Απ’ ότι φαίνεται έχει και ένα από τα χειρότερα κομμάτια όλων των εποχών 
1 Like
πήγε κιόλας Σάββατο και ακόμη να βρώ πεντάδα!!! 2002 τον παίρνεις!!
φορμίτσα για τους έτοιμους!!
5 Likes
Αληθεια εχω μεγαλο πρόβλημα που χάνονται οι λιστες μεσα σε ολη αυτη την (αναπόφευκτη) συζητηση.
4 Likes
αν εννοείς οι παλιές μπορεις να τις δεις στο εξελακι
Αυτό που συμβαίνει δε το 2002 δεν έχει ξαναγίνει… πρωτη φορά με ήδη 30 περίπου λίστες ο πρωτος έχει μόνο 24 βαθμούς!!! ΜΑΚΕΛΕΙΟ!!
4 Likes
Ώστε φτάσαμε ως εδώ…
2 Likes
Χαλαρά αυτό
1 Like
και επειδή δεν θα βγάλω άκρη εύκολα με αυτό το κωλοέτος, ας ξεμπλέξω μια και καλή…
(είμαι σίγουρος οτι κάτι έχω ξεχάσει)
- Audioslave - Audioslave
- Stone Sour - Stone Sour
- Meshuggah - Nothing
- Thrice - The Illusion of Safety
- No Use for a Name - Hard Rock Bottom
Εξώφυλλο της Χρονιάς
Agalloch - The Mantle
32 Likes
2002
Ζητώ προκαταβολικά συγγνώμη για δίσκους που είναι άλλης χρονιάς και τους έβαλα το 2002 , δεν είχα χρόνο για ψάξιμο… Ακόμα και έτσι έχουμε και λέμε
- Opeth - Deliverance
- Negură Bunget - 'N Crugu Bradului
- Nile - In Their Darkened Shrines
- Arcturus - The Sham Mirrors
- Isis - Oceanic
Οριακά εκτός :
- Winds - Reflections Of The I
- Pain - Nothing Remains The Same
- Agoraphobic Nosebleed - Frozen Corpse Stuffed With Dope
- Nazgûl - De Expugnatione Elfmuth
- The Birthday Massacre - Nothing And Nowhere
Μείναν έξω 7 δίσκοι που άξιζαν 10αδα, για πρώτη φορά τόσοι πολλοί !!!
Δε θα του μάθετε ποτέ όμως γιατί κάπου, κάποια στιγμή και για κάποιο λόγο αποφάσισα να ποστάρω τοπ 10 
Εξώφυλλο της χρονιάς :
25 Likes
Καλώς επέστρεψες @Curehead !
Έλειψες όπως έλειψαν και τα δίγλωσσα “σεντόνια” σου (που όσο πάνε, γίνονται λιγότερο δίγλωσσα και περισσότερο αγγλόφωνα!), αλλά και τα μηνύματα του Αρχηγού που μας μεταφέρεις! (μεταξύ μας, ευτυχώς που είναι κι αυτά, γιατί αν ήταν να θυμόμασταν τους Manowar από την ποιότητα και την συχνότητα των κυκλοφοριών τους στα χρόνια που έφτασε το παιχνίδι, άστο καλύτερα!)
7 Likes
Εγώ για το 2002 έχω να πω το εξής:
αυτό ακριβώς. με την μικρή (μικρούτσικη) διαφορά ότι τελικα΄το κάνω με τον απογευματινοβραδινό καφέ (yea i overslept)
Σας μερσώ για τα καλά σας λόγια , αγαπητέ! Getting my sheets ready for action!
8 Likes
That’s what she said
4 Likes
2002:
#5+2
Audioslave - Audioslave
QOTSA - Songs for the Deaf
Για την τελευταία θέση της πεντάδας θα μπορούσα να έχω οποιοδήποτε από αυτά τα δύο. Είπα να τα έχω σαν honorable γιατί κάπως αυτά τα 2 album τα απολαμβάνω εξίσου και περιέχουν συνεργασίες ιερών τεράτων των 90’s. Μέλη των Nirvana, RATM, Soundgarden, Kyuss, έχουν ήδη επανεκκινήσει στην αυγή της δεκαετίας σε νέα οχήματα, και μας χαρίζουν 2 δίσκου με rock ύμνους και μεγάλα τραγούδια. Εκτός όλων, η κάθε ακρόαση τους είναι εξίσου διασκεδαστική, όπως η πρώτη φορά, μάλλον οφέιλεται σε μία τρομακτική ισορροπία heavy και catchy / easy listening στιγμών που εμπεριέχονται και στα δύο. Πενταδάτα για πλάκα!
#5
Porcupine Tree - In Absentia
Άξιζαν μία θέση οι Porcupine, δεν την πήραν στην 1η περίοδο αλλά δικαιωματικά την παίρνουν με την καλύτερη δουλειά της άτυπης τριλογίας των ετών 1998 - 2002. Μπορεί να μου λέιπει ένα Russia on Ice για να μιλάμε για υπερέπος αλλά κάθε κομμάτι εδώ παίζει τον δικό του μοναδικό ρόλο στην ποικιλομορφία και στην ποιότητα του δίσκου. Και εδώ κομμάτια ύμνοι, ξεχωρίζω Gravity Eyelids και Strip the Soul, οι mellow στιγμές (βλέπε π.χ. Heartattack in a Layby) είναι πανέμορφες και το εμβληματικό εξώφυλλο κλείνει μοναδικά μία εξαιτερική καλλιτεχνική πρόταση. Έρχονται άλλα δύο μεγάλα Porcupine albums αλλά και Steven που νομίζω θα ξαναδούμε σε λίστες.
#4
Dream Theater - Six Degrees of Inner Turbulence
Το Six Degrees συμφωνώ απόλυτα ότι είναι το τελευταίο πολύ μεγάλο album των Theater. Στην αρχή το είχα εκτός πεντάδας αλλά μετά αναθεώρησα για διάφορους λόγους. Αρχικά στέκεται αντάξιο στην 90’s περίοδο τους, που είναι από τις κορυφαίες ποιοτικά που είχε κάποιο συγκρότημα ever, μέσα σε μία δεκαετία. Επίσης, από πλευράς δομής, ήταν ένα τρομερά παράτολμο εγχείρημα ένας ο διπλός δίσκος που θα μπορούσε πολύ εύκολα να ήταν 2 ξεχωριστές κυκλοφορίες και από πλευράς ποσότητας και από πλευράς ποιότητας. Ήταν τρομακτικά δύσκολο να διατηρηθεί η συνοχή, η ροή και το ενδιαφέρον και όμως επιτυγχάνονται σε εκπληκτικά υψηλό βαθμό. Τέλος, υπάρχουν για πρώτη φορά νέα στοιχεία στην μουσική τους, είτε μιλάμε για πιο heavy στιγμές, είτε για πιο πειραματικές οδούς. Αποτέλεσμα ένα εξαιρετικό σύνολο, ποιοτικότατο, με πάρα πολλές μέγαλες στιγμές. Προσωπικά έχω μία αδυναμία στο ομώνυμο, σπασμένο σε 8 μέρη τραγούδι αλλά κάτι Blind Faith, Great Debate στο 1ο είναι επίσης top class.
#3
Isis - Oceanic
Μπάντα που σημάδεψε τα 00’s. Το Oceanic μπορεί να είναι και το αγαπημένο μου vs. Panopticon, εδώ πάνε 100 βήματα μπροστά ότι ξεκίνησε στο Celestial. Το εναρκτήριο έπος, αυτά που γίνονται στα πρώτα 2μιση - 3 λεπτά του False Light, τα γυρίσματα στο Carry, το αιθέριο χτίσιμο του Weight, συγκαταλέγονται εύκολα στις κορυφαίες στιγμές αυτού που λέγεται post metal ήχου και της δεκαετίας. Δίσκος κόσμημα, τους πρόλαβα στην περιοδεία μετά το Wavering Radiant, θα ήταν μεγάλη απώλεια να μην τους έχει δει κανείς επί σκηνής.
#2
Pain of Salvation - Remedy Lane
Προσωπικά θεωρώ το Perfect Element σαφώς την καλύτερη τους δουλειά. Αλλά από κοντά το Remedy Lane στέκεται ποιοτικά σε κορυφαία επίπεδα. Πιο προσβάσιμο, πιο ανοιχτό σε περισσότερα αυτιά αλλά ταυτόχρονα βαθιά συνασθηματικό, περιπετειώδες και εσωστρεφές. Τα εκπληκτικά Fandango, Trace of blood, Undertow, Rope ends, Chain Sling, Beyond the Pale δεν αφήνουν περιθώριο αμφισβήτησης ότι στην αρχή της δεκαετίας τα ηνία της πραγματικά προοδευτικής σκηνής πήγαν προς Σουηδία μεριά.
#1
Sigur Ros - ()
Δίσκος που ανοίγει με το μαγευτικό Vaka, μεγαλουργεί για να φτάσει σε δυσθεώρητα ύψη με τα E-bow & Dauδalagiδ και κλείνει με την πιο μεγαλειώδη σύνθεση που γράφτηκε ποτέ στον χωροχρονικό blink of an eye τη παρουσίας και κυριαρχίας του ανθρώπου στην Γη, δεν γίνεται να μην είναι στην κορυφή. Αυτή είναι η μεγαλύτερη στιγμή της μπάντας από το Ρέκιαβικ, όποιος ήταν στο Release και βίωσε το κλείσιμο της συναυλίας με το Popplagiδ και τους κεραυνούς να γίνονται ηχητικό και οπτικό μέρος της σύνθεσης, καταλαβαίνει ακριβώς τι εννοώ. Οι υπόλοιποι σπεύσατε!
25 Likes
Ε μα επιτέλους, είχα αρχισει να απογοητεύομαι με την έλλειψη αναφορών στο ().
4 Likes
Ε μα είναι δυνατόν γμτ!!!
2 Likes
Το είχα πεντάδα, το φαγε η αναφορά στον τζαζ δίσκο, μπας και τον ακούσει κανένας 
. Πίστευα και γω θα αναφερθει
1 Like
Λογικα εννοείς Soundgarden.
Λογικότατα έχεις δίκιο, το διόρθωσα. 
1 Like
2002
(λίγο σύντομα γιατί διακοπές)
1. System of a Down – Steal this Album!
Μετά την τρέλα του Toxicity που με κυρίευσε πήγα σύντομα να αγοράσω ό,τι είχαν βγάλει μέχρι τότε. Το εξώφυλλο και το γεγονός πως δεν υπήρχε βιβλιαράκι με στίχους και φωτογραφίες με είχε παραξενεύσει πολύ. Προσωπικές αδυναμίες τα A.D.D. (American Dream Denial), Highway Song και Roulette.
2. Interpol – Turn on the Bright Lights
Γνωριμία και κόλλημα με το Obstacle 1, συγκίνηση με την τελειότητα που λέγεται Stella Was A Diver And She Was Always Down. Φανταστικός δίσκος γενικώς.
3. Ωχρά Σπειροχαίτη – Ωχρά Σπειροχαίτη II
Από το πανέμορφο “Να Γαληνεύεις” μέχρι το ανατριχιαστικό “Με Λες Επίθεση”, ο συγκεκριμένος δίσκος αποτελεί κόσμημα για την ελληνική δισκογραφία.
4. Bad Religion – The Process Of Belief
Μεγάλη επιστροφή για την καλύτερη πανκ μπάντα, με τον καλύτερο δίσκο που κυκλοφόρησαν μετά το No Control.
5. Isis – Oceanic
Πρόκειται μάλλον για το πρώτο post-metal συγκρότημα με το οποίο ήρθα σε επαφή, μέσω διθυράμβων που έγραφε το περιοδικό Rock Sound για το Panopticon. Είχε και cd με το βιντεοκλιπ του In Fiction (κομματάρα). Το Oceanic βέβαια μάλλον παραμένει το αγαπημένο μου από τους Isis.
Λοιπές Μουσικάρες:
Rotting Christ – Genesis
Αυτή ήταν η πρώτη μου επαφή με το συγκρότημα, καθώς μου είχε δανείσει το cd ένας μπλακμεταλλάς μεγαλύτερης τάξης στο γυμνάσιο. Εγώ του είχα δανείσει μια συλλογή των Venom από κάποιο Metal Hammer (την οποία ο αλήτης δεν μου την επέστρεψε ποτέ). Σκαλωτική έναρξη με το Daemons, διεστραμμένη μελωδία που με σκάλωσε άσχημα όταν ήμουν πιτσιρικάς.
Kaamos – Kaamos
Ήδη κλασικό το συγκεκριμένο σουηδικό death metal τερατούργημα. Τέρμα κολλητικό.
Alexisonfire – Alexisonfire
Όταν είσαι νεαρός και βλέπεις εξώφυλλο με 2 μαθήτριες στα μαχαίρια (κυριολεκτικά) ψαρώνεις με συνοπτικές διαδικασίες. Ευτυχώς πρόκειται και για πολύ καλό δίσκο. Pulmonary Archery, μόνο που το γράφω νιώθω την emo φράντζα μου να επανέρχεται.
The Distillers – Sing Sing Death House
Ευχαριστώ για ακόμη μια φορά τον Tony Hawk. Μπαίνει το Seneca Falls όταν κοιτάω να βγάλω κάνα κόλπο στο 4ο game, με ξαφνιάζει η φωνή της Brody Dalle και η πειστική αλητεία της, ωραίες στιγμές.
Lock Up – Hate Breeds Suffering
Grindcore supergroup που σκοτώνει σε κλασική του στιγμή.
DoomSword – Resound the Horn
Το καλό, το εμπνευσμένο το επικ. Και μόνο το Onward Into Battle να είχε θα έφτανε.
Napalm Death – Order of the Leech
Σταθερά κορυφαίοι. Από τις (πολλές) άψογες στιγμές τους.
Tragedy – Vengeance
Αν ρωτήσεις με ποιο Crust δίσκο είναι καλό να γνωρίσεις το ιδίωμα, πιθανότατα αυτή την απάντηση θα πάρεις από τους περισσότερους.
Paradise Lost – Symbol of Life
2-3 δίσκους ακούω ανά φάσεις πλέον από αυτούς, και αυτός είναι ο ένας. Ήταν ο αγαπημένος μου Lost δίσκος κάποτε βασικά. Ειδικά τα Isolate, Erased, Mystify και Symbol Of Life δεν ξέρω πόσες φορές τα έχω ακούσει. Πάρα πολλές.
Box Car Racer – Box Car Racer
2/3 Blink (χωρίς τον Hoppus), ακόμη και έτσι μια χαρά, και διαφορετικός ήχος.
Diary of Dreams – Freak Perfume
Δεν ήξερα ότι ήταν γνωστό σε πολλούς μεταλλάδες αυτό το φοβερό αλμπουμ. Το Amok είναι με ευκολία ένα από τα απόλυτα χορευτικά χιτς του είδους.
mewithoutYou – [A-B] Life
Σχεδόν όσο καλό είναι και το εξώφυλλο του.
My Chemical Romance – I Brought You My Bullets, You Brought Me Your Love
Καλωσορίζουμε μια από τις καλύτερες μπάντες της προηγούμενης (τουλάχιστον) δεκαετίας.
Εξώφυλλο της Χρονιάς:
mewithoutYou – [A-B] Life
31 Likes