Τα πραγματα ειναι απλα. Το μπασο ειναι μπροστα γιατι, ειδικα στο piece, γαμει.
Τι λέτε για το μπάσο των Maiden ρε μην ξαμολήσω των μονομειντενά από μέσα μου;;;
Πάτε ακούστε το Sea of Madness και αφήστε το μπασάκι να χαϊδέψει την κλειτοριδούλα σας (είτε έχετε, είτε όχι, εγώ όταν το ακούω νιώθω ότι έχω πάντως).
6 Likes
οχι ρε συ … αφού το μπάσο είναι πολύ μπροστά… και ο Mcbrain κουλός 
1 Like
95% στο Maiden.Έχασα 1 από no prayer, 2 από x factor, 3 από virtual μαλακία, και 2 από το dance of fillers.
φέρτε μου και το metallica να σκίσω τον quintom 
α παρεμπιπτόντως η παραγωγή στο brave είναι άθλια, αφού ο Shirley δεν ήξερε να αναδείξει τις κιθάρες, και ο δίσκος είναι γενικότερα overrated λόγω του reunion και της θριαμβευτικής περιοδείας που ακολούθησε, με αποκορύφωμα το Rock In Rio.Δεν είναι τυχαίο ότι όσα κομμάτια του άλμπουμ έχουν παιχτεί ζωντανά, ακούγονται καλύτερα από τις studio εκτελέσεις τους.Για μένα μόνο AMOLAD και BOS έχουν καλές παραγωγές από τα reunion.X factor επίσης έχει άποψη.Virtual και No prayer ούτε λόγος, fear of the dark είναι καλή,και για πιο πριν δε μιλάμε φυσικά.Άντε να πεις για το πρώτο όπου παρά την γκρίνια του Harris, ο τραχύς ήχος μάλλον ταιριάζει με το υλικό.
1 Like
Σήμερα συμπληρώνει τα 20 έτη το Brave New World!
Ένα οπωσδήποτε δυναμικό μπάσιμο στη νέα δεκαετία/αιώνα/χιλιετία (!) που αγαπήθηκε από τους οπαδούς, βοηθούντος βέβαια και του γεγονότος ότι σήμανε την πολυπόθητη επιστροφή των Dickinson και Smith. Πάντως, αρκετά από τα κομμάτια που περιέχει συμπεριλαμβάνονται πλέον στις λίστες με τα “κλασικά αγαπημένα” των Maiden.
Έκτοτε πλανώνται διάφορα ερωτήματα όπως το πόσο ειλικρινής ήταν η επαναπροσέγγιση των δύο μερών, αν είναι αυτό το καλύτερο reunion album, το βασικό ερώτημα όμως είναι άλλο…
…πότε στο καλό πέρασαν είκοσι ολόκληρα χρόνια;
14 Likes
Αυτό ξαναπές το. Σαν χθες μού φαίνεται που αγόρασα το album από το κέντρο κι έτρεξα “μαλλιοκούβαρα” σπίτι για να το ακούσω.
Μάλλον αμφότεροι είχαν καταλάβει ότι θα είναι win-win situation. Το reunion και η προσέγγιση των δύο μερών πιστώνονται στον Rod. Ο κοντός σίγουρα πέτυχε μία νίκη εγωισμού επί του chief (ο οποίος δεν φημίζεται και για τη διαλλακτικότητά του), αλλά και ο chief είδε το “παιδί” του να “αναγεννάται” και να μεγαλουργεί ξανά. Αυτά που πέτυχαν ως brand (όχι μουσικά) οι Maiden την τελευταία εικοσαετία, απλά, δεν υπάρχουν.
Για εμένα είναι. 2 fillers και από εκεί και πέρα 8 κλασσικές κομματάρες. O Gers συνεχίζει να “σκίζει” συνθετικά, ο Murray γράφει πολύ καλά (έστω με κάποια “δανεικά”), προσφέρουν και οι “επαναπατρισθέντες”, η φωνή είναι εκεί, οι κιθάρες το ίδιο, ο “Αρχηγός” παρών.
Δεν μας αρέσει το εξώφυλλο με “υποψία” Eddie, οι κομμένες “ουρές” στα “Ν”, ο χρυσός τίτλος.
Η παραγωγή comme ci comme ça.
Bonus: Επανάληψη μίας ιστοριούλας προακρόασης του album (βλ. τέλος του post)…
2 Likes
Το αγαπημένο μου reunion album 
Up the Irons
4 Likes
Μια χαρά μας αρέσει, καλύτερο από σχεδόν όλα τα επόμενα, ίσως να το έβαζα ισάξιο με το Book Of Souls, που παρότι πολύ απλό για Maiden, έχει τον καλύτερο Eddie εδώ και πολλά χρόνια.
Κατά τα άλλα και για μένα ο αγαπημένος reunion δίσκος, φυσικά με τα fillers του κι αυτός αλλά και κομματάρες όπως τα Ghost Of The Navigator, Nomad, Dream Of Mirrors κτλ.
4 Likes
οκ, θυμαμαι οτι ειχαμε κανει ουρα εξω απο το Ροκ Σιτυ για να το αγορασουμε (και χωρις κορονοϊο)…Αλλες εποχες.
6 Likes
Τι να λεμε τωρα με τη διπλη επιστροφη Smith - Dickinson κσι να σου σκαει αυτη η δισκαρα διαμανταρος
Πολλαπλα εγκεφαλικα!
@evanthia που ησουν και σε προλαβε ο @Ian_Metalhead ? 
6 Likes
Στο τοπ 3 μου αγαπημένων δίσκων Μεηντεν για συναισθηματικούς λόγους , όχι ότι τον πρόλαβα , αλλά είναι από τις πρώτες επαφές μου με την μπάντα
Μαζί με powerslave τα αγαπημένα μου εξώφυλλα και μεγάλη ευτυχία που έφτιαξαν ένα μπλουζάκι για την Book of Souls tour που ήταν θεματικά οι 2 όψεις του από αυτά τα 2 αλμπουμ
Συμφωνώ λίγο για την παραγωγή , αλλά οι μελωδίες σε κάποια τραγούδια είναι τόσο ταξιδιάρικες , δεν ξέρω μου φτιάχνουν τη διάθεση πολύ . Δεν έχω να πω κακή κουβέντα μόνο λατρεία
Και κρίμα που πλέον παίζουν μόνο wickerman & blood brothers ενώ έχει κι άλλα διαμάντια
I have sailed to many lands, now I make my final journey
8 Likes
Μεγάλες μέρες τότε. Τη μία μέρα είχε ανακοινωθεί το reunion των Maiden με Bruce και Adrian και την άλλη μέρα είχε ανακοινωθεί η συναυλία των Metallica στη Ριζούπολη. Φλεβάρης '99 ήταν νομίζω. Ακόμα θυμάμαι πώς μου είχε μεταφέρει ο καλός μου φίλος την είδηση του reunion των Maiden: “η μεταλλική κοινότητα γιορτάζει” μου είχε πει στο τηλ 
7 Likes
Περί εξωφύλλου συνέχεια (@shadowking69 & @rebel):
Ο τελευταίος “normal” Eddie ήταν αυτός στο “The X Factor”, πριν την επιστροφή του στο “The Book of Souls”.
Όταν λέω “normal” αναφέρομαι στο ότι ο Eddie που ξέρουμε κι αγαπάμε έχει σώμα, χέρια και το απειλητικό/βλοσυρό βλέμμα. Δεν είναι απλά μία φάτσα (έστω και αν ξεκίνησε έτσι στα “αρχαία” live της μπάντας) η οποία μάλιστα έχει υποστεί και πλαστικές επεμβάσεις. Δυστυχώς, οι κακοί (και αχρείαστοι) πειραματισμοί με τον Eddie άρχισαν με το “Fear of the Dark” και η ίδια (κακο)χειρουργημένη φιγούρα επανεμφανίστηκε στο “Virtual XI”. Στο “Brave New World” θα μπορούσαμε να είχαμε έναν πραγματικά μεγαλοπρεπή Eddie, με τις χερούκλες του και τα όλα του. Πάλι καλά που αντιστρέψανε τις πλαστικές επεμβάσεις (λόγω της επανεμφάνισης του Riggs).
Για “Dance of Death” και “The Final Frontier” δεν αξίζει καν να μιλήσω, στο δε “A Matter of Life and Death” ψάχναμε τον Eddie με το τουφέκι. Ωραίος στο “The Book of Souls”, αλλά πολύ λιτός ρε παιδί. Δώσε λίγη λεπτομέρεια στο λαό, να γίνει ο κακός χαμός.
Πολύ μείον και το “κόψιμο” της ουράς του “N” στη γραμματοσειρά του ονόματος του συγκροτήματος. Χάνεται η μισή ένταση.
Έχοντας αναφέρει τα παραπάνω, πάντα απορούσα γιατί η μπάντα πήγε σε άλλες λύσεις εκτός του Riggs. Επίσης, ο Riggs έχει κάποιο γενικό copyright δικαίωμα στη φιγούρα του Eddie;
1 Like
Τα έχει πει πολλές φορές ο Riggs σε συνεντεύξεις, google is your friend (ενδεικτικά: https://cyrusaman.com/2013/11/09/23/ και αν δε βαρεθώ θα ψάξω μια μεγαλύτερη που είχα διαβάσει παλιότερα στο FC), με λίγα λόγια η σχέση τους έφτασε στα άκρα από κακούς χειρισμούς και των δύο, τους έδειξε το προσχέδιο για το Fear Of The Dark
και όταν έφαγε άκυρο χώρισαν οι δρόμοι τους. Ο ίδιος λέει ότι ανακουφίστηκε γιατί έφτασε να του είναι βάρος και να μη χαίρεται πια να ζωγραφίζει αλλά μετανιώνει ότι δεν έκανε κάτι για τα copyright δικαιώματα
Δεν ξέρω αν θα ήταν καλύτερα να έμενε αποκλειστικά ο Riggs, τo BNW μαρέσει πάρα πολύ, το DoD μου αρέσει πάρα πολύ (το αυθεντικό, όχι αυτό που πείραξε ο Κάπταιν), το AMoLaD μου αρέσει πάρα πολύ αν και ο Eddie φαίνεται λίγο κομπάρσος και το BoS μου αρέσει επίσης πάρα πολύ 
2 Likes
Το χέρι του στο εξώφυλλο του DOD το έβαλε ο Smallwood. Το cover του x factor τρισαθλιο. Του VXI ο eddie είναι καλός. Στο brave που το σχεδίασε ο Riggs οι Maiden κρατησαν μονο των eddie και έβαλαν μια ψηφιακή φωτογραφία της (μελλοντικης)πολης του Λονδίνου.
Το BNW προσωπικά είναι ο δεύτερος καλύτερος τους δίσκος. Η προσέγγιση του μου θυμίζει το seventh son
2 Likes
Αριστουργημα, νεα εποχη, η βαση για το γεγονος οτι οι maiden συνεχιζουν να ειναι η μεγαλυτερη μπαντα του γαλαξια. Και φυσικα το εξωφυλλο γαμει.
1 Like
(νομίζω ότι) είχα διαβάσει ότι έδειξαν στον Harris το εξώφυλλο και του φάνηκε άδειο ή κάτι τέτοιο και κανόνισε να το “εμπλουτίσουν” με όλες αυτές τις αηδίες ώστε να βγει το ΑΙΣΧΟΣ. Κάτι τέτοιο έγραψε και ο Bruce στο βιβλίο του, για την εμμονή του Harris για το εξώφυλλο, αν δεν κάνω μεγάλο λάθος δηλαδή
2 Likes
Οπα δεν εχω διαβάσει το βιβλίο του Bruce. Οπότε μπορεί εγω να κανω λάθος (βασικά το διάβασα στο βιβλίο “τα μυστικά της σιδηρας παρθενου”)
1 Like
Ακουλουθεί η λίστα μου για τα εξώφυλλα των studio albums των Maiden από το καλύτερο στο χειρότερο:
Somewhere in Time
Powerslave
The Number of the Beast
Seventh Son of a Seventh Son
Killers
Piece of Mind
Iron Maiden
No Prayer for the Dying
The Book of Souls
Fear of the Dark
The X Factor
A Matter of Life and Death
Brave New World
Virtual XI
The Final Frontier
Dance of Death
2 Likes
