The Answer-Rise (2006)
και ίσως κι αυτό
Ρε φίλε.κι εγώ το σκέφτηκα, αλλά ήταν όντως στο όριο…
Επίσης, διστάζω να πω το Metal church, αλλά ίσως ήταν το πιο μεγάλο από τα μπαμ που έκαναν… Σκεφτόμουν εχθές για τέτοια συγκροτήματα που το πρώτο τους ήταν ξεκάθαρα επιδραστικοτερο αν και όχι απαραίτητα το καλύτερο, στην οποία περίπτωση θα έβαζα και King Crimson - Court of the Crimson King και Mike Oldfield - Tubular Bells, που μπορούμε να πούμε ότι δεν είναι τα καλύτερα τους, αλλά σίγουρα το ευρύ κοινό τους ξέρει από αυτά.
Όσο υπάρχει το Issues, το Follow the Leader, το Untouchables και το Take a look, OXI.
εχμμ… Να σου θυμίσω τους Mayhem και το ντεμπούτο τους; (αν και δεν το ποστάρω γιατί το grand declaration για μενα είναι καλύτερο)
Λοιπόν μιλώντας για αδιαμφισβήτητη κορυφή σε πρώτο δίσκο που δεν ξεπεράστηκε από το συγκρότημα, όσο καλές κι αν ήταν οι (περισσότερες) κυκλοφορίες τους έκτοτε, ο νους πάει κατ’ ευθείαν στο παρακάτω ορόσημο της aggressive πτέρυγας του US power metal!
Επίσης το φοβερό ντεμπούτο (τα έχουμε πει αυτά) των Γερμανών με Άγγλο τραγουδιστή Lucifer’s Friend
Σε πιο cult κατάστασεις (προσφέρεται το NWOBHM, αρκετές περιπτώσεις ανάμεσα σε αυτούς που συνεχίζουν/συνέχισαν)…
…και σε ακόμη πιο cult…
το doom project που σχημάτισε ο πολυοργανίστας, πολυπράγμων και ιδιαίτερα πολυσχιδής στα μουσικά του ενδιαφέροντα, Chad Davis ο οποίος μπορεί να είχε προϋπηρεσία που να απλώνονταν σε διάφορα ετερόκλητα παρακλάδια (stoner, ambient, black κ.α.), όμως αποδείχθηκε ότι δεν ήταν καθόλου “περαστικός” στο doom. Απεναντίας, είχε πλήρη επίγνωση των σταθερών όπως και της ουσίας του εν λόγω υπό-ιδιώματος!
Ένα άλλο ντεμπούτο που θα μπορούσε να μπει, αν και το συγκρότημα δεν μπορώ να πω ότι έχει και τόσο συνεπή δισκογραφική παρουσία, είναι και αυτό:
Επίσης, το προφανές:
Σαν να βρέθηκαν αρκετά τελικά
Στο οποίο υπήρχαν ιδέες του Snore και τις πήρε ο Euronymous για να φτιάξει εκείνα τα τραγούδια.
Eιμαστε πρωτοδισκακιδες…
Δε διαφωνώ, είναι γνωστή η αξία του Snorre. Ωστόσο, όταν μιλάμε για ιστορικό νορβηγικό ντεμπούτο, ε μάλλον μιλάμε για τους σατανάδες των Mayhem.
Πάλι καλά αναφέρθηκε εγώ θα πω.
Σε άλλα, προφανή, καλό δισκάκι νομίζω:
Βέβαια στο hardcore ήταν ψιλοσυνηθες αυτό.
Όμως, από όσα αναφέρθηκαν
Θα είμαι σταθερά από αυτούς που προτιμούν τα Rock For Light και Anthems To The Welkin At Dusk αντί των αντίστοιχων ντεμπούτων, όχι πως ενδιαφέρει και κανέναν αλλα λέμε τώρα.
Τρεις δίσκοι μόνο!
Όχι ρε Morbid Angel που μπήκε παραπάνω. Υπάρχουν τουλάχιστον 3 άλμπουμ που μπορούν να βγουν καλύτερα από το πρώτο (Blessed, Covenant, Gateways).
Κι εγώ σκεφτόμουν το Whatever People Say, αλλά το AM είναι πολύ πολύ καλύτερο (και το τελευταίο album που έχει τόσα μαζεμένα stadium hits?)
Ένα-ένα μού έρχονται. Ακόμα μία ισχυρή υποψηφιότητα: