ωραίος ρε συ spawn7. στο σωστό thread είσαι. οι τύποι νιώθουν αυτό που παίζουν και αυτό μου είναι υπεραρκετό. μου θύμισαν replacements, τους οποίους και λατρεύω. εξαιρετικό άλμπουμ. έχει φάει άπειρο λιώσιμο τις τελευταίες μέρες.
Το Moody, Standard And Poor είναι απίστευτα κολλητικό αλμπουμ. (Credits στον από πάνω κύριο 
)
Είναι και μικρής διάρκειας, κι έτσι το ακούς και το ξαναακούς, σαν σφηνάκι 
Μιά χαρά τα είπε ο spawn7 (και έγινε και ένα ψιλοbump στο θρεντ βασικά), punk, post-punk, πρώιμο indie rock, garage, rock n roll, κανα δυό τζούρες surf.
Μέχρι στιγμής ξεχωρίζει σαν κυκλοφορία στον (ευρύτερο) punk χώρο.
Aυτο βασικα.τρωει την τελευταια βδομαδα κοντα στις δεκα ακροασεις καθημερινα και δν κουραζει καθολου,απορροια της ποικιλιας του θεωρω.
Κατα τα αλλα χαιρομαι που συμφωνουμε ολοι :D.Στο τοπ των ροκ “ανεξαρτητων” κυκλοφοριων ο δισκος μεχρις στιγμης για μενα.Αντε τσεκαρετε τον και αλλοι !
πάρα πολύ καλό και το “burning bridges to nowhere” που ποσταρίστηκε παραπάνω από τον grym. ο ήχος του βρίσκεται στο μεταίχμιο του hardcore και του indie rock των late 80’s/early 90’s, και είναι πραγματικά απολαυστικό δισκάκι. όσοι λατρεύουν τους sonic youth των 80’s να το ακούσουν ασαπ.
μπορεί να κυκλοφόρησε το 2009, αλλά μαζί με το φετινό άλμουμ των obits είναι τα καλύτερα πράγματα που άκουσα φέτος από αυτόν το χώρο.
Τσα! Καλως σας βρηκα! Μιας και το θρεντ δεν ειναι απο τα δημοφιλή, για να το ανανεωνουμε, και για να μοιραστω καποια πραγματα (που εζησα με αφορμη ενα ταξιδι αναψυχης στην πανεμορφη Βαρκελωνη) με ανθρωπους εδω μεσα που θα νιωσουν, κανω bump με 2 λαιβακια που’ χα την τυχη να δω στην μπαρτσα.
[B][SIZE=“5”]1)ΝοMeansNo[/SIZE][/B]
17/04/2011, sala apolo, 18 euros ταμειο.
Λοιπόν για ανεξηγητους λογους και για να λεω την αληθεια, ποτε δεν ειχα ιδιαιτερη επαφη με την μπαντα. Δηλαδη εκτος απο το αλμπουμ με μπιαφρα και καποια διασπαρτα κομματια, δεν τους ειχα ακουσει ποτέ σοβαρά. Πηγα απλα γιατι δεν ειχα τι να κανω εκεινο το βραδυ, και όμως πέρασα τέλεια! Οι γεράκοι είχαν τέτοιο κέφι και ενέργεια που θα ζήλευαν πολλές νεότερες μπάντες. Σετλιστ μπομπα, διώρο σχεδον με 2 encore και γεματο με υμνους απ’ ότι κατάλαβα. Ηχος μετα απο 5-6 κομματια αψογος, και γενικα αποδοση τρομερη, σχεδον σα cd. Οι τυποι εντωμεταξυ παιζουν παππαδες για punk δεδομενα, και δε τους το χα. Κοσμος μετριος, αλλα κεφατος και ζωηρος. Αν οι τύποι αντί για αρκετά αργά κομμάτια χώναν περισσότερα τούπα τούπα θα μιλούσαμα για punk live επικών διαστάσεων. Μια χαρά!
[ [SIZE=“5”] [B]2) NOFX[/B]
[/SIZE]
[SIZE=“4”]Teenage Bottlerocket[/SIZE]
Old Man Markley
19/04/2011, Sala Razzmatazz, 27 euros.
Κατ’ αρχας να πω ότι ένας λόγος που πήγα στην Βαρκελώνη ήταν αυτό το live. Kατά δεύτερον να πω ότι ο χώρος του λαιβ, είναι ο καλύτερος κλειστός συναυλιακός χώρος που έχω μπει ποτέ. Πρώην εργοστάσιο, κανά μισάωρο με μετρό από το κέντρο της Βαρκελώνης. Τέλειως industrial σκηνικό, χωρητικότητας 3000 ατόμων, με μεγάλο stage, μεγαλα μπαρ, μεγαλο πανω οροφο και τα σχετικα. Ηχος. Ο καλυτερος που εχω ακουσει σε κλειστο χωρο. Γενικως το razzmatazz είναι το παράδειγμα ενός κλειστού συναυλιακού χώρου. Τεσπα…
Ξεκιναω αναποδα με τους old man markley. Οι μεγάλοι φαν των Dropkick Murphys θα γουστάρουν πιστεύω. Δεν έχουν σχέση με κελτες και γκαιντες, αλλα η φαση ειναι παρομοια. Χορευτικο punk rock, παιγμένο από 8 μελη, με banjo, ακουστικες, κρουστα, βιολια, ακορντεον, κοντρα μπασσα και τα σχετικα. Ηλεκτρικες δεν υπηρχαν. Τρελο κεφι, απιστευτος χορος, η μπαντα γουσταρε απειρα και φαινοταν. Η ιδανικη αρχη για το λαιβ (Α! και διασκευη screeching weasel)
Τελειωνουν οι old mark και μετα απο λιγο ανεβαινουν στη σκηνη οι teenage bottlerocket. Χαμός. Μουσικά, οι ramones, στο πιο new-school-o-φλωρε! 20βαλε κομματια ασταματητα σε 35-40 λεπτα, χωρις ανασα, μονο μ’ ενα 1-2-3 ανάμεσα. Τα σπασανε κυριολεκτικα.
Το κερασακι στην τουρτα, και φυσικα αυτοι που περιμενα ηταν οι μεγιστοι ΝΟFX. Την στιγμη αυτη την περιμενα απ’ τα 13 μου. 40 λεπτά περίπου αναμονη, μεχρι να ανεβει στη σκηνη η τρελοπαρεα. Ελ χεφε, σμελι, μελβιν, φατ μαικ. Τα ποδια κοβονται. Μπροστα μου βρισκεται μια απο τις πρωτες punk μπαντες που ελιωσα ποτε. Παιρνουν οργανα και το πανυγηρι ξεκιναει. We called it americaaaaaaaaaa. Ολος ο κατω οροφος να πλακωνεται στο ξυλο και να χορευει ανελειπως. 800 ατομα πιτ, και 3 κυκλοι να στριφογυρνανε. Ολα αυτα σε μαγαζι. Πραγματικα δε μπορουσα να πιστεψω οτι το κοινο της Βαρκελωνης ειναι τοσο καυλωμενο για nofx. Ποτε. Δε μπορουσα να το διανοηθω. Σετ 70-80 λεπτων περιπου (θα θελα παραπανω ειναι αληθεια αλλα πλεον απ’ οτι εχω καταλαβει δε παιζουν πουθενα περισσοτερο), ολοι oι υμνοι ,με διακοπες μονο για αστεια μεταξυ των μελων και ηρεμα σκα/τρομπετιστικα κομματια. Περιττο να πω οτι στους υμνους τους γνωστους, εκλεινα τα ματια μου κι εβλεπα την εφηβεια μου να περναει απο μπροστα. Συγκινηση.
Αυτα ειναι. Κι αλλα τετοια.
Είδες ΝοMeansNo 8O
Ζηλεύωωωωωωωω!
χαχαχαχ εντωμεταξυ με όσους το συζήτησα απ’ έξω μου παν: παιζουν ακομα αυτοί???:lol:
σετλιστ απο nofx:
[B]http://www.setlist.fm/setlist/nofx/2011/razzmatazz-barcelona-spain-43d473c3.html
[/B]
ενα βιντεο απο τον πανικο:
[B][B]http://www.youtube.com/watch?v=E-r2kguPzxU&feature=related[/B][/B]
(υπαρχουν και καλυτερα βιντεο, απλα αυτο δειχνει εικονα και του κοσμου)
Ελα bump τώρα γιατί ξέθαψα την παρακάτω δισκάρα μετά από χρόνια. Την πήρα και σε βινύλιο πρόσφατα
[B]Ultimo Asalto - Solos Contra Todos[/B]
Γαμάτο άγριο streetcore (κατά κόσμον hardcore oi!) από την καταλανική (βαρκελωνη) αυτή μπαντάρα. Τα κομμάτια όλα ένα κι ένα. Ολοκληρωμένα κομμάτια που λέμε. Μελωδίες και σόλο, χωρίς να χάνεται ο επιθετικός χαρακτήρας της μπάντας και βαρια φωνητικά.
[B]http://www.youtube.com/watch?v=qql09oud-ws[/B]
παλιοτερα ειχα κανει κι αυτο το ποστ για την σκηνη
[B]RANDOM HAND - Seething Is Believing[/B]
Λοιπον εδω εχουμε μια [B]SKAcore[/B] μπαντα απο το Yorkshire της Αγγλιας (κατι το οποιο δν ειναι και πολυ συνηθισμενο) και αυτο ειναι το τριτο τους αλμπουμ .
Δν ειχα ιδεα γι αυτους προηγουμενως ,(αλλωστε ειμαι ελαχιστα εξοικιωμενος σε αυτο το ειδος ) αλλα αν κατι μου εκανε εντυπωση τσεκαρωντας την μπαντα,ειναι η υπερδραστηριοτητα τους τα 2 τελευταια χρονια, καθως εκτος των αλμπουμ που κυκλοφορησαν αναφερεται πως εχουν κανει γυρω στα [B]300 live !![/B]
Το αλμπουμ εχει 11 τραγουδια γεματα ενεργεια και καταιγιστικους ρυθμους σε πολλα σημεια του!Οι “σκα” μελωδιες του ειναι πολυ ωραιες, καθως χρησιμοποιουν με πολυ σωστο τροπο το περιφημο μουσικο οργανο [B]κορνο[/B] !
Φυσικα και οι [B]Punk[/B] ηχοι ειναι διαχυτοι,οπως επισης και πολλα [B]hardcore [/B]στοιχεια τα οποια γινονται ακομα περισσοτερο εμφανη στα φωνητικα του τραγουδιστη τους Mathew Crosher .Ο τελευταιος οταν δν “χαρντκοριζει”,το ολο στυλ του φερνει πολυ στον Greg Graffin (Bad Religion).Χαρακτηριστικο παραδειγμα το ισως κορυφαιο κομματι του δισκου bones, που μοιαζει με τραγουδι των BR (μουσικα/φωνητικα),ντυμενο με μια γαματη Σκα μελωδια.
Γενικα ειναι μια πολυ καλη κυκλοφορια που οι φανς του ειδους θα γουσταρουν σιγουρα!Αλλωστε οπως πολυ σωστα διαβασα σε ενα review ,αν οι RH ηταν Αμερικανοι θα χανε κανει τεραστιο [B]ντορο[/B] ηδη !
Δειγμα βρηκα μονο το [U][B]Bones[/B][/U] .
Η αλήθεια είναι ότι επειδή στο μυαλό μου ως skacore έχω μπάντες όπως [B]choking victim, leftover crack, against all authority[/B] κλπ (που είναι λατρείες) μολις διαβασα την προταση περιμενα κατι αρκετα διαφορετικο (και τρελό(!)). Βέβαια αυτό δε σημαίνει ότι χαρακτηρισμός ήταν και λανθασμένος. Τελοσπαντων. Το Bones ακουσα μονο. Σε γενικές γραμμές μ’ άρεσε αρκετα, απλά δε ξέρω μου φάνηκε τεράστια διαφορά μεταξύ verse και ρεφρεν, σα να ηταν αλλα κομματια ξερω γω (βεβαια και τα ηχεια του πισι δε την πολυπαλευουν οποτε δε ξερω τι φταει:p). Το ρεφρεν παντως γαμευσε. Επισης σιγουρα ειναι θετικο τα τοσα λαιβ τους. Θα τσεκαρω καποια στιγμη παραπανω
Γουορστ επειδη (οπως ειπα και πριν) ειμαι λιγο ασχετος με το ιδιωμα,ακουγοντας τα γκρουπ που ανεφερες μπορω να πω πως οντως ο ηχος των RH εχει αρκετες διαφορες απο αυτα.
Αυτο μαλλον συμβαινει λογω: της πιο “γυαλισμενης” παραγωγης που εχει το RH,oi punk ηχοι τους ειναι πιο “νεας κοπης” (μου φανηκε δλδ οτι ειναι πιο κοντα προς το πανκ των rise against ας πουμε),ενω εχουν και πολυ περισσοτερα hardcore στοιχεια απο ο’τι ακουσα .
Αυτα, για να βοηθησω στο προς τα που κινουνται.
edit.απο τα γκρουπ που ανεφερες για δωσε δυο προτασεις απο against all authority να τσεκαρουμε και εμεις,γτ πολυ καλο ακουστηκε !
Kαλά μώρε κλαιν γενικα οι ταμπελες, απλα το ανεφερα γιατι νομισα οτι θα ακουσω κατι εντελως παρομοιο. Οντως οι random hand είναι πιο νεας σχολης punk rock. Σωστη επισημανση.
Λοιπόν όποιος έχει όρεξη ν΄ακούσει [B]πανέμορφο, μελωδικο, 70’s αμερικάνικο punk rock / rok n roll με μια υποβόσκουσα garage-ιλα, αλά stooges, ramones και τα σχετικά[/B], παιγμένο όμως στα 00’s στην Δανία, τσεκάρει τον παρακάτω τρελάρα κύριο:
[B]http://www.myspace.com/agrojive[/B] [B](agro jive)[/B]
Ιδρυτικό μέλος των [B]no hope for the kids[/B] και [B]death token[/B], μπαντών οροσήμων για την punk rock σκηνή της Κοπεγχάγης, σε solo project που ξεκίνησε όσο υπήρχαν οι παραπάνω μπάντες, και συνέχισε μετά τη διαλύση τους. Λέγεται ότι πολλά απ’ ότι κομμάτια του τα ηχογράφησε όσο βρισκόταν σε τρελάδικο. Αρχικά τα κομμάτια κυκλοφόρισαν/διέρευσαν σε επτάιντσα, και φέτος συγκεντρωθηκαν σ’ ενα Lp, το οποίο κυκλοφορησε πριν λιγους μηνες και περιεχει ολα τα κομματια του στη σειρά (ακολουθώντας ετσι και την ευμεταβλητη/διαταραγμενη ψυχοσυνθεση του, καθώς επίσης και την εξελιξή του ως σόλο καλλιτέχνης).
Δυστυχώς δε τα εχω ακουσει ολα τα κομματια του γιατι δε τα βρισκω (aaarghh). Οτι εχω ακουσει ομως γαμαειειειειει!!
[I]
“During my time in No Hope For The Kids and Deathtoken, I started this project after I got my first 4-track recorder on the NHFTK + DT us tour 2004. Since then the project evolved. So now, after recording countless songs, I’m putting some of 'em out here to find bandmembers and start something up.”[/I]
[B]Panagioti check![/B]
Γιατι ρε, εμείς στο πηγάδι κατουρήσαμε; :p:p
Λοιπόν, πρέπει να το βρούμε αυτό εδώ ε. Το συντομότερο.
Και είπες οτι κυκλοφόρησε φέτος ε; Άντε γιατι δεν άκουσα τίποτα ΚΑΛΟ μέχρι στιγμής και ανησυχώ *
Αφού ήταν στους No Hope For The Kids, εγγύηση.
*Είναι και το φετινό των OBITS αλλά garage-οφέρνει πολύ βέβαια.
Ωραίος ο mr. Grym! (Τσέκαρες κανά κομμάτι απ’ το λινκ?)
Γενικά ο τύπος, παρά την απίστευτη απλότητα τους, έχει πολύ όμορφα κομμάτακια, όπως τα she’ s in love with the atom bomb, supersonic journey of love, burn little girl, που βγάζουν κάτι από μια άλλη εποχή. Γενικά είναι για πολύ old school διαθέσεις!
Δε θέλω ντάξει να υπερβάλω και να το χαρακτρηρίσω υπέρτατη κυκλοφορία, αλλά απ’ όσα έχω ακούσει φέτος στο είδος είναι στα καλύτερα, δε ξέρω μου φτιάχνει το κέφι, και σίγουρα θα το χτυπήσω το βινυλιάκι κάποια στιγμή.
[B]Edit: Για να μη γράφω κι άλλο ποστ. Οντως αυτο που λες Grym (στο κατω ποστ) για μελαγχολία ισχύει! Ανάμεικτα συναισθήματα γενικώς (και το κέφι όμως, στην ποσότητα που πρέπει, δε λέιπει πιστεύω). Δανία και μελαγχολία = 1![/B]
Εννοείται.
Όλα!
Μάλλον highlight το κομμάτι που δεν ανέφερες, Evil Night. Νομίζω έχει ένα feeling από Wipers (ο κολλημένος ξέρω γω!).
Εμένα μου βγάλανε πάλι μιά μικρή μελαγχολία. Όχι τόσο το κέφι που λές εσύ. Ίσως φταίει και το ότι διάβαζα παράλληλα αυτά που έγραφες για τρελάδικο και διαταραγμένη ψυχοσύνθεση :lol:
Και μιάς και είπα για Wipers, υπάρχουν οι [B]Bloody Gears[/B] απ’τη Βοστώνη αν θυμάμαι καλά, που ουσιαστικά είναι μια ΓΑΜΑΤΗ κόπια των Wipers
Έχουν ένα demo του '09 και ένα ΕΡ του '10.
Ντάξει γαμάτοι είναι, το γουστάρουν αυτό που παίζουν και το παίζουν καλά, αλλά αν ξεκολλήσουν λιγάκι μπορεί να κάνουν θαύματα στο μέλλον.
Τα παρακάτω (ειδικά το πρώτο) ΔΕΝ είναι b-sides των Wipers εποχής Youth Of America/Over The Edge. Αλήθεια:!:
ωραίοι αυτοί οι Bloody Gears. Τίγκα wipers όμως χαχαχ. Πραγματικά πιστεύω ότι κάτι τέτοιες μπάντες έχουν εικόνισμα του Greg Sage πάνω από το κρεβάτι τους:lol:
Καλοί πάντως, αυτοί η deranged records έχει αναλάβει αποκλειστικά το σύγχρονο post-punk/punk από το Portland
επ επ, τους τσεκάρω ασαπ τουτους.
Ρε όσο για NoMeansNo τι να πω, καταρχάς σε ζηλεύω. ΑΛΛΑ πρέπει να πω ότι είσαι άτυχος μές στην τύχη σου που τους είδες χωρίς να τους έχεις ψάξει ιδιαίτερα. Είμαι σίγουρος πως θα γούσταρες πολύ περισσότερο. Πρέπει να τους τσεκάρεις οπωσδήποτε: 0+ 2 = 1, Sex Mad, και You Kill Me ξεκίνα με αυτά βασικά. Ο δίσκος με τον Biafra είναι μάλλον ο πιο αδιάφορός τους, πίστεψε με δωσε βάση σε αυτά που πρότεινα και θα με θυμηθείς! Ουσιαστική PROGRESSIVE μουσική και όχι παπαριές.
true αυτό. μεγαλη αληθεια. Δηλαδή το κατάλαβα κι εγώ αυτό που λες, γιατί δε μπόρεσα να μπω καμιά στιγμή στο πετσί του λαιβ. Αυτο που καταλαβα μονο ήταν ότι είδα ένα πολύ καλό punk live από μια ιστορικη μπαντα, τιποτα παραπανω. Αλλα θα επαναρθωσω, με τα αλμπουμ που προτεινεις (ουτως η αλλως θα ρωταγα καπόια στιγμη τι ν’ ακουσω απ’ αυτούς).
Τσεκαρε και τον τυπα απ’ την Δανια!
kalhmeres,agro jive kai bloody gears pe8enw leme. eidika oi deuteroi wiperizoun tiga k ein wraioi. stis prohgoumenes selides eida estranged to subliminal ma einai,apo tous kaluterous diskous tou '10 mazi me to autistic youth.