Αδέλφια, χρειάζομαι τις γνώσεις σας, μια που εγώ είμαι οριακά άσχετος με τα παρακάτω είδη.
Δεν ξέρω τι ακούω, είναι darkwave, synthwave, post-punk, electro gothic; Δεν έχω ιδέα. Ξέρω ότι όμως ότι μου ακουγεται εξαιρετικά συμπαγές, ώριμο, πιασάρικο, ψαρωτικό.
Ας αποφανθουν οι ειδικοί, εγώ το έχω ακούσει 3 φορές σήμερα. Και που να βραδιάσει.
6 Σεπτεμβρίου φρέσκο Molchat Doma. Πολύ ενδιαφέρον το δείγμα, μπαίνει στο τεφτέρι.
Άντε ντε επιτέλους 
Νέο άλμπουμ, “Harm Reduction”, στις 27/09.
Καλό είναι
Μετά το “Tear It up”, έφτασε το δεύτερο single και γεμίζει το δωμάτιο ήχους.
Υ.Γ. Το πόσο θα έδενε σε αυτό μία guest εμφάνιση από τον Kvohst, δε λέγεται…
ευτυχως δεν ξεχασαν να γραφουν καλη μουσικη, κριμα τα παιδια, νεα ειναι.
Λοιπόν, τούτοι οι Urge, είναι γάλλοι παίζουν ένα coldwave/post-punk και έχουν στις τάξεις τους μέλη από Plebeian Grandstand / BRUIT≤ / M83 μεταξύ άλλων. Εδώ έπρεπε να σταματήσω κανονικά αλλά ναι.
Ντεμπούτο τον Νοέμβριο, εξαιρετικό είναι να ξέρετε, πάρτε και σινγκλακια:
για να μεινω σε αυτα τα ποστπανκς, περναω τελεια με το νεο δισκο των Desperate Journalist:
και άλλη μια σινγκλαρα από Actors, που επιστρέφουν και Αθήνα 1η Φλεβάρη:
bonus, νέο EP από Tube Alloys που κυκλοφόρησαν πέρσυ για μένα ένα πολύ καλό ντεμπούτο με το “Magnetic Point” (click for review if you care):
Εντελώς καταχρηστικά βάζω εδώ τη συγκεκριμένη κυκλοφορία, στην οποία ο Filip Dupont αφήνει κατά μέρος τα extreme metal projects του (από τα οποία δεν έχει τύχει ποτέ να ακούσω κάτι) και καβαλάει dark και synth κύματα, παίρνοντας στην electro βάρκα του τον Inmesher των ROPE SECT για τα φωνητικά.
H τίγκα mellow ταξιδιάρικη διάθεση, που χωροχρονικά μάλλον θα μας πέταγε χαράματα σε κάνα σκοτεινό υπόγειο των 80ς να λικνιζόμαστε μελαγχολικά παρέα με συναφείς μαυροντυμένες ψυχές, είναι ιδανική για την εποχή αρκεί να βοηθήσει λίγο και ο γαμώκαιρος και πέσει η θερμοκρασία κατά 5-6-10 βαθμούς…
Ε, όχι.
Πως πέρασαν τα χρόνια.
Επιτέλους νέο άλμπουμ από τους Bambara μετά από 4 χρόνια του καταπληκτικού Stray
14 Μαρτίου θα κυκλοφορήσει με τίτλο Birthmarks.
Πρώτο δείγμα και προς το παρόν μόνο μέσω Spotify…
An extraordinary, nocturnally-inclined modernist rock band drenched in Southern Gothic, Bambara have evolved their macabre vision to perfection with their fifth album Birthmarks . Created in collaboration with co-producer Graham Sutton from UK experimental pioneers Bark Psychosis (a man also heavily responsible for the groundbreaking These New Puritans records), it’s not so much a concept album as a stunningly complex work of narrative fiction, featuring memorable characters including the aforementioned C&W karaoke-bar siren with halo-braided hair and a one-eyed murderer begging for the electric chair – all not exactly set to music, but actually born from it.
Περνάω να αφήσω αυτό εδώ σε περίπτωση που δεν το έχετε ακούσει,
μιας και ειναι ό,τι καλύτερο (Cure εξαιρουμένων) που άκουσα φέτος σε gothic αποχρώσεις.
Α ρε Μιννεάπολη πανκομάνα.
Έγραψα και μερικά πραγματάκια στο νέο Underground Express για αυτό το δίσκο, μιας και τον συμπεριλάβαμε.
ψιλοκατατύχη μπήκα επειδή βαρέθηκα τα πάντα και νιώθω μια πολύ γκόθ μοναξιά και αρνητικίλα. και βρήκα ένα post μου από το 2008 σε αυτό το θρεντ. ας τα βράστα. χαίρομαι πολύ που υπάρχει ακόμα αυτό το φόρουμ. είναι σχεδόν θαύμα. εμείς τότε το 2008 είμασταν τραυματισμένοι από το κλείσιμο του rockfm.gr
ήθελα να ρωτήσω ρε μμτ, … ψάχνω μάλλον ένα καινούργιο στέκι - υπάρχει κανένα μαγαζί εκεί έξω που έστω που και πού να βάζει καμια βραδιά gothic metal? (και να μην το θεωρεί ντροπή) ναι δεν μιλάω για το darksynth darkwave coldwave και όλα αυτά που έχουν γίνει λίγο της μόδας την τελευταία δεκαετία. αλλά για ατμοσφερικό μέταλ που να κλείνει σε γκόθ (και ίσως να έχει γίνει πιο ντεμοντέ και από ντεμοντέ) δυσκολάκι, μάλλον…
ούφ. ελπίζω να είστε καλά.
Ψάξου Τρίτες στο Big Easy στην Κυψέλη και τακτικά στο Rainbow μεσοβδόμαδα 
tell me more
merci!!
πολύ όμορφο μπαράκι που προσπαθεί να αλλάξει τύπο γιατί είναι και σε φοβερό σημείο. Ψάξτο στα social να δεις τη φάση του.
Μιλάμε για φανταστικά κομμάτια. Τι να τα κάνεις τα φτερά???
Δεν ξέρω αν είναι περισσότερο post-punk ή noise rock αλλά here we are.
Το δεύτερο άλμπουμ των Ditz από το Brighton έρχεται μάλλον να τους εδραιώσει ώς ένα από τα καλά καινούρια σχήματα αυτού του ήχου. Οι ίδιοι οι Idles - με τους οποίους έχουν αρκετές συγγένειες - τους έχουν λατρέψει.
Το Never Exhale είναι ίσως λίγο λιγότερο σκοτεινό από το εξαιρετικό τους ντεμπούτο, κερδίζει πόντους όμως λόγω της περιγραφικότητας που έχει η μουσική τους, ειδικά στο δεύτερο μισό του άλμπουμ. Εκεί έχει μερικά φανταστικά τραγούδια.
Μοιάζει σαν να λείπει κάτι για να γίνουν μεγάλοι - ίσως λίγο περισσότερη προσωπικότητα στα φωνητικά; Ίσως. Συνολικά όμως πρόκειται για ένα πολύ καλό άλμπουμ που, από ποιοτική άποψη, ξεχωρίζει.
Καλησπέρα.
Νομίζω πως πρεπει να τσεκάρετε όσοι γουστάρετε σκοτεινό post-punk.
Μέλη, λέει, από Urge, Toucan και Plebeian Grandstand…
