︎ Hells Sodomancer | Mercyless Hammer (bandcamp.com)
Σουηδικό θρας με εμφανή την επιρροή του ελληνικού 90’ς χαρντκορ στα φωνητικά
Πολυ δυνατη ανακαλυψη και instant crush.
Εμείς τα γράφουμε, εμείς τ’ ακούμε
Εδώ και το κριτικό ντεμπούτο της Ειρήνης για το Rocking, τα λέει καλά τα εξηγεί ωραία
Πατήστε ντε ένα play, 2’ 40"" είναι μόλις…
Νορβηγικό post rock με μεγάλους ορίζοντες… 22 Σεπτεμβρίου το άλμπουμ από την Pelagic.
Εχμ, ο Einar εχει δηλωσει οτι το Congregation το εγραψε πρακτικα σχεδον μονος του. Τωρα οσον αφορα την μειωμενη παρουσια κιθαρας, που ακριβως το βλεπουμε αυτο? Το Pitfalls, το οποιο ειναι δισκος Leprous, εχει σιγουρα λιγοτερες κιθαρες απο οτι το “16”. Οι τραβηγμενες συνθεσεις ειναι σημα κατατεθεν των Leprous επισης, ασχετα αν στους τελευταιους 2-3 δισκους δεν ειχαν οσες οσο παλιοτερα. Οχι οτι εχει καμια πρακτικη (ή ουσιαστικη) σημασια, αλλα προσωπικα μπορω καλλιστα να δω 8 απο τα 11 τραγουδια του “Sixteen” σε οποιονδηποτε απο τους τελευταιους λιγους δισκους των Leprous.
Για τοσο επιμερους παρατηρησεις θα πρεπει να ακουσω τον δισκο αρκετες φορες ακομα, αλλα γενικα οταν ακουω εναν δισκο πολυ σπανια θα σκεφτω “ωραιο το Χ σημειο αλλα αν το εκαναν σαν το Υ σημειο θα ηταν καλυτερα” ή θα θελω να ακουσω καποιο ρεφρεν παραπανω. Δεν λειτουργει ετσι το μυαλο μου δηλαδη, κρινω αυτο που ακουω για αυτο που ειναι. Τα τραγουδια που ανεφερες ονομαστικα παντως ειναι απο τα αγαπημενα μου στον δισκο.
Αυτο νομιζω ειναι και ο κυριοτερος (αν οχι μοναδικος) λογος για τον οποιον ο δισκος κυκλοφορησε με την φατσα και το ονομα του Einar κι οχι με το λογοτυπο των Leprous. Κι αν οι συνεργασιες με τον Raphael στο cello και το Grotto με τον Magnus θα μπορουσαν να ειναι τραγουδια των Leprous ουτως ή αλλως, οι συμμετοχες του Ben Levin στο τραγουδι με την χιπ χοπ (!), της αδερφης του Einar στα πληκτρα στο WATTB, και τα Blue Light & The Glass Is Empty με δυο ακομα γκεστ σταρ ισως να δικαιολογουν την αποφαση αυτη λιγο καλυτερα.
Παντως ο δισκος εχει γενικα παρα πολυ ψωμι. Τον εχω ηδη ακουσει αρκετες φορες και δεν τον εχω “μαθει” ακομα ολοκληρο. Και καθε φορα που τον ακουω ανακαλυπτω και κατι καινουριο.
ΥΓ. Ωραιο τραγουδι το Home στο συνολο του, αλλα κατ’εμε μακραν το πιο αδυναμο του δισκου. Δεν την πολυπαλευω με αυτα τα φωνητικα, και μου φαινονται και παραταιρα στην ατμοσφαιρα που χτιζει ο δισκος συνολικα. Και ενταξει, τα φωνητικα του Ishahn παντοτε μου προκαλουσαν αυθορμητο νευρικο γελιο, αλλα ευτυχως ειναι πολυ περιορισμενα στο Splitting The Soul.
Νέο single Sigur Ros.
Αναμένουμε και ανακοίνωση για το νέο άλμπουμ, έχουν πει ότι θα κυκλοφορήσει μέσα στον Ιούνιο.
Αναμενουμε και την εμφανιση στη Ηρωδειο
Η οποία είναι ήδη sold out, αν δεν κάνω λάθος.
Πρωτο δειγμα
Φαρμακερό…
Απ’ ό,τι φαίνεται, σε αυτό το χώρο, οι μόνοι δεύτεροι μετά τους King Gizzard είναι οι Motorpsycho, που φέτος κυκλοφορούν άλλο ένα δίσκο
Νέο Lunatic Soul του χρόνου, αλλά για φέτος έχουμε επερχόμενο Mariusz Duda solo electronico. Όπως λέει
it will not necessarily be only about minimalist electronica, as the result of the recordings is over forty minutes of music: maximalist, quite brave and hopefully interesting.
Say no more
Ακούω τώρα το νέο Okwaho, που αφορά στα προσφυγικά ρεύματα και τους χιλιάδες θανάτους που εδώ και χρόνια καταγράφονται (και) στα σύνορά μας. Στον απόηχο του ναυαγίου, κι εκεί που σκέφτομαι ότι η μαυρίλα αυτή πια σε μουδιάζει με το δυσνόητό της, έρχεται το The Mermaid σαν γροθιά στο στομάχι.
Να θυμηθούμε κι αυτό:
Ώπα, τι ομορφιά είναι αυτή?
Αν δεν έχεις ακούσει το Mutiny το βάζεις χθες κιόλας, από τον JTN τους έμαθα πριν 2 χρόνια (!)
Ο προηγούμενος δίσκος τους αυτών ήταν πάρα πολύ ωραίος και με καταπληκτικό εξώφυλλο. (The Mutiny).