Let's Play II : 52 Χρονια Μουσικης σε 52 Εβδομαδες

  1. Metallica - Hardwired… To Self-Destruct
  2. Vektor - Terminal Redux
  3. King Gizzard and The Lizard Wizard - Nonagon Infinity
  4. Eternal Champion - Armor of Ire
  5. Gojira - Magma
22 Likes

Για ζέσταμα θα πω Gatekeeper και Visigoth :upside_down_face:

1 Like

To No.1 σου συστήνεται και σε φαν των Brutus

3 Likes

2016

  1. Hail Spirit Noir – Mayhem in Blue
  2. Metallica – Hardwired…To Self-Destruct
  3. Eternal Champion – Armor of Ire
  4. Schammasch – Triangle
  5. Gravitysays_i – Quantum Unknown (kudos @Sevek)

Κενοτάφιον

  • Insomnium – Winter’s Gate
  • Thy Catafalque – Meta
  • Zeal & Ardor – Devil is Fine
  • David Bowie – Blackstar
  • Gojira – Magma
  • Harakiri For The Sky – III: Trauma
  • Messa – Belfry
  • In The Woods… – Pure
  • Sumerlands – Sumerlands
  • Saor – Guardians
  • Wytch Hazel – Prelude

Cover Art

33 Likes

Σορι, αλλα υπαρχουν και White Lung και Green Lung; Παναθα ή Πασοκάρα;

Hold my beer kid

https://www.metal-archives.com/bands/Black_Lung/3540411086

https://www.metal-archives.com/bands/Purple_Lung/3540514684

https://www.metal-archives.com/bands/Resin_Lung/3540379172

Μες στη φαντασία οι στονεροσλατζάδες :bangbang:

Μιλάει κι ο επικάς τώρα, I know…

3 Likes

στα ορια του burnout στο γραφειο…
2016 παμε ¨

  1. Fates Warning - Theories of Flight
  2. Moonsorrow - Jumalten Aika
  3. Insomniun - Winter’s Gate
  4. Agatus - The Eternalist
  5. Blaze Bayley - Infinite Entanglement

image

31 Likes

2016

έκλεψα λίγο το format του Ktn γιατί δεν βγαίνει μόνο με μια πεντάδα η κάθε χρονιά και πολύ στεναχωριέμαι που αφήνω αγαπημένες κυκλοφορίες στην απέξω

5. Sumerlands – Sumerlands
Sumerlands – Sumerlands

Στην άτυπη μονομαχία των Sumerlands και των Eternal Champion, την θέση στην 5αδα μου κερδίζουν οι πρώτοι. Παρόμοιο ύφος παραδοσιακού metal και οι δυο και εξίσου ποιοτικοί, αλλά την διαφορά την κάνουν τα επιβλητικά φωνητικά του Phil Swanson \m/
Εναλλακτικά: Eternal Champion - The Armor Of Ire

4. Obscure Sphinx – Epitaphs
Obscure Sphinx – Epitaphs

Έχουν βαρυά και ασήκωτα riffs αλλά doom δεν τους λες. Έχουν, σε σημεία, σκισμένα sludge φωνητικά αλλά δεν παίζουν sludge. Έχουν και πιο αιθέρια και ταξιδιάρικα περάσματα αλλά μην περιμένεις να ακούσεις post metal. Συνδιάζουν τα παραπάνω είδη Α Ψ Ο Γ Α σε περιπετειώδεις συνθέσεις και μπορεί να θυμίσουν Subrosa ή Oathbreaker ή Messa χωρίς όμως να αντιγράφουν. Πήρε επάξια την θέση στην 5αδα μου από τους Subrosa και αυτό λέει πολλά (σε μένα, δεν ξέρω αν λαμβάνει κανεις στα σοβαρά την αποψάρα μου!).
Εναλλακτικά: Subrosa – For This We Fought The Battle Of Ages

3. True Moon – St
True Moon

Δεν κυκλοφόρησαν δίσκο οι sweethearts μου, Vanna Inget, κυκλοφόρησε όμως η τραγουδίστριά τους και δεν γινόταν αυτή η φωνή να λείπει από την 5αδα. Πιο άμεσο από τους VI αλλά εξίσου αγαπησιάρικο και εθιστικό.
Εναλλακτικά: White Lung – Paradise

2. Oranssi Pazuzu – Varahtelija
Oranssi Pazuzu – Varahtelija

Από το Valonielu και έπειτα δηλώνω φανμπόης. Από αυτούς που μαζεύουν ό,τι καμένο project συμμετέχουν τα μέλη του group και που όταν οι Pazuzu βγάζουν για προπαραγγελία την επόμενη κυκλοφορία τους, πατάω το κουμπάκι του preorder πριν ακούσω νότα. Μπορεί το Varahtelija να είναι μια σκάλα κάτω από την κορυφή που έπιασε ο προκάτοχός του, το αστρικό, διαγαλαξιακό(!!) black metal τους παραμένει όμως top notch.
Εναλλακτικά: Hail Spirit Noir - Mayhem In Blue

1. Cult Of Luna & Julie Christmas – Mariner
Cult Of Luna & Julie Christmas – Mariner
Υπερβατικός δίσκος από αυτους που βγαίνουν μια φορά στην 10ετια. H ζωντανή εμφάνισή τους ίσως να ήταν ακόμα πιο συγκλονιστική. Εύκολη, πανεύκολη πρωτιά.
Εναλλακτικά: μπαααα, τίποτα που να το πλησιάζει, τουλάχιστον για το ‘16

31 Likes

Αναρωτιόμουνα πως και δεν έχει σαρώσει στις πρωτιές, προσωπικά δεν ταιριάζει καθόλου στα αυτιά μου αλλά στο περιβάλλον μου γενικά το αποθεώνουν…

2016

  1. Metallica - Hardwired to Self Destruct
  2. Crobot - Welcome to Fat City
  3. Volbeat - Seal the Deal & Let’s Boogie
  4. Rival Sons - Hollow Bones
  5. Billy Talent - Afraid of Heights

1000mods - Repeated Explosure To…
Wo Fat - Midnight Cometh
Nick Cave & the Bad Seeds - Skeleton Tree
The Cult - Hidden City
Wolfmother - Victorious
Alter Bridge - The Last Hero
Black Stone Cherry - Kentucky
The Temperance Movement - White Bear
Gojira - Magma
Korn - The Serenity of Suffering
Joe Bonamassa - Blues of Desperation
Tremonti - Dust
Biffy Clyro - Ellipsis
David Bowie - Blackstar
Anthrax - For All Kings
Hatebreed - The Concrete Confessional
Deftones - Gore³
Blue Pills - Lady in Gold
Nick Cave and the Bad Seeds - Skeleton Tree
Kings of Keon - Walls
Chevelle - The North Corridor
Airbourne - Breaking outta Hell
Avenged Sevenfold - The Stage

Εξώφυλλο: Deftones - Gore

33 Likes

Χωρίς λόγια αυτή τη φορά :frowning:

  1. Gojira - Magma
  2. Haken - Affinity
  3. Meshuggah - The Violent Sleep of Reason
  4. Opeth - Sorceress
  5. Metallica - Hardwired… to Self-Destruct

5.5 Blood Incantation - Starspawn
5.6 Gravitysays_i - Quantum Unknown
6. Mick Gordon - Doom
7. Sithu Aye - Set Course for Andromeda
8. Avenged Sevenfold - The Stage

30 Likes

Μεγάλη απώλεια από τη λίστα μου γαμω τη μνήμη μου μέσα

2016

5. Knocked Loose - Laugh Tracks

αρχείο λήψης

Ναι, φτάσαμε! Ολοκληρωτικό hardcore με ψιλά δάνεια από τα γύρω γύρω είδη από μια μπάντα από το Kentucky. Το γκρουπ θα δώσει μια τεράστια πνοή αναβίωσης στη σκηνή που θα την φτάσει έως το φετινό Coachella. Με δύο LP και κανα 2-3 EP (μέγιστες κυκλοφορίες και αυτά) ο Bryan Garris και οι υπόλοιποι μετατρέπουν το moshpit σε έργο τέχνης. Εδώ δίνουν στίγμα και προετοιμάζουν για αυτά που πρόκειται να ρθούνε.

4. Thrice - To Be Everywhere Is to Be Nowhere

αρχείο λήψης (1)

Πω γαμώτο, είχε μείνει στη ναφθαλίνη ετούτο εδώ για αρκετό καιρό, αλλά από το πρώτο δευτερόλεπτο χτύπησε άσχημα. Φανταστική παραγωγή, απλά και υπερτίμια τραγούδια, φωνάρα γεμάτη συναίσθημα. Έχει μέσα και το πέρα του σύμπαντος αυτού Black Honey, ήρθε και έδεσε.

(βιντεοκλιπαρα)

3. Radiohead - A Moon Shaped Pool

αρχείο λήψης (2)

Μιλώντας για συναίσθημα, υπάρχει μία πισίνα σε σχήμα φεγγαριού που δεν έχει πάτο. Βυθίζεσαι γλυκά και αβασάνιστα και σε καταπίνει. Βγαίνεις από αυτή λούτσα, αλλά οκ ο βρεγμένος την πισίνα δεν την φοβάται. Δεν είμαι φανμποις των ραδιοκέφαλων αλλά εδω με πιάνουν από την αρχή και με κοπανάνε. Αυτά. Νάνι.

(εκτελεσάρα με το αμανικο το σωστό (μπρους εσύ φταις για όλα))

2. Touche Amore - Stage Four

αρχείο λήψης (3)

Και εάν το συναίσθημα δεν ήταν αρκετό, πάρε και άλλο. Από αυτό που σου ξεριζώνει την καρδιά, την τρως και λες και ευχαριστώ. Η απώλεια του γονέα αφήνει ένα κενό να, που δεν καλύπτεται με τίποτα, χασκει εκεί άφθαρτο, βαθύ, ανοιχτό. Αυτό παίρνεις και από την ερμηνεία του Jeremy Bolm, εκεί κουμπώνουν και οι μουσικάρες τους. Αυτό είναι το hardcore punk που σε κάνει να νιώσεις.

:broken_heart:

1. Architects - All Our Gods Have Abandoned Us

αρχείο λήψης (4)

Όλα τα παραπάνω, όχι η πεντάδα, ούτε τα ποστς, ούτε το ίντερνετ, το σύμπαν και όλα του τα μέρη ισοπεδώνονται από το μπάσιμο αυτού του δίσκου (Nihilist).

Με το ακούγεται η κραυγή του Sam Carter να λέει “We are beggars, We are so fucking weak, And once upon a time we had the world at our feet, Well, we’re all dying to meet our maker, But all our Gods have abandoned us…” ξεχνάς οτιδήποτε και μαγνητίζεσαι.

Σε καταπίνει η τρύπα στο εξώφυλλο του δίσκου και σε οδηγεί σε ένα μονοπάτι παρόμοιο με αυτό που περπάτησε ο Δαντης στην ηλικία των τριάντα πέντε ετών στην βόλτα του στον Άδη τη Μεγάλη Παρασκευή του 1300, στις 8 Απριλίου. Περνάς τους 9 κυκλους της κολάσεως οι οποίοι εδώ ταυτίζονται με τη “σύγχρονη” ζωή, τη ρουτίνα που τη ζούμε σε καθημερινή βάση (Deathwish, Phantom Fear, Downfall) και φτάνεις στους 7 κύκλους του Καθαρτηρίου. Τα 7 θανάσιμα αμαρτήματα στέκουν απέναντί σου (Gone with the Wind, The Empty Hourglass, A Match Made in Heaven, Gravity, All Love Is Lost) και αφού αναμετρηθείς μαζί τους φτάνεις στον επίγειο παράδεισο, στην Εδεμ (From the Wilderness).

Και εκεί καταλαβαίνεις ότι ο χρόνος σου τελειώνει, δεν σου μένει άλλη άμμος στην κλεψύδρα, όποτε στα 28 σου (Tom Searle 1987-2016) γράφεις το μεγαλύτερο και επικότερο φακ οφ προς τον κόσμο όλο (Memento Mori) και αποχωρείς.

Υπάρχουν τραγούδια σε αυτόν το δίσκο που πάντοτε αφήνουν την τρίχα κάγκελο, υπάρχουν στίχοι που αναμετριούνται με το υπερφυσικό, υπάρχει η μόνη αλήθεια απέναντι στην φθαρτότητα, οπότε και οι οποιες υπερβολές και παραλληλισμοί δικαιολογούνται.

Do you remember when you said to me
“My friend, hope is a prison”

T//S

Εξώφυλλο της χρονιάς

Ντάξει είπαμε 5αδα χωρίς Chino αλλά όχι και έτσι…

αρχείο λήψης (5)

Deftones - Gore

37 Likes

Have you ever seen anything so full of splendor?

2016

  1. Trees Of Eternity - Hour Of The Nightingale
    Σκοτεινό με τον πιο αληθινό τρόπο. Βγαλμένο από τα σπλάχνα των χρυσών ημερών της ατμοσφαιρικής σκηνής. Ανατριχιαστικό ακόμα κι αν δεν ληφθεί υπόψη η ιστορία πίσω του.

  2. Cult Of Luna & Julie Christmas - Mariner
    Κλασικό από την πρώτη ακρόαση. Τη στιγμή που ολόκληρο, ολόκληρο όμως, το Βοξ άρχισε να πηγαίνει πάνω-κάτω στο πρώτο χτύπημα στο Greater Call, ανέβηκε ψηλότερα.

  3. Insomnium - Winter’s Gate
    Αν ο χειμώνας του βορρά έπαιρνε μουσική μορφή, θα ακουγόταν κάπως έτσι.

  4. Black Foxxes - I’m Not Well
    Ντεμπούτο για σεμινάριο. Το ότι πέρασε στα ψιλά, ακόμα και με όλους τους αστερίσκους του αλτέρνατιβ κόσμου, είναι μια αδικία που δεν θα σβήσει ποτέ.

  5. Architects - All Our Gods Have Abandoned Us
    Swan song. A declaration of endlessness. :black_heart:

+5:

  • Anneke Van Giersbergen & Árstíðir - Verloren Verleden
    Ένα μικρό, γλυκό αριστούργημα. Από τις περιπτώσεις που δύο κόσμοι ταιριάζουν στο απόλυτο και το αποτέλεσμα ξεπερνά κάθε προσδοκία.
    Ή: Lacuna Coil - Delirium – Θα ορκιζόμουν ότι είχα στηρίξει το '12 ή το '14. Ειδικά το πρώτο. Ω γουελλ.
  • Deftones - Gore
    Τόσο γνώριμο, αλλά τόσο ανανεωμένο και με τόση καρδιά που δε γίνεται να χάσει. Σόλο Καντρέλλ στο Phantom Bride * chef’s kiss *.
    Ή: Chevelle - The North Corridor – Ογκώδες. Πανέξυπνο. Ιδιότροπο. Και με έξτρα νεύρο. Επειδή γιατί όχι.
  • King Gizzard & The Lizard Wizard - Nonagon Infinity
    “Και οι κύκλοι γυρνάνε έτσι.” - Stu Mackenzie
    Ή: Giraffe Tongue Orchestra - Broken Lines – Για τα γούστα μου, από τις εξαιρέσεις στον στραβό κανόνα των σούπεργκρουπ. Κρίμα (ή και όχι) που ξέκοψαν νωρίς.
  • Kvelertak - Nattesferd
    Όσο ολόκληρος ο μεταλλικός λαός γκρίνιαζε, εγώ περνούσα τέλεια και τραγουδούσα λίγο πιο δυνατά τα λιντάκια του 1985. :tada: :tada:
    Ή: Meshuggah - The Violent Sleep Of Reason – Μακελειό, το.
  • Run The Jewels - RTJ3
    You talk clean and bomb hospitals, so I speak with the foulest mouth possible.-
    Ή: Avenged Sevenfold - The Stage – Άλμπουμ-δήλωση. Σβήσιμο με Exist > σύμπαν.

Μπόνους:

  • Mick Gordon - Doom
    Μην τα ξαναλέμε,

Εξώφυλλο:

+1:

38 Likes

Μόνο καρδούλες για το Agatus! Τηλεεεμαχε

4 Likes
  1. Agatus - The Eternalist
  2. Eternal Champion - Armor of Ire
  3. Demon Bitch - Hellfriends
  4. High Spirits - Motivator
  5. Hail Spirit Noir - Mayhem in Blue
36 Likes

1. Agatus - The Eternalist

2. Eternal Champion - Armor of Ire

3. Hail Spirit Noir - Mayhem in Blue

4. Cultes des Ghoules - Coven, or Evil Ways Instead of Love
image

5. Blood Incantation - Starspawn
image

6. A Diadem of Dead Stars - Kingdoms Bathed in Golden Light
image

Εκτός πεντάδας αλλά παρόλα αυτά ένα πολύ ωραίο άλμπουμ από τον Βολιώτη The Pilgrim, ένα από τα ιδρυτικά μέλη των Angstridden. Ένα άλμπουμ που κινείται στον χώρο του Atmospheric Black Metal και το όνομα προέρχεται από μια παράφραση του Diadem of 12 Stars των Wolves in the Throne Room. Δώστε του μια ευκαιρία όσοι αρέσκεστε σε αυτόν τον ήχο.

35 Likes

Σάββατο πρωί και στου 2016 την ποδιά σφάζονται παλληκάρια… Πολλά παλληκάρια :ninja: :ninja: :ninja: :ninja:

4 Likes

Βγάλε πρώτο το Hardwired για να μην αρχίσει η γκρίνια για το φόρουμ κ τους ανώριμους μεταλλάδες που δεν έχουν προχωρήσει στην ζωή τους…oh, the irony.

6 Likes

Έχει κανονιστεί ηδη

3 Likes