5 Likes
https://www.webshopgathering.com/
Θα ρίξουμε μια ομαδική με κάτι φίλους κάποια στιγμή το επόμενο διάστημα με αφορμή τον νέο δίσκο, όσοι πιστοί, προσέλθετε.
4 Likes
Προς το παρόν ας ρίξουμε τώρα μια ομαδική
7 Likes
Ακομα εχουν την δυνατοτητα να με ανατριχιαζουν οι λατρεμενοι μου… Τι τραγουδαρα ειναι αυτη 
Ωρα για ιστορια.
Στην δεκαετια των 2000ς τα μουσικα φορουμς περνουσαν την χρυση τους εποχη, και καθε μπαντα που σεβοταν τον εαυτο της, ειχε και επισημα φορα στην σελιδα της. Εξαιρεση δε θα μπορουσαν να αποτελουν οι Gathering, οι οποιοι μαλιστα λογω πολυ συγκεκριμενων πυρηνων των οπαδων τους, ειχαν ξεχωριστο φορουμ αφιερωμενο σε φανς απο διαφορες χωρες, με Ολλανδια (προφανως), Ελλαδα, Ιταλια, Ισπανια, Γαλλια, Πολωνια, Γερμανια, Χιλη (!) και κανα 2-3 ακομα σε περιοπτη θεση.
Εχοντας μετατραπει σε τεραστιο οπαδο των Gathering απο το 1998 μετα απο καλοδεχουμενη πλυση εγκεφαλου απο τον παιδικο και εγκαρδιο μου φιλο Φιλιππο (με τον οποιον ειμαστε μεχρι και σημερα φιλοι παντοτινοι και αληθινοι, και θα ειμαστε μεχρι να πεθανει ο πρωτος εκ των δυο μας), καπου το 2001 μπηκα κι εγω στο Cycling Colours, και αρχισα να κανω γνωριμιες με διαφορα μελη του τοτε ελληνικου φαν κλαμπ, ενω καποια στιγμη το 2003 ειχα παρευρεθει και σε ενα μονο meeting, πριν εξαφανιστω και απο τα φορα και απο συνευρεσεις που οργανωναν αυτοι για μερικα χρονια.
Τον Δεκεμβριο του 2006 εφαγα μια τεραστια ηττα στον ερωτικο τομεα (χωρισμος μετα απο 6 χρονια σχεσης) και ετσι την 1η Ιανουαριου 2007 ξαναμπηκα στα φορα και εκανα νεο λογαριασμο, αφου ειχαν μεταφερθει σε αλλους servers. Για να μην πολυλογω, απο την 1η Ιανουριου του 2007 και μεχρι σημερα, θεωρω τον @pantelis79 εναν ακομα πραγματικο φιλο και συνοδοιπορο σε αυτο το περιεργο ταξιδι που λεγεται ζωη, και αν και αθροιστικα εχουμε περασει στον ιδιο χωρο ισως και 50 φορες λιγοτερο χρονο απο αλλους πολυ λιγοτερο φιλους μου, εχουμε δημιουργησει κατι πολυ ωραιες αναμνησεις μαζι, με καλυτερες αυτες στην Αμερικη οταν τον φιλοξενησα για 10 μερες και συγκεκριμενα στο Connecticut, και αρκετες βραδινες Τεταρτες στις οποιες εχουμε κλωτσησει μια φουσκωμενη με αερα σφαιρα με στοχο ειτε κατι διχτυα, ειτε κατι μπεκατσες.
Ο Παντελης λοιπον κι εγω μοιραζομαστε την ιδια αγαπη για τους Gathering, και μας εχουν συντροφευσει πλεον στο μεγαλυτερο μερος της ζωης μας, με παμπολλες δισκαρες, ενω τα βρισκουμε σε υπερβολικα μεγαλο βαθμο και οσον αφορα τις προτιμησεις μας στην συγκεκριμενη μπαντα. Οποτε πλεον οταν ακουω νεα για Gathering, ειναι και το πρωτο ατομο που μου ερχεται στο μυαλο (καποτε αυτη η παρεα απο το elliniko domatio στα φορα των Gathering ειχε εως και 20 μελη).
Οι Gathering ειναι μια παρα πολυ ιδιαιτερη μπαντα για μενα, και θαρρω και για τον περισσοτερο κοσμο που τους λατρευει. Με αγγιζουν οπως καμια αλλη μπαντα, η φωνη της Anneke στους κλασικους δισκους τους συντονιζει ευαισθητες χορδες οπως καμια αλλη φωνη αλλα ουτε καν η δικη της φωνη σε οτι εχει κανει τα τελευταια 14 χρονια, και τα ατομα που εχω γνωρισει λογω αυτου του Ελληνικου Δωματιου ανηκουν σε μια ξεχωριστη θεση στην καρδια μου, συνδεδεμενα με καποιες πολυ ενδιαφερουσες και αστειες ιστοριες.
Οσοι δεν ακουτε Gathering, να το κανετε αμεσα. Οσοι ακουτε, να πιασετε ολα τα αλμπουμς τους ξανα. Ειναι μια μπαντα που το αξιζει οσο ελαχιστες. Τα αδερφια Rutten, ο Frank ο Μποεηγιεν, ο Χιουγκο ο παικταρας μας που επεστρεψε, η Σιλγε η λατρεια μας που ισοφαρισε την Αννεκε σε διαρκεια στην μπαντα φετος, και ακομα και τα μελη που πλεον δεν ειναι μελη, μπορουν να σας ταξιδεψουν σε αλλους τοπους.
Και για να γινει και λιγη κουβεντα με νουμερακια γιατι ξερω οτι πολλοι την γουσταρουν, ιδου:
- Always… 2/10
- Almost A Dance 4/10
- Mandylion 7/10
- Nighttime Birds 9/10
- How To Measure A Planet? 10/10
- If_Then_Else 10/10
- Souvenirs 10/10
- Home 8/10
- The West Pole 8/10
- Disclosure 7/10
ΥΓ1. Εφαρμοσα τον κανονα_Παντελη (aka καθε βαθμο μπορουν να παρουν το πολυ δυο δισκοι), μονο που εκανα μια εξαιρεση και μετετρεψα το 1 απο τα 2 εννιαρια που ειχα δικαιωματικα, σε πανευκολο δεκαρακι, για τον απλουστατο λογο οτι αρνουμαι να βαλω εννια σε καποιο απο την χρυση τριαδα των αλμπουμς που εβγαλαν απο το 1998-2003.
ΥΓ2. Τι τραγουδαρα εβγαλαν με το In Colour??? Νομιζω το λατρεψα με την πρωτη ακροαση, και παιζει να ειναι το καλυτερο τραγουδι που εχουν βγαλει απο τοτε που εφυγε η προδοτρα και μετα.
9 Likes
Με ελαφρώς βαριά καρδιά, έβαλα μία καρδιά στο από πάνω post, διότι είναι ανθρωπίνως δυνατό να υπερκεραστούν οι όποιες διαφωνίες μου σε σημεία, μόνο και μόνο επειδή μοιραζόμαστε την ίδια βιωματική λατρεία για τους The Gathering.
Ό,τι πιο σωστό έχει γράψει ο QS, τουλάχιστον όσον καιρό συμμετέχω εγώ σε τούτο το forum. Πολύ μεγάλη αλήθεια.
Ρε ‘συ, σοβαρά τώρα; Κατανοώ ότι γουστάρεις πιο trip μονοπάτια και έχεις μία «απέχθεια» προς τις σκληρότερες προσεγγίσεις, αλλά 7 στο “Manydlion”; Μην είσαι αιρετικός, απλά για την αίρεση, ειδάλλως θα σου κουνάμε συνέχεια το μαντήλι(ον)! Ας παραδεχτούμε ότι α) η μπάντα μεγαλούργησε σε αμφότερους τους ήχους, και β) ότι το εν λόγω album αποτελεί ορόσημο για τον κλασσικό ατμοσφαιρικό ήχο των ‘90s. Εν ολίγοις, κατ’ εμέ, τα αψεγάδιαστα δεκάρια αφορούν την πεντάδα μεταξύ 1995-2003. Οι υπόλοιποι βαθμοί σου είναι μία χαρά (εντάξει, τα 2 και 4 είναι απλά QS being QS, αλλά ΟΚ, μιλάμε απλά για 2 «άγουρα» album τα οποία είναι όντως πολύ πίσω σε αξία).
Tο τραγούδι είναι πολύ όμορφο (όπως αναμενόταν), αλλά υπερβάλλεις, ειδικά όταν υπάρχει τούτο:
Εντάξει. Το «προδότρα» είναι προφανέστατο ότι είναι επιθετικός προσδιορισμός που δείχνει πόση πολλή αγάπη έχεις για την Anneke. Ορθώς, βέβαια, καθώς το να μην συμπαθεί κάποιος το πλάσμα Anneke αποδεικνύει ότι κάτι πάει πολύ λάθος με τον ίδιο ως άνθρωπο. Η αλήθεια είναι ότι η Anneke μεγαλούργησε κατά τη θητεία της στην μπάντα. Δεν χρειάζεται να αισθάνεται κάποιο βάρος ή/κι ενοχές γι’ αυτό, την καλλιτεχνική της «ελευθερία» απολαμβάνει τόσα χρόνια, ωστόσο, πιο πολύ μας συγκινεί με τη μαγευτική της φωνή και την σαγηνευτική της παρουσία, παρά με το καλλιτεχνικό «εκτόπισμα» των πονημάτων της. Από αυτά εξαιρώ το ντεμπούτο των Agua de Annique, το υπέροχο “Air”. Δώστε του ευκαιρίες. Το αξίζει πραγματικά. Όπως και να ‘χει, τόσο η ίδια η μπάντα «μεγάλωσε» με την παρουσία της Anneke, όσο και η ίδια με ό,τι της έγραψαν οι υπόλοιποι.
Πλην των αμέτρητων ωρών σε ακροάσεις (εννοείται πως σήμερα με την ανελέητη βροχή παίζουν μόνο The Gathering), η προσωπική μου εμπειρία με την μπάντα περιλαμβάνει την παρακολούθηση του live των Agua de Annique στις αρχές του 2009, στην υπόγα. Περιττό να πω ότι δεν μπορούσα να πάρω τα μάτια μου από το μαγευτικό πλάσμα, το οποίο χαμογελούσε διαρκώς και «γέμιζε» την σκηνή με την καταπληκτική παρουσία της. Για τη φωνή, ούτε λόγος… «Κρύσταλλο» και συναίσθημα στις ερμηνείες στον υπέρτατο βαθμό. Χαρισματική καλλιτεχνάρα, η οποία μοιράζει απλόχερα στιγμές ανατριχίλας (για του λόγου το αληθές / πόσο μαγικό να συμβαίνουν τέτοιες τεχνικές αστοχίες). Την μπάντα, σαν σύνολο, την είδα περίπου μία δεκαετία μετά (στο live του Gagarin, το 2018). Σύντομο live, περάσαμε ωραία και προφανώς δεν ήταν αρκετό. Αλλά γνωρίζαμε ότι ήταν το αρχικό στάδιο της επαναδραστηριοποίησης, επομένως, ας πούμε ότι ήμασταν ΟΚ. Δυστυχώς, όπως έχω προαναφέρει, ένα από τα μεγαλύτερα σφάλματα της ζωής μου συνέβη το 2014 (εστιάστε στην πρώτη παράγραφο). Με πονάει που δεν έχω δει την μπάντα με την Anneke, αλλά αγαπάμε και στηρίζουμε Silje και αναμένουμε την μπάντα με ανοιχτές αγκάλες.
5 Likes
Συμφωνώ εν πολλοίς με τον QS, με τη μόνη διαφορά ότι το Disclosure είναι 9άρι ακατέβατο. Το if_then_else 10άρι με τίποτα.
Μακάρι το συγκρότημα να ήταν πιο δραστήριο. Μακάρι να είχε γράψει και σε εικόνα, όχι μόνο ήχο, το κορυφαίο επετειακό live που έδωσαν πριν μερικά χρόνια με όλους τους τραγουδιστές (να βλέπαμε και τις φάτσες μας μερικοί!).
Παρ’ όλα αυτά τους αγαπάμε για τις μικρές δόσεις που μας δίνουν (πλέον) και αναμένουμε το δίσκο με ανυπομονησία. Θα βγει και EP νομίζω με 2 τραγούδια επιπλέον από το δίσκο.
Υ.Γ. τα σπάει το τραγούδι (σύνθεση του Frank λέει), μου αρέσει και το ξέσπασμα στη μέση. Γενικά ό,τι πρέπει για το σημερινό βροχερό καιρό, μαζί με άλλους δίσκους τους φυσικά!
1 Like
Ναι, δεν το γύρισαν οι τρόμπες, ευτυχώς υπάρχει το fan made.
Το Disclosure μου αρέσει πιο πολύ από το The West Pole κι εμένα.
4 Likes
Παρότι αναγνωρίζω ότι είναι άδικο για τα άλλα μέλη, δεν μπόρεσα ποτέ να φανταστώ τους GATHERING χωρίς την Anneke (όπως δεν μπόρεσα ποτέ να φανταστώ SKYCLAD χωρις Martin).
Οπότε πάει κάπως εξής:
Mandylion - 10/10
Nighttime Birds - 9/10 (το ομώνυμο 20/10)
How to Measure - 8/10 (για το σύνολο, μεμονωμένα πιάνει κορυφές)
If_Then_Else - 9,5/10
Souvenirs - 8,5/10 (και υπέροχο ντουέτο με Garm)
Home - 7/10
Από τα δύο εκπληκτικά live τους, το 2003 και το 2007 θα προτιμήσω το 2ο με το κλείσιμο Eleanor - In Motion #1 - Strange Machines.
(Ξαν)ακούστε επίσης μια από τις καταπληκτικότερες διασκευές που έχουν γίνει στους DEAD CAN DANCE.
6 Likes
Μπράβο ρε σύ QS! Με συγκίνησε το ποστ σου ως προς τα συναισθήματα για την μουσική τους.
Τα ίδια ακριβώς τρέφω και εγώ από τότε που είχα ακούσει για πρώτη φορά το nighttime birds και έπειτα είναι κάτι παραπάνω από μουσική (σόρι Μπάρσα, αλλά εδώ ισχύει 
).
Δεν θα ξεχάσω ποτέ την πρώτη φορά που τους είδα στην σκηνή. Ήταν στην Θεσσαλονίκη (Υδρόγειος) κάπου μέσα στο 2000. Είχανε έρθει να προωθήσουν το How to measure a planet.
Παίζει να ήμουν ο μόνος «ξενέρωτος» εκεί μέσα, γιατί όλοι ήταν σε φάση «έλα μωρέ Ολλανδοί είναι, θα έχουν φέρει και αυτοί» και όμως δεν χρειάστηκε κανένα «βοήθημα» για αυτό το βίωμα, γιατί ήταν σαν να είχα αποκοπεί τελείως από το περιβάλλον και όλα γύρω μου ήταν σε αργή κίνηση. Εγώ σχεδόν ακούνητος μπροστά στην σκηνή να μην έχω πάρει τα μάτια ποτέ από την μπάντα (οκ περισσότερο ξέρετε που είχα εστιάσει 
). Τέτοια συναυλιακή εμπειρία μόνο αυτοί και οι Anathema μου χάρισαν.
Μην γράψω άλλα γιατί το γραφικόμετρο έχει χτυπήσει ήδη κόκκινο
5 Likes
Διευκρινισα στο τελος του ποστ πως χρησιμοποιω τον κανονα με τον οποιον γινομαστε λιγο αυστηροι με τον εαυτο μας, ακομα και με τις μπαντες που λατρευουμε. Βαζουμε το πολυ 2 δεκαρια, 2 εννιαρια, κ.ο.κ. στην δισκογραφια της μπαντας, εκτος αν εχει παρα πολλους δισκους. Εκλεψα ηδη λιγακι, αφου εβαλα 3 δεκαρια (ηταν αδυνατο να μην), αλλα το Mandylion επεσε θυμα του κανονα, καθοτι ναι μεν ειναι εξαιρετικο, οχι ομως δε οσο εξαιρετικο οσο τα αλλα κατ’εμε. Επισης, δεν εχω καμια απεχθεια προς καμια σκληρη προσεγγιση, απλα βαριεμαι να ακουω το ιδιο μεταλ απο κατι μπαντες που παιζουν το ιδιο πραγμα 20-30 χρονια.
Οκ μπορω να το δεχθω ξεκαθαρα το Heroes For Ghosts μαλλον οντως ως καλυτερο, αλλα το In Colour το ανταγωνιζεται πολυ ανετα.
Καλα αυτο δεν ισχυει για κανεναν ανθρωπο στον πλανητη αν δεν τον ξερουμε καλα, αφου μπορει η Anneke να ειναι μια bitch στην προσωπικη της ζωη, δεν γινεται να βγαλουμε τοσο καθολικο συμπερασμα 
Το εχω ακουσει αρκετες φορες, και μου φαινεται αδιανοητα αχρωμο και βαρετο. Μια απο τις καλυτερες φωνες ολων των εποχων δεν ειναι ικανη απο μονη της να στηριξει τοσο κακες συνθεσεις. Επειδη εγω εχω δει The Gathering δυο φορες με την Anneke, η εμπειρια αυτη ειναι κατι ανεπαναληπτο και δεν μπαινω κανω στον κοπο να συγκρινω το οτιδηποτε εχει κανει η Anneke μετα την φυγη της, ουτε σε στουντιακο επιπεδο ουτε σε live. Την εχω δει και μονη της live, και ας πουμε πως καλυτερα να μην γινει η συγκριση. Οι Gathering + Anneke live ειναι εμπειρια ζωης που σου μενει για παντα, κοσμογονικη αναμνηση.
Δεν ξερω πως γινεται να μην βαλω 10 σε δισκο που εχει τα Rollercoaster, Analog Park, Herbal Movement, Saturnine και Morphia’s Waltz, που δηλαδη ακομα και ΜΟΝΟ αυτα να ειχε παλι 10 θα του εβαζα
Το Disclosure πολυ ωραιο, αλλα με κερδισε περισσοτερο το West Pole.
3 Likes
Ναι, μωρέ, γι’ αυτό το έβαλα σε εισαγωγικά. ΟΚ, για τον κανόνα, απλά, κατανοείς ότι το 7άρι σε αυτόν τον δίσκο “χτυπάει” κάπως.
Θα μπορούσε, αλλά εσύ δεν ήσουν που έλεγες κάπου ότι θα την παντρευόσουν και θα κάνατε 60 παιδιά μαζί 
; Μπορεί να μη θυμάμαι και σωστά, βέβαια και να λέω μπαρούφες τώρα.
Περί ορέξεως. Εγώ τον γουστάρω πολύ αυτόν τον δίσκο.
Στρίψε κι άλλο το μαχαίρι, ρε! Μπορείς…
1 Like
Ισως να χτυπησει λιγοτερο αν σκεφτεις οτι την μουσικη στο Mandylion μας την εχουν δωσει δεκαδες αλλες μπαντες του ατμοσφαιρικου ηχου, εστω και σε χαμηλοτερο επιπεδο (υποκειμενικα ειναι αυτα), ενω τη μουσικη των HTMAP, ITE, Souvenirs δεν μας την εχει δωσει καμια μα καμια μπαντα ουτε πριν τους Gathering, ουτε εκτοτε, γιατι απλα δεν μπορουν 
Αν και δεν ειναι απιθανο να το εχω πει, δε νομιζω να το εχω πει. Βεβαια το να ειναι bitch δεν αποκλειει το να της εκανα 60 παιδια
Οχι, δεν μπορω, αλλα ο @pantelis79 σιγουρα μπορει.
2 Likes
“Ειναι πολλες στιγμες αυτες στις οποιες ερωτευεσαι την Anneke αν εισαι σε μια συναυλια Gathering, αλλα η στιγμη του Saturnine ειναι αυτη στην οποια θελεις να παρεις και να πατε οντως στον Κρονο και να ζησετε σε καποιο απο τα φεγγαρια του Κρονου και να κανετε 3000 παιδια, με ρομαντικο σεξ παντα εννοειται.”
Απόσπασμα από εδώ. Δεν θυμόμουν ακριβώς τι είχε γραφτεί.
Αν και “ακραία” άποψη, θα συμφωνήσω διότι για τους The Gathering το προσωπικό μου μέτρο δεν υφίσταται.
2 Likes
Άστονα ρε τον άνθρωπο 
1 Like
Πες μας ποσες φορες εχεις δει Gathering και κυριως ΠΟΥ, ξερω οτι εχεις αρχειο στο setlist.fm 
Λιγότερες από αρκετούς, περισσότερες από περισσότερους. Το θέμα είναι τι θα γίνει όταν πεινάσει πολύ η Anneke, θα τη δεχτούνε πίσω οι άλλοι; Κανονικά δεν πρέπει
2 Likes
Βασικα απορω πως δεν εχει πεινασει ακομα, αφου τα μεγαλεπηβολα σχεδια της που μαλλον νομιζε οτι θα γινει και καμια ποπ σταρ παγκοσμιας εμβελειας, απετυχαν οικτρα. Το πιο πιθανο ομως ειναι να εχουμε ακομα μια εξαμελη-εφταμελη μπαντα, μετα τους Maiden και τους Helloween (και σιγουρα καποιους που ξεχναω). Ολοι οι καλοι χωρανε!
1 Like
Η Anneke είχε (έχει;) μια επιτυχημένη συνεργασία με Devin Townsend. Στα ακουστικά λάηβ που κάνει είναι υπέροχη ακόμα και στις διασκευές, ειδικά σε αυτές. Για χαρτζιλίκι χρεώνει ένα ποσό σε μπάντες ώστε να χρησιμοποιήσουν τα δεύτερα φωνητικά της, έχει τους φαν της σε καθε χώρα. Εκατομμύρια σίγουρα δεν βγάζει, να πεινάει δε νομιζω.
5 Likes
Εγω παντως μετα απο την αναγνωση των παραπανω posts ακουσα για πρώτη φορά στην ολοτητα του το HTMAP album (δυο φορες κιολας, κι ας ειναι 103 λεπτα δισκος) και δηλωνω εντυπωσιασμενος.
4 Likes
Τι εννοείς για πρώτη φορά