομαι με όλους τους μεγάλους του κόσμου, τον πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών, τον σύντροφο επικεφαλής της Ρωσίας, τους Ευρωπαίους πρωθυπουργούς και βασιλιάδες. Αυτό τον καιρό σχεδιάζουμε τη συγχώνευση της Κόκα Κόλα και των μεγαλύτερων εταιριών πετρελαίου και αυτοκινήτων διεθνώς! (Σκύβει στο αυτί του άλλου) Αγόρασα και τον όμιλο του Playboy και …καταλαβαίνεις! (Κλείνει το μάτι). Αλλά εσένα σε βλέπω χάλια.
• Δε λες τίποτα! Τα χρόνια περνάνε και ακόμα από δουλειά τίποτα.
  Έφτασα να ζω με ελεημοσύνες. Μένω σε μια εγκαταλειμμένη τρώγλη. Και πίνω, πίνω, πίνω, όλο και περισσότερο…

Μετά από δέκα χρόνια ξανασυναντώνται:

• Τι γίνεσαι βρε; Μα, πως είσαι έτσι; Τι γίναν τα μεγαλεία σου;
• Ας τα να πάνε! Με συντάραξε ένα τεράστιο σκάνδαλο. Με ρήμαξε κυριολεκτικά, καταστράφηκα. Μου τα φάγανε όλα οι δικηγόροι στα δικαστήρια και οι γιατροί, γιατί βλέπεις από τη στενοχώρια μου έπαθα τρία εμφράγματα και καρκίνο του προστάτη. Με παράτησαν όλοι, ακόμα και η γυναίκα μου, αφού μου απέσπασε ως διατροφή τα τελευταία μου λεφτά.
  Βρίσκομαι στο έσχατο στάδιο. Έφτασα να παρακαλάω να πεθάνω… Εσένα όμως σε βλέπω μια χαρά.
• Ναι, βλέπεις, αποφάσισα τελικά να κόψω το ποτό. Τώρα ζω σχετικά ήσυχα αποτραβηγμένος στο ιδιόκτητό νησί μου και διοργανώνω που και που κανένα παρτάκι με μικρούλες ή κανένα ταξιδάκι στην Ελβετία.
• Μα καλά; Που βρήκες τα λεφτά;
• Ε, να μωρέ…

Πούλησα τα μπουκάλια!

τι σου έχουμε κάνει?

[sofi-k]

τι σου έχουμε κάνει?

Αρεσε στον Rychehead και στον Gigatron.

[Rychehead]

τι σου έχουμε κάνει?

Αρεσε στον Rychehead και στον Gigatron.

Αστο να μωρε τον στριμενο…:bleh:

[rudolf]

Αστο να μωρε τον στριμενο…:bleh:

καλά καλά…αν το postαρα εγώ πχ αυτό το πράμα εδώ θα είχατε πέσει να με φάτε.:roll:

[sofi-k]

καλά καλά…αν το postαρα εγώ πχ αυτό το πράμα εδώ θα είχατε πέσει να με φάτε.:roll:

Εσυ δεν τα λες καλα.

[Angmar]

Ήταν δυο συμμαθητές που είχαν κανονίσει να συναντιούνται κάθε δέκα χρόνια μετά την αποφοίτησή τους από το Γυμνάσιο.

Την πρώτη φορά που συναντώνται:
(Αγκαλιάζονται με δάκρυα κλπ)

• Τι κάνεις βρε; Πώς τα πας; Μια χαρά σε βλέπω.
• Ε, να, δε λέω, καλά τα κατάφερα. Τελείωσα σπουδές στα Οικονομικά, έκανα κι ένα MBA, και βρήκα χρηματοδότες για να φτιάξω μια δική μου εταιρεία.
  Πάει πολύ καλά, κι έχω πολλά σχέδια να την επεκτείνω. Μένω σε μια βίλα στη Γλυφάδα. Εσύ όμως; Δε σε βλέπω και τόσο καλά.
• Ασε. Βράσ΄ τα. Δούλεψα λίγο από δω κι από κει και μετά πήγα στρατό.
  Εκεί απόκτησα και την κακή συνήθεια του ποτού. Από τότε που απολύθηκα προσπαθώ χωρίς αποτέλεσμα να βρω καμιά καλή δουλειά, αλλά δε στεριώνω πουθενά. Είμαι αρκετά απογοητευμένος. Και πίνω, πίνω, πίνω…

Μετά από δέκα χρόνια ξανασυναντώνται:

• Ώπα! Τι γίνεσαι βρε παλιόφιλε; Τι βλέπω; Δαχτυλίδι είναι αυτό;
• Ε, ναι. Παντρεύτηκα ξέρεις. Θυμάσαι εκείνη τη συμμαθήτριά μας που έγινε μετά μοντέλο; Κάπου συναντηθήκαμε και ξαναφούντωσε ο παλιός έρωτάς μας.
  Έχω και τρία παιδιά. Κι οι δουλειές, δε λέω πάνε πολύ καλά. Τώρα είμαι επικεφαλής ενός τεράστιου ομίλου επιχειρήσεων, του μεγαλύτερου της χώρας. Συναντιέμαι συχνά με υπουργούς για δουλειές και γνωρίζω προσωπικά και τον πρωθυπουργό. Έχω καμιά δεκαριά βίλες τώρα, αλλά μένω και αρκετά στα ξενοδοχεία μου, καθώς ταξιδεύω πολύ. Εσύ πώς πας;
• Ας τα. Από το κακό στο χειρότερο. Είμαι πέντε χρόνια τώρα άνεργος. Οι γυναίκες δε γυρίζουν ούτε να με κοιτάξουν. Πήρα και δεκαπέντε κιλά. Το μόνο που με ευχαριστεί για να ξεχνιέμαι και λίγο είναι το ποτό. Και πίνω, πίνω, πίνω…

Μετά από δέκα χρόνια ξανασυναντώνται:

• Ωωω! Τον αγαπητό. Μα τι βλέπω; Πώς είσαι έτσι ντυμένος; Αρχοντας σωστός! Και πούρο!
  -Ε, ναι! Βλέπεις, τα πράγματα πάνε όλο και καλύτερα. Ο όμιλός επιχειρήσεών μου είναι τώρα μια από τις μεγαλύτερες πολυεθνικές.
  Νταραβερίζομαι με όλους τους μεγάλους του κόσμου, τον πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών, τον σύντροφο επικεφαλής της Ρωσίας, τους Ευρωπαίους πρωθυπουργούς και βασιλιάδες. Αυτό τον καιρό σχεδιάζουμε τη συγχώνευση της Κόκα Κόλα και των μεγαλύτερων εταιριών πετρελαίου και αυτοκινήτων διεθνώς! (Σκύβει στο αυτί του άλλου) Αγόρασα και τον όμιλο του Playboy και …καταλαβαίνεις! (Κλείνει το μάτι). Αλλά εσένα σε βλέπω χάλια.
• Δε λες τίποτα! Τα χρόνια περνάνε και ακόμα από δουλειά τίποτα.
  Έφτασα να ζω με ελεημοσύνες. Μένω σε μια εγκαταλειμμένη τρώγλη. Και πίνω, πίνω, πίνω, όλο και περισσότερο…

Μετά από δέκα χρόνια ξανασυναντώνται:

• Τι γίνεσαι βρε; Μα, πως είσαι έτσι; Τι γίναν τα μεγαλεία σου;
• Ας τα να πάνε! Με συντάραξε ένα τεράστιο σκάνδαλο. Με ρήμαξε κυριολεκτικά, καταστράφηκα. Μου τα φάγανε όλα οι δικηγόροι στα δικαστήρια και οι γιατροί, γιατί βλέπεις από τη στενοχώρια μου έπαθα τρία εμφράγματα και καρκίνο του προστάτη. Με παράτησαν όλοι, ακόμα και η γυναίκα μου, αφού μου απέσπασε ως διατροφή τα τελευταία μου λεφτά.
  Βρίσκομαι στο έσχατο στάδιο. Έφτασα να παρακαλάω να πεθάνω… Εσένα όμως σε βλέπω μια χαρά.
• Ναι, βλέπεις, αποφάσισα τελικά να κόψω το ποτό. Τώρα ζω σχετικά ήσυχα αποτραβηγμένος στο ιδιόκτητό νησί μου και διοργανώνω που και που κανένα παρτάκι με μικρούλες ή κανένα ταξιδάκι στην Ελβετία.
• Μα καλά; Που βρήκες τα λεφτά;
• Ε, να μωρέ…

Πούλησα τα μπουκάλια!

παλιο αλλα πολυ καλο. εμενα μ αρεσει.

[led_zeppelin]

Σοφι λυπησου μας δηλαδη.

[rudolf]

σωστά της μιλάς ρε αλήτη

[sofi-k]

σωστά της μιλάς ρε αλήτη

Και μετα απο αυτο περιμενεις να σας λυπηθω…Χα! Οριστε.

Μπαίνει στο μπαρ ένας Κινέζος διστακτικός, κοιτάει τον μπάρμαν, κάθεται και του λέει:

• Θα μπορούσα σας παρακαλώ, να έχω μία μπύρα;
  Τον κοιτάει καλά-καλά ο μεγαλόσωμος μαύρος μπάρμαν και του απαντάει:
• Λοιπόν, βγες έξω, και παράγγειλε ξανά σαν άντρας!
  Τρομάζει ο Κινέζος, βγαίνει έξω, ξαναμπαίνει και λέει:
• Δώσε μου μία μπύρα, παρακαλώ!
• Τσακίσου έξω, ξαναμπές και παρήγγειλε σαν άνδρας!
  Βγαίνει ο Κινέζος, ξαναμπαίνει, γεμίζει αυτοπεποίθηση και λέει:
• Πιάσε μία μπύρα φίλε μου!!!
  Τσαντίζεται ο μπάρμαν, πιάνει τον Κινέζο και τον χώνει πίσω από το μπαρ.
• Τώρα θα δεις, του λέει, πως παραγγέλνουν!
  Βγαίνει έξω, και μετά από μισό λεπτό κλωτσάει την πόρτα, ορμάει μέσα, χτυπάει το χέρι του στο μπαρ και φωνάζει:
• Τσάκωσε μία παγωμένη μπύρα πριν είναι αργά!
  Και ο Κινέζος σαστισμένος:
• Δεν σερβίρουμε σε μαύρους!
  

[socrates]

:lol: :lol:

[rudolf]

Και μετα απο αυτο περιμενεις να σας λυπηθω…Χα! Οριστε.

Μπαίνει στο μπαρ ένας Κινέζος διστακτικός, κοιτάει τον μπάρμαν, κάθεται και του λέει:

• Θα μπορούσα σας παρακαλώ, να έχω μία μπύρα;
  Τον κοιτάει καλά-καλά ο μεγαλόσωμος μαύρος μπάρμαν και του απαντάει:
• Λοιπόν, βγες έξω, και παράγγειλε ξανά σαν άντρας!
  Τρομάζει ο Κινέζος, βγαίνει έξω, ξαναμπαίνει και λέει:
• Δώσε μου μία μπύρα, παρακαλώ!
• Τσακίσου έξω, ξαναμπές και παρήγγειλε σαν άνδρας!
  Βγαίνει ο Κινέζος, ξαναμπαίνει, γεμίζει αυτοπεποίθηση και λέει:
• Πιάσε μία μπύρα φίλε μου!!!
  Τσαντίζεται ο μπάρμαν, πιάνει τον Κινέζο και τον χώνει πίσω από το μπαρ.
• Τώρα θα δεις, του λέει, πως παραγγέλνουν!
  Βγαίνει έξω, και μετά από μισό λεπτό κλωτσάει την πόρτα, ορμάει μέσα, χτυπάει το χέρι του στο μπαρ και φωνάζει:
• Τσάκωσε μία παγωμένη μπύρα πριν είναι αργά!
  Και ο Κινέζος σαστισμένος:
• Δεν σερβίρουμε σε μαύρους!
  

όσο κακό κι αν είναι το θέμα είναι το μέγεθος.μην τρώει χρόνο.να,αυτό είναι καλό,μπορώ να χαμογελάσω:)

[Thorgal]

εχεις προβλημα με το μεγεθος…?

[Soul_thorn]

Sofi-k το προηγουμενο ηταν επος!!!:lol: :lol:
Κι αλλο,κι αλλοοο!!!:roll:

[freedomofrock]

Πρεπει να τονισω οτι δεν εχει ολος ο Αλιμος το χιουμορ της Σοφιας…

Μην μας παρεξηγησουνε κι ολας…

[rudolf]

δεν εχεις προβλημα με το μεγεθος εσύ…

8) :thumbup: :thumbup:

[Thorgal]

εεεεεεεε… σαμποταζ!!!

[sofi-k]

Πρεπει να τονισω οτι δεν εχει ολος ο Αλιμος το χιουμορ της Σοφιας…

Μην μας παρεξηγησουνε κι ολας…

Οσο λετε τετοια τοσο θα ποσταρω κι αλλα.

Μια ξανθιά τηλεφωνεί στο Ράδιο Κορασίδη.

• Εκεί Ράδιο Κορασίδη;
• Ναι. Σε τι μπορώ να σας φανώ χρήσιμος;
• Μπορώ να κάνω μία αφιέρωση;

[rudolf]

Οσο λετε τετοια τοσο θα ποσταρω κι αλλα.

Μια ξανθιά τηλεφωνεί στο Ράδιο Κορασίδη.

• Εκεί Ράδιο Κορασίδη;
• Ναι. Σε τι μπορώ να σας φανώ χρήσιμος;
• Μπορώ να κάνω μία αφιέρωση;

φοβερό,απίστευτο,καταπληκτικό,αλήθεια:lol: :lol: :lol: :lol: