Ε αυτο είναι ψιλομαλακια πιστευω! Ακολουθας το d.i.y δογματικα τότε και ΟΧΙ σαν ήθος
η μπάντα απλά είχε φτάσει στην πόλη όπου ήταν να παίξει όταν της γνωστοποιήσαν ότι δε μπορείς να παιξεις εδω σημερα, γιατι χθες επαιξες σε μαγαζι
Πετάγομαι από σπόντα γιατί δεν είμαι “της φάσης” γενικά, αλλά ανοίξατε ωραία κουβεντούλα, σαν αυτή που πήγε να δημιουργηθεί πριν λίγο καιρό στο diy live θρεντ και ήρθα να καταθέσω.
Σα να 'χει δημιουργηθεί ένα τραγικό δίπολο τύπου "ή diy ή “πουλημένος”.
Θέλω να πω ότι ενώ γενικά γουστάρω αυτοδημιούργητες τίμιες καταστάσεις του λαού που λέμε (ρίχνω και κανά συρτό δηλαδής άμα τύχει), τόσο με ξενερώνουν νοοτροπίες αλα βίλλα αμαλίας πχ. “άπαξ και έπαιξες πενιά σε μαγαζί, στο σπίτι μου δε μπαίνεις” και άλλα τέτοια ωραία, όπως όσα περιγράφονται.
Εν ολίγοις, στα δικά μου μάτια, αυτό είναι το άκρον άωτον του κομπλεξισμού από μερίδα ανθρώπων που υποτίθεται ότι έπρεπε ν’ ανεμίζουν τα λάβαρα του ελεύθερου πνεύματος για να το θέσω και πιο πολιτικά (πιασάρικα).
Αν δε χαθεί όντως το ανεξάρτητο, παρεϊστικο άτιτιουντ ή ήθος που διέπει τέτοιες μπάντες, για ποιο λόγο το να βγάζουν κάποια έσοδα (ούτε καν τα προς το ζην, ε) από αυτό που αγαπούν, ή να τους μάθουν και δέκα άνθρωποι ακόμα βρε αδερφέ, θα πρέπει να θεωρείται μεμπτό?
Οι [I]τυχαίοι[/I] υπήρχαν και θα υπάρχουν στον αιώνα τον άπαντα.
Θαρρώ, είναι φαινόμενο και της diy σκηνής, με το τρίπτυχο φοιτηταριό-αλητεία-επανάσταση, για όσο μας παίρνει ή έως ότου βαρεθούμε.
Αυτό, λόγου χάρη, γιατί είναι περισσότερο αποδεκτό?
Οφτοπικ είμαι, αλλά μάλλον είναι το καταλληλότερο μουσικό ιδίωμα -πλέον- για τέτοιους -βαθυστόχαστους ;p- προβληματισμούς.
H βιλλα δεν ειναι συναυλιάδικι να πηγαίνει ο καθένας να χ΄νει το βύσμα του και άντε γειά. Είναι ενας ανοιχτός πολιτικός χώρος στον οποίο πολύ απλά βλέπουν το diy με την έννοια την αντι-εμπορευματικής μουσικής για αυτο εξάλλου απο όσο ξέρω έγινε το σχίσμα το ‘90 μεταξύ αυτών που παίζουν σε μαγαζία και αυτών που δεν… οσο για το "έπρεπε ν’ ανεμίζουν τα λάβαρα του ελεύθερου πνεύματος" ξαναλεω ειναι ένας πολιτικός χώρος με σαφείς τάσεις,και στην τελική τι σημαίνει αυτο? Αν έιναι να βάζουν και καθε κουλτουριάρη καλλιτέχνη που κατα τα άλλα παίζει και σε μεγαλά φεστιβαλ ετσι για το ελεύθερο πνεύμα,και να ναι όλα μέλι γάλα.
Τέλος υπάρχουν άνθρωποι που δεν θέλουν να β΄γαλουν έσοδα,θέλουν ελευθερη τι μουσική και πολλες φορές μπαίνουν μεσα για αυτο…
Πρέπει να δούμε λιγο οτι δεν ειναι ενα ακόμη live αδικο η βίλλα και η κάθε βίλλα…
Κανα δυο διασαφηνίσεις και επιστρέφω στη γωνιά μου.
Πουθενά δεν έγινε εξίσωση μεταξύ συναυλιακού και αυτοοργανωμένου χώρου (από μένα).
Ποσώς μ’ ενδιαφέρει τι κάνουν οι κουλτουριάρηδες των μεγάλων φεστιβάλ στην παρούσα φάση.
Διαφωνώ με την εμπορευματοποίηση της μουσικής, διότι η μουσική είναι τέχνη και ως τέτοια την αντιλαμβάνομαι.
Στο δικό μου ιδανικά πλασμένο κόσμο, η τέχνη έχει ανιδιοτελή χαρακτήρα, τα αγαθά της φύσης υπάρχουν ελεύθερα, η μόρφωση, η περίθαλψη, οι μετακινήσεις παρέχονται δωρεάν, ενώ εγώ ζω και απασχολούμαι, δε δουλεύω για να ζήσω και γενικά όλα αυτά δε σας νοιάζουν, οπότε ξυπνάω και βλέπω ότι τα δεδομένα είναι άλλα.
Η ένστασή μου λοιπόν έγκειται στο εξής απλό: δε βλέπω πουθενά κάτι μεμπτό στο ν’ απευθυνθεί ένας καλλιτέχνης σε δισκογραφική για τη διάδοση της τέχνης του. Η τέχνη κατά παραγγελία χάνει μέρος της αλήθειας της και μετατρέπεται σε προϊόν, σύμφωνοι. Πρόκειται για διαφορετικές περιπτώσεις όμως.
Το ίδιο ισχύει και για τα λάηβ. Υπάρχουν κάποιοι που πουλάν τ’ όνομά τους στο όνομα του κέρδους, υπάρχουν και κάποιοι άλλοι που χάριν της διάδοσης που λέγαμε (και του ήθους τους), συμμετέχουν αφιλοκερδώς σε εκδηλώσεις, κάνουν λάηβ σε μαγαζιά με ελεύθερη είσοδο και έξοδα από την τσέπη τους, ή ενίοτε κάνουν λάηβ με το ελάχιστο δυνατό αντίτιμο γιατί τα έξοδα είναι πολλά και πονάνε.
Εν κατακλείδι, αυτό που αδυνατώ να χωνέψω, είναι ότι μπάντες της 2ης κατηγορίας βρίσκουν κλειστές τις πόρτες αυτοοργανωμένων χώρων και αντιμετωπίζονται ως “ξεπουλημένες”.
Δικό σας και πάλι το θρετν
peace love and (mis)understarding :hippy:
Ωραία όλα αυτά που λες και εγώ θέλω εναν καλύτερο κόσμο… Τώρα, αυτο με την διάδοση της “τέχνης” δεν το πολυκαταλαβαίνω. Τι ακριβώς εννοείς? Η τέχνη θα διαδοθεί καλύτερα πχ στο αν απ’οτι σε μια κατάληψη?
Για τις δισκογραφικές που λες δεν ειναι όλα ενα ενιαίο πράγμα. Υπάρχουν καθαρά diy δισκογραφικές που στην ουσια βοηθούν κάπως τις μπάντες για έξοδα ηχογράφησης,κόψιμο cd κτλ. Πολλές φορές μάλιστα χωρίς να δίνουν δεκάρα τσακιστή για συμβόλαια,αεπι και δεν συμμαζεύεται. Σε αυτή την περίπτωση τα έσοδα ειναι μηδαμινά αν αναλογιστούμε πόσο πωλείται το diy υλικό. Ή άλλη περιπτώση ειναι πολυ ποιο εμπορικά εδραιωμένη με ποσοστά,δικαιώματα και δεν ξέρω τι.
Υπάρχει βέβαια και η τρίτη περιπτωση τα πάντα να γίνονται απο τι μπάντα χωρίς βοήθεια απο labels και δίαφορυς ενδιάμεσους…
Να πω την αλήθεια δε διαφώνω με κάνεναν από τους δυο σας. Αυτό όμως που σίγουρα μου τη δίνει, βασικά με κάνει παρανοικό, είναι 20χρόνα παιδάκια, που δεν έχουν ασχοληθεί σχεδόν καθόλου -και ουσιαστικά- με την φάση, που δεν έχουν παίξει ποτέ μουσική, που δεν έχουν πάρει ποτε τους δρομους να παίξουν ή να πάνε σ’ ένα DIY και μη λαιβ, που δεν εχουν ποτε γαμησει την τσεπη τους για να κυκλοφορισουν/ηχογραφησουν κατι, παιδάκια που δεν έχουν στήσει ούτε ένα λαιβ με τα κωλοχερά τους (άντε ένα δύο το πολυ), να βγάζουν επική δογματική γλωσσάρα, και να το παίζουν DIY πατέρες που κατέχουν τη μόνη και αλάθητη αλήθεια. Να ακούω τα ίδια πράγματα από 30αρηδες, 25αρηδες, ακομα και 20αρηδες ανθρωπους που εχουν φαει ομως τα σκατα τους χρονια για να δημιουργησουν, να φτιαξουν κατι ναι ΠΑΣΟ, αλλα απο αμπαλα παιδακια πραγματικα τρελενομαι.
καλά παίζει και αυτο ε; Και άμα πας να πεις και τιποτα είσαι κ κολλημένος ή επιβαλεις την αποψη σου ηλικιακα ή δε ξέρω γω τι άλλη πιπα…Εκει που θέλω να καταλήξω είναι οτι τιποτα δεν είναι ασπρο ή μαυρο…κ πουθενά. Ηρθε η ώρα κια αυτός ο χώρος να ωριμάσει και το λέω αυτο με συνειδηση του τι είναι αυτός ο χωρος αφου τον ζω απο μέσα. Δεν είναι κακό να βλέπουμε τι γίνεται κ λίγο τριγύρω μας.(εξωτερικό)
Λοιπον να πω και γω 2 πραγματακια.
Καταρχας δε θα επελεγα να παιξω σε μαγαζι γιατι αυτο που κανω το κανω πρωτα για μενα και μετα για τον κοσμο που θα ηθελε να με δει και να περασει καλα. Το εισιτηριο απο μονο του μπορει να αφησει κοσμο εκτος συναυλιας (θα μου πειτε, τα 5 ευρω? Ναι θα σας πω τα 5 ευρω, γιατι εδω που βρισκομαι βλεπω σε ολες τις συναυλιες μεταναστες, πολλοι απο τους οποιους γουσταρουν τα λαιβ, οι οποιοι με 5 ευρω εισοδο δεν θα εμπαιναν ποτε). Επισης, δεν γουσταρω με αυτο που κανω να κονομαει ο καθε καταστηματαρχης.
Το αλλο κλασσικο ειναι σε αντι-εμπορευματικες συναυλιες να υπαρχουν μπυρες και ποτα. Απο την μια, ειναι αναγκαιο κακο, ιδιαιτερα σε συναυλιες αλληλεγγυης ή οικονομικης ενισχυσης, απο την αλλη ομως δεν καταργειται η διαμεσολαβηση του χρηματος και η εμπορευματικη σχεση. Οι Ωχρα Σπειροχαιτη για παραδειγμα στις συναυλιες τους δεν ηθελαν να υπαρχει καβα.
Η φετιχοποιηση του diy υπαρχει για μενα για 2 λογους. 1ον, για να υπαρχει μια underground κοινοτητα, πρεπει να εχει σαφη διαχωριστικα ορια απο αυτο που λεγεται “mainstream” με οτι αυτο συνεπαγεται. Πολλα τετοια ορια τα “κληρονομουμε” απο παλιοτερο κοσμο, χαρακτηριστικο το παραδειγμα του Healthy για την Βιλλα. Ο 2ος ειναι μια γενικοτερη αντιληψη του τι ειναι πολιτικο, πως πρεπει να εμφανιζεται, τροπος παρεμβασης κλπ που ειναι πολυ ευρυτερη κουβεντα και ξεφευγει πολυ. Παντως, οπως ειπε ξανα ο healthy, οι καταληψεις/αυτοοργανωμενοι χωροι προωθουν συγκεκριμενα πραγματα. Σε οποιον δεν αρεσουν και δεν μπορει να συμφωνησει, μπορει να στησει την δικια του φαση φυσικα 
Επισης, μπαντες που υπογραφουν σε εταιρεια για 3 δισκους, ε σορρυ κιολας, diy δεν τους λες για κανενα λογο 
Ναι ούτε εγω επιλέγω να παίξω σε μαγαζί αλλα σε λέω πάλι. Μια πόλη που δεν ε΄χει κατάληψη δεν δικαιούται να δει μια μπάντα; Κ σε λέω πάλι η μπάντα ειναι αμέσως λεπρη αν το κάνει; Και τα παιδια που το κάνουν ειναι π.χ. τελειως δικα μας παιδια σε λεω εγω. Το πρόβλημα είναι αυτη η λέξη . φετιχοποίηση τελικά. Εγω δε διαφωνώ καθόλου με τις πολιτικές πεποιθήσεις του χώρου. Ισα ισα τις ασπάζομαι. Αλλο μια μπάντα όμως ακόμα κι αν ασπάζεται καποιες πολιτικες αποψεις κι αλλο ενας πολιτικος χωρος.
μα ο πολιτικός χώρος δημιουργέιται απο κάποιους που ασπαζονται απόψεις τεσπα επίσης υπάρχει κόσμος που πχ έχει μια μπαντα η οτιδήποτε καθαρά μέσα στα πλαίσια του χώρου και απλα η μουσική ειναι το μέσο για προπαγάνδιση. Θέλω να πω οτι υπάρχουν πολλές περιπτώσεις οπότε δεν γίνεται να ειναι όλα απόλυτα,ο καθένας βλέπει με διαφορετικό μάτι το κάθετι.
EVERYTHING WENT BLACK-Cycles of Light
Δεν ξέρω αν είναι crust αυτό που άκουσα,αλλά μου θύμισε κάποια άλμπουμ που πόσταραν κάποιοι γνώστες του είδους,κ μου άρεσε πάρα πολύ.Στο παρακάτω λινκ υπάρχει το άλμπουμ σε στρήμ.
http://www.ampmagazine.com/23091/featured-stream-everything-went-black-cycles-of-light/
έντιτ: αν δεν ανήκει εδώ ας το μεταφέρει κάποιος…κάπου.
ε δε το λες και κραστ αυτο τωρα!
και martyrdod Λοιπον στη southern lord, με συμβολαιο πολλων αλμπουμ. [B]http://castingstone.blogspot.com/2012/01/martyrdod-news.html[/B]
Σκατά γαμω, αλλα ειναι τοσο γαμημενα μπανταρα, που… Θυμαμαι το σοκ που επαθα οταν ακουσω πρωτη φορα το sekt (βινυλιο)
Πρέπει να γίνεις hipster του crust
π.χ. “πάει το crust που άκουγα τόσα χρόνια, όλοι ξεπουλήθηκαν για τα φράγκα πλέον”
γιατί οι hipster τι θεωρησαν ξεπουλημενο?
ΚΑΠΟΙΑ ΖΩΑ ΔΕ ΜΕ ΠΙΣΤΕΥΑΝΕ
σκατά,πάνε και αυτοί. [-X
νεο δισκο σε στουντιο που γραφουν γνωστα μεταλ και με πιθανες “συμβουλες” απο το label πως θα πρεπει να ειναι ο δισκος=σκατα δισκος…
Τελικα ειναι προβλημα αυτο με τις μπαντες που βλεπουν το diy σαν ακομη ενα σκαλι για να ανεβουν. κλασικο παραδειγμα οι magrudergrind και καλα πολιτικοποιημενο diy,live σε υπογες κτλ. Τελικα κατέληξαν να βγάλουν κυκλοφορια με την scion… #-o
ναι, ωραία όλα αυτά, αλλά πού το στηρίζεις αυτό:
νεο δισκο σε στουντιο που γραφουν γνωστα μεταλ και με πιθανες “συμβουλες” απο το label πως θα πρεπει να ειναι ο δισκος=σκατα δισκος…
έχεις κάποιο παράδειγμα μπάντας που “καταστράφηκε” από τη southern lord?
Πέρα από το στανταράκι της “μέταλ” παραγωγής (που ούτως ή άλλως οι Martyrdod μια χαρά μεταλλικό ήχο είχαν και ως τώρα) και το δεδομένο ότι οι νέες κυκλοφορίες θα έχουν κουλτουρε artwork (νο προμπ από μένα) και λιμιτεντ εντίσιον και ακριβή τιμή (εδώ προμπ), έχεις παράδειγμα μπάντας που “κάηκε” στη southern lord?
Kαι γενικά αν θυμάμαι καλά η ΣΛ έβγαλε και το Masakari, το All Pigs Must Die, το Sarabante, το Nails κι ένα κάρο άλλα, δεν είδα κραξίματα.
Κι εγώ ανησυχώ με την όλη φάση αλλά μήπως να χαλαρώσουμε λιγάκι;
Μπας και έχεις μετοχές στη southern lord? Απο που και ως που να χαλαρώσουμε λιγάκι? Ο καθένας λέει τι γνώμη του. Οι martyrdod μια χαρα χαώδη ήχο έχουν και καμιά σχέση με μεταλ νέας κοπής. Πάντως εχω την εντύπωση οτι γενικότερα πολλα label θελουν συγκεκριμένα πράγματα ίσως και για για να πιάσουν κ αλλα κοντινά ακρωατήρια… νταξ ημουν υπερβολικος αλλα ως εκεί,τι γνώμη μου λεω…