Ρε δειτε το πρώτα και βρίζετε μετά. Επoc.
Γάμησε ρε!
To whom it may concern.
Τε-ρά-στι-ος Κοντός.
Έπρεπε το ντοκιμαντέρ να διαρκεί άλλο τόσο κι άλλο τόσο κι άλλο τόσο. Επίσης, να συμμετείχαν και να μιλούσαν για τον αιώνιο όσοι εμφανίστηκαν και άλλοι τόσοι και άλλοι τόσοι και άλλοι τόσοι. Ας είναι… Η ουσία είναι μία: Τε-ρά-στι-ος Κοντός!!!
Καλοφτιαγμένο, με το χιουμοράκι του και τη συγκίνησή του τόσο όσο, κυλάει “γάργαρα” και γραμμικά, πολύ ενδιαφέροντα κάποια άγνωστα σημεία από το βίο και την πολιτεία του μεγάλου. Όσοι ενδιαφέρεστε, αναφέρθηκε ότι θα υπάρξει μία έξτρα προβολή την Κυριακή το βράδυ, στην ίδια αίθουσα.
Τε-ρά-στι-ος Κοντός.
Υ.Γ.: Αγαπητοί @Lupin και @dude, κατανοώ ότι εκεί στα θεωρεία της μπουρζουαζίας απαξιείτε να κοιτάξετε τους πληβείους των πεδινών τμημάτων, αλλά, ρε μάγκες, το να γίνομαι ξεφτίλα στη μισή αίθουσα, παριστάνοντας επί ένα συνεχόμενο λεπτό τον υαλοκαθαριστήρα, ε, πάει πολύ. Ανοίξτε τα μάτια σας, ρε!
Ρε μλκς, αφου κανονιζετε να πατε εκει, δεν ριχνετε κανενα συρμα μπας και συναντηθουμε; Δλδ λιγο σοβαροτητα επιτελους.
Πολυ καλο ροκιουμενταρι, υπηρχαν καποια σημεια που εξιδανικευσαν τον κοντο, άλλα οπου χαθηκαν λεπτομερειες, αλλα… τι φωνη θεε μου.
Καλα περασαμε, να πατε να το δειτε την Κυριακη ή στο Gimme Shelter οσοι το σκεφτεστε.
Από πλευράς μου, είχα βάλει το διαφημιστικό, δήλωσα και τη χθεσινή μου προετοιμασία, άρα, νομίζω ότι ήταν λίγο-πολύ φανερό ότι θα είμαι εκεί. Εξάλλου, η βρωμόφατσά μου είναι γνωστή πλέον!
Βλακεία, όμως, όντως… Έπρεπε να είχαμε οργανωθεί καλύτερα, να κανονίζαμε ένα “πηγαδάκι”. Εδώ, γνώριζα ότι θα είναι οι 2 ως άνω κύριοι και δεν είπαμε ούτε μία κουβέντα και μ’ αυτούς. Next time!
Αληθές και αναμενόμενο.
Προσωπική μου ένσταση (χθεσινή και παντοτινή) για τον Κοντό, θα παραμείνει η παρακάτω, όπως την είχα αναφέρει σ’ ένα παλαιότερο κείμενό μου:
Πριν δυο εβδομαδες, χωρις reminder… Τι θελεις να κανω γέρος ανθρωπος; Να θυμαμαι κιολα;
Το ειδα αργα, οπως καταλαβες στο αναλογο νημα
“Ενσταση” δεν γνωριζω αν ειναι ή αν προκειται για κατι βαρυτερο. Ομως σιγουρα σε εκεινο το σημειο εγινε αυτο που του εκαναν (και ακουστηκε απο τη Γουεντι στην ταινια): the boss. Ωστοσο αυτα ειναι ανθρωπινα παθη, αν εχεις υποφερει απο απολυσεις και διαμαχες, αν εχεις πασχισει για να πετυχεις, καποια στιγμη κινδυνευεις να γινεις ιδιος.
Η μεγαλυτερη ατακα της ταινιας για εμενα ηταν (δεν θυμαμαι ποιος την ειπε) οτι “ο Ρονι κανει πιο ομορφο τον κοσμο”. Μια φορα ετυχε να τον συναντησω, εξω απο το Ροδον, περιπου 3-5’, πριν απο συναυλια του. Νομιζω οτι εχω αναφερει καπου αυτη την ιστορια, ισως στο Μεταλλικη νοσταλγια, δεν θυμαμαι πια…
Ειλικρινα, 5’ ηταν αρκετα για να δω μια ταινια 2+ ωρων σχετικα με τη ζωη του και να συμφωνω με τη συντριπτικη πλειοψηφια οσων παρακολουθησα, λες και μεγαλωσαμε μαζι. Αυτα τα 5’ ηταν αρκετα για να πιστεψω οτι γνωρισα μια ευγενικη ψυχη, εναν ανθρωπο που δεν σε εβλεπε ως παρεισακτο, αλλα ως εναν θαυμαστη που μπορουσε να ξοδεψει 3-5 λεπτα απο τον χρονο του, σε ενα πεζοδρομιο μιας αγνωστης πολης, πριν απο μια συναυλια, για να σου μιλησει και να σου κανει ομορφοτερη τη μερα και τη ζωη.
Ναι, ο Ρονι εκανε τον κοσμο ομορφοτερο. Κι ας μην τον γνωριζα προσωπικα. Τον γνωρισα ενα απογευμα στη Μαρνη, για 3-5 λεπτα και ειμαι βεβαιος για αυτο που γραφω.
Ρεεεεεε
Κοίταζα συνεχώς κάτω για να εντοπίσω, αλλά δεν πήρα χαμπάρι
Καλά και εγώ το θεώρησα δεδομένο ότι θα βρισκόμασταν με κάποιο τρόπο, αλλά είχε περισσότερο κόσμο από ότι υπολόγισα…έπρεπε να έχει μιληθεί πιο σωστά να πετυχαίναμε κ @jonkyr - μέγιστη μπαλαδόφατσα
Σχετικά με την δεύτερη προβολή του στα πλαίσια του Φεστιβάλ, όποιος την Κυριακή ψήνει να πιει μια μπυρίτσα σε μεταλλόμπαρο ακούγοντας διαχρονικές κομματάρες, ας δώσει λίγα λεφτά παραπάνω να την πιει στην αίθουσα, καλύτερα θα περάσει…
Στα βιογραφικά ντοκυμαντέρ να πω την αλήθεια, έχω ένα συγκεκριμένο ύφος κ φορματ που προτιμώ (τελευταία αμιγώς μουσικά-βιογραφικά ντοκιμαντέρ που με «έπιασαν» ήταν τα «Amy» του Καπαντία και το “The King” για τον Elvis, αμφότερα αρκετά «πειραγμένα» στην νοοτροπία τους - κουβέντα για άλλο τοπικ).
Το χτεσινό δεν ήταν ένα ντοκιμαντέρ που εμπίπτει τελείως στα γούστα μου, αλλά having acknowledged that, αν μη τι άλλο ήταν διασκεδαστικότατο, ακραία fun, είχε pacing σαν καλπασμό αλόγου, είχε μαζέψει ωραία guests, ειπώθηκαν πολλές ανέκδοτες ιστορίες που σίγουρα θα «πιάσουν» τους φανς και οκ, είχε και Dio ffs, γαμημένο Ronnie James Dio (πρώτο μου ever metal live 2003 - ή ήταν οι Beggars στο Ρόδον κάτι μήνες πριν; Anyway, πρώτο metal icon από κοντά)!!!
Θα ήθελα να είχε περισσότερο φως σε γεγονότα τα οποία τα άφησε λίγο αμφίσημα/ή δεν το πήγε κάπου πλην του επιφανειακού -όπως τις ανά φάσεις κόντρες με συνεργάτες και σε αντιδιαστολή το πως αυτή η βιομηχανία, καθώς περνάνε τα χρόνια, δυσκολεύει διαρκώς καλλιτέχνες όπως ο υποφαινόμενος - ή να σχηματίσει ένα πορτρέτο περισσότερο σφαιρικό για τον ίδιο τον Dio -με τα καλά κ κακά του.
Θα είχε ενδιαφέρον για πχ εμένα που δεν τον ξέρω ιδιαίτερα, πλην των δίσκων του και της γενικότερης αμιγώς μουσικής καριέρας του!
Όμως είναι, plain and simple, ένα αμιγώς fun μεταλο-ντοκυμαντέρ, που σίγουρα για 2 ώρες σε έχει να χτυπάς ρυθμικά το πόδι σου καθώς το παρακολουθείς + αν μη τι άλλο, σου δίνει σε ένα μεγάλο βαθμό την ποιότητα που είχε ο ίδιος ο Dio.
Απλά ίσως θα ήθελα να δω λίγο παραπάνω -χωρίς κιτρινισμούς, προφανώς- για τον Padavona (και ας μην ήταν μουσικό το προφίλ του)
Να πάτε οι φανς ναι, δεν θα το μετανιώσετε…
Όταν τα λέω εγώ, με ψέγεις.
Ναι, η φαση με το πώς εφυγε απο τους Σαμπαθ (Σαρον) περασε λες και δεν εγινε ποτε. Δλδ, η μπαντα αλλαξε σε H&H λες και ηταν αποφαση του συγκροτηματος κι οχι λογω διαμαχης για το ονομα. Ενταξει, στα ματια μου φαινεται οτι ηθελαν να ριξουν τους προβολεις στην προσωπικοτητα Dio και οχι να δημιουργησουν κοντρες (για λογους μαρκετινγκ ή και οχι) με καλλιτεχνες και συνεργατες.
Το φοκους στον ανθρωπο Dio ηταν 9/10, πραγματι ελειπε η ζωη πριν τους Elf για να γινει δεκαρι. Το φοκους στην επαγγελματικη του ζωη ηταν στην καλυτερη 7/10. Ελειπαν πραγματα. Ωστοσο, σε 2+ ωρες μπηκε υλικο μιας 40ετιας. Ο Τζορνταν ειχε 6 επεισοδια νομιζω στο Last Dance, ο Dio ποσα επρεπε δλδ;
Δεν ισχυει αυτο. Απλως σε απειλω.
Θα το έλεγα διαφορετικά, το φόκους στην περσόνα Dιο και το πως αυτή βλέπεται σήμερα/βλεπόταν και τότε από τον μέσο metallhead, ήταν 9/10. Αυτός ήταν και ο σκοπός του ντοκιμαντέρ πάνω κάτω.
Το φόκους στον Padavona όπως και στον επαγγελματία μουσικό Dio, ήταν φτωχότερο.
Λογικό όμως, γιατί όπως λες και εσύ -και φάνηκε στο ντοκιμαντέρ-, η προσωπικότητα/περσόνα Dio ήταν το ζητούμενο, ένα celebration του γιατί τόσος κόσμος αγάπησε τον ίδιο και τη μουσική του.
Δεκτό εννοείται, είναι απολύτως θεμιτό πολλές φορές, όταν γουστάρεις ένα συγκρότημα/μουσικό κτλ, να θες να δεις και κάτι για αυτό που θα σε ‘‘γεμίσει’’, όπως σε γεμίζει πχ να ακούς το Heaven and Hell και να μην το κουράζεις πολύ με τα τριγύρω παραπολιτικά (θετικά, αρνητικά, whatever…).
(Tην έλλειψη focus σε κάποια πράγματα τα οποία εσκεμμένα έμειναν off ή δεν υπήρχε και η διάθεση να εμβαθύνουν οι δημιουργοί σε αυτά παραπάνω, τα αναφέρω μόνο και μόνο γιατί εγώ προσωπικά δεν ξέρω τόσα πολλά για τον Dio πλην της μουσικής του και αυτό που είναι σαν μορφή για τον χώρο του σκληρού ήχου -και θα ήθελα να μάθω-, συν του ότι έχω μια προτίμηση σε βιογραφικά ντοκιμαντέρ λίγο διαφορετικού στυλ…)
Πέρασα σούπερ πάντως, βαράει το Last in Line όλο το πρωί στα ακουστικά μου, μουγκρίζω και χαμηλόφωνα όποτε μπορώ
Sorry ρεεεε, δε διαβάζω και τίποτα στο rocking, μόνο στα thread με τις μπάλες είμαι subscribed, άντε να γίνω summoned με κάνα παπάκι όπως τώρα καλή ώρα… Εν τω μεταξύ είμαι σίγουρος ότι είδα πολλές γνώριμες φάτσες χτες, αλλά λόγω κούρασης/γεραμάτων δεν μπορούσε ο εγκέφαλος να προχωρήσει σε ταυτοποίηση, κατάντια.
Και πολυ σωστα. Αυτο εννοουσα: “…στον ανθρωπο “Dio” ως περσονα…”. Συμφωνουμε οτι ο ανθρωπος Padanova ελειπε, αρα δεν το εθεσα σωστα. Και ναι, ηταν εξαιρετικα διασκεδαστικο ολο το κονσεπτ, πραγματικα ηταν μια καλη ταινια.
Θα ηθελα πολυ να δω κι εγω τα γυρω-γυρω, οπως κι εσυ. Σιγουρα και η συζυγος, που δεν ειχε εξειδικευμενες γνωσεις για τον Dio ως προσωπικοτητα και εκστασιαστηκε χθες. Ζητησε να της δωσω τη βιογραφια (που ακομη δεν εχω διαβασει, οποτε θα την ξεκινησει εκεινη πρωτη) και φυσικα…
…σημερα το πρωι σηκωθηκαμε για να παμε στις δουλειες μας και τραγουδαγαμε
Στο “I see a rainbow rising, look there, on the horizon” πάντα μού κοβονται τα πόδια. Όπως και στο “Do your demons, do they ever let you go?” αυτου του επους:
@pantelis79 incoming in 3.2.1…
τουλάχιστον εσένα το ψηστήρι απέδωσε, εμένα gntm με παρέα > Dio
Α, ημουν τυχερος. Ελαχιστη προσπαθεια: “Θα παω να δω ταινια για τον Dio, θα ερθεις;”. “Ναι, παμε”. Εχω περασει πολυ δυσκολοτερες στιγμες για πολυ απλουστερες αποφασεις
Τι εχουμε εδω;
Εδω και αν εχουμε θεματα!!!
Επιστροφή στο μέλλον!
Εξακολουθω να μην καταλαβαινω τι λετε, αλλα μπορω να δεχτω οτι σε καποιον δεν αρεσει ο Dio (μουσικα). Γουστα ειναι αυτα. Δεν μπορω να δεχτω οτι δεν παραδεχεται πως ισως προκειται για την καλυτερη φωνη του metal.
Δυστηχωσ στην περιπτωση μασ συμβαινει το δευτερο
ΥΓ1. Μπορουσες να διαλεξεις καμια δεκαρια καλυτερους δισκους απο Sabbath btw, σιγα τη μαλακια το Heaven and Hell, δεν εχει καν Οζζυ
ΥΓ2. Μπορει να μην προσβληθηκα γιατι θεωρω την φωνη του Dio ανατριχιαστικα κακη.