Πάντως, μια και το συγκεκριμένο υπέροχο εξώφυλλο είναι φανερό πως πάει για την πρωτιά, ν’ αναφέρω -όχι ότι έχει και καμιά σημασία-, ότι μου θυμίζει απίστευτα τη στροφή του Γιάννη Ρίτσου, που λέει:
“Μητέρα νύχτα - είπε, τύλιξέ με στα μαύρα μαλλιά σου, διάτρητον απ’ τ’ άστρα σου ζώντας την ταπείνωση να μην είμαι νεκρός. (Μιλούσε μόνος προς τον τοίχο. Η έμφαση ήταν φανερή, ίσως, ελπίζοντας πως κάποιος τον ακούει”.
Σκεφτόμουν να βάλω και μια σύντομη περιγραφή για το κάθε άλμπουμ πέρα από τα είδη, αλλά μετά συνειδητοποίησα πως οι περισσότεροι δεν θα δώσουν προσοχή και άρα καλύτερα κάτι τέτοια να τα κρατήσω για ξεχωριστά topics
Κοίτα, ό,τι θες κάνε προφανώς, αλλά θα σου πω δύο πράγματα:
Ακόμα και για τους λίγους που θα κάτσουμε να διαβάσουμε και την τελευταία λέξη σ’ αυτό το θρεντ, αξίζει τον κόπο να γράψεις έστω μια-δυο φράσεις για κάθε δίσκο!
Έτσι κι αλλιώς γράφουμε πρώτα για τους εαυτούς μας, επειδή θέλουμε να εκφραστούμε / να εκφράσουμε την αγάπη μας για τα συγκροτήματα και τους δίσκους που βάζουμε στις λίστες μας. Εγώ τουλάχιστον έτσι το αντιλαμβάνομαι. Κάθε βδομάδα μόλις τελειώνω τα κείμενά μου για τα αγαπημένα μου κάθε χρονιάς, παρότι συχνά με κουράζει η όλη διαδικασία, στο τέλος νιώθω μια ευφορία. Σαν να εμπλουτίστηκε, να αναβαθμίστηκε, να πήγε στο επόμενο level η προσωπική μου σχέση μ’ αυτές τις μουσικές, μόνο και μόνο επειδή προσπάθησα να εκφράσω με λόγια τα συναισθήματα που μου προκαλούν.
Εγω παλι γραφω πολυ μικρα κειμενα, συνηθως οχι συνδεδεμενα με την ουσια των δισκων αλλα με δικα μου συναισθηματα/βιωματα, διοτι δεν εχω ελευθερο χρονο για πολλα πολα. Ομως συμφωνω και με τις δυο παρατηρησεις που εγραψε ο αγαπητος Γρακχος. Επισης, δεν ειναι αναγκη να γραψεις σεντονια, λιγα λογια αρκουν. Νομιζω τελος οτι διαβαζουν κειμενα περισσοτεροι απο οσους νομιζουμε. Αλλο αν συμφωνουμε στο φιναλε. Βεβαια, θα κανεις οπως νιωθεις εσυ, οχι οτι λεμε εμεις.
Προχωρώντας αυτές τις σκέψεις να προσθέσω ότι το παρόν thread έχει γίνει κατά κάποιο τρόπο ένα “γενικότερο” thread από την άποψη ότι συγκεντρώνει κουβέντες που παλιότερα ήταν διασκορπισμένες, όπως π.χ. κάποια σχόλια για συγκροτήματα, ανασκόπηση της δισκογραφίας τους με αφορμή τις πεντάδες, ανταλλαγή απόψεων κλπ.
Επίσης, δίνει την ευκαιρία να γίνει ένας έλεγχος… συμβατότητας γούστου με τους άλλους χρήστες και μάλιστα σε βάθος δεκαετιών. Έτσι, όταν κάποιος που γενικά συμφωνούμε προτείνει κάτι που δεν γνώριζα, τότε ξέρω ότι υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να με ενδιαφέρει, ή ακόμη όταν αποθεώνει κάτι που εγώ να μην του έδωσα ιδιαίτερη προσοχή παλιότερα κλπ. Μπορώ μάλιστα να πω, επειδή κι εγώ διαβάζω τα όσα γράφονται εδώ, ότι υπάρχουν και χρήστες που δεν έχουμε κοινές επιλογές αλλά καταφέρνουν να σου μεταδώσουν τον ενθουσιασμό τους και να σημειώσεις πράγματα για τσεκάρισμα στο μέλλον!
Πρεπει να πετυχεις τα σωστα keywords φιλαρακι. Δοκιμασε Αρχηγος (παίζει σε δύο κατηγορίες), Μetallica, αστυνομια, χαλια συγκροτημα, cunt για αρχη και θα δεις μεγαλυτερο reach και interaction. Μετα θα παμε σε δευτερευοντα kw για να ανεβεις επιπεδο στο ranking, αλλα ενα βημα τη φορα.
Πιο σοβαρα ομως, οταν εγραφες δυο λογια - και γενικως οταν υπαρχει περιγραφη απο οποιονδηποτε - ειχα και καλυτερο σημειο αναφορας για τις προτασεις σου, ωστε να ξερω τι να περιμενω. Αν ειχαμε 10 συμμετοχες στο παιχνιδι, θα ακουγα τα παντα, αλλα με 50-60 ατομα να προτεινουν αβερτα δισκους και μονο μια εβδομαδα (χωρια οτι δεν ακουω 24/7 μουσικη) περιθωριο, αναγκαστικα επιλεγω τι θα βαλω στη λιστα.
Να προσθεσω “κατουραει…”, “ακουστε … εσεις”, “σφραγιδα ποιοτητας”
Αστειευομαι προφανως, τα δυο λογια που γραφουμε για τα αλμπουμς ειναι απαραιτητο (οχι με την κυριολεκτικη εννοια αλλα με την μερακλιδικη) κομματι του νηματος
Εγώ βάζω καρδούλες σε όλους για να μη μπερδέυω τον αλγόριθμο με positive reinforcement μόνο, αλλά και γιατί υποθέτω όλοι βάζουν το μεράκι τους για την 5αδα τους. Επίσης, επειδή δεν τα διαβάζω όλα κατευθείαν, τις χρησιμοποιώ και σαν σελιδοδείκτη
Έχω φτάσει στο σωτήριο (???) 2020. Όσο πλησιάζω στο τέλος, επειδή δεν έχω την ίδια τριβή με τα άλμπουμ και δεν έχουν κατασταλλάξει όλα καλά μεσα μου, αν εξαιρέσεις τις πρώτες θέσεις, είναι ένας αχταρμάς από δίσκους που γουστάρω το ίδιο και δεν έχει κανένα νόημα η κατάταξη.
