τελευταία ξέθαψα έναν δίσκο της ελληνικής μελωδικής μέταλ σκηνής, που είχε κάνει κάποια αίσθηση τότε που κυκλοφόρησε και μετά θάφτηκε στο χρονοντούλαπο της ιστορίας, το ντεμπούτο των Swan Christy με τίτλο One with the swan. Στον ίδιο χώρο κινείται και το ώριμο συνθετικά Τοday Died Yesterday. Goth metal με αρκετά οπερατικά στοιχεία. Ενάς ακόμα δίσκος με όνομα Black is the White Color διφεύγει της προσοχής μου, αλλά κινήθηκε στο ίδιο στυλ από όσο ξέρω. Η συνέχεία σηματοδότησε την αλλαγή πορείας τους, καθώς αποφάσισαν να εκφραστούν σε electro / alternative μονοπάτια με τα άλμπουμς τους Julian και A Decent album.
It’s not a rock record. Actually, you could say that ?A Decent Album? is a new romantic record, a metal record, a rock record, an electronica record, an ambient record, an experimental record; and all of these statements would be correct. You see, this is a beautiful record;
Davidian είσαι θεός! Ίσως το καλύτερο ελληνικό extreme metal συγκρότημα! Στη φωτό είναι η επανέκδοση σε κασσέτα του Necrogasm 7" EP απο τη Wild Rags. H κασσέτα έχει 1 έξτρα τραγούδι [Infected] σε σχέση με το 7".
τον είχα προτείνει παλίοτερα στις “δισκάρες”. Τι να πεις για αυτόν τον δίσκο? Ότι οπό πολλούς θεωρείται ως η κορυφαία στιγμή του ελληνικού ροκ? Ότι άλλοι λένε ότι αν υπήρχε ποτέ “εναλλακτικό” ελληνόφωνο ροκ τότε αρχίζει και τελειώνει σε αυτόν τον δίσκο? Ότι ο Σαδίκης είναι μεγάλη μορφή και αν δεν υπήρχε αυτός ο δίσκος ο Αγγελάκας δεν θα είχε τι να διασκεύαζει (και να αντλεί έμπνευση βεβαίως βεβαίως)? Ότι είναι από τα πιο συλλεκτικά βινύλια?
υπάρχει μια συνέντευξη του Σαδίκη, που μιλάει για αρκετά πράγματα, όπως την καταδίκη για την υπόθαλψη του Πρέκα και άλλα ενδιαφέροντα… όπως η κλασσική ατάκα:
Κυριολεκτικά φτάσαμε το τετρακάναλο στα όρια του. Θυμάμαι τον ντράμερ να ηχογραφεί με ένα κράνος μηχανής στο κεφάλι και ακουστικά από μέσα. Μόνο έτσι μπορούσε να ακούσει καθαρά τι έπαιζαν οι κιθάρες.
(γενικά είναι μαστ γιατί οι Εν Πλω χαρακτηρίζοταν από μια μυστικοπάθεια, οι συναυλίες που είχαν δώσει πχ ήταν ελάχιστες και οι πληροφορίες για το συγκρότημα λιγοστές)
somnambulist, όσο για το “Χθες Βράδυ”, όπως είπε και ο ίδιος ο Σαδίκης:
Η θεώρηση των Εν Πλω ήταν ότι όχι μόνο δεν πρέπει να αφήνουμε ανέγγιχτη την ελληνική μουσική παράδοση αλλά θα πρέπει να την ξεσκίζουμε…
τρελά επιτυχημένο χωνευτήρι ξένων ήχων με παραδοσιακούς ελληνικούς. και, πραγματικά, αυτές οι κιθάρες είναι από τα πιο ωραία θορυβώδη πράγματα που έχω ακούσει σε δίσκο. πραγματικά απίστευτο πράγμα. και μια παραγωγάρα λυτή κι απέριττη, σκληρή και ξερή, ολοζώντανη όπως αρμόζει στα τραγούδια. πραγματικά, παρότι, λόγω ευαισθησίας στην ακοή, ξέρω ότι μετά θα το μετάνιωνα, θα ήθελα πααααρα πολύ να τους δω λάηβ να βγάζουν αυτόν τον ήχο και να ακούσω τις κραυγές του “χτες βράδυ”. κρίμα πάντως που δεν βρίσκετε ο δίσκος.
ase kapoious apo autous kai akou eschaton kai shadow order
An kai den eida olles tis selides, stis liges pou eida den anaferthikan oi naer mataron an kai pleon dn einai apoluta ellhnikh mpanta
μπραβο ρε συ παναγιωτη! πολυ καλη δουλεια και στα τρια βιδεακια… συγκροτηματα και επιλογες κομματιων, ολα ενα κι ενα ειναι! ελπιζω αυτο να μην ειναι το τριτο και τελευταιο ε?
Πρόκειται για νεοσυσταθέν γκρουπ που κινείται στον χώρο του new wave / post punk. Θυμίζουν αρκετά τις παλιές καλές ελληνικές μπάντες όπως οι Metro Decay κλπ με λίγο από Διάφανα Κρίνα (της εποχής του Λιώνοντας Μόνος). Είναι στην φάση ηχογράφησης του πρώτου τους dεμο, ενώ τα κομμάτια που ακούτε στο myspace τους είναι από ζωντανή ηχογράφηση στο στούντιο.
