Σε ολα τα φεστιβαλ που επαιξαν το 2021 και επαιξαν δυο βραδιες με εντελως διαφορετικα σετλιστ επισης. Η μια βραδια ειχε ολο το Black Album και καποια deep cuts, οποτε το One και το Master παιχτηκαν κατα κανονα μονο την μια βραδια, νομιζω την πρωτη και στις τρεις (Louisville, Sacramento, Daytona Beach)
Αγέραστο το καλύτερο thrash κομμάτι όλων των εποχών
Χαχαχ μόνο οι Metallica έχουν καμία δεκαριά καλύτερα thrash τραγούδια
Θα χαρακτηρίζα εύκολα καλύτερα από το creeping death (από thrash ή έστω heavy/thrash) τα: master, disposable, battery, damage inc, blackened, justice.
Συν πάρα πολλά που τα βάζω στην ίδια λιγκα με το creeping, πχ dyers eve.
Αυτό που έχει το creeping death είναι πως είναι πασίγνωστο, αμιγώς συναυλιακό και στην τελική καλά κάνουν και το παίζουν τόσο συχνά, γιατί γαμει
Απλά είστε φλώροι εντάξει συμβαίνει
Η μέρα που θα βγει στην σκηνή ο James ντυμένος Φαραώ και θα σας ρίξει κατάρες είναι κοντά…
Εγώ το προσθέτω άνετα το Dyers Eve άρα 7, καλά είναι, συμφωνώ μέχρι τελείας στα σχόλια.
Κάτι λιγότερο από καμιά δεκαριά λοιπόν. Αν και το σκέφτομαι και για Shortest Straw που το λατρεύω.
Να πω και Spit Out The Bone?
Shortest Straw απίστευτη κομματάρα, από τα αγαπημένα μου κομμάτια να το παίζω στην κιθάρα, απίστευτα καυλωτικα riff
Στα “ισάξια” για εμένα. Όπως και το frayed ends
Ήθελα και αυτό να το βάλω στα ισάξια, αλλά φοβήθηκα μην πλακώσει η αστυνομία που τόλμησα να συγκρίνω κάτι που βγήκε το 2016 με τα γνήσια τα ορίτζιναλ τα 80s με Αντρέα
Απ’ το 6:20 μέχρι το 6:47 πόσες φορές αλλάξανε ρυθμό?
Δεν συγκρινεται, ειναι σαφως καλυτερο. Το καλυτερο θρας ολων των εποχων.
Για να μην μαγαριζουμε το τοπικ των Testallica (είναι ευρέως γνωστό πως στα πρώτα τους βήματα ειδικά… επηρεαστηκαν ξεδιάντροπα, αλλά τους δεχόμαστε και αυτούς στο φαμιλι γιατί είναι ωραία μπάντα)
Αν έπρεπε να βγάλω 4 κομμάτια από το HTSD θα ήταν… το ManUnKind. Sorry αλλά μου αρέσει λιγότερο από τα άλλα. Άντε με μισή καρδιά και το ομώνυμο του δίσκου που είναι λίγο generic thrash αλλά ωραίο.
Από τα επόμενα λιγότερο αγαπημένα μου, το am i savage είναι και γαμω τις σαμπαθιλες, το murder one είναι αλανιαρικο και αλητικο και τσιφτικο.
Όλα τα άλλα είναι κομματαρες και όποιος λέει πως πρέπει να βγουν από το δίσκο να χάσει όλες τις βολές αυριο
Μιλάμε για δισκαρο ε. 9 τουλάχιστον ε.
Ε.
9 τουλάχιστον
Καταλαβα, εντασσεσαι στον τροπο βαθμολογησης της μεταλλικης κλιμακας
Αν θυμάμαι καλά έναν τρόπο βαθμολογησης που είχες προτείνει Παντελή με μόνο 1 ή 2 δίσκους να μπορούν να πάρουν 10, μόνο 1 ή 2 9 κοκ, αυτό θάβει δίσκους από μπάντες με πολύ καλή δισκογραφία.
Προτιμάω την αυθυπαρκτη βαθμολόγηση
Η μέθοδος που είχες προτείνει imo είναι πολύ χρήσιμη αν πρέπει να προτείνεις σε κάποιον από το να ξεκινήσει ακούγοντας πρώτη φορά μια μπάντα (master, load, ajfa και βλέπουμε, σαφώς και δεν θα πρότεινα το htsd για entry στους Metallica)
Για εμένα ειναι ένας δίσκος που άκουσα πάρα πολλές φορές όταν βγήκε, τον ακούω ακομα αρκετά συχνά και όταν τον ακούω δεν βαριέμαι ούτε λεπτό (και αντιθέτως έχει πολύ υψηλό επίπεδο σε όλη τη διάρκεια του και τεράστιες κορυφές όπως τα moth halo spit confusion) το δικαιούται το (άνετο) 9αρι
Οχι, δε λεω αυτον τον τροπο που τον ειχε προτεινει αλλος χρηστης (ο mindcrimeK) και για καποιον λογο εχει επικρατησει οτι τον εχω προτεινει εγω. Αυτος ο τροπος ειναι πολυ καλος γιατι ειναι συγκριτικος μεταξυ των albums μιας μπαντας. Το 8 ειναι ενας πολυ καλος βαθμος και εγω ευχαριστως θα τον εβαζα σε εναν δισκο που μου αρεσει παρα πολυ. Αναφερομαι εδω .
Τωρα καταλαβα τι εννοεις περι μεταλλικης κλιμακας, δεν ειχα παρακολουθησει την τοτε συζητηση.
Θα ελεγα πως δεν εντασσομαι, με την εννοια πως θεωρω το Load τον 2ο καλυτερο δισκο των Metallica, αλλα και μου αρεσουν παρα πολυ αρκετοι δισκοι απο μπαντες που εφυγαν- ειτε προσφατα ειτε εδω και πολυ καιρο- απο το metal (πχ απο προσφατα το τελευταιο Ulver και το τελευταιο Hail Spirit Noir, αν κατσω να σκεφτω θα βρω πολλα ακομα παραδειγματα)
Το τελευταιο opeth δεν μου αρεσε δυστυχως οπως ουτε και τα προηγουμενα δυο δεν με τρελαναν, αλλα οχι επειδη δεν ειναι metal (το damnation ειναι απο τους κορυφαιους δισκους τους), απλα επειδη τα βαριεμαι Κατι που δεν ισχυει για το heritage (που επισης δεν ειναι metal), που ειναι παρα πολυ ωραιος δισκος.
Από τα επόμενα λιγότερο αγαπημένα μου, το am i savage είναι και γαμω τις σαμπαθιλες, το murder one είναι αλανιαρικο και αλητικο και τσιφτικο.
Εγώ πάντως αν μου έβαζαν πιστόλι στον κρόταφο σε ηλίθιο υποθετικό φιλοσοφικό τεστ, αυτά τα δύο θα έβαζα να τα πατήσει το τρόλεϊ.
Το πρώτο με βαριά καρδιά μιας και ίσως έχει το καλύτερο ριφφ των Metallica στην χιλιετία που διανύουμε (άντε μαζί με το Broken, Beat and Scarred), το δεύτερο δίχως δισταγμό.
Το ManUNkind το θεωρώ το καλύτερο του δίσκου από πολλές απόψεις Είναι πάτημα σε νέο χωράφι για τους Metallica, και άρα δεν έχει γραμμές τρόλεϊ, έχει ίσως το καλύτερο ρεφρέν που έχουν γράψει στη χιλιετία (άντε μαζί με το Judas Kiss), και ο Λαρς παίζει προγκ (!)
Συμφωνώ απόλυτα.
Το ManUnKind είναι το κομμάτι που και να μην υπήρχε στον δίσκο δεν θα με ένοιαζε καθόλου, δεν το ακούω γενικά.
Am i Savage και Murder One ειναι πολύ καλά κομμάτια και γενικά δεν έχω καταλάβει γιατι σε πολλούς αν όχι στους περισσότερους δεν αρέσουν.
Ωραία ριφς και έχουν αυτη την αλητεία που λες.