30 χρόνια
Δισκάρα 
10 Likes
Κ ο πρωτος δισκος του μπαρμπαστεφου τετοιες μερες περιπου πριν 26 χρονια.Τελη γυμνασιου.Να ζησουμε να μας χαιρομαστε:metal:
6 Likes
Fear of the Dark λοιπόν… από τις σπάνιες περιπτώσεις δίσκων που σηματοδοτούν τόσο ανάγλυφα το τέλος εποχής για ένα συγκρότημα και την απαρχή μιας νέας!
Τέλος εποχής αφού μετά την απώλεια του Smith, αυτός έμελλε να είναι ο (προσωρινά) τελευταίος δίσκος πριν την αποχώρηση του Dickinson, όπως και ο οριστικά τελευταίος με τον Martin Birch, με τις ρωγμές στο οικοδόμημα της κλασικής σύνθεσης (και της εν γένει ομάδας) των Maiden που μεγαλούργησε κατά την προηγούμενη δεκαετία να διευρύνονται επικίνδυνα! Σε ένα μεταβαλλόμενο και υπό διαμόρφωση μουσικό πεδίο όπως αυτό των αρχών των 90s, αυτοί οι κλυδωνισμοί θα μπορούσαν να επιφέρουν κατάρρευση για τους περισσότερους, οι Irons όμως όχι απλώς δεν πτοήθηκαν αλλά επανέλαβαν τον θρίαμβο να είναι headliners στο Donnington και, το σημαντικότερο, είδαν την οπαδική τους βάση να ανανεώνεται με μια καινούρια γενιά fans να “γεννιέται”!
Όσο κι αν… τρομάζει εμάς τους παλιότερους η συνειδητοποίηση ότι παρήλθαν κιόλας 30 ολόκληρα χρόνια, η επέτειος προσφέρεται για εορτασμούς, συνοδεία πάντα του FOTD από τα ηχεία!
18 Likes
Ίσως ο πιο υποτιμημενος δίσκος των Μεηντεν. Έχει μέσα 4 από τα καλύτερα τους τραγούδια, και τα 2-3 φιλερακια που έχει, δεν είναι ικανά να μειώσουν την αξία του δίσκου.
Προσωπικά τον ακούω πιο συχνά και πιο ευχάριστα από τα προγενέστερα πλέον, έστω και τη μία φορά τον χρόνο που μπορεί να τον ακούσω.
3 Likes
και για να μην ξεχνιόμαστε… Μαζί πάνε αυτά 
(σορυ)
8 Likes
Απαντάω εδώ για να μη σπαμαρουμε το τι ακούτε τώρα. Έκλεισα για arena B (standing B όπως το γράφει το εισιτήριο με 80.30 (73+7.30 χρέωση)
Πετάγομαι σαν ψωλή και στην συζήτηση από πάνω, FOTD ο δεύτερος μέταλ δίσκος που άκουσα ποτέ, και ο πρωτος maiden, κάπου το 1995-6. Για μένα πάντα θα είναι δισκαρα.
Λατρεύω be quick, afraid, wasting, childhood’s, fear is the key, judas και ομώνυμο. Βρίσκω πολύ ωραία και τα from here (και γαμω) και fugitive και μου αρέσουν κάπως λιγότερο τα chains, weekend και apparition, χωρίς όμως να με χαλάνε, στη ροή του δίσκου πάντα τον ακούω ολόκληρο. Μεγάλη δισκαρα το FOTD, διαφορετικη σε στυλ από το πιο κλασικομεταλλαδικο και πιο επικό στυλ των 80s (με Bruce) αλλά πάντα ένας δίσκος με ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου, και φυσικά η αντικειμενικότητα πάει περίπατο με κάτι τέτοια.
Ανυπομονώ να ξανακουσω live και το ομώνυμο του δίσκου (δυστυχώς αυτό μόνο θα παίξουν μάλλον από το fotd), είτε με λάμπα μυτογκι είτε με όποιον άλλο τρόπο επιλέξουν να μας το παρουσιάσουν αυτή τη φορά.
13 Likes
Μακράν ο πιο υπερεκτιμημένος δίσκος των Μεηντεν, change my mind 
2 Likes
Ok:
Where Eagles Dare
Revelations
Flight of Icarus
Die with Your Boots On
The Trooper
Still Life
To Tame a Land
7 στα 9 δεν το λες και υπερεκτιμημένο, αλλά γούστα είναι αυτά.
8 Likes
Ας υψώσουμε λοιπόν τα ποτήρια, φλυτζάνια καφέ μάλλον τέτοια ώρα, προς τιμήν της επετείου κυκλοφορίας του Piece of Mind…
… το οποίο στριμωγμένο ανάμεσα σε δύο εμβληματικούς για τους Maiden αλλά και το metal δίσκους, δεν λαμβάνει πάντα το credit που του πρέπει, όντας το LP όπου η κλασική σύνθεση των Irons ολοκληρώνεται, με τον McBrain να καταθέτει τα διαπιστευτήρια του από το πρώτα δευτερόλεπτα του πρώτου τραγουδιού, τον Dickinson να αναγράφεται πια επίσημα μεταξύ των συνθετών ενώ εμφανίζεται να έχει κάνει άλματα ωριμότητας σαν τραγουδιστής στα χέρια του Martin “Black Night” Birch, ο οποίος με τη σειρά του απεικονίζεται στο εσωτερικό του gatefold μέσα σε… πανοπλία παρέα με τον Derek Riggs!
Πάνω απ’ όλα όμως, είναι ο δίσκος όπου οι Maiden εναγκαλίζονται το επικό στοιχείο και περιέχει ουκ ολίγα διαχρονικά classics του είδους που ανέθρεψαν γενιές οπαδών! Πως να μην το λατρέψεις;
25 Likes
ο δισκοσ που καθορισε και εδειξε το δρομο για ενα ακομα παρακλαδι του metal - το αμερικανικο power.
μαλλον πολλοι δεν συμμεριζονται την αποψη σου…
3 Likes
Και το ευρωπαϊκό power, θα πρόσθετα.
1 Like
Μπα…τον τίτλο αυτόν τον κατέχει χρόνια το Fillers.
3 Likes
Μπορει να εχει τις κομματαρες where eagles dare, revelations, to tame a land, το χιλιοακουσμενο αλλα γαματο trooper και το πολυ ωραιο flight of icarus, αλλα και για εμενα υπερτιμημενο ειναι, σε συγκριση με την υπολοιπη δισκογραφια τους παντα.
Τα die with your boots on, sun and steel, quest for fire και still life δεν μου λενε κατι φοβερο, ωραια κομματια, ως εκει. Εννοειται αναγνωριζω την ιστορικη αξια του και τη συμβολη του στη δημιουργια του αμερικανικου power που γραφει και ο @Clairvoyant και πως ειναι σπουδαιος δισκος, αλλα δεν παυει να ειναι για μενα…
Το πιο αδυναμο στη χρυση περιοδο 82-88 και το δευτερο πιο αδυναμο στα 80s (Iron Maiden-Seventh son) μετα το Killers.
1 Like
Γελάω ακόμα, ασχέτως αν είναι στους τοπ 3 αιρο μειντε δίσκους.
2 Likes
Μόνο καταφρόνηση σας αξίζει ρε καημένοι. Fillers! Υπερεκτιμημένο! Απλά οκ τραγούδια! Τι άλλο θα ακούσουν τα αυτάκια μου…
Piece of Mind αγαπημένο Maiden παρεμπιπτόντως.
4 Likes
Ισως και καποιο αλλο εξ’ ισου πετυχημενο λογοπαιγνιο!
Οταν λες 7 στα 9, τι εννοεις? Δεκαρια? Εννιαρια? Αριστουργηματα?
Ας παιξω αυτο το παιχνιδι (!)
Where Eagles Dare - παρα πολυ ωραιο, δεν το βαζω ομως στα τοπ των Maiden
Revelations - τραγουδι που και να μην υπηρχε, δε θα με ενοιαζε καν, σιγα το επος εν τελει
Flight Of Icarus - Ωραιο κομματι. Αξιοπρεπες. Κατωτερο απο πολλες ντουζινες τραγουδιων Maiden
Die With Your Boots On - Δεν θυμαμαι καν πως παει, και υπαρχει λογος για αυτο
The Trooper - Αριστουργηματικο επος, δε θα διαφωνησω. Παροτι χιλιοπαιγμενο, απλα τελειο
Still Life - Ουτε αυτο θυμαμαι πως παει, υπαρχει και για αυτο λογος
To Tame A Land - Επισης αριστουργημα, ουτε εδω υπαρχει καμια ενσταση, εως και υποτιμημενο θα πω
Αρα εγω θα ελεγα 2 στα 9 προσωπικα.
Για να ξεκαθαριζουμε, δεν ειπα ποτε οτι το Piece Of Mind ειναι κακος δισκος, ισα ισα που ειναι ενας πολυ καλος δισκος. Συγκεκριμενα το χαρακτηρισα “υπερτιμημενο” το οποιο εχει να κανει με κατι φοβερες δηλωσεις απο μερικους που λενε οτι ειναι καλυτερο απο το Seventh Son ας πουμε. Περι ορεξεως κολοκυθοπιτα παντοτε, αλλα οπως καποιοι μπορει να το βρισκουν καλυτερο απο το 7th Son, μπορω κι εγω να το βρισκω το πιο υπερεκτιμημενο αλμπουμ τους. Οριακα το βαζω καπου 7ο-8ο στο ranking των δισκων τους.
Ειναι καλυτερο για μενα το Piece Of Mind απο το Fillers (απλα ΕΚΛΑΨΑ)? Σιγουρα. Ειναι ομως τοσο καλυτερο ωστε να το εκθειαζει ο κοσμος και να το βαζει στα πρωτα 3-4 καλυτερα των Maiden? Μπα. Κι ας εχει τον @Sevek να λεει το αντιθετο, κατι εντελως ανεξηγητο σε μενα με βαση τα ακουσματα του. Αντιθετως το Killers, με εξαιρεση μια μικρη μαζα οπαδων που λατρευουν Di’Anno (εγω σιγουρα δεν ειμαι σε αυτους), γενικα δεν θεωρειται ενα απο τα κορυφαια τους. Ισα ισα που αν πιασεις τα πρωτα 7 των Maiden, οι περισσοτεροι θα σου πουν οτι το Killers ειναι στην καλυτερη 6ο.
ΥΓ. Συμφωνω σχεδον μεχρι και στα σημεια στιξης με τον @RiderToUtopia για το Piece Of Mind.
1 Like
Μην τρελαίνεστε. Ναι είναι υπερεκτιμημένο γιατί εκμεταλλεύεται φουλ την φόρα που έχει η μπάντα από το ντεμπούτο. Είναι υπερεκτιμημένο γιατί έχει 11 τραγούδια με ένα μέτριο ορχηστρικό και μία εισαγωγή. Γιατί κανένα από τα υπόλοιπα δεν αποτελεί κάποια “κορυφή” σαν και αυτές που έχουν ΟΛΑ τα υπόλοιπα άλμπουμ της μπάντας. Ακόμα και το VXI έχει το Clansman. Killers και Murders είναι κομματάρες μεν αλλά δεν τα λες και έπη.
Πέρα από τα παραπάνω, είναι γεγονός πως λαμβάνει υπέρμετρης εκτίμησης γιατί σε αυτό τραγουδάει ο Παυλάρας της καρδιάς τους. Α, ναι ξέχασα… Και γιατί έχει και αυτή την…punk αισθητική που τόσο άλλωστε λάτρευε ο Harris (???).
4 Likes
7 στα 9 είναι από ωραία έως πολύ καλά τραγούδια. Απαντάω στη λέξη “υπερεκτιμημένος” που χρησιμοποίησες, χωρίς σε καμία περίπτωση να το βάζω και εγώ στις κορυφές των Maiden. Είναι όμως πολυ καλός δίσκος και σίγουρα υπάρχει λόγος που χαίρει τέτοιας εκτίμησης στη δισκογραφία τους. Προσωπικά όταν είναι ανάμεσα σε Number of the beast και Powerslave μάλλον υποτιμημένο θα τον χαρακτήριζα.