Είμαι ίσως από τους λίγους που έχω τη διάθεση να κάνω οποιαδήποτε δουλειά στο σπίτι (ακόμα και σιδέρωμα), αλλά με το μαγείρεμα είμαι μεγάλος εχθρός. Ούτε καφέ δεν θέλω να φτιάχνω! Οπότε και η πιο εύκολη διαδικασία εμένα μου φαίνεται βουνό και εκτιμώ πολύ όσους έχετε όρεξη να ασχοληθείτε.
Για να ειμαι ειλικρινης, δεν το εχω με τη μαγειρικη. Οχι οτι δεν μπορω, αλλα δεν το κανω. Η ζυμη ειναι ομως ο φετιχ μου και τα γλυκα η αρρωστια μου. Γενικα παντως, τπτ δεν ειναι δυσκολο, αρκει να το κανεις με αγαπη. Αν δεν το αγαπας, ειναι παντα αγγαρεια.
Εγω απο την αλλη προτιμω το μαγειρεμα κυριολεκτικα απο καθε αλλη δουλεια στο σπιτι. Σιδερωμα απλα ΠΟΤΕ, ειναι οτι πιο σιχαμενο, βαρετο και ενοχλητικο υπαρχει.
Θα ισχυριστω οτι ειμαι ασχετος με μαθηματικα μονο και μονο για να φτιαξω 10 πιτσες κι οχι 4.
Μεγαλη καταψυξη να εχεις και μπορεις απλως να διπλασιασεις. Η αληθεια ειναι παντως οτι για δυο ατομα, τρεις ζυμες/πιτσες τρωγονται επι τοπου. Ε, για αλλες 7 ζυμες παντα μπορει να βρεθει χωρος στην καταψυξη.
Λοιπόν πρώτη φορά έφαγα κάτι τέτοιο, rib eye on the stone, δηλαδή αυτό το μαύρο είναι πέτρα που καίει στους 200 βαθμούς ξέρω γω, κόβεις κομματάκι και το ψήνεις όσο θες πάνω στην πέτρα, και γαμώ. Έφαγα και κάποια κομμάτια όχι καλά ψημένα, δηλαδή ένιωθα ότι ήταν ώμο και μπορώ να πω ότι μου άρεσε? Οκ δεν είχαν αίμα (το έβλεπα να αναβλύζει δλδ όταν ψηνόταν), αλλά δεν ήταν καλοψημένο.
Τις τηγανιτές αγνοήστε τις ήταν τσαμπέ on the side, έφαγα την deep fried baked potato πάνω δεξιά
οκ, το “προψήνουν” ή το ετοιμάζουν κάπως. Ενδιαφέρων αλλά πόσο σου παίρνει να ψήσεις ένα κομμάτι? Δλδ θα θέλεις να φας ρε παιδί μου, πόσο να περιμένεις?
Δεν περιμένεις ρε συ, μου ήρθε έτσ, έκοψα ένα κομμάτι μικρό, το άφησα να ψηθεί όσο ήθελα και το έτρωγα, πάνω από 30" δε χρειάστηκε το κάθε κομματάκι. Τώρα είναι όπως θες να το ψήσεις, εγώ έπαιζα λίγο με το χρόνο για να δοκιμάσω και πιο ωμό.
Το μόνο που ξέχασα είναι να το γυρίσω το μεγάλο κομμάτι , και το θυμήθηκα 10’ μετά και είχε γίνει σόλα η κάτω πλευρά του
Ναι, προφανώς, και όντως δεν το έτρωγα ωμό το κάθε κομμάτι, αλλά δεν ξέρω πως να το περιγράψω όμως, φαντάζομαι όσοι κι όσες τρώτε όχι καλά ψημένο μοσχάρι θα το καταλάβετε, το ένιωθα ότι το έτρωγα “ωμό” σαν να έχει ίνα, σα να τρως μυ ρε παιδί μου
Μετά από 22 ώρες κοντά ταξίδι, ένιωσα όπως οι μεγάλοι εξερευνητές και έφτασα στις βαθιές εξοχές του Καναδά για να φάω ωμό κρέας που το έψηνα μόνος μου πριν ξεκινήσω την αποικία