…και κάπου στις δέκα και μισή χθες βράδυ, ξεκινάω με Οrvam, μετά Hegaiamas και καπάκι Norchestrion. Ένα θα πω και καλημέρα σας.
Οι Need είναι παγκόσμια δύναμη στο χώρο.
…και κάπου στις δέκα και μισή χθες βράδυ, ξεκινάω με Οrvam, μετά Hegaiamas και καπάκι Norchestrion. Ένα θα πω και καλημέρα σας.
Οι Need είναι παγκόσμια δύναμη στο χώρο.
Με τις πρώτες ακροάσεις Μ αρέσει πάρα πολύ norchestrion κ circadian.το 18λεπτο θέλει χρόνο
Η πρώτη μου εντύπωση είναι ότι τα πλήκτρα έχουν κάνει step up. Για drums και μπάσο θα χρειαστώ ακροάσεις.
Εμένα πάλι τα πλήκτρα μου φαίνονται ίδια με πριν. Τι χάνω;
Εγώ παιδιά κρατούσα μικρό καλάθι πέρα από όσα γράφατε, οκ ήμουν σίγουρος ότι θα είναι ένας ακόμα πολύ ποιοτικός δίσκος αλλά είχα τις επιφυλάξεις μου, δεν ξέρω αν θα το γράψω καλά (το έχω ήδη σβήσει 3 φορές) απλά ήθελα κάτι παραπάνω από ένα Orvam pt3 (στα αυτιά μου το hegeiamas είναι καλύτερο του Orvam αλλά παραμένει το Orvam pt2), ναι κλείνει η τριλογία αλλά περίμενα να δω μέχρι πού μπορούν να το πάνε.
Ε και τελικά μου γάμησαν το σπιτάκι και μου έβαλαν όλες τις επιφυλάξεις στον πάτο μου , χθες 4 τα ξημερώματα να ακούω το 20λεπτο, κρατήθηκα εκεί που τραγουδάνε “a song before the end” αλλά στις μέρες που καρτερώ απλά λύγισα.
ΤΕΡΑΣΤΙΟΣ δίσκος, τεράστιο προγκ, έτσι απλά. Υπέροχη μουσική, από αυτές που ακούς και θες να τις μοιραστείς με κάποιον εκείνη την ώρα πριν τελειώσει καν το κομμάτι, ερμηνεία Βογιατζή ρε, από το παιδάκι που τραγουδούσε “I’m a bad boy, you’d better believe it, I’m a bad boy, take it or leave it” με τους Wheelrunner λίγο πριν βγει ο θεός του (Oliva μωρέ) στη σκηνή να με κάνει τώρα να ανατριχιάζω με το “I’ve become so dark, so dark and sinister” βγαλμένο από τα σωθικά του, κιθαράρες Ραβάγια, τι έκανες πάλι εκεί ρε Ραβάγια, το μπάσο, μλκ μου ΤΟ ΜΠΑΣΟ, μπήκε το Circadian και νόμιζα άκουγα το μπάσο του Astronomy των Crimson Glory (τον παίζω με το μπάσο του Astronomy των Crimson Glory) πλήκτρα από άλλον πλανήτη, οκ έχεις βγάλει 2 ΔΙΣΚΑΡΕΣ, θα βγει η 3η για το κλείσιμο, λες πού θα το πάνε, τελικά το πήγαν όσο αλλού γινόταν ώστε να είναι ΚΑΙ το 3ο κομμάτι του παζλ αλλά ΚΑΙ ένα κομμάτι μόνο του.
Orvam < Hegeiamas . . . . . [ -------- ] . . . . . . Norchestrion
Ο Ραβάγια στην ερώτηση για πιθανό τέλος είπε ότι δεν είναι τώρα η ώρα να τα συζητάμε αυτά, ακριβώς η απάντηση που περίμενα και ήθελα.
Αλλά, αν ένα συγκρότημα επιλέξει να κλείσει τον κύκλο του και να ανοίξει άλλους, είναι πραγματικό δώρο θεού (του Oliva λέμε) αν αυτό γίνει με ένα έργο σαν το Norchestrion.
∞ / 10, μετά από 3 ακροάσεις, στην πορεία μπορεί να κερδίσει πόντους.
Τα έχετε πει όλα οι από πάνω. Καρδούλες μόνο…
Ε
Π
Ο
Σ
ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ συνέντευξη.
Ευχαριστούμε πολύ!
Όπως λέμε και στον πρόλογο, δεν θέλουμε να προσποιηθούμε ότι ήταν μια τυπική συνέντευξη. Μας βγήκε μια ωραία αυθόρμητη κουβέντα, μέσα στη ροή της οποίας θέλαμε να μάθουμε και κάποια πράγματα για την μπάντα, το νέο άλμπουμ κοκ.
Και - ανεξαρτήτως του αν και πόσο κάποιος συμφωνεί με όλα όσα λέγονται - νομίζω ότι λέγονται ωραία πράγματα.
Το έχει πει πολλές φορές και δεν θα βαρεθώ να τα λέω. Όλα παίρνουν ακόμα ακόμα μεγαλύτερη αξία όταν πίσω από τις ωραίες μουσικές βρίσκονται ανάλογα ωραίοι και ενδιαφέροντες άνθρωποι. Τα παιδιά από τους Need είναι σίγουρα τέτοιοι.
Επίσης, να πω ότι χαίρομαι πολύ από το πόσο αρέσει το άλμπουμ (εντός κι εκτός συνόρων). Το αξίζει και το αξίζουν πραγματικά.
Μέχρι στιγμής, αν με ρωτήσεις καλύτερα ελληνικά prog συγκροτήματα, θα πω Mother of Millions και Need. Εκτός τους Tardive, έχετε να προτείνετε άλλο ελληνικό prog; Τα ονόματα που αναφέρθηκαν στο αφιέρωμα ‘‘Prog 2020’’ τα ξέρω, δεν έχω εντρυφήσει, όμως ακόμη.
Edit: A, και μπράβο σας για τη συνέντευξη, αυτό το παρεϊστικο ήταν πολύ καλό φορματ για να βγουν οι σκέψεις γύρω από το άλμπουμ, αλλά και να είναι πιο αυθόρμητη η συζήτηση!
Σε πιο prog rock φόρμες, οι Verbal Delirium και (ειδικά) οι Mother Turtle είναι φανταστικοί!
Σε παραδοσιακό prog metal, οι δυο που ανεφερες και οι Poem ειναι σαν να παιζουν μπαλα μονοι τους.
Ναι, σωστά! Oι Poem έχουν επισκιαστεί (μέσα μου) από τους ΜοΜ, αν και το ντεμπούτο τους το έχω λιώσει. Και οι Mother Turtle στο ΙΙ μου άρεσαν πολύ. Άσχετο, μου ήρθαν και οι September Code τώρα που το λες…
Verbal Delirium ομολογώ δεν έχω ψάξει καθόλου! Θενξ!
Θα σου έλεγα να τσεκάρεις και τους Major Denial.
Δεν τους ξέρω, αλλά θα τους ψάξω αμέσως!
Ωπ, πιαστηκα αδιαβαστος!
Eρώτηση: είναι edited version η συνέντευξη;
Tελευταία βλέπω ότι εσκεμμένα τις ξεχειλώνετε, δεν έχω αποφασίσει ακόμη αν μου αρέσει ή όχι . Σε κάθε περίπτωση βοηθάει στο να αντιλαμβάνεσαι καλύτερα τη φυσικότητας μιας παρεϊστικης κουβέντας, από την αλλη λυπάμαι τον επιμελητή κειμένου
Ωραία τα παιδιά και λογικό, πως να μην είναι γαμώ τα παιδιά κάποιοι που δεν έχουν τίποτα να περιμένουν απο τη μουσική τους, απλώς τα δίνουν όλα και κάνουν την καύλα τους;
Θα αναφέρω μόνο ένα πράγμα που με χάλασε (λίγο εννοείται) και δεν το προσωποποιώ με τους Need, απλά αφορμής δοθείσης γιατί το έχω δει πάρα πολλές φορές από πάρα πολλούς. Με χαλάει να μιλάνε στις συνεντεύξεις για συγκροτήματα που πολυ λογικά αγαπάνε και να μιλάνε είτε για δίσκους είτε για τραγούδια…ειδικά όταν υπάρχουν και οι αντιστοιχες επιρροές στη μουσική. Καλό θα ήταν να επικεντρώνεσαι στο να μιλάς για σένα, να πιστεύεις γενικώς σε σένα και να το δείχνεις. Σε φάση παρέας πες ότι θες αλλά οι συνεντεύξεις είναι για να μιλάς για σένα και για τη δουλειά σου και όχι να κανεις name dropping και να σε επαναφέρει ο συνεντευξιαστής…
Φυσικά και είναι edited! Και μη λυπάσαι τον επιμελητή. Αντέχει!
Κοίτα, δεν πιστεύω πως το να μιλάς για άλλους μουσικούς ή για τις επιρροές σου, αναιρεί ή υποβαθμίζει το πόσο πιστεύεις στην δική σου μουσική. Εγώ πάντα εκτιμούσα τους μουσικούς που είναι οπαδοί και ενεργοί ακροατές. Δηλαδή, κάπου εκνευρίζομαι με μουσικούς που σου λένε ότι δεν έχουν ακούσει νέα μουσική τα τελευταία χρόνια. Δεν απαιτώ κάτι, αλλά όταν ο ίδιος δεν ενδιαφέρεσαι να έχεις επαφή με νέα μουσική, γιατί περιμένεις να ακούσουν τη δική σου;
Gilden-γκουχ-low