Woody Allen

στη Βικυ-Κριστινα-Μπανταλονα κοιμηθηκα στο 20λεπτο και μετα ακολουθησε και ντερμπυ και το girlfriend που ‘δεν εκτιμησα μπουχου και δεν ειμαι ρομαντικος μπουχου κτλ κτλ’…Ε ΝΑΙ, ΑΦΟΥ ΗΤΑΝ ΜΙΑ ΥΠΕΡΒΑΡΕΤΗ ΠΑΠΑΡΙΑ μεταξυ 5 αργοσχολων που δουλεια δεν ειχαν, το ριξαν στη κουλτουρα και στις αλλαξοκωλιες…αμερικανοι, ζωντοβολα!Επισης, ΔΕΝ εχω παει Βαρκελωνη οπωτε στα@@ μου κιολας η κωλοπολη, εχει καταντησει πιο δηθεν και trend μερος απο το Γκαζι!

Οπωτε χωνουμε προχτες μαζι ξανα το Midgnight in Paris, με την προοπτικη α)να μην κοιμηθω β)να αντεξω-στοιχημα με τον εαυτο μου αυτο- αλλη μια ταινια του Γουντυ Αλλεν γ)να δω κατι αναλαφρο βρε αδερφε, παρεα με τη γυναικα!
Παραδοξως λοιπον, περασα καλα…οι αιτιες βεβαια ηταν και ολιγων τι ασχετες με το εργο …καταρχας εχω παει στο Παρισι!Λατρευω το Παρισι!Ειναι η πιο ομορφη πολη που εχω επισκευτει!Ολη η ταινια ηταν μια καρποσταλ με εικονες απο το Παρισι, πανεμορφα φωτισμενες και συνοδευομενες απο ενα πολυ ταιριαστο σαουντρακ!Μονο η εισαγωγη της ταινιας, εκανε την κοπελα μου να αναφωνησει σε ενα σημειο που εδειχνε το Μουσειο του Ροντεν απο 12847 οπτικες γωνιες 'Μα επιτελους, ποτε θα αρχισει???'
Midgnight in Paris vs Ντοκυμαντερ του Lonely Planet =1-0, παρτα!

Δευτερον, ηταν τοσο απελπιστικα απλοϊκο το νοημα και το στορυ, οπου σε συνδιασμο με μερικες εξυπνιστικες ατακες απο δω και κει καθιστουσαν την θεαση του υπερβολικα αναλαφρη!Δεν συνεβαινε τιποτα!Απο δω και κει βολταρακια, κρασακια, χαχαχουχα γελακια, λιγη ροματζαδα,περνα η ωρα ζαχαρη!Οταν ειδικα εισαι και με το girlfriend και αναπολειτε ολα αυτα τα μερη που πηγατε και σεις μαζι, χερι-χερι με ενα κρουασαν και μπαγκετα αγκαζε, τοτε ολα ομορφα!

Τριτον, το καστ!Δεν θα πω πολλα, το γεγονος οτι επαιζε ο Οουεν Γουιλσον σε ταινια του Γουντυ Αλλεν, συνδιασμος που κανονικα θα επρεπε να με κανει να καταπιω ενα ποτηρι σπασμενα γυαλια και στη συνεχεια να κανω γαργαρες μεχρι το τελος της ταινιας και ΔΕΝ το εκανα, λεει πολλα!Νορμαλ ερμηνειες για ανυπαρκτες ερμηνευτικες απαιτησεις, φρεσκια προσωπα, ολα κομπλε!

Τελευταιον και βασικοτερον: ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΓΟΥΝΤΥ ΑΑΑΛΕΕΕΕΕΝ!!! ηταν ενα ρομαντικο παραμυθακι δεκαετιας του '90 για κυριακη μεσημερι στο ΑΝΤ1, χωρις χοντροκομμενιες και λοιπα μελατα, και οχι ενα μικροαστικο παραλυριμα δηθενιας και…τεσπα, Γουντυ Αλλεν κοινως-pour moi-

Οπωτε τελος καλο ολα καλα, επεζησα, περασα κομπλε, σε οσους πληρουν τις παραπανω προυποθεσεις, προβλεπεται!
:razz:

Δεν πρέπει να έχω δει ούτε το 10% των ταινιών του αλλά:

  1. Μου φαίνεται καταπληκτικός στις πιο χαλαρές του ταινίες όπως ο “Νευρικός Εραστής”, το “Ηollywood Ending” ή το “Small Time Crooks” (που ειδικά στο πρώτο μισό είναι ένα έπος γέλιου).

  2. Το Match Point ειλικρινά απορώ γιατί θεωρείται τόσο καλή ταινία. Νομίζω την έχω ξανακάνει την κουβέντα στο φόρουμ και πειστική απάντηση δεν πήρα. Έχει μέτρια ανάπτυξη χαρακτήρων και είναι πολύ μπλα μπλα για το τίποτα. Στο τέλος δε μου έμεινε κάτι και ειδικά σκηνές όπως…

[SPOILER]…“πετάω το δαχτυλίδι στη θάλασσα για να εξαφανίσω τα στοιχεία, αλλά ένα πουλί το περνάει για έντομο και το καταπίνει και το κουτσουλάει πάνω στον ντετέκτιβ” για να δείξουμε το πόσο μετράει η τύχη και το απρόβλεπτο μου φαίνονται έως και παπαριές.[/SPOILER]

Από τις πιο υπερεκτιμημένες ταινίες έβερ.

  1. Ευτυχώς βρέθηκε ο savealekos έστω να αναφέρει ονομαστικά το “Sweet & Lowdown”. Και να πεις ότι δεν ήμασταν σε μουσικό φόρουμ να το καταλάβαινα. Για όσους λοιπόν τυχόν αγνοούν, πρόκειται για μια “φανταστική” βιογραφία ενός τζαζ κιθαρίστα (που υποδύεται Α-ΡΙ-ΣΤΟΥΡ-ΓΗ-ΜΑ-ΤΙ-ΚΑ ο Σον Πεν), ο οποίος νιώθει βασιλιάς του τζαζ κόσμου εκτός απ’ όταν συγκρίνει τον εαυτό του με τον Django Reinhardt οπότε και του κόβονται τα πόδια.

Φοβερή αναπαράσταση του τζαζ μικρόκοσμου της αμερικάνικης (νεοϋορκέζικης? μάλλον, δε θυμάμαι τοποθεσία) κοινωνίας, τα ups & downs της επαγγελματικής και προσωπικής ζωής του μουσικού δοσμένα με τρόπο που δεν πέφτει στην εύκολη παγίδα του μελό και μια Σαμάνθα Μόρτον να κάνει την έννοια “δεύτερος ρόλος” να μοιάζει πιο πρωταγωνιστική από ποτέ. Δείτε το και αγαπήστε, έστω και πρόσκαιρα, τη τζαζ.

Ωραιος πανω κατω ψιλοσυμφωνουμε.Δεν εχω δει το ‘‘Sweet And Lowdown’’.
Θα το κανω προσεχως!!!

ο άλλος να κάνει το αντιγούντι κομμάτι του, αλλά μας άρεσε και το midnight in paris-σηκουάνας-λούβρος-θημάσαιαγαπημουτιωραιαπουπεράσαμε-ματςμουτς.

σουτ εσυ

Eίναι πλεονασμός να το γράψω, αλλά είσαι θεός ρε πούστη μου:lol::lol:

Εντιτ: το conclusion ξέχασες, “έφαγες” καλά μετά την ταινία;;; (ο ρηχός φαλλοκράτης:-P)

@lupin ήσουν πειστικότατος

Γενικά ο Woody Allen ήταν φοβερός στις πρώτες ταινίες του, μέχρι και το Love & Death δηλαδή, που ήταν ένας συνδυασμός κινηματογραφικού stand up comedy με θανατηφόρες ατάκες και ορισμένους πολύ απλούς και γήινους προβληματισμούς. Αυτή είναι και η αγαπημένη μου περίοδος και εκεί μιλάμε για έπος γέλιου

Η συνέχεια έχει και πιο “χαλαρές” ταινίες και πιο “δραματικές” με σταδιακή πτωτική πορεία (από το “Annie Hall - ο νευρικός εραστής” μέχρι το “Small Time Crooks” υπάρχει μία απόσταση) όπου και διαχωρίζονται όλο και περισσότερο τα είδη του. Οι κωμωδίες είναι όλο και πιο κωμωδίες (όχι όμως όσο τρελές, μη πολιτικά ορθές και αστείες όσο οι πρώτες του) και τα δράματα όλο και πιο δράματα.

Μέχρι που έρχεται η δεκαετία του 2000, που ήταν φυσικά η χειρότερή του, και από την οποία προσωπικά ως αντάξιά του κρατάω μόνο το “Whatever Works” (με σενάριο γραμμένο από το 1977!). Συμφωνώ κι εγώ για το Match Point ότι είναι καλή ταινία αλλά τίποτα το ιδιαίτερο, μάλλον σόκαρε η διαφορετικότητα σε όλα τα επίπεδα από τις άλλες δουλειές του Allen + την έλλειψη happy ending που στο Χόλυγουντ δεν είναι και ό,τι πιο συνηθισμένο…

[B][I]Every Thing You Always Wanted to Know About Sex * But Were Afraid to Ask [/I][/B]
[B]Star , 01:15[/B]

[B]Μυστηριώδεις φόνοι στο Μανχάταν
Manhattan Murder Mystery
Mega , 00:30[/B]

[B]To Rome With Love Trailer[/B]

Φαινεται ενδιαφερον και προσωπικα εχω μια αδυναμια στις ταινιες που ο Αllen παιζει κιολας κι εδω παιζει.
Επισης η ταινια εχει Roberto Benigni μεσα.

πανηγυρτζής απο τους λίγους.

E,ναι για πανηγυρια μιλαμε.

‘’[B]Bullets Over Broadway[/B]’’(1994)

Kαιρο ειχα να δω ταινια του [B]Woody Allen [/B] κι αυτη μου ειχε ξεφυγει.Στην ταινια αυτη δεν παιζει ο [B]Allen[/B] ,αλλα σε ενα ολο που θα μπορουσε ανετα να εχει παιχθει απο τον ιδιο εχουμε τον [B]John Cusack [/B]ο οποιος παιζει εντελως woodyallenικα εναν επιδιοξο θεατρικο συγγραφεα στην εποχη της ποτοαπαγορευσης στην Αμερικη ,δλδ τελη 1920 περιπου.Αν και στην αρχη ο θεατρικος παραγωγος ειναι αρνητικος στο να ανεβασει το εργο,στη συνεχεια τα πραγματα αλλαζουν καθως ενας μαφιοζος αποφασιζει να χρηματοδοτησει την παρασταση με τον ορο να παιξει στο εργο η χαζη/εκνευριστικη ερωμενη του.Η τελευταια ομως στις προβες κουβαλαει κι εναν gagster προστατη,ο οποιος ομως εχει κι αλλα ταλεντα πανω στα οποια ειναι χτισμενη ολη η ταινια.
Απο τις πολυ καλες ταινιες του [B]Allen[/B] στη δεκαετια του 1990,απεικονιζεται εξοχα μια εποχη στην οποια κυριαρχουσαν οι gangsters,οι συμμοριες,το παρανομο ποτο,αλλα και το Broadway με τις ντιβες του θεατρου,τα clubs με τα χορευτικα shows και οι παρανομοι ερωτες και ολα αυτα τα βλεπουμε παρουσιασμενα πολυ ομορφα,και σε αυτο βοηθα πολυ και η σκοτεινη φωτογραφια της ταινιας και η ατμοσφαιρα της.
Ο [B]Cusack[/B] σαν αλλος [B]Αllen[/B] κατατρυχεται κι αυτος απο ανασφαλειες,απο νευρα,ερωτευεται παρανομα,αλλα παντα κατι τον απασχολει και αυτο εχει ως αποτελεσμα συζητησεις επι συζητησεων που αφορουν στις ερωτικες σχεσεις,το sex,το θεατρο και ο,τιδηποτε αλλο.
Χωρις να εχουμε καταιγισμο απο ατακες και χιομοριστικα σκηνικα,εχουμε γελιο σε σημεια,αλλα η ταινια ειναι πιο πολυ προσανατολισμενη στη δημιουργια ατμοσφαιρας και απεικονισης της εποχης.Μεσα σε ολα αυτα εχουμε και ξεκαθαρισματα λογαριασμων και φυσικα πολυ καλες ερμηνειες απο ολους με αιχμη του δορατος οχι τον [B]John Cusack[/B], ο οποιος ειναι πολυ καλος στο ρολο,αλλα τον gangster [B]Chazz Palminteri[/B]!!!
Αν δεν ειστε fans του [B]Allen[/B] μαλλον δεν θα αλλαξετε αποψη βλεποντας την ,αλλα αν ειστε fans και δεν την εχετε δει ακομη,σπευσατε!!!

Από τις λίγες ταινίες του που δεν έχω δει ακόμα.

Ειδα το ντοκυμαντερ για τη ζωη του που βγηκε προσφατα και ειναι πολυ ενδιαφερον. Εστιαζει κυριως στο εργο του και στην αναγκη του ουσιαστικα να κανει ταινιες και οχι στα προσωπικα του( που ειναι οτι ναναι ).

Eνα ντοκυμαντερ πανω στο εργο του θα ειναι ,φανταζομαι,πολυ ενδιαφερον ,παρα να μαθουμε για τα προσωπικα του.Αυτα ειναι για τις Τατιανες…

Ειναι ενδιαφερουσα και αυτη η πλευρα του, οχι απο αποψη κουτσομπολιου, αλλα ως μεγας γκομενακιας ειναι ενα μερος της ζωης του οι σχεσεις του με ηθοποιους…κλπ

λινκ για την ταινια ? πως την λενε ?