Όχι. Η φωνή είναι σίγουρα τροχοπέδη για πολύ κόσμο. Η πείρα μου λέει ότι ο κόσμος χωρίζεται ακριβώς στην μέση, οι μεν λατρεύουν, οι δε κολλάνε (με την κακή έννοια) ή σιχαίνονται. Από αυτούς που κολλάνε όμως, οι μισοί τελικά γουστάρουν, με λίγη συνήθεια.
It makes sense in the end. Η μπάντα ωφελείται ΠΑΡΑ πολύ από τα φωνητικά.
Ε όχι και ο μόνος ρε συ. Νομίζω πως αν κάποιος δε γουστάρει κάτι, αυτό είναι μάλλον η φωνή. Κατά τα άλλα μια χαρά μπάντα είναι. Το ρετρό στοιχείο το έχουν βάλει στη μουσική τους πολύ πιο τίμια από άλλους και σίγουρα έχουν κάτι να πουν. Απλά δεν είναι για πολλούς και το έχουν επιλέξει οι ίδιοι αυτό. Από τεχνικής άποψης δαγκώνει η μπάντα.
α οκ…νόμιζα οτι θα φαω ντομάτες…
καλά για την μουσική δεν το συζητώ…
*μια άλλη φωνή που με εκνευρίζει ειναι αυτή των Evile …αποφάσισε βρε άνθρωπε πως θες να ακούγεσαι
Νομίζω είναι για πιο πολλούς από ότι αρχικά φαίνεται πάντως. Είναι ακραία τα φωνητικά αλλά θα αρέσουν και σε άτομα που δεν ακούνε ακραία γενικά.
Θα δείξει βέβαια αλλά αυτή την αίσθηση έχω.
Οι Evile ήταν συμπαθείς φέτος αλλά περίμενα πολλά περισσότερα. Η φωνή τους θέλει δουλειά ακόμα και όπως πολύ εύστοχα παρατηρείς, θέλει να κατασταλλάξει το τι θέλει να είναι, η φωνή είναι μεγάλο μέρος της ταυτότητας μιας μπάντας και στο new wave of thrash, οι περισσότεροι έχουν διαλέξει να χρησιμοποιούν την ασφαλή επιλογή των gang vocals και επιθετικής ομιλίας, με αποτέλεσμα να ακούγονται γαμημένα ίδιοι.
Για μενα οι Evile ειναι το χαρακτηριστικο παραδειγμα της τυποποιησης αυτου που ονομαζουν “new wave of thrash”
Με το πρώτο άλμπουμ των Vektor ήμουν σε φάση Ulcerate, δηλαδή ενώ αυτό που άκουγα μου άρεσε πολύ δεν έμενε και τόσο μέσα μου. Εντυπωσιακό παίξιμο, πολλά γαμάτα σημεία αλλά πολύ πληροφορία ρε παιδί μου, κάπου χανόσουν. Τουλάχιστον εδώ υπήρχε πιο πολύ feeling αντίθετα με τους Ulcerate που εξακολουθούν να μου φαίνονται απόμακροι για τον ακροατή αν και πολύ εντυπωσιακοί. Αυτό το δεύτερο τους μου φάνηκε πιο άμεσο σχετικά, 2-3 ακροάσεις και μπήκα πιο εύκολα στο κλίμα.
Δεν κάνω σύγκριση Ulcerate Vektor απλά παραδείγματα πήρα για μπάντες που ενώ θαυμάζω μουσικά νιώθω πως συγχρόνως με κρατούν σε απόσταση.
Συγνωμη για το off topic, αλλα το τελευταιο Ulcerate ειναι τρομερα δυσκολος δισκος. Θελει ακροασεις, ακουστικα και στιχους. Ο δισκος ειναι Αποκαλυψη, Μονο Συναισθημα και τιποτ’ αλλο.
Ήρθα κι εγώ να πω μόνο ότι το Outer Isolation τσακίζει κόκκαλα.Παρ’όλο που δεν ασχολούμαι σχεδόν καθόλου με το τί καινούργιο βγαίνει στο θρας(τα τελευταία που άκουσα και μ’αρεσαν είναι Children of Technology και Toxic Holocaust να φανταστείτε) αυτό εδώ μ’αρέσει πάρα πολύ και μπορώ να τ’ακούω συνέχεια.Είναι ωραίο που δεν είναι στεγνή αντιγραφή και μία απ’τα ίδια.
Συχγαρητηρια στον Vic για την καταπληκτικη κριτικη του,ο δισκος σπερνει!Οσο για τα φωνητικα προσωπικα τα λατρευω,μιλαμε για απιστευτα τοξικη χροια!!!
μιας και ειμαι σε φαση που αρχιζω να διαβαζω τους στιχους του αλμπουμ να πω οτι η μπαντα εχει ωριμασει αρκετα σε αυτον τον τομεα μιας και περναει πιο πολλα νοηματα απο καθε αλλη φορα μεσω των τραγουδιων της. μερικα ειναι καλα κρυμενα στο κλασσικο πλεον φουτουριστικο-διαστημικο κλιμα ομως με λιγο ψαξιμο βλεπουμε οτι η μπαντα καλλιεργει και αυτον τον τομεα πλεον!
Πωωωωω πως τα χωνουν ετσι αυτοι?
κανενα νεο για το ποτε κυκλοφορει το βινυλιο?
Πως και δεν εχει αναφερει κανενας μεχρι τωρα οτι στο νεο αλμπουμ ακουγονται σαν ‘‘τρελαμενοι Annihilator’’ ?? 
…ο δίσκος τους, απλά έχει εηαφανιστεί από παντού…δεν τον βρίσκω με τίποτα…τέτοιος χαμός γίνετυαι…δικαιότατα:):!:
στ@ρχιδια μας… σιγα μην τον παιρναμε κιολας… [-X
[SPOILER]περιμενουμε το βινυλιο βρε 
ομορφαααααααααααντρα μου ! [/SPOILER]
Πάντως για να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους το Black Future είναι τουλάχιστον μια κλάση ανώτερο…ότι και να σημαίνει αυτό…τουτέστιν όσοι ακούτε για vektor πρώτη φορά τρέξτε να ακούσετε το Black Future γιατί εκεί βρίσκεται όλη η αλήθεια…
Συντομα
πιστευω ειναι στα ιδια επιπεδα (χωρις να εχω ακουσει το καινουριο πανω απο 3-4 φορες) απλα το πρωτο ηταν “το πρωτο”, το σοκ του “πρωτου”, η πρωτη φορα που ακουγες οτι 4 αμερικανοι αποφασισαν να μπολιασουν το τεχνικο θρας με sci-fi στοιχεια, με φανερες και κρυφες επιρροες, να ακουγονται εντελως “εξωγιηνοι” και να το κανουν και ΚΑΛΑ. και ΕΠΙΠΛΕΟΝ, το black future ηταν ΤΟΣΟ καλο που εθεσε πολυ υψηλα στανταρ… δυσκολο να “γεμισεις τα παπουτσια” τετοιου δισκου… δεν τα καταφεραν κι’ασχημα ομως…
εγω συμφωνω με τον ματια λιγο παραπανω. πιστευω οτι υπαρχουν πιο συγκεκριμενοι λογοι για τους οποιους το BF ειναι καλυτερο. λιγο καλυτερο αλλα καλυτερο.
-> για αρχη να πω οτι και τα 2 ειναι πολυ καλα αλμπουμ αλλα για διαφορετικους λογους απεχουν λιγο απο το “αριστουργημα”. το black future ριφιστικα ειναι πολυ πιο τελειο. στα τραγουδια ομως λειπει σε καποια σημεια η συνοχη (η οποια υπαρχει πολυ περισσοτερο στο outer isolation). σε καποια σημεια το BF μπορει να κουρασει. ειδικα στα μεγαλα κενα στη μεση καποιων κομματιων (ειδικα στα 2 τελευταια).
-> στα νεα κομματια που γραφτηκαν για το OI εχω την αισθηση οτι δεν εχει γινει σε ολα η ιδια δουλεια ριφιστικα. δηλαδη τα echoless chamber και dark creations γαμανε ριφιστικα αλλα πχ το dying world ειδικα στην αρχη του ειναι αρκετα βαρετο. επισης για πρωτη φορα σε αυτο το κομματι η μπαντα λινταρει ελαχιστα. στα αλλα 2 καινουρια (cosmic cortex, outer isolation) βρισκουμε καποιες ανεπαναληπτες στιγμες οπως το τελος του ομοτιτλου ομως εχω την αισθηση οτι ριφιστικα μοιαζουν πολυ τα κουπλε αυτων των 2 κομματιων.
-> γενικα δηλαδη, ακουω πχ το echoless chamber το οποιο στα αυτια μου ειναι μια υπερπληρης κομματαρα με αρκετα ριφ, τρομερη συνoχη και “ψυχη” σαν κομματι κλπ και καραγουσταρω. μετα ακουω το cosmic cortex (που ξερω οτι πολλοι το λατρευουν και θα φαω ντοματες) το οποιο αν και δεν σε κανει να βαριεσαι παρα τα 10 του λεπτα, κατι του λειπει. ακουμε αν δεν κανω λαθος τα παντα απο 3 φορες. γενικα παιζει πολλη επαναληψη σε αυτο το κομματι.
-> αν εξετασουμε τα καινουρια κομματια που περιειχε το καθε αλμπουμ τοτε το bf ειναι ΠΟΛΥ ανωτερο.
-> ομως το OI περιεχει και τις επανεκτελεσεις 3 ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΩΝ κομματιων. αυτο το κανει να πλησιαζει τελικα σαν συνολο αρκετα το bf.
-> σε αυτο το σημειο να πω οτι στα δικα μου ματια ειναι εντονη η διαφορα (μουσικα κ οχι μονο) των 3 παλιων κομματιων απο τα 5 νεα. δηλαδη πολλες φορες νιωθω οτι δεν κολλανε το ενα διπλα στο αλλο.
-> ευχομαι με τον καιρο να αλλαξω γνωμη αλλα μετα το outer isolation με διακατεχει ενας φοβος οτι η ηδονικη μουσικη που γραφτηκε για το demolition δεν παιζει να χασει ποτε το θρονο της οτι και αν βγαλει η μπαντα στο μελλον. οχι γιατι αποκλειεται να βγαλει αριστουργηματα. ΑΛΛΑ ΔΙΟΤΙ ΕΚΕΙΝΗ Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΤΟ ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΑ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ και η μπαντα δειχνει να εχει αλλαξει σε ενα μικρο βαθμο κατευθυνση…
Έχω ξεκινήσει ακροάσεις Black Future και καινούριου και είμαι λίγο σε αυτή την φάση:
δεν βοηθάει και που η σχέση μου με το θρας πλην 3-4 μεγαθηρίων είναι ελάχιστη. Παρ’ όλα αυτά γουστάρω κάργα μπορώ να πω. Έχει πολύ ζουμί ακόμα για να μιλήσω πέρα απ’ την πόρωση, οπότε τα λέμε.