Συμφωνώ με όλους σας
Έτσι άπο λίγο σε βιντεάκια πριν τα λαιβ φαίνεται συμπαθητική και με ωραία ενέργεια αλλά μετά διαβάζεις κάτι δηλώσεις της ή πράξεις της και γυρνάς 180°.
Τα πρώτα δύο άλμπουμ της δεν τα έχω ακούσει πέρα από κάποια μεμονωμένα κομμάτια αλλά θυμάμαι ότι πέρα από το Yes I Do το οποίο το θεωρώ φανταστικό, με ενοχλούσε παλιά το ποσό προσπαθούσε να δείξει τη φωνή της σε βαθμό παρωδίας. Ίσως πρέπει να τα δώσω μια ευκαιρία βέβαια.
Μετά το συμβάν που είχε στην θάλασσα που κόντεψε να πεθάνει και το γύρισε σε funk και electro pop, μου άρεσε περισσότερο γιατί μου φαινόταν ότι οι φωνητικές της ικανότητες και γενικά το ταλέντο που έχει παρουσιαζόταν πιο αβιαστα.
Τον νέο δίσκο τον άκουσα πρώτη φορά χθες και έπαιζε στη λούπα διαρκώς. Πολύ ωραίος και ώριμος, νομίζω στο στυλ που της ταιριάζει περισσότερο. Είναι και ένα μισαωρακι μόνο, μια χαρά . Διαβάζω κιόλας ότι το ομώνυμο ήταν υποψήφιο φέτος για τη Eurovision, φαντάζομαι λίγο κομμένο.
Συνέντευξη μνημείο.
Κοίτα, υπάρχουν δυο είδη φωνών, αυτές που έχουν presence, δηλαδή «παρουσία» και αυτές που έχουν depth, δηλαδή «βάθος». Η Etta James ή ο Frank Sinatra είχαν και τα δυο, «παρουσία» και «βάθος» στις φωνές τους. Πλέον, πιστεύω ότι έρχομαι να πλησιάσω, μετά από χρόνια, σε αυτό το επίπεδο. ‘Εχω τις δυνατότητες να το καταφέρω αυτό, όπως π.χ. το κάνει η Adele αυτή τη στιγμή. Όπως επίσης έχω την απόλυτη επίγνωση ότι μπορεί, ενδεχομένως, να αγγίξω τον κόσμο με την φωνή μου, αλλά να μην καταφέρω ποτέ ξανά να γράψω ένα μεγάλο σουξέ, που λένε, όπως ο Ed Sheeran, ας πούμε, που πιάνει την κιθάρα του και, τσουπ βγάζει ένα σούπερ εμπορικό τραγούδι.
Χθες το βράδυ, στη Θεσσαλονίκη και το θέατρο Γης, έπαιζε ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου. Είχα αποφασίσει να πάω να τον δω, εξαιτίας της Αλκυόνης, μια και ο Θανάσης της πρότεινε, ορθώς, να περιοδεύσει η νεαρά μαζί του. Με τον Θανάση, η σχέση μου είναι μοιρασμένη. Γράφει καταπληκτική μουσική, ειδικά στο “Ελάχιστος Εαυτός” με αυτή την prog αισθητική να κυοφορείται εκπληκτικά, αλλά τα φωνητικά του πότε με βρίσκουν, πότε με χάνουν.
Η εμφάνιση χθες, χωρίς να έχω μέτρω σύγκρισης, ήταν μπομπάτη -σε ήχο, σε sold out προσέλευση, σε ανταπόκριση τραγουδοποιίας από πλευράς του κόσμου (ρεκόρ πυρσών)-, ήταν μία άψογη καλοκαιρινή συναυλία. Ίσως, μάλιστα, το αποκορύφωμα της βραδιάς ήταν ο φόρος τιμής στον Μαρκόπουλο με τη διασκευή “Μαλαματένια Λόγια”, κατά τη διάρκεια του οποίου, ένας δέος σε διαπερνούσε.
Πάμε τώρα και στο κυρίως θέμα. Η μικρή ανεβαίνει στη σκηνή και όλα γίνονται ακόμη πιο ζωντανά. Ο μπαρμπαΘανάσης της έδωσε τον χώρο κι εκείνη το ανταπέδωσε με τη φωνή της και τις ερμηνείες της. Ξανοίχτηκε στο “Βασίλεψες Αστέρι μου” του Θεοδωράκη, ήταν ιλαρή σ’ έναν άσμα νανούρισμα, στο οποίο έριξε μία απίστευτη ιαχή, που την περίμενα είναι η αλήθεια. Και η κορύφωση ήρθε με το “Αερικό”. Ο κόσμος όλος μία φωνή μαζί της κι εκείνη προεξέχουσα. Το βίντεο δεν μπορεί να συλλάβει και να μεταδώσει το αίσθημα εκείνης της στιγμής. Υπέροχη.
Μπήκα εδώ χθες να ποστάρω ένα κομμάτι, δεν θα το ποστάρω καν, είδα το βίντεο τυχαία γιατί (επίσης τυχαία) δεν πήγα στο λάιβ τον Ιούνιο, ούτε στο λάιβ της ίδιας που είχα δει εδώ πάλι από ποστ του Dr.Feelgood, πόσο κρίμα που το έχασα, έχω δει το βίντεο τόσες φορές από χθες, τι ερμηνεία ρε, ανατριχίλα στο “όσες κι αν ΧΤΙΖΟΥΝ”, έχω βάλει σήμερα όλη μέρα και ακούω διάφορα δικά της, διασκευές, μουσικά κουτιά, τον δίσκο της, πες λίγο @Dr.Feelgood, πού βρίσκουμε τον δίσκο για αγορά, δεν έβγαλα καμία άκρη ούτε σε φβ ούτε σε ινστα ούτε στη σελίδα της, δεν υπάρχει σε φυσική μορφή, μόνο για stream και spotify και λοιπές ταβανόπροκες με τις οποίες δεν ασχολούμαι; Παραλήρημα, σόρυ, μπήκε το What Is Love, τι πάθαμε ξαφνικά ρε.
@Dr.Feelgood Θενκς και πάλι, μακάρι να την είχα ακούσει με τα πρώτα ποστς σου και να μην έχανα το λάιβ στο λιμάνι.
Για την ώρα δεν υπάρχει πουθενά, γιατί δεν έχει κυκλοφορήσει σε φυσική μορφή. Έκανα ερώτηση και στο facebook και απάντηση δεν πήρα. Είχα στείλει μέχρι και mail και πάλι δεν έλαβα απάντηση. Δεν ξέρω τι παίζει με την επικοινωνία…
Για τα live, μην ανησυχείς, θα ξανακάνει σίγουρα μόνη της μέσα στο χειμώνα. Το Σεπτέμβρη ο Θανάσης είπε ότι θα ξαναέρθει Θεσσαλονίκη, οπότε και λογικά θα την ξαναέχει μαζί της.
Καλούτσικο είναι. Πάει να πιάσει τη goth σκηνή, αλλά η φωνή της δεν είναι τόσο για εκεί. Το ΕΡ της, που προηγήθηκε για το θεατρικό, είναι πολύ καλό. Να δούμε αν θα το πάει καλύτερα.
Επίσης, οι κιθάρες με φέρνουν αρκετά στο μυαλό τους Celtic Frost επί “Nemesis”.
Κάτι πάει να κάνει η Myrkur, κάτι κοντά στην ιδέα των Ulver, ενώ δεν είναι Ulver. Με την πρώτη, μένεις ολίγον τι στατικός, αλλά και εκστατικός. Με τις επόμενες ακροάσεις μεγαλώνει όλο και περισσότερο.
Εδώ και μερικές μέρες έχω πέσει από τύχη (πολύ καλή τύχη) σε αυτόν τον πραγματικά σπαρακτικό δίσκο. Αν το Skeleton Tree τραγουδιόταν από μία ανερχόμενη τραγουδοποιό που εμπνεόταν από τα πιο απελπισμένα τραγούδια της Harding
. Διαβάζω κιόλας ότι το ομώνυμο ήταν υποψήφιο φέτος για τη Eurovision, φαντάζομαι λίγο κομμένο.
αλλά και από την Amalie 
