Μακροχρόνια αποχή απο μένα, αλλά δεν βλέπω να μπαίνει η δισκάρα σε λίστες για το 2010 και προβληματίζομαι
3 Likes
2010
Μια χρονιά πολύ μεταβατική για μένα. Μια χρονιά που δεν άκουσα πολλά νέα πράγματα. Τα κάτωθι τα ανακάλυψα και τα εκτίμησα αργότερα, σε διάφορες φάσεις της ζωής μου.
1. October Tide – A Thin Shell
Η δισκογραφική επιστροφή των October Tide μετά το 1998, με νέα σύνθεση, που έδεσε και απέδειξε ότι δεν ήταν μόνο ένα side project μελών των Katatonia, αλλά μία άξια μπάντα του doom/death. Μελωδικά κιθαριστικά ριφ, μελαγχολία και ένα συναίσθημα που σε κάνει να ψάχνεις την έξοδο από μαύρες μέρες (blackness devours). Κορυφαία στιγμή το “The Custodian Of Science”, το οποίο είναι χαρακτηριστικό κομμάτι της μπάντας και του ιδιαίτερου ήχου τον οποίο έχουν διαμορφώσει.
2. Alcest - Écailles de lune
Έχουμε γράψει για το πόσο καινοτόμο ήταν αυτό που έκαναν οι Alcest με την ανάμειξη τόσων ειδών, όπως post-rock και shoegae, με blackened φωνητικά. Στο συγκεκριμένο άλμπουμ έδωσαν μερικές από τις καλύτερες ιδέες τους. Άλμπουμ για να ταξιδέψεις σε όμορφα τοπία, υπέροχη χρήση της γαλλικής γλώσσας.
3. Agalloch -Marrow of the Spirit
Ποιότητα, ταξίδι σε χιονισμένα και μελαγχολικά τοπία. Μουσικά δεν είχα ποτέ παράπονο από τους Agalloch. Blackened φωνητικά το κάνουν κατάλληλο για τις κρύες μέρες του χειμώνα.
4. Rotting Christ - Aealo
Τι να πρωτοπούμε εδώ; Ένα άλμπουμ που ανέμειξε το black metal με ιδέες από την ελληνική μουσική, ένα άλμπουμ όπου τιμήθηκε το ελληνικό στοιχείο, ένα άκουσμα που έχει φτάσει σε πάρα πολλούς φαν της μέταλ κι έχει εκτιμηθεί. Κορυφαία στιγμή η διασκευή στο “Orders from the dead”.
5. Yellow Devil Sauce – Early Dinner At Dr. Chakravarti’s
Έβαλα και κάτι από ελληνική undergroud σκηνή γιατί οι YDS το αξίζουν. Είναι ένα άκουσμα που για μένα έχει παραμείνει σταθερή αξία από τότε που το ανακάλυψα. Άψογος ήχος, ροκ χωρίς εκπτώσεις, επιρροές κυρίως από grunge, ένας Alex με φωνή-κρύσταλλο. Κομμάτια όπως το “Dead slow” που σε προκαλούν να κάνεις mosh-pit όταν τα ακούς λάιβ, κομμάτια με μελωδικό ξεκίνημα όπως το “Sick in the Head”, κομμάτια-σκέτο χώσιμο όπως το “Check out”. Ακούστε το.
Εξώφυλλο της χρονιάς:
38 Likes
2010
- Avenged Sevenfold - Nightmare
- Alcest - Écailles de Lune
- Ghost - Opus Eponymous
- Kylesa - Spiral Shadow
- Agalloch - Marrow of the Spirit
Καλύτερο εξώφυλλο των Alcest
39 Likes
2010:
#1: Galneryus - Resurrection
Κύριο είδος: Power metal
Άλλα είδη: Neoclassical metal, Progressive metal, Symphonic metal
#2: Unlucky Morpheus - Hypothetical Box Act 2
Κύριο είδος: Power metal
Άλλα είδη: N/A
#3: Vaguedge Dies for Dies Irae - Clamantes Monimentum Mortis
Κύριο είδος: Melodic death metal
Άλλα είδη: N/A
#4: Myrath - Desert Call
Κύριο είδος: Progressive metal
Άλλα είδη: Folk metal, Power metal, Symphonic metal
#5: KuroganeLab. - Lightning Mirage
Κύριο είδος: Power metal
Άλλα είδη: Progressive metal
30 Likes
Ενδιαφέρουσα η προσέγγιση του καινούργιου μας φίλου του Ρήγα
5 Likes
Πάντως, μια και το συγκεκριμένο υπέροχο εξώφυλλο είναι φανερό πως πάει για την πρωτιά, ν’ αναφέρω -όχι ότι έχει και καμιά σημασία-, ότι μου θυμίζει απίστευτα τη στροφή του Γιάννη Ρίτσου, που λέει:
“Μητέρα νύχτα - είπε, τύλιξέ με στα μαύρα μαλλιά σου, διάτρητον απ’ τ’ άστρα σου ζώντας την ταπείνωση να μην είμαι νεκρός. (Μιλούσε μόνος προς τον τοίχο. Η έμφαση ήταν φανερή, ίσως, ελπίζοντας πως κάποιος τον ακούει”.
Από το “Ημερολόγια εξορίας ΙΙ”.
12 Likes
Ναι, το στυλ του μου θύμισε αυτόν στις ταινίες παλιότερα που μετά από ένα κατεβατό έγραφε “Βαθμολογία: τάδε”.
1 Like
Ο rokakias ήταν ένας και μοναδικός.
Εμένα μου θύμισε τα “check also” του Χάμερ
Το ξεχάσαμε, αλλά και να το θυμομασταν θα ήταν στα κάτω κάτω, το επόμενο θα χωρέσει σίγουρα ή έτσι λέω τώρα…
Σκεφτόμουν να βάλω και μια σύντομη περιγραφή για το κάθε άλμπουμ πέρα από τα είδη, αλλά μετά συνειδητοποίησα πως οι περισσότεροι δεν θα δώσουν προσοχή και άρα καλύτερα κάτι τέτοια να τα κρατήσω για ξεχωριστά topics
Κοίτα, ό,τι θες κάνε προφανώς, αλλά θα σου πω δύο πράγματα:
-
Ακόμα και για τους λίγους που θα κάτσουμε να διαβάσουμε και την τελευταία λέξη σ’ αυτό το θρεντ, αξίζει τον κόπο να γράψεις έστω μια-δυο φράσεις για κάθε δίσκο!
-
Έτσι κι αλλιώς γράφουμε πρώτα για τους εαυτούς μας, επειδή θέλουμε να εκφραστούμε / να εκφράσουμε την αγάπη μας για τα συγκροτήματα και τους δίσκους που βάζουμε στις λίστες μας. Εγώ τουλάχιστον έτσι το αντιλαμβάνομαι. Κάθε βδομάδα μόλις τελειώνω τα κείμενά μου για τα αγαπημένα μου κάθε χρονιάς, παρότι συχνά με κουράζει η όλη διαδικασία, στο τέλος νιώθω μια ευφορία. Σαν να εμπλουτίστηκε, να αναβαθμίστηκε, να πήγε στο επόμενο level η προσωπική μου σχέση μ’ αυτές τις μουσικές, μόνο και μόνο επειδή προσπάθησα να εκφράσω με λόγια τα συναισθήματα που μου προκαλούν.
26 Likes
Εγω παλι γραφω πολυ μικρα κειμενα, συνηθως οχι συνδεδεμενα με την ουσια των δισκων αλλα με δικα μου συναισθηματα/βιωματα, διοτι δεν εχω ελευθερο χρονο για πολλα πολα. Ομως συμφωνω και με τις δυο παρατηρησεις που εγραψε ο αγαπητος Γρακχος. Επισης, δεν ειναι αναγκη να γραψεις σεντονια, λιγα λογια αρκουν. Νομιζω τελος οτι διαβαζουν κειμενα περισσοτεροι απο οσους νομιζουμε. Αλλο αν συμφωνουμε στο φιναλε. Βεβαια, θα κανεις οπως νιωθεις εσυ, οχι οτι λεμε εμεις.
17 Likes
Παρασκευή φτάσαμε! Ρε άπιστοι, κανείς;
4 Likes
Προχωρώντας αυτές τις σκέψεις να προσθέσω ότι το παρόν thread έχει γίνει κατά κάποιο τρόπο ένα “γενικότερο” thread από την άποψη ότι συγκεντρώνει κουβέντες που παλιότερα ήταν διασκορπισμένες, όπως π.χ. κάποια σχόλια για συγκροτήματα, ανασκόπηση της δισκογραφίας τους με αφορμή τις πεντάδες, ανταλλαγή απόψεων κλπ.
Επίσης, δίνει την ευκαιρία να γίνει ένας έλεγχος… συμβατότητας γούστου με τους άλλους χρήστες και μάλιστα σε βάθος δεκαετιών. Έτσι, όταν κάποιος που γενικά συμφωνούμε προτείνει κάτι που δεν γνώριζα, τότε ξέρω ότι υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να με ενδιαφέρει, ή ακόμη όταν αποθεώνει κάτι που εγώ να μην του έδωσα ιδιαίτερη προσοχή παλιότερα κλπ. Μπορώ μάλιστα να πω, επειδή κι εγώ διαβάζω τα όσα γράφονται εδώ, ότι υπάρχουν και χρήστες που δεν έχουμε κοινές επιλογές αλλά καταφέρνουν να σου μεταδώσουν τον ενθουσιασμό τους και να σημειώσεις πράγματα για τσεκάρισμα στο μέλλον!
20 Likes
Επίσης επιβάλλεται να σημειωθεί ότι όσες φορές έγραψα κάνα δυο λόγια πήρα λιγότερες καρδούλες από όσες απλά παρέθεσα την πεντάδα μου 
15 Likes
Πρεπει να πετυχεις τα σωστα keywords φιλαρακι. Δοκιμασε Αρχηγος (παίζει σε δύο κατηγορίες), Μetallica, αστυνομια, χαλια συγκροτημα, cunt για αρχη και θα δεις μεγαλυτερο reach και interaction. Μετα θα παμε σε δευτερευοντα kw για να ανεβεις επιπεδο στο ranking, αλλα ενα βημα τη φορα.
Πιο σοβαρα ομως, οταν εγραφες δυο λογια - και γενικως οταν υπαρχει περιγραφη απο οποιονδηποτε - ειχα και καλυτερο σημειο αναφορας για τις προτασεις σου, ωστε να ξερω τι να περιμενω. Αν ειχαμε 10 συμμετοχες στο παιχνιδι, θα ακουγα τα παντα, αλλα με 50-60 ατομα να προτεινουν αβερτα δισκους και μονο μια εβδομαδα (χωρια οτι δεν ακουω 24/7 μουσικη) περιθωριο, αναγκαστικα επιλεγω τι θα βαλω στη λιστα.
15 Likes
Να προσθεσω “κατουραει…”, “ακουστε … εσεις”, “σφραγιδα ποιοτητας” 
Αστειευομαι προφανως, τα δυο λογια που γραφουμε για τα αλμπουμς ειναι απαραιτητο (οχι με την κυριολεκτικη εννοια αλλα με την μερακλιδικη) κομματι του νηματος
16 Likes
εδώ, το παιδί
1 Like
Μπράβο στο παιδί και σε σένα που συμφωνείς μαζί του (ακόμα κι αν δεν το ξέρεις).
1 Like