χοχο, παναγιωτης ο γκουγκλ! πραγματικα ηταν πολυ διαφωτιστικες οι πληροφοριες σου!
Δηλαδή σαν να λέμε τώρα ότι οι “καγκουρες” μετά απο 10-15 χρόνια δεν θα τους ξέρει κανείς τη είναι και από που βγήκε αυτή η εκφρασή…χαχαχαχαχα
Πάντως πολύ μάρεσε
καρεκλάς=γκεράπας :lol::lol::lol::lol::lol::lol:
το τραγούδι μπορεί να μου πει κανείς αν μπορώ να το βρω πουθενά
Mία νεα μπάντα που αξίζει της προσοχής σας, είναι οι Cancerbreed ή Καρκινογέννηση αν προτιμάτε. Ιδρύθηκαν πέρισυ στην ΑΘήνα και μέλη τους είναι ένα αγόρι + ένα κορίτσι (όπως προτιμούν να δηλώνουν και οι ιδίοι). Παίζουν μία μείξη electro punk και industrial / ebm. H πρώτη συνιστώσα που συνθετει την μείξη αυτή αντλει επιρροές από μπάντες όπως Αντί, Χωρίς Περιδέραιο, KGB, ενώ η δεύτερη από Clock DVA, Frontline Assembly, Haujobb, Skinny Puppy κλπ. Το αποτέλεσμα ακούγεται αρκετά ελπιδοφορο από τις πρώτες τους ηχογραφήσεις.
Η διασκευή στον ύμνο “Πανδαιμόνιο” των Αντί απλώς τα σπάει.
Να σημειωθεί ότι συμμετείχαν στην πολύ καλή πρόσφατη συλλογή “12 Mutants We Love” της Death Rock Greece με μία επίσης πολύ καλή διασκευή στο Victimized των Chaos UK.
MIND GAMES:-k
Κάποιες σκέψεις και κάποια συμπέράσματα θέλω να τοποθετήσω αε αυτόν τον <καμβά>,μετά απο 30 χρόνια ενασχόλησης μου με τα μουσικά δρώμενα, άλλοτε από τα μέσα και άλλοτε απο τα έξω!!! Η πλειοψηφία των επαναστατημένων νέων ανέκαθεν γίνεται βολεμένη τάξη μικροαστών-μεσοαστών.Δηλ.δεν είναι μόνο σημάδι της γενιάς μου! Άρα,δυστυχώς(για ποιούς άραγε;) από τα παιδιά που σήμερα γράφουν με ανησυχίες σε αυτό το φόρουμ,η πλειοψηφία θα πέσει στη χοάνη της απρόσωπης μάζας που μας τραβάει συνέχεια προς τα κάτω!!!
Βέβαια οι μειοψηφίες πάνε μπροστά το κόσμο,πάντα,αυτό είναι δεδομένο!!! Αλλά και πάλι μειοψηφία δεν είναι στο σύνολο της νεολαίας ή μερίδα αυτή των νέων που επαναστατεί και ακούει μουσικές που λένε κάτι;;;;;—ΕΓΩ;;; -ΣΙΓΟΥΡΑ ΔΕΝ ΠΑΡΕΜΕΙΝΑ ΣΤΟ ΤΡΟΠΟ ΖΩΗΣ ΠΟΥ ΕΙΧΑ.-ΣΙΓΟΥΡΑ ΟΜΩΣ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑΦΕΡΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΣΩ ΣΤΗ <ΧΟΑΝΗ ΤΗΣ ΜΑΖΑΣ>-ΚΑΙ ΣΙΓΟΥΡΑ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΠΩ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΧΩ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΚΑΤΙ ΣΤΟ <ΚΟΙΝΟ ΚΑΛΟ>!! ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ…σε σύγκριση με τους 40ρηδες είμαι σε αξιοπρεπές επίπεδο. -Υ.Γ.Αυτό που με πειράζει <μα το Δία> είναι να βρίσκω <ανεξάρτητους> της εποχής μου και να γυρνάνε από κάτι συναυλίες <ροκ> (ΠΥΞ-ΛΑΞ, ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΙ ΟΛΑ ΤΑ ΣΥΝΑΦΗ) ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΚΣΤΑΣΙΑΣΜΕΝΟΙ ΜΕ ΠΑΡΕΑ ΚΑΤΙ ΓΚΟΜΕΝΙΤΣΕΣ!! ΗΜΑΡΤΟΝ!!ευχαριστώ για το χρόνο σας.
μεγάλη κουβέντα.
Αυτά γίνονται όταν ταυτίζεις τη ζωή σου με οτιδήποτε.
Η μουσική, το ποδόσφαιρο (η ομάδα), η πολιτική (το κόμμα) μπορούν ενδεχομένως να είναι μέρους του στυλ με το οποίο ζεις, τρόπος έκφρασης κλπ, αλλά όταν φτάσουν στο επίπεδο να σε ορίζουν ίσως είναι χειρότερα από αυτό που ονομάζεις χοάνη της μάζας.
Οι τυχαίοι και οι περαστικοί, οι επιφανειακοί υπάρχουν παντού, σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής.
Δεν είμαι ικανός να κρίνω τη ζωή κανενός. Δεν χαρακτηρίζω και δεν θέλω να με χαρακτηρίζουν.
Διαφωνω σε αυτο που λες outshined παντως… Η πολιτικη δεν ειναι ενα κομμα. Κ βεβαια οι περισσοτερες πραξεις σ εχουν πολιτικο περιεχομενο… Το ποδοσφαιρο αντιθετα δεν εινια ενας κλαδος της ζωης σ παραλληλος απο την πολιτικη…
ναι, δεν είναι το ίδιο και έχεις δίκιο
αλλά προσεγγίζνονται παρόμοια. οπαδικά.
φίλτατε buttonholes, καλά τα λες αλλά…
να μην ξεχνάμε ότι δεν είναι απαραίτητα κατακριτέο κάτι τέτοιο. Αν δηλαδή κάποιος περνά καλά και εκφράζεται μέσω αυτών που κάνει τώρα τότε δεν μπορείς να πεις κάτι εναντίον του. Αν κάποιος αντιλαμβάνεται ότι αυτά που έκανε κάποτε δεν το εκφράζουν πλέον και ψάχνεται σε άλλα μονοπάτια δεν σημαίνει απαραίτητα φθορά και αποσύνθεση. Μπορεί να σημαίνει και εξέλιξη. Δεν λέω βέβαια να πέσεις στην “χοάνη” που σωστά αναφέρεις.
Πάρε για παράδειγμα μία περίπτωση που την ξέρεις πολύ καλύτερα από μένα. Τον Μιχάλη. Έχει βγάλει αρκετούς δίσκους ελληνικής μουσικής. Δεν έχει σχέση βέβαια με την ανθρωποφάγο φυλή του συγκεκριμένου ιδιώματος. Ακόμα και εγώ που είμαι άσχετος με την ελληνική μουσική δεν μπορώ να μην μαγευτώ ακούγοντας πχ το Piraeus Tango. Σε δουλείες του έχει συνεργαστεί με τα πιο γνωστά ονόματα του ελληνικού χώρου γενικώς. Ήταν στο περιοδικό Δίφωνο. Παράλληλα είχε μουσική εκπομπή στην κρατική τηλεόραση.
Και φυσικά, ο ίδιος άνθρωπος έχει βγάλει μαζί με εσένα φίλε buttonholes, το πρώτο punk single στην Ελλάδα και ίδρυσε τους Κουμπότρυπες ΑΕ. Χωρίς να το γνωρίζω, υποθέτω ότι όλο και κάποιος “ανοιχτόμυαλος” του πανκ χώρου θα τον έχει κατακρίνει για αυτές τις επιλογές. Εγώ από την αλλή βρίσκω την ίδια ψυχή όταν ακούω το “Καθημερινές Καταστάσεις” ή το Piraeus Tango - εκ διαμέτρου αντίθετες μουσικές προσεγγίσεις. Είναι κρίμα να βάζουμε την δημιουργικότητα και τον εαυτό μας κατ’ επέκταση σε καλούπια.
Και με αφορμή αυτό που είπες ότι πολλοί νέοι που το παίζουν οργισμένοι ή προβληματισμένοι τώρα, μετά από λίγα χρόνια θα μπουν στην “χοάνη” έχεις μεγάλο δίκιο. Αλλά πάντα πίστευα ότι αυτό συμβαίνει ακριβώς επειδή ο νέος είναι ή στην μία πλευρά του νομίσματος ή στην άλλη. Τα βλέπει τα πράγματα δλδ αποκλειστικά μαύρο - άσπρο. Ε κάποια στιγμή θα βαρεθεί στο μαύρο και θα πάει στο άσπρο. Σε όποια πλευρά και αν είσαι λοιπόν, αν δεν αμφισβητείς συνεχώς τα πιστεύω σου, ποτέ δεν θα δεις την αλήθεια η οποία δεν είναι ούτε άσπρη ούτε μαύρη.
Μαύρο ή Άσπρο… αν τα βλέπουμε όλα έτσι, βλέπουμε με τα χρώματα της στέρησης λοιπόν…
Φίλε Πάνο δε λέω άσπρο-μαύρο …ποτέ!!!άνθρωποι είμαστε!'Οπως έχει πεί και κάποιος << ο έξυπνος άνθρωπος αλλάζει γνώμη, ο ανόητος ποτέ!>>.Απλά εννοώ ότι από κάτι διαφορετικό που κάνεις να πέφτειςστο ευτελές!! Δε μιλάω για είδος μουσικής αλλά για ποιότητα…Θα σου πώ κάτι για μένα…Μετά το γκρούπ τέλη '80ς την έψαχνα με τη τζαζ…Είχα καθηγητή το Ζαφειρέλη άν έχεις ακουστά ότι καλύτερο υπήρχε τότε στο χώρο της τζαζ κιθάρας στην Ελλάδα.Ο Μιχάλης και βέβαια είναι ποιοτικός και τη ψάχνει συνέχεια δε το συζητώ! Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ!Και όλες οι μουσικές έχουν τα καλά και τα ανλώσιμα προιόντα τους!!
Οι Νew Zero God είναι το γκρουπ που έχουν φτιάξει μέλη των Flowers Of Romance, Nexus, The Drops κλπ. Εδώ και ένα χρόνο περίπου ηχογραφούν το άλμπουμ τους, και για εμένα είναι από τα πιο αναμενόμενα της σκηνής. Αλλά αυτά είναι γνωστά.
Στο καινούριο βιβλίο του Mick Mercer με τίτλο “Music To Die For” υπάρχει αναφορά στους New Zero God. Το βιβλίο αυτό χαρακτηρίζεται ως ο πληρέστερος οδηγός για την παγκόσμια ποστ πανκ - goth underground σκηνή και είναι μία πολύ καλή αναγνώριση για τον Μ. Πούγουνα και τους New Zero God. Να συμπληρώσω ότι ο Meck Mercer έχει βγάλει και άλλα βιβλία για την σκηνή όπως “Gothic Rock Black Book”, “Gothic Rock”, “Hex Files” and “21st Century Goth”.
http://www.cherryred.co.uk/books/musictodiefor.php
άντε επιτέλους να το βγάλουν αυτό το άλμπουμ, σαν πολύ έχει καθυστερήσει μου φαίνεται.
Dirty Granny Tales.Πριν λίγο τους βρήκα και μπορώ να πω ότι ενθουσιάστικα απίστευτα!!
Αύριο έχουν παράσταση στο Roes Theater στο γκάζι και θέλω πολύ να πάω!!
εδιτ:τους έχει αναφέρει ο panagiotis στο ποστ #170
Now playing: Dirty Granny Tales - Hands
via FoxyTunes
τους Conan απτα 80’s?τους αναφερατε καθολου??γτ κουραστηκα γ ν διαβασω 47 σελιδες…ηταν ενα heavy metal συγκροτημα στα 80’s…που γ αυτους ανοιγαν τοτε συναυλιες και οι Τρυπες…
Για πες ήταν καλοί αυτοί οι “conan” λοιπόν? μήπως επαιζε και ο ντίνος σαλατας σε αυτούς?
:lol::lol:
Παπαρδέλα καλύτερα διάβασε όλο το τόπικ. Θα βρεις εκατοντάδες μπάντες μέσα. Αν δε σ’ αρέσει κάποια, μπορείς να τη βρείς και με τέτοιες καλτίλες
Rust - Out of control http://www.youtube.com/watch?v=lvnxTsApf6w
εγώ πάντως στα 80ς διάβαζα κόναν ναι. το ασπρόμαυρο. Ακόμα έχω τεύχη. Το “οι νεκρομάντες της Ζάαρτ” (αν δεν κάνω λάθος στον τίτλο) ήταν μέγα Έπος.
ον τόπικ, τρελή καλτιά το βιντεάκι ράστ!
Δε θυμαμαι να εχω αναφερει εδω τους Birth Ward.
Ξεκινησαν το 1982 σε punk φαση.Μεσα στην ιδια χρονια κυκλοφορουν το fireworks EP, ενω ενα χρονο αργοτερα κυκλοφορουν το 7’’ The greatest war.Πιο μετα ακολουθησαν μια πιο hardcore κατευθυνση σε στυλ Biohazard(ηταν ισως η πρωτη μπαντα που εκανε κατι τετοιο)ενω αξιοσημειωτο ηταν το γεγονος οτι ποτε δεν εγκατελειψαν τη DIY σταση(δεν επαιξαν ποτε live σε μαγαζια με εισοδο ενω εβγαζαν και διανεμαν οι ιδιοι τις δουλειες τους).
Δυστυχως δεν εχω νεα γι’αυτη τη μπανταρα οπως και links για να τσεκαρετε αλλα αμα τυχει και βρειτε το Infected Life(το full length τους)ακουστε το.
μου κάνει εντύπωση που δεν τους έχω αναφέρει ούτε εγώ. το ep τους, αποτελεί την πρώτη (επίσημη) καταγραφή αγγλόφωνης πανκ μουσικής στην χώρα μας. η συνέχεια τους δεν με συγκινεί και πολύ να σου πω την αλήθεια: τους προτιμούσα πανκ παρά hardcore, καθώς στο Infected Life, το οποίο δεν είναι ασχημο μεν, παίζουν πολύ “αμερικάνικα” και είχαν χάσει κάπου την ταυτότητα τους νομίζω. αλλα οκ γούστα είναι αυτά.
(μια μικρή διόρθωση, το πρώτο τους EP είχε κυκλοφορήσει από την Happening Records αν δεν κάνω λάθος).
Ελληνική βρωμιά:
More Than Anything, κυκλοφόρησαν το “Drink It” το 2006 και τώρα είναι στο στάδιο ηχογράφησης νέων τραγουδιών. Το trio παίζει heavy, stoner, psychedelic, hard rock και το κάνει πολύ καλά. To “Get Away” είναι η απάντηση στην αντίστοιχη σουηδική σχολή.
www.myspace.com/morethananything3
WWW.MORETHANANYTHING.GR
ωραία πράγματα άκουσα στο myspace τους ποτοφγκολντ.
Oι D-Volume δημιουργήθηκαν στην Αθήνα το 2007. Πρόκειται για την συνέχεια του πολύ καλού ελληνόφωνου ροκ συγκροτήματος Love In Sadness που έδρασε στα 90’ς. To 2007 κυκλοφόρησε το πρώτο άλμπουμ των D-Volume από την Store Music. Εγώ συγκεκριμένα μόλις πριν λίγους μήνες άκουσα το cd τους και ομολογουμένως έχει καταλάβει μόνιμα την θέση στο cd player τον τελευταίο καιρό. Να συμπληρώσω επίσης ότι πρόσφατα συμμετείχαν στην συλλογή “Underground Όνειρα” του site www.rockap.gr.
Μουσικά, το Fade In κινείται κάπου μεταξύ του progressive rock / metal με έντονα τα στοιχεία του 90’s alternative rock (κάτι που ήταν εμφανές και στους Love In Sadness άλλωστε). Μου θύμισαν μία μείξη των Soundgarden με Tool και Porcupine Tree των τελευταίων άλμπουμς. Σε πολλές στιγμές τα κομμάτια τους βγάζουν έναν “τσαμπουκαλεμένο” χαρακτήρα και άλλοτε είναι πιο μελαγχολικά, ενώ εμπλουτίζονται από την (διακριτική) χρήση μερικών ηλεκτρονικών samples και πλήκτρων. Σημασία έχει πως όλες αυτές οι εναλλαγές στο ύφος δένουν πολύ καλά μεταξύ τους και σε καμμία περίπτωση δεν ακούγονται επιτηδευμένες.
Αν λοιπόν δεν έχετε ανακαλύψει αυτό το διαμαντάκι και ενδιαφέρεστε να ακούσετε μία πραγματικά αξιόλογη μπάντα, αφιερώστε λίγο χρόνο στους D-Volume.