Αξιοπρεπής δίσκος, με τον Warrel να είναι σε δαιμωνιώδη φόρμα! Ήθελα περισσότερα δυνατά κομμάτια. Ωστόσο μερικά ρεφρεν είναι κορυφαία “The day the rats go to war” “August” “Your chosen misery”…καλά η διασκευή απίστευτη!:bow2:
Χμ, καλός δίσκος.
Καμία σχέση με τα κορυφαία των Nevermore όμως.
Ακούγεται ευχάριστα
Οποιος περιμενε κατι αντιστοιχο με Nevermore λογικο ηταν να απογοητευτει, εστω εν μερει. Ο Dane εξ’ άλλου ηταν ανεκαθεν υπευθυνος για τις μελωδικες γραμμες των φωνητικων, πράγμα το οποιο αναπτυσσει στο δισκο (και το κανει καλα). Προσωπικα δε το χω πολυακουσει, αλλα οι εως τωρα ακροασεις μονο θετικά συναισθηματα μ’ εδωκαν. Για την ακριβεια περιμενα κατι χειροτερο.
Και το “Brother” κρυβει ωκεανους συγκινησης.
Εχθες του εριξα γερο λιωσιμο. Λοιπον ο δισκος δεν ειναι απλα αξιοπρεπης. Ειναι παρα πολυ καλος!! Χαιρομαι ιδιαιτερως, μιας κι ο Warrel (οσο να ναι) με ειχε ξενερωσει καπως τα τελευταια χρονια. Η απιστευτη εμφανιση / ερμηνειες στο MMD και τουτο δω μαλλον δειχνουν οτι εχει κατα καποιο τροπο ‘‘ξανανοιωσει’’ ως ανθρωπος, και γιατι οχι κι ως καλλιτεχνης.
Συντομα και η επισημη αποψη.
Edit: Επισης, μια γενικη παρατηρηση / σκεψη. Το internet εχει κανει ενα τεραστιο κακο. Βιαζομαστε να βγαλουμε πορισμα. Δηλ, πριν 4-5 χρονια φερ’ ειπειν περιμεναμε ν’ ακουσουμε καλα το δισκο για να πουμε με σιγουρια κατι. Τωρα (για να πιασουμε το αντιθετο ακρο) βλεπεις αποψεις με καποια αλφα απολυτοτητα να κανουν εμφανιση μετα απο 3-4 ακροασεις.
Φυσικα μιλαω πολυ γενικα, και περικλειω και τον εαυτο μου στα παραπανω. Ολοι σχεδον εχουμε πεσει θυματα, καλως ή κακως.
Γιατί σε είχε ξενερώσει? :-k
Διαφορα. Π.χ. Την πρωτη φορα που τους ειδα λαιβ δε το χαρηκα τοσο (δευτερη μερα ‘03), ενω την δευτερη ηταν πολυ καλος (‘05), αλλα καμια σχεση μ’ αυτο που ειδαμε στο MMD. Επισης το Enemies (όπως εχω ξαναπει) δε μ’ αρεσε τοσο, ενω αρχικα δε μου καθονταν καλα συγκεκριμενες ερμηνειες* στo Godless. Κατι που μετα αλλαξε αρκετα.
Ο νεος δισκος παντως απο θεμα (*) ειναι (pour moi) ισως οτι καλυτερο εχει κυκλοφορησει απ’ το Dead Heart.
To άκουσα και εγώ και είμαι κάπου στη μέση από τα όσα ακούστηκαν εδώ…δηλαδή ούτε το θεωρώ ότι καλύτερο έχει βγεί από το Dead heart in a dead world ούτε όμως και μέτριο… Πολύ καλός δίσκος ο οποίος όμως δεν συγκρινέται με τα CD των Nevermore…Περιέργος τα πιο βαρία κομμάτια μου φάνηκαν επαναλαμβανόμενα και πιο μέτρια, ενώ σε αντίθεση τα Brother, Let you Down, This old man κλπ μου άρεσαν τρελά! Ο Dane όντως είναι απίστευτός και αν δεν ήταν τα φωνητικά του μάλλον ο δίσκος θα κρινόταν ως μέτριος…αλλά επειδή δεν μιλάμε υποθετικά το CD είναι πολύ καλό και σίγουρα αξίζει να του αφιερώσει κανείς χρόνο
Αντέ να βγει και το καινούργιο των Nevermore 8)
Η διασκευη του στο Lucretia των Sisters τι λεει?:-k
Η διασκευή τα σπάει!
Μαζί με το My chosen misery το θεωρώ από τα καλύτερα κομμάτια του δίσκου.
Είναι και κομματάρα από μόνο του ε.
Ακουσα τη διασκευη sisters of mercy και ειναι πολυ καλη.Περιμενω να ακουσω ολοκληρω τον δισκο.
Ασχετο:Εβαψε ο Warrel τα μαλλια του καστανα;Ειδα μια τετοια φωτο στο Myspace του. 8O
Εδω και κανα 8μηνο:p
http://www.roadrunnerrecords.com/blabbermouth.net/news.aspx?mode=Article&newsitemID=94671
Βασικα για τα 2 videakia το βάζω που εξηγεί ο warrel τους στίχους του album! Στο κομματι “Brother” οι στίχοι ειναι απο την προσωπική ζωή του(πρώτη φορα αναφέρει οτι έχουν τοσο πολύ σχέση με τον ίδιο) και καταλαβαίνεις οτι δεν πέρασε καθόλου καλά παιδικά χρόνια…
Μόλις ακουσα το cd. Παρα πολύ καλό… απλά ο ακροατής θα πρέπει να ξεχάσει για λίγο ότι ο Warrel Dane είναι ο τραγουδιστής των Nevermore, και να το κρίνει σε νέα βάση…
Αυτό το Brother είναι… Θεέ μου…
μια ακροαση εριξα και μαρεσε , δεν μπορω να πω ολοκληρωμενη αποψη
θα σταθω στα μπολντ
οντως ετσι πρεπει , το ιδιο με τον Τανκιαν…
σημερα το κατεβασα και το εχω λιωσει:D Λοιπον, σφαιρικα σφαιρικα μπορω να μπω οτι τα σπασε, και για μενα το καλυτερο του αλμπουμ ειναι το Your chosen Misery μεχρι στιγμης… ολα τα κομματια λενε, ειναι nevermore σε πιο λαητ εκδοση:p
και η διασκευη απο sisters of mercy στο lucretia τα σπαει. Ακουστε το γενικα, μου αφησε πολυ καλες εντυπωσεις 
αυτο ακριβως
Χα χα αληθεια;Ουτε που το ειχα παρει χαμπαρι. :-s
Ακουσα τον δισκο και μπορω να πω οτι ειναι πολυ καλος αλλα παρ ολα αυτα προτιμω nevermore.Το My chosen misery γαμαει. 8)
μεσα σε μια μερα αλλαξα γνωμη για τον δισκο…:!:
αν μπει στο μυαλο σου οτι δεν ειναι nevermore ακουγετε διαφορετικα …
τελικα ειναι πολυ καλος …
(και τα βιντεακια που λεει για τα κομματια ειναι καλα…)
δηλαδη ολα μια χαρα…
και κατι ακομα…
[SIZE=“2”]if i could play god[/SIZE]
[SIZE=“4”]
if i could play god[/SIZE]
[SIZE=“6”]if i could play god. . . . . . . . .[/SIZE]
[SIZE=“2”]Warrel Dane - Praises To The War Machine[/SIZE]
http://www.rocking.gr/review1791.php
Για οσους τυχον ενδιαφερονται…
Μετα απο μια καλη ακροαση που εκανα εχω να πω οτι ο δισκος ειναι πολυ καλος! Ο Warrel δινει ρεστα πραγματικα! Ευτυχως δεν εχει σχεση με Nevermore! Θελει εννοειται πολλες ακροασεις ακομα αλλα το καλο πραμα φαινεται! Μυριζεις συναισθημα! Μυριζεις ουσια! Μυριζεις Warrel![SIZE=“5”] If I Could Play God…[/SIZE]
Είναι χωρίς υπερβολή ένας από τους καλύτερους δίσκους της χρονιάς. Τα φωνητικά είναι απιστευτα όπως και οι στίχοι. Το μόνο κακό είναι πως λείπει ο Jeff. Χαχα…