Ο δίσκος με τις περισσότερες αναμνήσεις

Bonfire - Hot & Slow

Αναμνήσεις πολλές, κάποιες φορές κακές, κάποιες πολύ καλές. Το κάθε τραγούδι, το κάθε λεπτό.Γι΄αυτό και αρκετές φορές αποφεύγω να το βάζω στο σιντι-πλέιερ.

Ιron Maiden-Live After Death(σε 90αρα Raks κασεττα χρωμιου):Ο Τσωρτσιλ εκφωνει το λογο του και μπαινει στο καπακι το πρωτο μεταλ κομματι που ακουσα ποτε και εκτοτε ο δρομος της επιστροφης κλεινει παντοτινα.Καπου μεσα στο 1989 οι κασετες του Michael Jackson αρχιζουν και μαζευουν σκονη…(Θα επανεκτιμηθουν ωστοσο αργοτερα…:stuck_out_tongue: )

Metallica-Μaster Of Puppets:Η πρωτη οριτζιναλ κασετα που μου καναν δωρο.Το Battery ειναι το soundtrack της “γαλαριας” του λεωφορειου στην ημερησια εκδρομη της 1ης Γυμνασιου στη Φλωρινα.:stuck_out_tongue:

Megadeth-Countdown To Extinction:Οριτζιναλ κασσετα επισης,αγορασμενη απο Βουλγαρια και ο πρωτος ατυχος που πρηζω να γινει μεταλλας ειναι ενας ξαδερφος μου,ο οποιος με το συγκεκριμμενο δισκο ετρωγε κατηχηση καθε Παρασκευη μετα το τελος του σχολειου και τελικα πειστηκε να παρει και t-shirt,μεχρι που τον σταματησαν κατι αλλοι μεταλλαδες απ το σχολειο και αρχισαν να “τεσταρουν” τις γνωσεις του(αυτα τα αξεχαστα καγκουριλικια των γυμνασιακων χρονων…)με αποτελεσμα να του σκισουν τη μπλουζα και αυτος να το γυρισει στο λαϊκο μετα το ξυλο ποιυ φαγε.

Dream Theater-Images and words:Καπου στα μεσα του '95 και ενω περνουσα μια φαση τρουμεταλλισμου ερχεται ενας φιλος μου με αγορασμενη οριτζιναλ κασσετα καποιων Dream Theater τους οποιους μονο σαν ονομα απ το Metal Hammer ηξερα.Μου την αντιγραφει,τη ριχνω μια αυτια,αλλα κατι δεν μου καθεται καλα.Δεν μπορω να ακολουθησω το air drumming(προβληματα που ειχε ο κοσμος…).Τελικα καταληγω να το λιωνω στις ακροασεις,προσπαθω να καταλαβω αν κολλαει η κασετα στο μεσαιο μερος του Metropolis pt1 ή οντως τα παιζουν ολα αυτα και εκτοτε αρχιζει και αλλαζει ο τροπος που αντιλαμβανομαι και ακουω τη μουσικη γενικοτερα.Οσα και να πω για πως ενιωσα τοτε λιγα θα ειναι.Αν και δεν εχουμε επαφη με αυτον τον φιλο πλεον θα του ειμαι για παντα ευγνωμων.

Pink Floyd-Ummagumma:Kαι η περιοδος του καψιματος αρχιζει για τα καλα…Μεσα στο 1994 κυκλοφορει το Division Bell των Floyd,ο τελευταιος μεχρι σημερα στουντιο δισκος των θεων.Η Ετ2(νομιζω)προβαλλει τη συναυλια τους στο Earls Court του Λονδινου,στο κλεισιμο της περιοδειας απ την οποια προεκυψε το Pulse.Ειχα ακουσει ηδη τα The Wall και Dark side of the moon αλλα δεν ειχε τυχει να ασχοληθω παραπανω μεχρι που ο κολλητος μου που καθομασταν μαζι στο θρανιο μου λεει οτι ο πατερας του εχει ολη τη δισκογραφια και θα μου την κανει μια πασα,οπως και γινεται τελικα.Στην αρχη κολλαω με τα πιο ευπεπτα αλμπουμ τους,αλλα σιγα σιγα και συγκεκριμμενα ακουγοντας το Ummagumma(ειδικα το Sysyphus)αρχιζει να μου κεντριζει το ενδιαφερον αυτη η “περιεργη” μιξη ηχοτοπιων και “εικονων”.Μολις ειχα αρχισει να σκαλιζω την επιφανεια αυτων που θα γινοταν οι αγαπημενες μου μουσικες δεκαετιες αργοτερα,τα μαγικα 60’ς-70’ς.

Rush-Different Stages(live):Ειχα ακουσει και διαβασει διαφορα γι αυτους αλλα δεν ειχα ακουσει νοτα.Καποια στιγμη(Πασχα ηταν,χρονια δε θυμαμαι),εχοντας τσιμπησει ενα καλο χαρτζιλικι,αφου εχω κανει τις απολυτως απαραιτητες αγορες,πετυχαινω αυτο το 3πλο live αλμπουμ μπροστα μου(το '98 λογικα ηταν,οταν και ειχε κυκλοφορησει)και λεω να μια καλη ευκαιρια να τσεκαρω τι λενε γενικα.Ε η ζημια ηταν ανεπανορθωτη και απο τοτε μετρανε αρκετες εκατονταδες ακροασεων οι δισκοι τους.

Solitude Aeturnus-Beyond The Crimson Horizon:Οντας ως συνηθως αψυχολογητος,αυτο ειναι το πρωτο cd που αγορασα ποτε,για λογους μαλλον αδιευκρινιστους πλεον.Παρολα αυτα αποδειχτηκε δισκαρα και εφαγε το λιωσιμο του της αξιζε.

Slayer-Decade Of Agression:Mεσα στο 1992 το Mtv εξεπεμπε δωρεαν στο Ελλαντα και το ξενυχτι για να δουμε τη Βανεσσα στο Headbanger’s Ball ηταν δεδομενο.Σε ενα απ τα ξενυχτια πετυχα την ανταποκριση απ το ονειρωδες Monsters Of Rock του Donington με Almighty,Wasp,Slayer,Thunder,Skid Row,Iron Maiden.Παταω το rec στο βιντεο και μεχρι το βραδυ της αλλης μερας εχω δει ηδη το λαηβ 3 φορες(οντας αφενος Iron Maiden φανμποης)και κολλωντας απιστευτα με το Dead Skin Mask των υψιστων Slayer.Φυσικα γινονται οι απαραιτητες προβολες και με τους υπολοιπους συμμαθητες κανοντας ατελειωτο air guitar και καποια στιγμη τσιμπαω και το 2πλο οργιαστικο live,το οποιο εχει γινει soundtrack για πραγματικα επικες a la Fight Club καταστασεις σε παραλιες,ακτες,σπιτια,αλανες κτλ κτλ κτλ…

Frank Zappa-200 Motels:Με την περιπτωση του θεουλη Ζαππα αρχισα απ τα “δυσκολα”.Πρωτο ακουσμα το σαουντρακ-ροκ οπερα-κατι τετοιο 200 motels με "κανονικα"τραγουδια να εναλλασσονται με περιεργα ορχηστρικα ιντερλουδια,ενα περιεργο διεστραμμενο χιουμορ διαχυτο και αλλα “περιεργα” στην αρχη.Ωπ λεω εχει ζουμι η υποθεση και αγοραζω μετα απο σχετικο διαβασμα-ψαξιμο κανα 2 δισκους ακομα να δω τι παιζει.Τελικα για αλλη μια φορα καλα εκανα και το ψαξα μια και ακομα μαζευω δισκους του θειου Φρανκ(εχω πανω απο 40 και ακομα στη μεση ειμαι γαμωτο…:frowning: ).Θυμαμαι επισης οτι σε οποιον κι αν εβαζα να ακουσει κατι απο Ζαππα αντιδρουσε τουλαχιστον αρνητικα…δυσπεπτος ο θεος…:stuck_out_tongue:

Γενικα εχω και αλλους πολλους δισκους και τραγουδια που εχω συνδεσει με προσωπα και καταστασεις,αλλα τουλαχιστον οσον αφορα τα"μουσικα"οι παραπανω μ εχουν “σημαδεψει” ανεξιτηλα.Αισθανομαι τυχερος παντως που μπορω να εχω σαουντρακ σχεδον καθε στιγμης της ζωης μου,απ το να θυμαμαι μονο σπασιματα πιατων και πεταγματα λουλουδικων σε μουσουδες οχι χαριτωμενων σκυλων ή ακουγοντας κονσερβοποιημενα σουξεδακια για μουσικα χαλια σε σουπερ μαρκετ παιγμενα σε καποια δημοφιλη ερτζιανη συχνοτητα απο ασχετους που αυτοαποκαλουνται “μουσικοι παραγωγοι”.

metallica - the unforgiven II (single) το πρώτο cd , τοχω φυσικά ακόμα και δεν ξέρω πόσες φορές το έχω ακούσει…

dream theater - six degrees of inner turbulence ( πρώτη μου συναυλία , τότε στο ρόδον σ’εκείνο το tour τους…

τα παντα απο metallica.καθε δισκος,καθε κομματι(ακομα και αυτα που καποιοι αποκαλουν μετριοτητες)κρυβουν μεσα τους το soundtrack της ζωης μου.εχω πολλες αγαπημενες μπαντες αλλα καμμια απο αυτες δεν μου εχει δωσει τοσα πολλα και διαφορετικα συναισθηματα και τοσες πολλες στιγμες οσο οι metallica

Nevermore - Dead Heart In A Dead World

Nevermore-Dreaming Neon Black: Bαρυς και ασηκωτος δισκος που μου φαιρνει αναλογες αναμνησεις.

Iron Maiden - Brave New World

Wishbone Ash - Argus

Dio - Holy Diver

Malmsteen - Trilogy

Pearl Jam - Yield

όλη η τρίτη γυμνασίου σε περίληψη

Παρομοίως.

Επίσης:

Eiffel 65
- Europop: O πρώτος δίσκος που αγόρασα. Που με έμπασε στη μουσική γενικότερα. Την ίδια στιγμή ο αδερφός μου αγόραζε το Fighting The World των Manowar. Που να ήξερα οτι μετά από 6 μήνες περίπου θα αντιστρέφονταν οι ρόλοι:p

Stratovarius
- Forever: Πριν ένα ή δύο χρόνια, σε ένα ορεινό χωριό της Αρκαδίας. Έγινε το απόλυτο soundtrack της περιοχής. Στο mp3 ήταν στο repeat συνέχεια.

Γι’ αυτό το γραψα και πρώτο. Κάθε πρωι αν δεν άκουγα Ghost of the Navigator από Rock in Rio δεν πήγαινα σχολείο

Εμείς παίρναμε discman και ηχειάκια, μαζευόμασταν πίσω από το προαύλιο και λιώναμε τα Wicker Man, Out Of The Silent Planet και Thin Line Between Love And Hate. Περνάνε τα χρόνια γαμώτο…

Εμείς σε κινητά και δυνατά, και έχουμε ακόμα ένα νούμερο (με την καλή έννοια) να υποδύεται τον mcbrain και τον dickinson. χαχαχα δεν παίζει. να κάνει σβούρες γύρω απ’τον εαυτό του στο brave new world κλπ χαχα

Πωωω ρε τι μου θυμίσατε τώρα. Τσακωνόμουν συνέχεια (όποτε τύχαινε και βρισκόμασταν μαζί με τις κιθάρες στο σχολείο να τζαμάρουμε μαζί :lol: ) μ’ένα γνωστό μου για το πως πάει το ρυθμικό στην κιθάρα στο Thin Line…στο τέλος νομίζω αποδείχτηκε ότι εγώ έπαιζα τη μια κιθάρα κι αυτός την άλλη! Συνεννόηση μπουζούκι! :stuck_out_tongue:

Kreator - Extreme Aggressions: Γιατί ακόμα και η μάνα που ξέρει πόσο διαρκεί το κόψιμο στο Betrayer. Γιατί ακόμα και τώρα θυμάμαι αυτό που μου είπε ο φίλος μου, όταν μου έβαλε να ακούσω πρώτη για πρωτή φορά το Some Pain Will Last: “Μαλάκα ανακάλυψα μια ακόμα πιο γαμάτη μπάντα από τους Sepultura”.

Γενιά του Χάους - S/T και Ρέκβιεμ: Γιατί θυμάμαι σαν χθες όλη την παρέα μου στο χωριό πιτσιρικάδες στο χωριό να τραγουδάει το Στίγμα μέσα στην νύχτα. Επίσης ήταν το πρώτο cd που απέκτησα όταν βγήκαν τα cd-r. Δεν θυμάμαι που έχω βάλει τις κασσέτες ρε γμτ :frowning:

GBH - Oh No, it’s GBH Again και Sex Pistols - Never Mind The Bollocks: Από τις πρώτες γνωριμίες μου με την ροκ γενικά, την συγκεκριμένη κασσέτα μου την είχε γράψει ο κατά 15 έτη μεγαλύτερος ξαδερφός μου, πανκ ροκάς στα 80’s. Ο συγκεκριμένος δεν μου κόλλησε μόνο το μικρόβιο με την μουσική αλλά και με τα Μαθηματικά.

Τhe Exploited - Punks Not Dead: Μίας και είχα ήδη κολλήσει το μικρόβιο με το πανκ, λίγα χρόνια αργότερα έγραψα την συγκεκριμένη κασσέτα, η οποία είχε εγκατασταθεί μονιμα στο κασσετόφωνό μου για αρκετό καιρό. Τώρα που το βλέπω είχα και για “συμπλήρωμα” το Τhe Battle Rages On των Deep Purple.

Συλλογή με πρόσφατες (τότε) κυκλοφορίες στον χώρο του Black.: Πρέπει να ήταν κάπου 94 - 95 όταν απέκτησα μία κασσέτα με την τρέλλα της εποχής, Unholy Black Metal.

Sodom - Αgent Orange μαζί με Celtic Frost - To Mega Therion: Από τις πρώτες κασσέτες μου επίσης, τα πρώτα κοπανήματα μόνος στο δωμάτιο κ έτσι.

Whiplash - Power and Pain και Judas Priest - Sad Wings Of Destiny: Όταν άρχιζα να βάζω και λίγο νερό στο κρασί μου και να γνωρίζω την ποιότητα! (Το λέω για το B Side έτσι? )

Συλλογή με ελληνικά συγκροτήματα και κάτι ξέμπαρκα. Η πρώτη μου επαφή με τον ελληνικό χώρο, πορώθηκα τόσο πολύ που μετά πήγα και αγόρασα την Διατάραξη Κοινής Ησυχίας. Η συγκεκριμένη κασσέτα είχε κάποια κομμάτια από ένα live στο Αγρίνιο των ΓΤΧ και Αδιέξοδο toy 84, και ντρεπόμουν που άκουγα να βρίζουν τους μπάτσους.

Panx Romana - Σπάσε την Γραμμή Ε γιατί όλο και κάπου είχα αφιερώσει το Birdy. Ε και γιατί όλοι πηγαμε Γυμνάσιο να ουμ.

Whiplash… Νταξ μεγαλεια… Stage Dive και τα ρεστα μου… αν και το αγαπημενο μου κομματι απο δαυτους ειναι το Burning Of Atlanta απ το Ticket To Mayhem.

Αρε μπαγασα Παναγιωτη τι μας εκανες τωρα με τις κασετες… :wink:

Χαρακτηριστικη αναμνηση το οτι οι περισσοτερες ειχαν αθλιο ηχο καθοτι ηταν χιλιογραμμενες ή αντεγραμμενες απο μια αλλη χιλιογραμμενη αλλα και το οτι η κασετα με το Master of Puppets που μου ειχε γραψει ενας φιλος ειχε μεσα και το Painkiller αλλα και το The Extremist (Satriani) που μου φανηκαν αρκετα παραταιρα με την υπολοιπη κασετα! Σε κασετα αγαπησα φυσικα και το Kill 'em All αλλα και το Rust in Peace, Images and Words, Υngiwe Malmsteen-Collection και πολλα αλλα… :wink:

Πω ρε, κασέτες… Όταν άρχισα να ακούω μέταλ και τέτοια μου άρεσε να γράφω αγαπημένα τραγούδια σε συλλογές. Μιμούμενος τον Παναγιώτη, παραθέτω κάποια χαρακτηριστικά οπισθόφυλλα κασετών…



Αυτό το τελευταίο το ζωγραφισμένο, ήταν συλλογή αφιερωμένη σε κοπέλα. Μικρός και αφελής βλέπετε…

δεν υπαρχει ατομο εδω μεσα που να μην εχει γραψει κασσετα σε γκομενα με ροκ/μεταλ μπαλαντες :lol:

Εγω… Εχω γραψει μονο cd… :stuck_out_tongue: #-o :lol:

The Gathering - Mandylion

θυμάμαι την πρώτη φορά που τον άκουσα πέρσυ. Είχα ξαπλώσει στο κρεβάτι και το άκουγα στο φουλ, και αποκοιμήθηκα από τις 7.30 το απόγευμα. Θυμάμαι στο In Motion #2 σήκωσα το βλέφαρο όταν έπαιξε το κομματάκι που είναι ίδιο με το In Motion #1. Να μην τα πολυλογώ ξύπνησα την άλλη μέρα με 39 πυρετό :stuck_out_tongue:

αδυνατον να επιλεξω εναν…

LA Woman-The Doors
III-Led Zeppelin
In Rock-Deep Purple
High Voltage-AC/DC
Screaming For Vengeance-Judas Priest