μα καταρχας ειναι χαζο να απορριψεις καποιον σαν ανθρωπο κρινωντας τον μονο απο τις μουσικες τους προτιμησεις η τον τροπο που επιλεγει να διασκεδασει! ειναι μονο πτυχες του χαρακτηρα του και ειναι κριμα γιατι πολλες φορες αξιζει να ασχοληθεις με καποια ατομα! και ακομα και διαφορες να υπαρχουν,παντα μπορει να βρεθει μια μεση λυση αν υπαρχει θεληση και να γινουν και καποιες υποχωρησεις ενιοτε…
+1 για το δευτερο.
Το να απορρίπτεις ένα μαγαζί με μουσικά κριτήρια είναι ένα θέμα.Το να απορρίπτεις την (πιθανότατα ενδιαφέρουσα) συζήτηση με άτομο με άλλα μουσικά κριτήρια είναι εντελώς διαφορετικό,και νομίζω θα συμφωνήσεις…
Τόση ώρα προσπαθώ να πω πως δεν είναι 2 οι πλευρές…Οι πλευρές είναι δυνητικά 7 δισεκατομύρια,αλλά από την στιγμή που μιλάμε με συμβάσεις σίγουρα ΔΕΝ είναι 2.Και για αυτό ακριβώς τον λόγο δεν πρέπει να γκετοποιείται κάποιος…γιατί δεν είναι μόνο η παρέα του και οι άλλοι,οι σκυλάδες…Είναι άπειρες οι ψυχοσυνθέσεις σε αυτό τον ρημαδόκοσμο και με το να αποκλείεις ολόκληρες ομάδες ατόμων αποκλείεις σωρεία εμπειριών από τον ίδιο σου τον εαυτό.
Κρατάω την τελευταία σου πρόταση και την ενστερνίζομαι απόλυτα…
Συμφωνώ και γω! (και με Night*Sky και με comealot). Και οι δύο πλευρές μπορεί να κάνουν λάθη! Εμένα η παρέα μου - η πρώην παρέα μου - με πείραζε μεταξύ σοβαρού και αστείου για τη μουσική που άκουγα και ακούω (καλά όχι και όλοι τους αλλά…)!
Δρακουλιάρικη, πεθαμενατζίδικη και μπούρδα έλεγαν αυτή τη μουσική που μαρέσει και με κορόιδευαν! Εγώ φυσικά ανταπέδιδα :p8)! Ντάξει μετά από κάποιο σημείο καταντάει εκνευριστικό όλο αυτό…(και να πείτε ότι άκουγαν και κανάν καλλιτέχνη περιωπής , να λεγα πάει στην ευχή…:p)
Συνήθως αυτοί ακούνε όλα αυτά που τους πλασάρουν τα μμε, είναι αυτοί που δεν έχουν ψάξει πέρα από τη μύτη τους και τις περισσότερες φορές αυτοί είναι οι μεγαλύτεροι επικριτές του είδους!
Από την άλλη πάλι, είναι και μερικοί μεταλλάδες που έχουν μεγάλο κόλλημα! Κρίνουν τους άλλους κάπως έτσι ‘‘αν δεν ακούς μέταλ α και στην τελική’’…
Πάντα πρέπει να αποδεχόμαστε τους άλλους γι’αυτό που είναι και όχι γι’αυτο που θα θέλαμε να είναι! Εγώ πάντα άφηνα τα πράγματα να κυλήσουν μόνα τους , κάποιες φορές βγήκα κερδισμένη κάποιες πάλι όχι…
Τώρα στη σχολή κάνω παρέα με άτομα που έχουν τελείως διαφορετικές προτιμήσεις ε, και? Με μεταλλάδες ποτέ δεν επιδίωξα να κάνω στενή παρέα, δηλαδή δεν έτυχε και δεν το κυνήγησα…αν κάποιος/α με ‘‘γούσταρε’’ για φίλη ας με πλησίαζε (το ίδιο και γω αν κάποιον/α…μπλα μπλα μπλα). Το να κολλάς σε τέτοια πράγματα(μουσικές προτιμήσεις κ.α) είναι ανούσιο!
Ε νομιζω πως απο καποια ηλικια και μετα, ο μεταλλας (αναλογα και με το επιπεδο ωριμοτητας του ως προσωπικοτητα γενικοτερα) θα καταλαβει οτι την οποιαδηποτε μουσικη θα πρεπει να την κρινει ‘‘αντικειμενικα’’ ως Συνθεσεις. Δηλαδη εννοω οτι θα πρεπει να κοιταει την ουσια/εμπνευση μιας μουσικης συνθεσης και να μην κρινει την αξια της απο το αν ηθελε να εχει πιο δυνατες κιθαρες μεσα κτλ. Δηλαδη τουλαχιστον εγω πλεον πιστευω πως κρινω ενα μουσικο εργο, καθαρα απο αυτο που ακουω και οχι απο αυτο που θα ηθελα να ακουσω. Νταξει, αυτο δεν το κανουν ολοι, αλλα αρκετοι θελω να πιστευω. Ομως αυτην ακριβως την αντιληψη του να ριχνω μια ‘‘βαθυτερη ματια’’ σε ενα τραγουδι ή μια μουσικη συνθεση γενικοτερα, θεωρω πως μου την καλλιεργησε η πολυχρονη και συστηματικη ενασχοληση μου με τη metal μουσικη. Δηλαδη να μπορω να κρινω και να σχηματιζω αποψη για ολες τις μουσικες πιο σφαιρικα, οσο παραδοξο και αν ακουγεται σε μερικους αυτο.
Ισως δεν προσεξες το σημειο που το διαχωρισα. Ειπα οτι σαφως μπορει να γινει σοβαρη κουβεντα με καποιον που ακουει αλλη μουσικη, αλλα να ακουει οντως, οχι με ατομα που πετανε τετοια μαργαριταρια oπως η κοπελα στο παραδειγμα που ανεφερα. Εκει σκεφτεσαι οτι γενικα ‘‘εκπεμπετε αλλου’’ ως ανθρωποι οποτε δεν εχει νοημα να προσπαθησεις να ανοιξεις κουβεντα.
Δεν εννοουσα κομπλεξ απο εσενα προσωπικα ρε συ, κομπλεξ απο τον οποιοδηποτε ποστροκα μιας και αυτον ανεφερες, και κατ’επεκταση απο οποιονδηποτε εντος ροκ αλλα σε αλλο ειδος. Γενικα μιλαμε παντα.
Σε γενικές γραμμές συμφωνούμε λίγο πολύ…το θέμα είναι προφανώς πώς το εκπέμπει ο καθένας σε ένα απρόσωπο φόρουμ,έτσι? 
Το μόνο που έχω να πω είναι πως,όντως,μετά από κάποια ηλικία οι πιο πολλοί νιώθουν…όχι όλοι,και όχι όλοι νωρίς,αλλά οι περισσότεροι ‘μαλακώνουν’.
Την αντίληψη του ‘ρίχνω μια βαθύτερη ματιά σε ένα κομμάτι’ νιώθω πως είναι μερικά είδη τα οποία την εκπέμπουν πιο έντονα.Εδώ ίσως μπορείς να βρεις έναν πηγαίο ‘ελιτισμό’ από μέρους μου,και ας μιλούσες γενικά πριν.Η μέταλ υποθέτω ανήκει σε αυτά τα είδη,αλλά σίγουρα δεν είναι το μόνο…
bump κάνω εδώ, γιατί έπεσα σ αυτό το σχόλιο:
ξέρω αυτό το…“μαλακώνουν”, αληθεύει.
Θυμάμαι τα παιδικά μου χρόνια στο σχολείο.
Θυμάμαι και τώρα, να μπαίνω στη τάξη και άντε να τους διδάξω καλλιτεχνικά:
Θυμάμαι το πονηρό/"'αγριο" βλέμμα τους…
Θυμάμαι που είπα <<είστε όλα τα λεφτά>>…:lol:
Όπως έγραψα και στο art thread, τα σπάει τρελά το σκίτσο, πολλά μπράβο. 
Όσο αφορά τους μεταλλάδες, δε θέλω να πω πολλά, αλλά μια που δεν έχει τύχει να γράψω γνώμη, ας το κάνω τώρα. Βασικά όσο περισσότερο άγνωστο και απόμακρο μας είναι κάτι, τόσο μεγαλύτερη η τάση να το ομοιογενοποιούμε, να το βλέπουμε όλο και περισσότερο ίδιο. Κάπως έτσι προκύπτουν και τα στερεότυπα γενικά. Αυτό από τη μία. Και από την άλλη ομοιογενοποιούμε εκείνο στο οποίο θέλουμε να ανήκουμε, εφόσον είμαστε μέλος μιας “ομάδας” (οι “δικοί μας” και οι “άλλοι”).
Επομένως υπάρχει η τάση να βάζουν τους “μεταλλάδες” σε καλούπια όλοι εκείνοι που δεν ανήκουν σε αυτούς, από τη μία πλευρά. Και από την άλλη, το ίδιο θα κάνουν οι ίδιοι οι μεταλλάδες, νεαρότερης κυρίως ηλικίας, οι οποίοι νιώθουν ένα είδος “δεσίματος”, λες και ανήκουν σε κάποια ειδική “κοινότητα” μεταξύ τους.
Στην πραγματικότητα θα βρει κανείς στους μεταλλάδες τους ίδιους μαλάκες και τα ίδια ωραία άτομα που θα βρει κανείς παντού.
Αν και αναρωτιέμαι, έχει νόημα να μιλάμε για “μεταλλάδες” σήμερα? Να ήμασταν στα '90ς το καταλαβαίνω… Ακόμα και αν μπορούμε να μιλάμε για μεταλλάδες, καμία σχέση δεν υπάρχει με παλιά…
Ξαναδιαβαζα το thread και επεσα σ αυτο.
Μαλακα nigh sky σε ξεσκισε η Παολαρα. Παρε μπουφανια στο νεο βιντεοκλιπ
Αν κατι με ενοχλει στους μεταλλαδες ειναι η οπαδικη-δογματικη εναντιωση τους σε κάθε ειδος μουσικης περα από το μεταλ. Και δεν αναφερομαι σε παολες ας πουμε αλλα σε παρεμφερη ειδη. Πχ βλεπεις εναν μεταλλα να κραζει τους kyuss αλλα ταυτοχρονα αναγνωριζει ως πατερες του ειδους του τους black sabbath. Η το άλλο που κραζουν το πανκ ξερω γω λες και το πανκ ειναι μπουζουκια ή λαικοποπ.
Σαν ατομα, οπως ειπαν και πιο πανω σε γενικες γραμμες υπαρχει μια ποιοτητα και ένα Α επιπεδο, μακρια από τη φαση αλητεια-τσαμπουλας-νταηλικι που ενδεχομενως να ισχυε σε εποχες που εγω παντως δεν προλαβα.
To εχω δει βεβαιως-βεβαιως !
Την ειχαμε παρεξηγησει την θρασοπανκισα !
E, νταξει 2 χρονια πριν που να το φανταστεις!!! 8)
Δακρυζω
Έκατσε στους… Destruction και της το χάρισαν; :lol::lol::lol:
αγαπω τους ανθρωπους που εκτιμουν τη μουσικη.
οταν αγαπας πραγματικα τη μουσικη μπορει να εξελισσεσαι και να αλλαζεις, αλλα παντα αγαπας αυτα που αγαπουσες και πριν 30 χρονια.
[μ αρεσει οταν βγαινουμε με τον συζυξ σενιοι, με τα πουκαμισα και τις γοβες, και ακουμε κανενα true belief απο paradise lost στο αμαξι. ΓΙΑΤΙ ΜΑΣ ΚΟΙΤΑΝΕ ΣΤΡΑΒΑ ΓΑΜΩΤΟ;]
Το μόνο που μπορείς να κρίνεις απ’ την μουσική που ακούει κάποιος , και αυτό σε ορισμένες περιπτώσεις , είναι το τι εικόνα θέλει να πλασάρει στους αλλούς . Και αυτό με πολλά ερωτηματικά , όχι σε όλες τις περιπτώσεις. Όλες οι άλλες αναλύσεις είναι κουβέντα να γίνεται,δεν γίνεται να κάνουμε τέτοιες γενικεύσεις.
Μην το λες, καμιά φορά μπορείς να κρίνεις πολλά πράγματα, όπως αν ξέρει αρχαία, αν προτιμά μουσακά από παστίτσιο ή αν ψήφισε στις περασμένες εκλογές φώτη κουβέλη για υπεύθυνη αριστερά στην κυβέρνηση.
Απο τους 10 πρώιμους «φιλους» μου (ολοι μέταλα μεχρι το μεδουλι), οι 8 εγιναν φιλήσυχοι [B]οικογενειάρχες[/B], ένας ειναι [B]μπατσος[/B], άλλος ρολάρει με [B]mercedes κάμπριο[/B], ολοι εχουν παει σ’[B]ελαφρολαικό μαγαζι[/B] (για να μην πω κατι αλλο), και οι πιο πολλοι αμφιβαλλω αν εχουν ανοιξει κανα βιβλιο στην ζωη τους περα απο τα σχολικα, με λιγα λογια ολοι [B]μικροαστοί του κερατά[/B].
ΥΓ: Κατά τα άλλα, οταν ακουω το [B]Kill 'Em All[/B], το αγαπημένο μου LP απο τους [B]λεφτάλικα[/B](=αυτο ειναι το σωστο τους ονομα, ας μην μιλησω για [B]maiden[/B] καλυτερα…) θυμαμαι τον εαυτο μου που καποτε πιστευε πως θα μπορούσαμε να αλλαξουμε τον κοσμο (τόσο αδαείς ειμασταν μερικοι απο μας) και σημερα βλεπω στην τηλεοραση τον [B]ΟΖΖΥ[/B] (αυτον που τραγουδούσε το [B]war pigs[/B] και που πολυ αργοτερα πρωταγωνίστησε στο γνωστο γελοίο ριάλιτυ) να ανταλλάσει φιλοφρονήσεις με την αγαπημένη του[B] βασιλισσα της αγγλιας[/B] και φυσικα τον πολυαγαπημενο του [B]George Bush[/B] στον λευκο οικο…
να ο μπλακμεταλλάς.
τσεκάρει αν ξέρουν στίχους kawir αι γκόμεναι.
ΜΜΜναιιιιι, καλά αυτές οι απόψεις είχαν γραφτεί πριν δύο χρόνια, όταν δεν είχα κάποια ιδιαίτερη σχέση ή επαφή με μεταλάδες και έκρινα απ’ όσα έβλεπα, και κυρίως μέσα απ’ τα στενά όρια του σχολείου. Τώρα αν με ρωτήσεις και πάλι δε θα μπορέσω να σου δώσω μία ξεκάθαρη απάντηση. Γενικότερα, όμως, πιστεύω ότι μεταλάδες και μη δε διαφέρουν ουσιαστικά σε κάτι, ίσως μόνο στα γούστα και τις προτιμήσεις. Αυτό ως ένα βαθμό ισχύει και για όλους τους μεταλάδες. Με άλλα λόγια, και οι ίδιοι δεν έχουν απόλυτα τις ίδιες προτιμήσεις, όσον αφορά τη διασκέδαση ή το ντύσιμο πχ. Και τί σημαίνει “μεταλάς” στ’ αλήθεια; Τώρα όσον αφορά την αγαπημένη μας μουσική, γιατί κυρίως αυτό μας διαφοροποιεί από τους άλλους τους “μη μεταλάδες”, τείνει να γίνει κι αυτή ότι είναι για τους σκυλάδες τα σκυλάδικα και τα ποπ ελαφρολαϊκά. Η μουσική έχει εμπορευματοποιηθεί (τώρα που οι αξίες και η επανάσταση έχουν αντικατασταθεί με το χρήμα και το φανμποϋλίκι) και έχει γίνει πιο “εύπεπτη” για να ελκύει όλο και περισσότερους οπαδούς από άλλα είδη.
Προσωπικά, γουστάρω αυτούς που το κάνουν για την…γκάβλα τους, χωρίς να έχουν απώτερο σκοπό να ρίξουν γκομενάκι ή να δημιουργήσουν φιλίες. Αν γουστάρουν οι άλλοι ας τους πλησιάσουν από μόνοι τους. Όσον αφορά εμένα προσωπικά, θυμάμαι ότι απ’ το σχολείο ποτέ δεν επεδίωξα την φιλία των μεταλάδων, γνωστών ή συμμαθητών μου. Ή ακόμα και αργότερα, στο Πανεπιστήμιο. Όσοι με εκτίμησαν για αυτό που είμαι και για τις επιλογές μου με πλησίασαν αργότερα από μόνοι τους και θεωρώ ότι δεν βγήκα χαμένη! 
διαφωνω
