κι εγώ ήμουν . Πολύ καλοί οι Lost και Gojira οδοστρωτήρες . Και έκλεισαν με territory που το απέδωσαν εξαιρετικά
https://www.youtube.com/watch?v=syyxnrwZdEw
1 Like
Στο Λύκειο έπρεπε να κάνω μια (προαιρετική) εργασία για την κοινωνιολογία, που αν την έκανες, η προχώ και καλά καθηγήτρια σου έδινε έξτρα πόντους για να ρεφάρεις την σίγουρη μη-μελέτη του μαθήματος και τον επερχόμενο πάτο στις εξετάσεις.
Με έψηνε είναι η αλήθεια να γράψω κάτι για το μέταλ και σκέφτηκα τι καλύτερο από το να απευθυνθώ στην “πηγή”; Μετά από ένα μάλλον θρασύ αναγνωριστικό τηλεφώνημα, βρέθηκα να μιλάω με τον Φλωράκη (σίγουρα) και τον Χρονόπουλο (όχι πολύ σίγουρα) χρησιμοποιώντας την ανοιχτή ακρόαση του υπερσύγχρονού τότε σταθερού Panasonic των γονιών μου και ηχογραφώντας την συνομιλία στο κασετόφωνο. Ο σκοπός της συνομιλίας ήταν η χαρτογράφηση και περιγραφή διαφόρων κοινωνιολογικών ομάδων εντός του μέταλ ιδιώματος με απώτερο σκοπό, τη δημιουργία ενός αντιπροσωπευτικού ερωτηματολογίου.
Έτσι για την ιστορία, η εργασία πρέπει να πήρε ένα μέτριο 15-16 αν θυμάμαι καλά, αλλά σε καμία περίπτωση δεν είχα την καθηγήτρια πίσω μου στο άρμα να μου κρατάει τις δάφνες κατά τον προσδοκώμενο θρίαμβο μου στο προαύλιο του σχολείου. Πρέπει να ήταν έντεχνη τώρα που το σκέφτομαι λολ
Υγ. Κατά τη διάρκεια διαλλείματος, διαβάζω το νέο Metal Hammer με μεγάλη προσήλωση και δεν παίρνω χαμπάρι τον παπά-θρησκευτικό-μέγα-πρήχτη που εκτελούσε χρέη περιπόλου να είναι πάνω από το κεφάλι μου και να έχει λοκάρει τις σελίδες που διάβαζα με βλέμμα Καϊάφα από τον Τζίζας της Ναζαρέτ λίγο πριν κάνει στριπτιζ σωβρακοφανέλας. Για κακή μου τύχη, ήταν ένα αφιέρωμα στη Νορβηγική black metal σκηνή και φάτσα κάρτα είχε μια εκκλησία να καίγεται. Κατάσχεση στην ψύχρα ρε φίλε…
11 Likes
13 Likes
ΜΠΕΝΟΜ ΒΓΕΝΟΜ & ΣΤΡΙΦΤ ΜΠΑΜ ΣΑΚΑΤ 
5 Likes
εμενα παντωσ τα γραμματα (πανεπιστημιο) με οδηγησαν στο τσιγαριλικι οχι το μεταλ
2 Likes
Γράφει ο φίλτατος @jonkyr:
Όπως είδα προείπα στο topic του tennis (στα @@@ σας, βέβαια, και δικαίως), είχα μία υποχρέωση χθες η οποία με ανάγκασε να χάσω τον ημιτελικό του Τσιτσιπά (ας ελπίσουμε ότι αύριο θα είναι εξίσου επικό το ματς και μακάρι ο Στέφανος να τα καταφέρει· δύσκολο μεν, όχι ακατόρθωτο δε). Το μεσημέρι, λοιπόν, βρέθηκα στον σταθμό του Κεραμεικού (υπό τα όμορφα “καρεκλοπόδαρα”), αναμένοντας το ραντεβού μου προς μετάβαση στην υποχρέωση.
Intermission: Να κάνω δύο διαπιστώσεις ή καλύτερα δύο επιβεβαιώσεις μίας χρονίζουσας κατάστασης και μίας πρόσφατης εξέλιξης. Πρώτον, και δυστυχώς, η μάσκα τείνει να καταργηθεί από τους περισσότερους που κυκλοφορούν στον δρόμο. Μέχρι και στο συρμό είδα επιβάτη χωρίς να την φοράει. Δεύτερον, βάσει πρόχειρων υπολογισμών μου, από παρατήρηση πλέον του μισαώρου, πλησίον των ακυρωτικών μηχανημάτων του σταθμού, ένα τουλάχιστον 30% των επιβατών κινείται χωρίς εισιτήριο.
Κλείνει η ανωτέρω παρένθεση.
Βγαίνοντας από τον σταθμό, κινήθηκα προς την Πειραιώς και φτάνοντας έξω από την είσοδο της Τεχνόπολης που είναι κοντά στην συγκεκριμένη οδό (δηλαδή εκεί που είναι και τα ΑΤΜ) βλέπω μπροστά μου τον Λώρη (τον γνωστό), ο οποίος βγαίνει από τον χώρο, συνοδευόμενος από μία κοπέλα. Λέω, κάτι θα έχει εδώ σήμερα ή κάτι κοιτάζουν για κάποια μελλοντική ημερομηνία. Είχε πάρει το μάτι μου κάπου στο διαδίκτυο για το Gimme Shelter, αλλά δεν έδωσα βάση, συνεπώς, δεν γνώριζα τις ημερομηνίες (χθες ήταν η πρεμιέρα του τριημέρου). Δεν ξέρω, αν ο εν λόγω εμπλέκεται ή ήταν εκεί από ενδιαφέρον ή για άλλο λόγο.
Anyway, μετέβην στην υποχρέωση και μετά από αρκετές ώρες επιστρέψαμε στο σημείο για να ξαναπάρουμε το μετρό. Εφόσον ο καιρός είχε φτιάξει, σκέφτηκα να επισκεφτώ γνωστή ταβέρνα στο Θησείο για τον απαραίτητο περίδρομο. Κινούμενος στο πεζοδρόμιο της Πειραιώς απέναντι από την Τεχνόπολη, ώστε να ανέβω τον πεζόδρομο προς Θησείο, άκουσα να “βαράει” μπάντα μέσα στο Γκάζι και κρίνοντας από την ώρα -αφού είδα και το πρόγραμμα μετά, στο σπίτι- μάλλον επρόκειτο για soundcheck των Remember Lizzy. Καλή φάση, σκέφτηκα, πέρασε καιρός. Τα περιγράφει καλύτερα τα συναισθήματα ο jonkyr που παρευρέθη.
Γιατί σας τα λέω όλα αυτά;
Ανηφορίζοντας παραλλήλως των γραμμών του ΗΣΑΠ, υπήρχαν αρκετές παρέες εφήβων μεταλλάδων, που κάθονταν στα παγκάκια και περίμεναν(; ) να περάσει η ώρα για να κατηφορίσουν και να μπουν στην Τεχνόπολη. Μία παρέα 4 παιδιών (θα ήταν 15-16 max, με full προβλεπέ metal outfit, μαλλί και παραφερνάλια) είχε ηχητικό εξοπλισμό μαζί και “βάραγε” πολύ, σε αρκετά δυνατή ένταση είναι η αλήθεια. Περνώντας δίπλα τους, ενώ απολάμβανα τον οικείο ήχο, ήμουν με τη μασκούλα μου, το casual ντύσιμό μου και την ομπρέλα ανά χείρας. Με “έκοψαν” και συνέχισαν να γουστάρουν. Για μία στιγμή, σκέφτηκα να τρέξω να αράξω μαζί τους, να κεράσω ένα καφάσι μπύρες και να κοπανηθούμε (αν με δέχονταν βέβαια). Θα τους έλεγα και ιστορίες, αν ήθελαν, έτσι για να περάσω επίσημα στην ντροπιαστική κατηγορία του boomer “μεταλλοπατέρα”. Φυσικά, συνέχισα το δρόμο μου και πήγα να φάω. Μέχρι να φτάσω στην ταβέρνα, πέρασαν από τα μάτια μου οι δικές μου εικόνες 10, 15 ή και 20 και πλέον χρόνια πριν, με την παρέα (ή μόνος) σε συναυλίες, σε μπαρ, σε δισκάδικα, σε, σε, σε… Σήμερα, μού θυμίσατε, επίσης, ότι συμπληρώνονται 22 χρόνια από το πρώτο μου live, στη Ριζούπολη (τι πάει να πει ποιων). Μεγάλο βίωμα τα live, τρομερή και πωρωτική φάση η “προετοιμασία” με την παρέα και πολύ κοινός ο τόπος διαχρονικά για τις γενιές που ακολουθούν τη μουσική αυτή.
Δεν ξέρω πόσος είναι ο βαθμός της αμηχανίας σας, λόγω του μελιστάλαχτου του κειμένου, αλλά αυτή η σύντομη, χθεσινή μου εμπειρία, με γέμισε θετικές σκέψεις και γλυκιά αναπόληση και τα καταθέτω εδώ.
Υ.Γ.: Σε 22 χρόνια (που περάσανε σαν “νερό” από το '99, σημειωτέον) θα κοντεύω 60. Ευχαριστώ πραγματικότητα που με προσγειώνεις τόσο απότομα! 
15 Likes
Hijack του νήματος, ελπίζω να μην μιλάμε για το φεστιβάλ:
- Πολύ ωραία τα γράφεις, καθώς είμαι και μεγαλύτερος (νομίζω) εύκολα θα σε κερνούσα μισό καφάσι μπύρες (να προσέχουμε την υγεία μας) αν σε πετύχαινα με τους πιτσιρικάδες φίλους σου
- Για ποιο τένις μιλάς/μιλάτε; Άφησα την πρεμιέρα του Euro για να είμαι εκεί χθες.
- Έφυγα μαλλιοκούβαρα από Κηφισιά, με καθυστέρησαν στο γραφείο (σώωωωπα). Ήμουν ήδη ντυμένος με τα καλά μου (Helloween t-shirt), αλλά η βροχή και η “μοναξιά” με έκανε να σκεφτώ λίγο παραπάνω αν πρέπει να πάω.
- Σκέφτηκα να γράψω στο φόρουμ μπας και βρισκόταν κανείς δικός μας εκεί, αλλά αφού δεν ήμουν σίγουρος αν θα πάω, το προσπέρασα.
- 18.40 αναχώρηση, 19.20 (γαμημένη κίνηση) Νέα Σμύρνη, “γεια” στη σύζυγο-νερό-ξανά “γεια” στη σύζυγο, αναχώρηση για Γκάζι. 20.05 πάρκαρα, αγορά εισιτηρίου από το κινητό όσο περπατούσα για την Τεχνόπολη, 20.11 ήμουν μέσα, 20.14 στη θέση μου, 20.15 άρχισε η συναυλία. ΜΑΓΕΙΑ κι ας τους απολαύσαμε από το κάθισμά μας.
- Νομίζω ότι ο Λώρης δεν έχει σχέση με το GSFF, αλλά επίσης νομίζω ότι διοργανώνει τα events των Πυξ Λαξ, Suicidal Angels + Nightstalker σε δύο εβδομάδες. Σίγουρα δεν ήταν τυχαία εκεί.
- Η μάσκα έχει καταργηθεί εδώ κι εβδομάδες, ήμουν στην πλατεία την προηγούμενη Κυριακή και με κοίταζαν σαν εξωγήινο.
- Εξαιρετική προσπάθεια του GSFF. Καμιά 100αριά άτομα ήμασταν, πολύ σκόρπιοι όλοι και οικογενειακό κλίμα. Όλα προσεγμένα, όλα τακτοποιημένα, όλα προβλεπόμενα. Η οθόνη δεν μου άρεσε, πιξέλιαζε στην προβολή, αλλά νταξ δεν περίμενα 8Κ. Μεταλλομπλούζες παντού, όμορφο συναίσθημα, αλλά χλιαρό τραγούδι (παγωμένη η ατμόσφαιρα, κακά τα ψέματα).
- Ποιοι επαιζαν το ‘99 στη Ριζούπολη; Θυμάμαι ένα φοβερό Απόλλων - Παναχαϊκή, αλλά δεν ξέρω αν λες γι’ αυτό.
Παίδες, να πάτε σε κάποιο μουσικό event. Ξεχάσαμε τη ζωή μας. Έστειλα μνμ σε φίλη το πρωί, ψιλοβαριόταν να πάει στο σημερινό event του GSFF για τους Idles. Την προέτρεψα να μην το χάσει, δεν ξέρω τι έκανε τελικά, θα μου πει κάποια στιγμή. Αλλά παίδες, μην το σκέφτεστε παραπάνω. Απολαύστε ό,τι μας δίνεται, γιατί δεν ξέρουμε αν αύριο θα το έχουμε.
Υ.Γ.: Θα πρότεινα να μην απαντήσουμε (πολύ έστω) εδώ, για να μην χαλάσουμε το νήμα. Αν χρειαστεί, ας τα μεταφέρουμε κάπου αλλού. Π.χ. στο “Βαριέμαι” ξερωγω.
3 Likes
Θα κάνει συναυλίες εκεί ο Λώρης σε λίγο καιρό, όπως τα λες.
2 Likes
Πριν από αυτό όμως, είχε πρωτοστατήσει στο “όλο στήσιμο και την επιτυχία των Flames” όπως χαρακτηριστικά… καυχιόταν ο ίδιος στο ΜΗ (3/1994).
Συγκεκριμένα, σε συνέντευξη των εν λόγω στον Lord για το τότε Heavy Metal (και μετέπειτα Metal Hammer) λίγο πριν την κυκλοφορία του πρώτου τους δίσκου, οι Nigel “Earring” Foxxe (ο προαναφερθείς, κατά κόσμον Λάκης) και Chris “R.B.” Lee δήλωναν ότι “δημιουργήθηκαν στο Reading της Αγγλίας το 1981”, “έδωσαν την πρώτη τους συναυλία σε ένα club με το όνομα Lionheart στο Λονδίνο”, “ένα από τα μέλη του γκρουπ είναι Έλληνας” , ότι είναι φίλοι με τον Dave Murray, τους Slayer, τους Anthrax τους Metallica, ενώ υποστήριζαν και ότι θα εμφανιζόντουσαν στο Monsters of Rock του Donnington της επόμενης χρονιάς (1986)!
Την υποτιθέμενη συνέντευξη την είχαν γράψει, πάντα σύμφωνα με διηγήσεις των εμπλεκομένων, από κοινού δημοσιογράφος και συγκρότημα σε μια καφετερία! Όταν μάλιστα φεύγοντας είδαν μια εντυπωσιακή μηχανή παρκαρισμένη απ’ έξω, ο Λάκης ξάπλωσε πάνω και βγάλανε και την απαραίτητη φωτογραφία για το άρθρο! Η πραγματική ταυτότητα και η… εθνικότητα της μπάντας δεν αποκαλύφθηκε παρά μετά την κυκλοφορία του Made In Hell!
“Άλλες εποχές τότε”, “only print is real” κλπ κλπ
6 Likes
Ναι, βέβαια, τα γνωστά καραγκιοζιλίκια της τότε ελληνικής σκηνής. Μεγάλοι φιδέμπορες, για να μη λέμε μόνο για τον Τσιμπινουδάκη. Και ας μην ξεχνάμε και τον Κατή που είχε δάσκαλο τον Blackmore και πόσα άλλα τέτοια γραφικά και totally cult!
2 Likes
Δεν κρατήθηκα. Δεκάλεπτο μεγαλείο…
9 Likes
2.5 λεπτα αντεξα να δω, στη φαση οπου η μοντερ βαριοταν να γραψει τα ονοματα με επιασε το στομαχι απο τα γελια
6 Likes
Ρε παιδιά εσείς οι λιγο μεγαλύτεροι επειδή εγώ δεν πρόλαβα αυτές τις εκπομπές. Υπήρχε κόσμος που τις έβλεπε περα από τον χαβαλέ που έβγαινε? Την άλλη μέρα στο σχολείο δεν γελούσατε με τις μαλακιες του Κατή?
Οκ τα βιντεοκλίπ που έδειχνε, γιατί ήταν ευκαιρία να ακούσεις κάποια πράγματα, αλλά με τα υπόλοιπα δεν κάνατε καυλαντα? Μου βγάζει πολύ γέλιο η φάση
2 Likes
Ειμασταν γυμνασιο, δεν γελαγαμε, μας φαινοταν οτι ανακαλυπταμε την αμερικη
4 Likes
Ντάξει, ως λίγο μεγαλύτερος, πήγαινα λύκειο και οκ, είχε λίγο γέλιο, ήταν καλή φασή που βλέπαμε video clips, αλλά υπήρχε ήδη και Headbangers Ball. Το θέμα είναι ότι ξέραμε τι βύσμα και φιδέμπορας ήταν ο Κατής και μας γύρναγε λίγο και τα άντερα η κατάσταση.
2 Likes
Ε ναι ρε μαλακες όταν είσαι 15 αυτός ο μεταλλαδικος οπαδισμος δεν σου φαίνεται τόσο αστείος, μια χαρά σε πορωνει.
2 Likes
ή και οχι :")
Ποιός είναι αυτός ο Γατής; Καλός; 
Παρασκευες ηταν οι εκπομπες του, μεχρι την Δευτερα ειχαμε ξεχασει τις μ@λ@κιες του 
περα απο την πλακα ομως, πιο πολυ το βλεπαμε για κανα βιντεοκλιπ, αν και το ειχε καταντησει πιο πολυ για να προωθησει τους Εξοριστους. Δεν θυμαμαι παντως κανενα απο την τοτε παρεα να ειχε παρει δισκο του, οι πιο πολλοι -εαν οχι ολοι - τον βριζαμε…Σκατη τον ανεβαζαμε, Σκατη τον κατεβαζαμε…(πρεπει να ψαξω να βρω τις κασετες τον Epidermic)
5 Likes
Γιατί θυμάμαι Σάββατο? Κάπου στις 11-12 δεν ήταν? Δεν νομίζω να ήταν καθημερινή.