Καλα, δεν ειναι υποχρεωτικο το ξεκοκαλισμα καθε προτασης σε καθε θρεντ εδω μεσα, αλλιως θα ειχα αναγκαστει να ακουσω καμια 500αρια δισκους που δε με ενδιαφερουν καθολου λογω αυτου του θρεντ
Προφανως αστειευομουν και ναι, δεν ειναι υποχρεωτικο αυτο που αναφερεις, αλλα ειναι θεμα επιλογης, ετσι δεν ειναι; Για οποιον θελει να ξεκοκαλισει τους δισκους, τοτε ο χρονος δεν φτανει. Για εμενα αυτο το παιχνιδι ηταν ενας διαδρομος προς νεες μουσικες. Απερριψα πολλα πραγματα, αλλα μονο επειδη τα ακουσα. Το ευκολο ηταν να λεω “δεν μου αρεσει το ονομα/εξωφυλλο/δεν ξερω τι, tny”, αλλα αν δεν ακουσεις, δεν μπορεις να κρινεις.
Επισης, ενας δισκος μπορει να ειναι απο 30-35 λεπτα μεχρι μιαμιση ωρα. Μια ταινια ξεκιναει απο 80λεπτο και φτανει σε Μπεν Χουρ (literally). Τον δισκο τον ακους οπου κι αν εισαι, την ταινια οχι. Ε, τα λες και διαφορετικα πραγματα.
Ενιγουει, δεν παρακολουθω πια σχεδον τπτ στην τηλεοραση, δεν βλεπω πολυ σινεμα, οποτε δεν θα συμμετειχα σε τετοιο εγχειρημα. Αλλα θα ψηφισω για 3 επιλογες καθε εβδομαδα, ετσι για να το κανω οσο πιο δυσκολο γινεται
Θίασος, 4 ώρες κυλάνε σαν νεράκι.
Ή και ο Μεγαλέξαντρος για τον οποίον ο μέγας Κουροσάβα είχε πει “βλέποντάς τον , βίωσα την ηδονή του κινηματογράφου με την πιο απόλυτη έννοια του όρου”.
Τα τρίλεπτα μονόχορδα solo takes του Αρχηγού θα σας φαίνονται σφηνάκια μετά!
2013
1)Τζίμης Πανούσης - Obi-obi-bi
2)David Bowie - The Next Day
3)Alice In Chains - The Devil Put Dinosaurs Here
4)Arctic Monkeys - AM
5)Ghost - Infestissumam
Honourable Mentions
Summary
Avenged Sevenfold - Hail To The King
Black Sabbath - 13
Motorhead - Aftershock
Rob Zombie - Venomous Rat Regeneration Vendor
Clutch - Earth Rocker
Five Finger Death Punch - The Wrong Side of Heaven and the Righteous Side of Hell, Volume 1
Alter Bridge - Fortress
Stone Sour - House of Gold & Bones Vol. 2
Queens of the Stone Age - …Like Clockwork
Volbeat - Outlaw Gentlemen & Shady Ladies
Powerwolf - Preachers of the Night
Bring Me The Horizon - Sempiternal
Εξώφυλλο
Μπορούμε να κάνουμε και το άλλο, 12 αιώνες μουσικής σε 12 μήνες (10ος - 21ος).
Εκεί να σας δω
Τι ωραία ιστοριούλα
Επηρεάστηκα λίγο από Metalocalypse είναι η αλήθεια.
Καλά έκανες
Οραματιζόμαστε έναν κόσμο χωρίς τάξεις, χωρίς κράτος και με την κυρία Ρούλα στον 6ο να βάζει Carcass στη διαπασών
Πετώντας τραπουλόχαρτα στο καμπριο κρανιο του συγχωρεμένου
Χτύπα ξύλο ρε, μια χαρά στην υγεία του είναι ο κυρ Νίκος
Ναι, προφανώς και είναι υπαρκτά πρόσωπα, τι νομίζατε
Μπέσα ρε
Έχουν δυο γιους, ο ένας είναι μέταλλο
Και, αν κρίνω από τις μπλούζες, μπλακμέταλλο
«Η Αλήθεια μάνα βρίσκεται στους Carcass!»
Καλά να είναι οι άνθρωποι
«Τι αμαρτίες πληρώνουμε…»
Φέτος κατάφεραν επιτέλους να ξεφορτωθούν και τα κοινόχρηστα, ποιος τους πιάνει
Come in misery-
2013
-
Bring Me The Horizon - Sempiternal
Σόδομα και γόμορρα. Σημείο καμπής από τα λίγα στον σύγχρονο σκληρό ήχο. Περίπου αστείο το πόσες μπάντες δέκα χρόνια μετά παλεύουν έστω να το πλησιάσουν. -
Arctic Monkeys - AM
- Ζητάει ένα σινγκλ η δισκογραφική.
- Δώσε τους αυτά τα δέκα.
- Μα, ένα-
-
-
Lorde - Pure Heroine
Kind of over gettin’ told to throw my hands up in the air, so there. -
Deafheaven - Sunbather
Μην τα ξαναλέμε,
-
Volbeat - Outlaw Gentlemen & Shady Ladies
Εξήντα λεπτά ατόφιου hard & heavy, που δίνει και δίνει και δίνει. Και κάπου εκεί που περιμένεις κοιλιά, σκάει Λόλα Μόντεζ.
+5(*2):
-
Alter Bridge - Fortress
Από την αρχή ως το τέλος μία τελειότητα, δυάδα Calm The Fire και Waters Rising κάτι περισσότερο.
Ή: Riverside - Shrine Of The New Generation Slaves – Τον σεβασμό μου στο προγκρόκιν. -
Cult Of Luna - Vertikal
Από μεταμουσικές εμπειρίες, έχω λιώσει δίσκο + Passing Through σε επανάληψη ταξιδεύοντας στο μαύρο χάραμα υπό βροχή.
Ή: Chelsea Wolfe - Pain Is Beauty – Δ Α Ι Μ Ο Ν Ι Σ Τ Η Κ Α Μ Ε. -
Oranssi Pazuzu - Valonielu
Δεν ξέρω τι είναι πιο iconic, το ίδιο το άλμπουμ ή το προειδοποιητικό σημείωμα στην είσοδο τότε που είχαν κατέβει στο Αν.
Ή: Beastmilk - Climax – Better stand up on your grave and surf the apocalypse.- -
Tesseract - Altered State
Αδιανόητη ηχάρα. Μελωδίες για μέρες. Του layering το κάγκελο. Ντρέπομαι για λογαριασμό μου. Νούμερο ένα καρδιάς.
Ή: Kvelertak - Meir – Κάποιες μέρες μου αρέσει περισσότερο από το ντεμπούτο που το είχα πεντάδα, μέρος α’. -
Tonight Alive - The Other Side
Το μέινστριμ έκανε τα σαράντα του ποπάνκ, αλλά αυτοί χαμπάρι. Σκοτώστε με επί τόπου όταν δε θα λιώσω αυτόματα σε αυτή την εκδοχή ομώνυμου.
Ή: Amaranthe - The Nexus – Κάποιες μέρες μου αρέσει περισσότερο από το ντεμπούτο που το είχα πεντάδα, μέρος β’.
Μπόνους:
-
Mogwai - Les Revenants
Ίσως ό,τι πιο ατμοσφαιρικό έχουν κάνει οι αγαπημένοι Σκοτσέζοι. Η ελπίδα για ζωντανή παρουσίαση * γκουχ-Roadburn-γκουχ * δεν θα πεθάνει ποτέ.
Εξώφυλλο :
2013
Είναι αργά, πέφτει η νύχτα στο Παλέρμο, αλλά έλα τώρα που έχω ρέντα…
5. Hidden In The Basement - Ego
Southern καταστάσεις σφυρηλατημένες στις post-human άνυδρες (sic) ερήμους της Θεσσαλίας. Καλπάζοντα ριφ, τραχιές κραυγές, βάναυσα μεσημέρια στα συντριβάνια της Λάρισας. Ποτέ ξανά το Texas δεν μύρισε τόσο πολύ τσίπουρο (Τυρνάβου).
4. Psycho Choke - Unraveling Chaos
Απάντηση από Θεσσαλονίκη. Ή να πω Iowa; Άργησε αλλά ήρθε και στην Ελλάδα το nuMetal. Εγώ αγοράζω πάντως. Και τις κιθάρες και τη φωνή και το attitude. Άψογοι. Ραντεβού με τον Άλκη ξανά σε 4 χρόνια με τον ιχνηλάτη που κυνηγούσε το θάνατο.
3. Touché Amoré - Is Survived By
Τέλος με τα εγχώρια, φτάσαμε Καλιφόρνια, για ποιοτικο post-hardcore. Τα έχουμε πει ξανά. Μπάντα με μηδέν μέτρια στιγμή. Πιο πολύ απόγνωση, πιο πολύ θλίψη, πιο γιγάντιος Jeremy. 'Eρχεται και Stage Four με φόρα, τα λόγια είναι μικρά. Πότε θα έρθει η άγια μέρα για ένα λαιβ στο Κύτταρο?
2. Deafheaven - Sunbather
Blackgaze, τι όμορφο πράμα. Αν ήμουν Οδυσσέας αυτό ήταν το τραγούδι των σειρήνων. Κρατήστε με εδώ, δεν θέλω Ιθάκες. Τρεις ανθρώποι όλοι και όλοι ρήμαξαν το σύμπαν, από το black μεχρι το punk. Αποθέωσις.
1. Various Artists - The Songs of Tony Sly: A Tribute
Ότι ήταν για την Marvel το Endgame, είναι για το πανκ της Καλιφόρνια ετούτος ο δίσκος. Για όλους τους λάθους λόγους, μαζεύτηκαν εδώ όλα τα κοπρόσκυλα να τραγουδήσουν μια τελευταία φορα για τον Tony.
In this heart there’s a dark corner
With a space for everyone
Εξώφυλλο της Χρονιάς
Iron Chic - The Constant One
*you are not alone
Αμάν, ξέχασα το Les Revenants… θα ήταν στην 15άδα, κρίμα…
2013
43 εβδομάδες μετά, κάλλιο αργά παρά ποτε…
5. Σείριος Σαββαϊδης - Το Αξιακό Σύστημα Των Άστρων
ελληνικό Psych-folk(??) από τους πρόποδες του παγγαίου (μουσθένη συγκεκριμένα) που νομίζω ταιριάζει ταμάμ να ακους όσο διαβάζεις αυτό (παρόλο που πέφτουμε λιιίγο έξω στην περιοχή). Πολύ ιδιαίτερος καλλιτέχνης, όλες του οι κυκλοφορίες άψογες.
4. Bring Me The Horizon – Sempiternal
το έχω ρίξει στο metalcore στα γεράματα και, παρόλο που ούτε κατα διάνοια δεν κατέχω το ιδίωμα, ο συγκεκριμένος δίσκος είναι -για μένα πάντα προφανώς- 10αράκι ακατέβατο. Μελωδικός όσο πρέπει, βαρύς όσο χρειάζεται ακούγεται, από την αρχή έως το τέλος μονορούφι. Καλά να είναι το παληκάρι που έγραψε αυτό, όπως και οι Ktn και anhydriis για τους Architects, που με τα κείμενα τους με μπρίζωσαν αρκετά για να ασχοληθώ με ένα είδος που τα προηγούμενα χρόνια ούτε από έξω δεν περνούσα.
3. Vånna Inget – Ingen Botten
Αν ο Leper σκοπεύει να σπαμάρει το εν λόγω θρεντ με τους Terrible Feelings, εμένα να μου επιτρέψετε να κάνω το ίδιο για τους έτερους σουηδούς. Στο μυαλό μου άλλωστε είναι παρεάκι αφού έχουν παρόμοιο ήχο, εμφανίστηκαν πάνω κάτω την ίδια περίοδο και….well…είναι από σουηδία. Κρίμας που και τα 2 σχήματα αποφάσισαν να το διαλύσουν =(
2. SubRosa - More Constant Than the Gods
Oι Subrosa αισθάνομαι πως δεν λαμβάνουν την αγάπη που τους αξίζει και όχι μόνο στο φορουμ, δυστυχώς. Διαλυμένοι πλέον, όλες οι δουλείες τους ήταν από εξαιρετικες εως άψογες και μαζί με τους από κάτω, οι μόνοι που με έκαναν να οργανώνω καταδρομικές από θεσ/νίκη, μονο και μόνο για να τα καταφέρω να τους δω live στο Αn.
1. Oranssi Pazuzu – Valonielu
Αισθάνομαι πως ούτε τούτοι εισπράττουν σε αυτό το thread την αγάπη που τους αξίζει(ακόμα λιγότερη και από τους Subrosa). Kαι είναι κρίμα γιατί έχουν μια σειρά από εξαιρετικούς δίσκους, με αποκορύφωμα -για μένα- τον συγκεκριμένο. Ψυχεδελικό black, Space black ή καθόλου black? έχει σημασία? οι Φινλανδάρες είχαν κυκλοφορήσει άψογο δικο(και συνέχισαν να κυκλοφορούν τέτοιους)
Φινλανδικό Psychedelic Black, Αμερικάνικο Sludge/Doom, Σουηδική Power-pop, Αγγλικό Metalcore και Ελληνικό Psych-folk, λίστα-σχιζοφρένεια… .
για εξώφυλλο δεν θα το ψάξω πολύ και θα το ρίξω:
SubRosa - More Constant Than the Gods
τα λέμε ξανά σε 43 εβδομάδες !
Εχω δει πολλες αναφορες Subrosa παντως ανα βδομαδες !
Oranssi Pazuzu εχουμε δρομο μπροστα μας:)
better late than never που λενε… μεγαλη καρδούλα
Σημειώνω τα του 2014 που θέλω να ακούσω και βλέπω ότι αυτό που έψαχνα περισσότερο δεν υπάρχει γιατί…βγήκε το 2013
Δεν αλλάζω 5άδα, θα τα πούμε και το 2017 αναλυτικότατα, αλλά επειδή κάπου πήρε το μάτι μου που μιλάγατε για ολτερνατιβ rock και ότι έχει γίνει φλώρικο (?), όποιος ενδιαφέρεται ας ακούσει αυτή την μπαντάρα, 2 αλμπουμ βγάλανε όλα κι όλα