Αυτούς εδώ θα τους δούμε και σύντομα. Μπάντα στην οποία παίζουν τα μέλη των Mob 47 με τραγουδιστή τον τυπά πίσω από τους dbeat noiseαδες Electric Funeral (μέλος και των επίσης γαμηστερών Warvictims!). Hardcore/punk σουηδικής προέλευσης στα χνάρια των Mob 47 με κάπως πιο κατεβασμένες ταχύτητες από τους τελευταίους. Επίσης πολύ καλή δουλειά στα φωνητικά που είναι ξελαρύγγιασμα-επίθεση. Γενικά πολύ αξιόλογη κυκλοφορία και ότι πρέπει για mosh
Νέο σίνγκλ τον Ιούνιο, προπομπός του “Sonic Mass”.
Ο αγαπημένος σας ρεπόρτερ έγλειψε κατουρημένες ποδιές, έστησε κώλο, ρούφηξε τρεις αράπικες ψωλές αλλά τελικά εξασφάλισε κατ’αποκλειστικότητα ένα preview από το νέο κομμάτι και παίζει streaming στην υπερμπλογκάρα που θα βρείτε στο τέλος αυτού του ποστ.
[SPOILER]Free widget είναι βασικά, ένα απλό copy/paste στον κώδικα έκανα :blues:[/SPOILER]
Συγκεντρωμένες σε CD οι δύο προηγούμενες δουλειές του. (Είχαν κυκλοφορήσει μόνο σε βινύλιο). Ξεφεύγει οι Southern Lord από τα γνωστά της μονοπάτια και βγάζει/θα βγάλει πολλές crust-ιές τελευταία.
μετά την προτροπή του BBB, κατέβασα το Discografia (!) και κάπου εδώ σταματάω ν’ακούω μπλακ μεταλ για το υπόλοιπο καλοκαίρι (εκτός αν βγει νέο Skagos ή Falls of Rauros)
edit: στο Renuncia A Un Mundo Nojento η κιθάρα από πίσω είναι λίγο ο,τι να 'ναι ε;
Έπισης μιας και πιάσαμε το βιολί, ν’ ακούσεις [B]BAN[/B] και τους δικούς μας, [B]τελευταίος αιώνας[/B], σε αυτή τη φάση, με ελληνικό στίχο. Περιμένουμε και την επική σπλιτάρα τους φέτος (η οποία παρεπιπτόντως έχει αργήσει. Ξερει κανείς τί παίζει???)
Το κομμάτι των ictus είναι από τα καλύτερα που έχουν παιχτεί, ενώ το σημείο 9.21-9.54 είναι το κάτι άλλο. Για τέτοια καύλα όμως μιλάμε. Η πλευρά των this thing δε μ’ αρεσει πολύ.
Όντως, γαμάτη μπάντα, και κρίμα που διαλύθηκαν. Δε θα τους χαρακτήριζα τόσο crust (φαντάζομαι κι εσύ εννοείται), αλλά punk rock περισσότερο και γαμάτο μάλιστα. Ενώ το βιολί δίνει ρέστα στη μουσική τους. Δε θα ξέχασω ποτέ όταν τους είχα δει live, πιτσιρικάς ξέρω’ γω 15-16 χρονών, πόσο είχα εντυπωσιαστεί/σκαλώσει/πορωθεί που παίζαν punk και είχαν χώσει μέσα και βιολιά. Τότε μου ήταν τίγκα πρωτόγνωρο κάτι τέτοιο (που να ξερα μετα τι μπανταρες θα πεφταν στ’ αυτια μου:lol:). Mετα εννοείται πήγα και πήρα το σιντί που’ χαν βγαλει τοτε.
Δεν ξέρω αν αυτό λέγεται κραστ, πάντως μιλάμε για ΓΑΜΗΜΕΝΟ ΕΠΟΣ και παίζει ήδη πέμπτη φορά σερί και κλάμα και ανατριχίλες!
Worst νομίζω επιβάλλεται θρεντ.
[SIZE=“5”]EΠΙΚΙΛΑ. ΑΝΑΤΡΙΧΙΛΑ. Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ Η ΙΔΙΑ[/SIZE]
Δεν έχω άλλα λόγια. Απλά οι amebix ξύπνησαν σαν μαμούθ από τους πάγους και ήρθαν να διδάξουν μπάλιτσα. Αν είναι όλο το άλμπουμ έτσι, το λιγότερο που με απασχολεί είναι αν παίζουν crust ή όχι πλέον.
Ψήλε δε σου κρύβω ότι το σκατό-teaser που είχες στο blog σου με είχε πριζώσει θετικά εδώ και πολύ καιρό, και τράβαγα τα βυζιά για το πως σκατά θα είναι τα κομμάτια τους