Mastodon - Pain with an anchor
16 Horsepower - Strawfoot - 2000 “Secret south”
Gershon Kingsley, First Moon Quartet - Popcorn
Notilus - Valse a plumes
Mark Lanegan - Pretty Colours
Hexvessel - Oracle of the starlit dawn
Chealse Wolfe - Carrion Flowers
Machine Head - The blood the sweat the tears
Arcturus - Kinetic
Fontaines D.C. - Skinty Fia
The Police - Message in a bottle
Linkin Park - Rebellion
Kreator - Pleasure to kill
Anathema - Lost Control
Leonard Cohen - Avalanche
Θα μπεις αναγκαστικά σε Δεκέμβριο, οπότε έχεις μέχρι 10 Δεκεμβρίου. Το οποίο είναι για όλους το ίδιο btw, θα κάνω τα απαραίτηταtag μέσα στο ΣΚ. Επίσης να θυμίσω ότι η προθεσμία για ψήφους Νοεμβρίου είναι στις 5 Δεκεμβρίου.
Καλώς ήρθες! Πολύ καλοδεχούμενες οι προτάσεις σου! Κάποια στιγμή ίσως να καταφέρουμε και τους @pantelis79 και @eviL να παίξουν
AGALLOCH “…And the Greath Cold Death of the Earth”
WARLORD “Black Mass”
LOLEK “Κεριά”
GOBLIN “Profondo Rosso”
ISIS “The Beginning and the End”
ROYKSOPP “What Else Is There?”
SLAYER “Seasons in the Abyss”
NIGHTFALL “Diva”
VELVET UNDERGROUND “Venus in Furs”
ENYA “Only Time”
ARCTURUS “Kinetic”
VELVET ACID CHRIST “Ghost in the Circuit”
BRUTUS “Liar”
FONTAINES DC “Skinty Fia”
MICHAEL ANDREWS/GARY JULES “Mad World”
Chelsea Wolfe - Carrion Flowers
Hexvessel - Oracle Of The Starlit Dawn
Mark Lanegan - Pretty Colors
Sofia Sari - Ingen Vinner Frem Til Den Evige Ro
16 Horsepower - Strawfoot
Nightfall - Diva
Amorphis - Rusty Moon
Agalloch - …And the Greath Cold Death of the Earth
Arcturus - Kinetic
Wardruna - Grà
Propagandhi - Failed Imagineer
Tania Libertad - Alfonsina Y El Mar (δεν θυμαμαι ποιος-α το ανέβασε αλλά κόλλησα. ΤΙ ΦΩΝΗ!)
Many days later…και αφου εχω την λιστα ετοιμη εδω και κανα 10ημερο…βλεπω το εναρκτηριο μου κομματι να καπαρωνεται απο Q …σκεφτομαι οκ,θα βαλω την tso εκδοχη,δηλαδη το ιδιο ακριβως,σε αλλο δισκο,"αλλης μπαντας?"Θα ειμαι μεσα και ας ψηφιστει το savatage,σιγα…
Αλλααααα επαιξε μπαλα ο anhydriis ο οποιος σκεφτηκε με τον ιδιο τροπο προφανως και οσο εγω αργουσα χαρακτηριστικα…οποτε there it is my december list (μονο για αυτο τον μηνα,θα αλλαξω την παρουσιαση μου,σχωρατε με ειμαι βλαμμενος τα Χριστουγεννα απο παιδι.Τελικα μου εμεινε ολο το χρονο ομως.Το βλαμμενος.)
Trans-siberian orchestra - christmas bells,carousels and time
Trans-siberian orchestra - the lost christmas eve
Rage - days of december
Jon oliva’s pain - through the eyes of the king
Fraglie vasness - i want to do something that matters
Rage - back in time
Trans-siberian orchestra - winter palace
Savatage - chance
Roland grapow - kaleidoscope
Helloween - the dark ride
Trans-siberian orchestra - christmas jam
Dream theater - 6:00
Δεν πειράζει , έβαλες το τραγούδι των Rage που ήθελα να βάλω κι εγώ αλλά τελικά απέρριψα γιατί τώρα τελευταία δεν την βρίσκω καθόλου με μεταλ, πόσο μάλλον γερμανικό τευτωνικο τυρενιο μέταλ, αλλά είναι πολύ πιθανό να το ψηφίσω!
Πολύ TSO βλέπω στις προτάσεις σου , δεν έβαζες και τίποτα από LOu Reed για να γίνει TSO & LO?
not gonna happen.
Πρώτο δεκαήμερο του Δεκέμβρη και κάθομαι να φτιάξω λίστα. Αναλογίζομαι πόσα κομβικά για τη ζωή μου πράγματα έχουν λάβει χώρα στο μικρό αυτό, ολιγοήμερο χρονικό παράθυρο και πραγματικά, είναι δυσανάλογα πολλά. Καμία διάθεση για μελό, η λίστα του μήνα αποτελείται από τραγούδια “του” πατέρα μου, που πριν 11 χρόνια και 364 μέρες απελευθερώθηκε ως ενέργεια στο σύμπαν.
Το φθινόπωρο και ο χειμώνας (για να μη μαλώνετε) του 2000 ήταν περίοδος έκστασης για μένα, μια και τότε γνώριζα δειλά δειλά τα διάφορα παρακλάδια του metal, μαζί βέβαια με τη θριαμβευτική επιστροφή των IRON MAIDEN. Οι επιλογές παρακάτω είναι από τα άλμπουμς που (αντιγραμμένα σε κασέτα) κατά κόρον έβρισκαν τον δρόμο για το sony walkman μου είτε τα βροχερά/κρύα πρωινά στο σχολικό είτε τα απογεύματα στο περπάτημα προς και από το φροντιστήριο. Το ευχάριστο είναι ότι με εξαίρεση τους HAUNTED που ΟΚ, το hype ξεπερνούσε το πραγματικό εκτόπισμά τους, όλα τα υπόλοιπα είτε έχουν παραμείνει πολύ ψηλά στη συνειδήσή μου είτε έχουν γιγαντωθεί ακόμα παραπάνω (PW).
Ενότητα ΙΙ: Motorheadbanging (ή, Lemmy o Θεός, Lemmy o Ισχυρός, Lemmy ο Αθάνατος, ΕΛΕΗCON HMAC)
Από “Born to Lose” (12/1945) σε “Killed By Death” (12/2015), 10 φορτηγά τσιγάρα και 5 νταλίκες Jack Daniels δρόμος, μια ωδή (έξι, για την ακρίβεια) στην most larger than life προσωπικότητα (τουλάχιστον όπως εγώ αντιλαμβάνομαι τα πράγματα) που άφησε το στίγμα της στο βρώμικο, αλήτικο και πιο αληθινό ροκενρόλ που ακούσαμε ποτέ. Η συνύπαρξή τους με τους METALLICA στο billing του Rock In Rio της Μαδρίτης το 2010 παραμένει στο τοπ-3 των συναυλιακών εμπειριών μου, όμως θα μετανιώνω για πάντα το ότι ενώ το είχα σχεδόν κανονισμένο, εν τέλει για δάφορους λόγους δεν πήγα στο Βερολίνο το 2015 στο -όπως αποδείχτηκε- τελεύταιο gig ever.
Ο Δεκέμβρης δεν είναι ο μήνας μου. Γενικά είμαι άνθρωπος που δεν έχει συμβιβαστεί (όσο θα έπρεπε) με την έννοια του χρόνου, ας πούμε πως είναι κάτι που με αγχώνει ή έστω με προβληματίζει. Δεν θα επεκταθώ πολύ, δεν είναι και το τόπικ κατάλληλο (στις παράωρες μόνο αυτά). Ο Δεκέμβρης λοιπόν είναι πλέον ένας μήνας που μου θυμίζει πως μεγαλώνω. Δεν μπορώ πλέον να κάνω αυτά που έκανα μικρότερος (παράδοση μέχρι τα 24 μου για ολοήμερη δισκότσαρκα με την κοπέλα μου παραμονή Χριστουγέννων), τα ίδια τα Χριστούγεννα δεν τα νιώθω όπως παλιά καθώς δουλεύω, ασχέτως που παραμένει αγαπητή γιορτή και χαίρομαι το κλίμα. Δεν είναι όλα μαύρα, ούτε είναι πως πέφτω και στα Τάρταρα, αλλά ας πούμε πως αυτός ο μήνας είναι μια περίοδος συλλογισμού, ανασκόπησης και αναπόλησης. Μουσικά, ο Δεκέμβρης σηκώνει ως επί το πλείστον οικείους ήχους και οι νέες ανακαλύψεις περιορίζονται.
Tyketto - Forever Young Δεν γινόταν να λείπει ο ύμνος που έχω τραγουδήσει περισσότερο σε μπαρ (νομίζω). Και αν και με ρίχνει λίγο, ε σκας και ένα χαμόγελο αισιοδοξίας στο τέλος, καθώς γκαρίζεις με πίστη “forever young” γνωρίζοντας όμως πως όσο και να το θες, δεν γίνεται.
Riot - Take Me Back Ποιος είπε πως δεν γράφονται heavy metal ύμνοι εφάμιλλοι με αυτούς του παρελθόντος; Τέσσερα λεπτά, δεκάδες αναμνήσεις, νοσταλγία, χαμόγελα, γροθιές ψηλά και έτοιμος για την επόμενη σελίδα.
Soul Cages - Moments Στην τελική, όπως λένε και οι SC, δεν είναι όλα μαύρα και στενάχωρα στην ζωή, το παν είναι να βρεις την ισορροπία σου. Κακές στιγμές, καλές στιγμές, όλα στο μενού.
Camel - Spirit of the Water Και αφού καταλαγιάσει η ψυχραιμία και η μια κάποια νότα αισιοδοξίας, έρχονται οι Camel και μέσα σε δύο λεπτάκια σου στοιχειώνουν την ψυχή, σε επαναφέρουν στην πραγματικότητα και σου καθιστούν σαφές πως το ρολόι δεν γυρνά πίσω.
Sieges Even - Change of Seasons Στοχαστική διάθεση και Sieges Even είναι αχώριστο πακέτο. Οι καλύτεροι φίλοι όταν προσπαθείς να τακτοποιήσεις το μυαλό σου.
Fates Warning - The Ivory Gate of Dreams Προβλέπω να με κυνηγάτε που πόσταρα 20+ λεπτά κομμάτι αλλά τι να γίνει, έπρεπε. Μια ωδή για την απώλεια της αθωότητας, μια δυσάρεστη υπενθύμιση της πεζής, εν πολλοίς, πραγματικότητας.
Savatage - A Little Too Far Δεν υπάρχει κάτι να πούμε εδώ, σύντροφος ζωής, από τις περιπτώσεις που βλέπεις τις σκέψεις σου γραμμένες από έναν τρίτο.
UFO - Space Child Θα μπορούσα να το βάλω και μόνο για τα θαύματα που κάνει ο, 18χρονος εδώ, Σένκερ. Ήχος ζεστός που σηκώνει η εποχή, ένα ποτό από δίπλα συνοδευτικό, σκέψεις, συλλογισμοί και προβληματισμοί για το τι επιφυλάσσει η επόμενη σελίδα.
Saracen - Heroes, Saints & Fools Απαραιτήτως πρέπει να συμπεριλάβω και αυτό το αριστούργημα. Κατ’εμέ μέσα στους 2-3 καλύτερους NWOBHM (?) δίσκους. Με απαράμιλλη θεατρικότητα, οι Saracen ξεδιπλώνουν τις σκέψεις τους για όλα αυτά που μας καθορίζουν σαν άτομα, για τις επιλογές μας και το αντίκτυπο αυτών.
John Mayall - Mists of Time Θα κλείσω με κάτι διαφορετικό. Ο σπουδαίος John Mayall στα γεράματα συνεχίζει να παραδίδει μαθήματα, η κιθάρα κελαηδά και αυτός μας παίρνει από το χέρι και μας αποκαλύπτει σκηνές, εικόνες και σκέψεις από την ζωή του. Συγκινητικός τουλάχιστον, τεράστιο κομμάτι.
Έχω ακούσει ότι η @Sh_Wo_f (πεθαίνω με τις κάτω παύλες, το νικ προφέρεται πλέον κάπως σαν sh’oo’f) τη βρίσκει πολύ με λίστες, οπότε την καλούμε να συμμετάσχει στο θεάρεστο έργο μας.
? 
