βασικα δεν υπαρχουνε emo περασε η μοδα 8)…μπακουρι θα μεινει
Έπρεπε να μπει 3η επιλογή… ΒΟΤΗ…[-X
Η προσκόλληση σε ένα από τα δύο είναι εμετική.
Άτομα που δρουν μόνο με λογική είναι ξενέρωτα και ρηχά, ενώ άτομα που δρουν μόνο με το συναίσθημα καταντούν ηλίθια και αναξιόπιστα.
Τα δύο πάντως είναι αλληλένδετα, πάντα θα βρίσκεις μια λογική δικαιολογία για κάτι που θέλεις να κάνεις επηρεασμένος απ’ το συναίσθημα :b
Πιο αξιόπιστη η λογική, πιο περιπετειώδες το συναίσθημα. Εξαρτάται απ΄το τι θέλεις να αποκομίσεις από κάθε περίσταση.
μμμ…εγώ Συναίσθημα…
είναι πιο σωστό νομίζω…
πολλές φορές και όλοι έχουμε βρεθεί στο δίλημμα αυτό και δεν ξέρουμε τι να επιλέξουμε…
θεωρώ πως το αληθινό συναίσθημα είναι αλάνθαστο…
Όπως λέει και ο λόρδος Χένρυ(:p) (Δεν το θυμάμαι ακριβώς) “πάντα για να πραγματοποιήσουμε μία βαθύτερη επιθυμία μας,τα κίνητρα που βασίζονται στην λογική είναι τα πιο ανίσχυρα.Θέλουμε να ακολουθήσουμε το συναίσθηματα και βρίσκουμε ένα σωρό κίνητρα γι’αυτό κυρίως συναισθηματικά και για να αποκομίσουμε εμπειρίες”.Άρα είτε θέλουμε είτε όχι θα ακολουθήσουμε το συναίσθημα ειδικά σε νεαρές ηλικίες μόνο και μόνο για να μάθουμε κάποια πράγματα.Η λογική θα επικρατήσει αργότερα όταν πλέον από τα συναισθήματα μας έχουμε πληγωθεί και έχουμε μάθει.Σε αυτές τις ηλικίες η λογική υπολειτουργεί και μόνο σε λίγες περιπτώσεις δρούμε κυρίως με αυτή
συμφωνώ απόλυτα μαζί σου!!
Στην πλεοψηφία λογική…Δεν ξέρω αν είναι καλό ή κακό αυτό…
ειναι γιατι ακους Coroner…γιαυτο
αυτο ακριβως:thumbup:
το οτι το poll ειναι στο 30 - 30 τα λεει ολα
συναισθημα, ευτυχως καποιες φορες, αλλα αρκετες και δυστυχως…
Λογικά θα επέλεγα το συναίσθημα.
Αλλά επειδή είμαι λίγο ευαίσθητος σήμερα θα απαντήσω με λογική.
Συναίσθημα λοιπόν.
[SPOILER]Γενικά όταν το τείχος της λογικής πέσει δεν υπάρχει γυρισμός, το θέμα είναι πόσο σταθερά έχεις θεμελιώσει αυτό το τείχος. Εγώ προσωπικά αρκετά σταθερά και γιαυτό βρίσκω υπερβολικά πολύτιμες τις συναισθηματικές επιλογές / στιγμές κτλ. [/SPOILER]
Έχω ακριβώς το ίδιο πρόβλημα.
Με αποτέλεσμα να φαίνομαι πότε παλαβός και πότε ψυχρός.
Για κάποιο λόγο έχω την εντύπωση ότι όλη η ζωή του ανθρώπου είναι μια προσπάθεια να μάθει πότε να βάζει μπροστά το μυαλό και πότε την καρδιά. Αυτό που δεν ξέρω είναι πόσοι άνθρωποι υπάρχουν που να το έχουν καταφέρει.
Πάντως σε καταστάσεις που απαιτούν ή επιφέρουν έντονα συναισθήματα λειτουργούμε με τη λογική για να είναι όσο το δυνατό μικρότερη η συναισθηματική σύγκρουση και η ψυχική φθορά μέσα μας.
Το θεμα ειναι κατα ποσο εχεις την ψυχραιμια να λειτουργησεις λογικα οταν αντιμετωπιζεις μια τετοια κατασταση :-k
Πολλές φορές η ψυχραιμία έχετε αυτόματα μαζί με τη λογική,στους ανάλογους βέβαια χαρακτήρες.
Μπορεί, αλλά παίζει και η παρεμπόδιση της ανακούφισης που σου φέρνει το ξέσπασμα, η συναισθηματική σύγκρουση. Αυτή η τόσο ευεργετική πολλές φορές εκτόνωση. Να βάλεις ξέρω γω τα κλάματα για 2 ώρες και στο τέλος, όταν έχεις βαρεθεί να κλαις, να λες “ουφ, ας κάνουμε μια νέα αρχή”.
[SPOILER]Προς αποφυγή παρεξηγήσεων, εννοείται ότι δε μιλάω για τον εαυτό μου, οι άντρες δεν κλαίνε, μόνο οι αδερφές κτλ. κτλ.[/SPOILER]
Γενικά είναι πολύ σωστό αυτό που έχει γραφτεί, ότι δηλαδή ναι μεν χωρίς τη λογική και την κυριαρχία της θα ήμασταν ακόμα πιθήκια, αλλά απ’ την άλλη η υπερίσχυση της λογικής πολλές φορές μας καταπιέζει και μας κάνει μίζερους. Τα πράγματα θα ήταν πιο εύκολα αν δεν ήμασταν συναισθηματικά όντα. Ή μήπως θα ήταν πολύ χειρότερα; Και επίσης, για το ότι τις περισσότερες φορές είμαστε τόσο μίζεροι, ποιός φταίει περισσότερο, η λογική, ή το συναίσθημα;
Πωωωωωω τί κωλοθρέντ ρε, κλειδώστε το.
πιστεύω πως στη μιζέρια δεν φταίει τίποτα απο τα δύο ούτε η λογική αλλα ούτε το συναίσθημα.Φταίνε συνήθως τα ερεθίσματα που έχει ο άνθρωπος και οι αδυναμίες του χαρακτήρα του
Μπορεί, μάλλον, δεν ξέρω, το μόνο βέβαιο είναι ότι αυτό το θρεντ πρέπει να κλειδωθεί.
Συμφωνω απολυτα με αυτο που λες και ειδικα με της αδυναμιες του χαρακτηρα του!!!