Κοίτα αν ήταν κυκλοφορία του 2025 κι όχι του 2026, εμένα πχ θα ήταν στην 3αδα μου, οπότε μπορεί να είχε καλές πιθανότητες.
Εγώ να πω πάντως ότι είχαμε δίσκο από το Alter Bridge - verse και φέτος και πέρσι. Το φετινό μάλιστα φοβερό ε! Κανένα από τα δύο δεν ήταν σε λίστα.
Δεν ειναι να πιστευεις πουθενα πια
Αλήθεια είναι αυτό.
Τρεμόνταρος έπαιξε μεγάλη μπάλα και φέτος.
Κάποιοι δεν μας πίστευαν και μας χλεύαζαν.
Ακου και τα άλλα όμως, ε.
Από εβδομάδα, προσωπικές λίστες, ανασκοπήσεις ανά ιδίωμα, ψιλοκαταλάβατε ![]()
Μπήκαμε στη διαδικασία λίστες χρονιάς. Βγήκε η 30αδα, τώρα αρχίζουν οι προσωπικές.
Και μερικά επιπλέον.
16) Jim Ghedi - Wasteland
17) Coroner - Dissonance Theory
18) The Callous Daoboys - I Don’t Want To See You In Heaven
19) Bleed From Within - Zenith
20) Poor Creature - All Smiles Tonight
21) Avralize - Liminal
22) Mors Principium Est - Darkness Invisible
23) Jools - Violent Delights
24) Greyhaven - Keep It Quiet
25) Plaiins - Happy Faces
26) Vigilhunter - Vigilhunter
27) Spiritbox - Tsunami Sea
28) Harakiri For The Sky - Scorched Earth
29) Sunny War - Armageddon In A Summer Dress
30) Landmvrks - The Darkest Place I’ve Ever Been
31) Killing Of A Sacred Deer - Visage Of A Mangled Body
32) Arjen Anthony Lucassen - Songs No One Will Hear
33) Malevolence - Only The Truth Is Spoken
34) Tremonti - The End Will Show Us How
35) Rwake - The Return Of Magik
36) Centuries Of Decay - A Monument To Oblivion
37) Ghost - Skeleta
38) Between The Buried And Me - The Blue Nowhere
39) Psycho-Frame - Salvation Laughs At The Face Of A Grieving Mother
40) Avatarium - Between You, God, The Devil And The Dead
41) Kauan - Wayhome
42) Tower - Let There Be Dark
43) Propagandhi - At Peace
44) Allegaeon - The Ossuary Lens
45) Century - Sign Of The Storm
46) Cave Sermon - Fragile Wings
47) Pagan Altar - Never Quite Dead
48) Havukruunu - Tavastland
49) Ho99o9 - Tomorrow We Escape
50) Knives - Glitter
Για πάμε λίγο.
Φέτος άκουσα αισθητά λιγότερη νέα μουσική από προηγούμενες χρονιές, και όχι ιδιαίτερα συγκροτημένα. Κοινως χαθηκα σε περιεγες ειδολογικες λαγουδοτρυπες. Πολλές αξιόλογες κυκλοφορίες ενώ τις εκτίμησα στις 4-5 ακροάσεις, δεν δέθηκα παραπέρα μαζί τους, πολλές, που περίμενα να είναι εξαιρετικές, με απογοήτευσαν, ενώ αρκετές επιστροφές δεν μου είπαν προσωπικά τίποτα, και προτίμησα να μην ασχοληθώ παραπάνω, μην χαλάσω και τον μύθο τους στο μυαλό μου. Coroner (και) για εσας λεω. Μάλλον γίνομαι γεροπαράξενος, και αυτό φαίνεται και στη φετινή μου λίστα.
Oh well, κοιτώντας τώρα συνολικά τι αναφέρω παρακάτω, και τι αφήνω απ’έξω, ακόμη και έτσι θεωρώ την χρονιά εξαιρετική για τα γούστα μου, απλά εδώ πάμε λίγο πιο προσωπικά, και αυτό φαίνεται στις κατατάξεις. Στις ανασκοπήσεις που έπονται, μια πιο αποστασιοποιημένη (και δίκαιη) εποπτεία θα αποκαταστήσει την τάξη.
Οπότε, να.
Ας βάλω μερικές λίστες ακόμα. Πετάω και bandcamp links ως καλυτερη mainstream επιλογή για να ακούσει κανένα αν ψήνει, αλλά αφήνω και αυτή τη συνεντευξούλα εδώ που τη βρήκα άκρως ενδιαφέρουσα για μια ωραία εναλλακτική
- Μια δεύτερη, όχι ισάξια, 15δα από δίσκους που ξεχώρισα φέτος:
16. Century – Sign Of The Storm
Fenriz –approved heavy metal. Όχι, όντως:
Δεν ζητάω πολλά σε αυτά, φάλτσα, τέτοιο κιθαριστικό τόνο, κακοτράχαλες αλητείες και σκανδιναβική, υμνητική μουντάδα.
17. Martr öð - Draumsýnir Eldsins
Ένα ντεμπούτο που περίμενα εννέα χρόνια, και αν και δεν έχει την αίγλη του line-up του πρώτου EP, είναι ο πιο ψυχωμένος συνδυασμός αμερικανικού – γαλλικού – ισλανδικού black metal που μπορεί να ακούσει κανένα. Περισσότερα εδώ.
18. Ameretat – s /t
Ο DIY hardcore δίσκος της χρονιάς για μένα. Περισσότερα εδώ.
19. Agriculture – The Spiritual Sound
Δεν είναι ουρανοκατέβατος ο συνδυασμός ανατολίτικης πνευματικότητας με ζητήματα ταυτότητας, ούτε τα όσα χώνουν στο USBM τους οι Agriculture. Ήδη, από το ντεμπούτο είχαν δώσει δείγματα. Εδώ όμως, τα κάνουν όλα τέλεια, σχεδόν. Μπορεί προς το τέλος να χάνω το ενδιαφέρον, αλλά ελάχιστοι δίσκοι στον ήχο εκσυγχρονίζουν πράγματα, παραμένουν σκληροπυρηνικά εντός του ύφους και της φόρμας, και ταυτόχρονα έχουν κάτι να πουν στιχουργικά. Ecstatic black metal, indeed.
20. Messa – The Spin
Ε, ψιλοκαταλάβατε.
21. Alabaster DePlume – A Blade Because A Blade Is Whole
Ο Μάνος τα είπε πολύ όμορφα στην κριτική του, και εγώ θα πω πως αυτός ο λυρισμός με τον οποίο προσεγγίζει τόσο σεμνά και συγκροτημένα ο DePlume τις στιχουργικές και ιδεολογικές του αξίες, αποτυπώνεται τόσο καλά και στα instrumental και στα φωνητικά του μέρη. Κόλλημα, ο αγαπημένος μου δικός του και ας μην φέρνει κάτι νέο.
22. War//Plague – The Rot Thickens
To καλύτερο crustcore σχήμα αυτή τη στιγμή. Δεν είναι καθόλου αυτονότητο το σερί τους. Ειδική μνεία στον κιθαριστικό τόνο και την παραγωγή. Περισσότερα εδώ.
23. Hypomanic Daydream – The Yearning
Ίσως ο πιο 2025 extreme metal δίσκος που άκουσα φέτος. Αχαλίνωτο, προοδευτικό και ριζοσπαστικό death metal, που πιάνει από 16-bit RPG video game soundtracks μέχρι RIO, ζητήματα ρευστότητας, και από Voivod και Crimson Glory μέχρι Sigh, Liturgy και Arcturus. Περισσότερα εδώ.
24. Panopticon – Laurentian Blue
Όταν ο Austin Lunn παίζει ακουστικά, η folk/Americana του για μένα κινεί βουνά. Δεν φτάνει το πρώτο παρόμοιο πείραμά του, αλλά όλο το καλοκαίρι μου είναι αυτό το άλμπουμ. Σε βουνό και θάλασσα.
25. Robert Plant w/ Suzi Dian - Saving Grace
Είσαι μύθος. Another drink, another drink.
26. Mavis Staples – Sad & Beautiful World
Αυτό που έκανε η Mavis με τις διασκευές, την επιλογή των θεματικών, τους συνεργάτες, την προσέγγιση, τις ερμηνείες της, το πνεύμα της, στα 86 της, είναι συγκλονιστικό. Είσαι μύθος. Περισσότερα όταν δημοσιευθεί το review, χοχο.
27. Spiritual Cramp – Rude
Αν αυτό το άλμπουμ είχε βγει στην ΝΥ το 2002, θα ήταν κλασικό, για να μην πω θα ταρακουνούσε και τη φασούλα με τον ’78 αέρα του. Τώρα βγήκε στο Λοσάτζελε το 2025, οπότε η δυσπιστία και η χιπστεριά το αφήνουν να περνά απαρατήρητο. Περισσότερα εδώ.
28. Hellshock – XXV
Α ρε Todd, τι πήγες και έφτιαξες εκεί, γιατί τόση επική μαύρη μελωδία; Ήταν που ήταν όλοι παικταράδες, πήγατε και μου κάνατε τον stenchcore οδοστρωτήρα οριακά ατμοσφαιρικό. Περισσότερα εδώ.
29. Massa Nera – The Emptiness Of All Things
Εντυπωσιακό concept, φοβερή συναισθηματική, χαοτική, τεχνική και κινηματογραφική βεντάλια, το καλύτερο screamο, και με διαφορά, που άκουσα φέτος.
30. Dax Riggs – 7 Songs For Spiders
Ήπια και εγώ πολύ ακούγοντας αυτό το δίσκο. Ωραία αποκαλυπτικά μπλουζ.
- Δέκα άλμπουμ που άκουσα υπερβολικά πολύ και δέθηκα μαζί τους, σε διαφορετικές φάσεις μου:
Summary
31. Anxious – Bambi (emo/alt punk rock)
32. Wet Leg – Moisturizer (indie rock)
33. Body Maintenance – Far From Here (post-punk)
Far From Here | Body Maintenance
34. Rancœur – Fatalite (cold oi!)
35. Ancient Lights – Reclamation (peace-punk)
36. Hekate – Μαύρη Τρύπα (darkwave / synth-punk)
Μαύρη Tρύπα | Black Hole | Hekátē
37. Exterior Palnet – Haragma II (avant-garde black metal)
38. Emma Goldman – All You Are Is We (screamo/emovilence)
all you are is we | Emma Goldman
39. Poor Creature – All Smiles Tonight (contemporary/drone irish folk)
All Smiles Tonight | Poor Creature
40. Militarie Gun – God Save The Gun (post-hardcore / alt-rock)
- 14 hip-hop δίσκοι (αφού το νο1 μου είναι στην 15δα) που μάλλον άκουσα περισσότερο από όλα τα προηγούμενα μαζί:
Summary
- John Glacier – Like A Ribbon
- Open Mike Eagle – Neighborhood Gods Unlimited
- Clipse – Let God Sort Em Out
- Tyler, The Creator – Don’t Tap The Glass
- Armand Hammer & The Alchemist – Mercy
- JID – God Does Like Ugly
- McKinley Dixon – Magic, Alive!
- Clipping. – Dead Channel Sky
- Mike! – Showbiz
- Ghais Guevara – Goyard Ibn Said
- Preservation & Gabe 'Nandez – Sortilège
- Pink Siifu – Black’!Antique
- Ghostface Killah – Supreme Clientele 2
- PremRock – Did You Endjoy your Time Here…?
Από εβδομάδα, θα κάνω ένα ξεχωριστο ποστ για περισσότερα crust LP/EP που εκτίμησα, για να έχουν το χώρο που τους αρμόζει.
Όπως και για το 1 άλμπουμ που αξίζει ειδικής μνείας, για το cult της υπόθεσης, ή αλλιώς τον καλύτερο δίσκο που δεν θα βρείτε πουθενά να ακούσετε φέτος, αλλά εγώ και ο @Kostas_L πάθαμε τσότσο, χο χο.
Θα ήθελα να αφήσω και ένα namedrop με πράγματα που πραγματικά βρήκα άξια, αλλά, κεντρική και ανασκοπήσεις που ξεκινούν σε λίγες ημέρες ![]()
Και του χρόνου, λοιπόν.
![]()
Να 'μαι κι εγω!
Επισης:
- Big Thief - Double Infinity
- Squid - Cowards
- McKinley Dixon - Magic, Alive!
- Uulliata Digir - Uulliata Digir
- Little Simz- Lotus
- Ben LaMar Gay - Yowzers
- Caroline- Cariline 2
- Sunny War- Armageddon In A Summer Dress
- Coroner - Dissonance Theory
- Spiine - Tetraptych
- Brighde Chaimbeul - Sunwise
- Yazz Ahmed - A Paradise In The Hold
- Imperial Triumphant- Goldstar
- Teitanblood - From The Visceral Abyss
- Chat Pile & Hayden Pedigo - In The Earth Again
- Billy Woods - Golliwog
- The Murder Capital- Blindness
- Havukruunu - Tavastaland
- Nuvolascura - How It All Ends
- Ambrose Akinmusire - Honey Grom A Winter Stone
- Black Eyes - Hostile Design
- Alabaster DePlume - A Blade Because A blade Is A Whole
- Bon Iver- Sable, Fable
- Emma Goldman - All You Is We
- Yellow Eyes - Confusion Gate
Live της χρονιάς: Adrienne Lenker (αριστούργημα), Cisnienne, Caspar Brötzmann Massaker, BEAT.
Best EPs: Stratford Rise, University, Relisp, Suffering Hour.
Και του χρόνου!
Και η καθιερωμένη, παραδοσιακή λίστα με τα αγαπημένα της χρονιάς.
Πολύ μέτρια χρονιά φέτος θεωρώ, για μένα η χειρότερη της τρέχουσας δεκαετίας. Όμως, όπως και να χει, βγήκαν κάποια καλά άλμπουμ. Το αν θα σταθούν σε βάθος χρόνο είναι το ζήτημα. Από όσα ξεχώρισα, το θεωρώ δύσκολο να σταθεί έστω και ένα, άντε ίσως μόνο το Turnstile ως πιο εμπορικό/mainstream.
-Εύκολα το Spin ήταν ο δίσκος της χρονιάς. Οι Messa μοιάζουν ασταμάτητοι, ωστόσο θα φανεί αν θα καταλήξουν σε μανιέρα.
-Το Gosta Berlings Saga είναι μυστήριο τρένο, σίγουρα όχι για μαζική κατανάλωση, αλλά κυρίως για εσωτερική.
-Το Hooffoot είναι για άλλη μια φορά ένα fusion/prog διαμαντάκι, τρομερά παιξίματα και ουσιώδη.
-Ο Robert Plant παραμένει η επιτομή της ποιοτικής εξέλιξης και των διαρκών μεταμορφώσεων ενός θρύλου. Βγάζει ένα folk γλυκύτατο άλμπουμ, δίνει χώρο στη μπάντα και σε άλλη φωνή, πράγματα αδιανόητα δλδ για τραγουδιστή τέτοιου μεγέθους.
-Οι Propagandhi έβγαλαν έναν prog/punk/core (??) δίσκο. Χωρίς να μπορείς να το κατατάξεις κάπου, κάνεις ποιοτικό χεντμπάγκιν, πόγκο, λόγκο στιγμής κτλ
- Οι Zangoma έβγαλαν ίσως τον πιο feelgood δίσκο της χρονιάς. Ιδανικός για οδήγηση.
- O Dominik Sanderson, όπως και ο Lars Fredrik Froisle έβγαλαν ωραίους κλασικούς prog rock δίσκους με όλα τα κλασικά στοιχεία του είδους, αλλά κυρίως με καλά κομμάτια.
- Η Yazz Ahmed για άλλη μια φορά κυκλοφορεί ένα ωραίο jazz/world music άλμπουμ
- Οι Coroner έχουν τα καλύτερα metal κιθαριστικά lead φέτος. Χωρίς καν ανταγωνισμό.
- Η πρέσβειρα της μεγάλης της Rune Grammofon Σχολής Hedvig Molestad άλλο ένα καλό άλμπουμ, χωρίς να είναι όμως σπουδαίο.
-Το ίδιο και ο Alfa Mist και τυχεροί οι Αθηνέζοι που θα τον απολάυσετε και live. - Oι Μodel/Actriz έβγαλαν ένα part 2 ουσιαστικά του προηγούμενου εξαιρετικού άλμπουμ, αλλά θα φανεί στο τρίτο αν έχουν έμπνευση ή βρήκαν απλά παπά και θα θάψουν 5-6.
-Οι Miss Mellow έβγαλαν τον καλό δίσκο που δεν έβγαλαν εδώ και χρόνια οι King Gizzard.
-Οι επίσης Ιταλοί Daal ξεχώρισαν στο προγκ υπέδαφος με δύο μάλιστα άλμπουμ φέτος - Οι Maruja είναι η νέα αποκάλυψη της UK jazz, που καταφέρνει να σε κάνει να κοπανιέσαι χωρίς καν να έχει κιθάρες. Το περίμενα το άλμπουμ, το ep ήταν μέτριο, αυτό ήταν όντως πολύ καλό.
- Οι Suede είχαν απρόσμενα μεγάλη επιστροφή με αρκετές κομματάρες.
- Οι Niechec στο δικο του μοναχικό και δύστροπο δρόμο έβγαλαν άλλο ένα ιδιαίτερο άλμπουμ.
- Οι Turnstile το πήγαν ένα βήμα παραπέρα και φαίνεται να θέλουν να γίνουν το next big thing, αν δεν έχουν γίνει ήδη.
- Ο Steven Wilson παραμένει ένας λατρεμένος prog νέρντουλας, ένας σταχανοβίτης της μουσικής, ένας ακάματος πρεζάκιας του ήχου. Και το Overview στην αρχή το αδίκησα, αλλά με τα ακούσματα μεγάλωσε αρκετά.
Και του χρόνου καλύτερα
Κάντε εσείς λίστες πριν τελειώσει η χρονιά.
Μόλις κυκλοφόρησε

Whoever hurries, stumbles
Zero pro to end to be blessed
Ο Γρηγόρης γελάει σε μιά γωνιά
και 5αδα από μένα
- Paradise Lost -Ascension
- Messa- The Spin
- Turnstile- NEVER ENOUGH
- Ghost -Skeleta
- Propagandhi- At Peace
Ποιος Γρηγόρης; Ο Μικρογεύματα;
το φανάρι
Να’μαι και εγώ.
Το μουσικό μου highlight για φέτος δεν βρίσκεται στη λίστα, γιατί οι Touché Amoré δεν κυκλοφόρησαν άλμπουμ μέσα στο 2025. Το live τους ήταν συγκλονιστική εμπειρία.
Περίπου τα μισά άλμπουμ της λίστας κινούνται στο χώρο της jazz. Όπου δεν αναφέρω κάτι διαφορετικό τότε πρόκειται για αυτοσχεδιαστική, free ή avant-garde jazz.
Στο τελευταίο κομμάτι (50+) της λίστας έχω συμπεριλάβει αρκετές κυκλοφορίες που μου άρεσαν πολύ αλλά δεν τις έχω ακούσει ακόμη όσο θα ήθελα.
Τέλος, έχω προσθέσει links για Spotify ή Bandcamp σε άλμπουμ που είτε δεν βλέπω συχνά να αναφέρονται είτε ανήκουν σε jazz, κλασική μουσική κλπ.
/
-
Fred Hersch trio - The surrounding green. (ECM#1: Το σημαντικότερο ενεργό piano Jazz trio που παίζει standards)
-
Fatma Said - Lieder. (Κλασσική#1: Εκπληκτική Σοπράνο. Εδώ μας έφτιαξε ένα δίσκο με τα αγαπημένα της!)
-
Sasha Berliner - Fantome. (το βιμπράφωνο στο προσκήνιο)
-
Nuvolascura - How this all ends.
-
Coroner - Dissonance theory. (Waiting room για το τριήμερο στο Βόλο)
-
Mark Masters Ensemble - Sam Rivers 100. (Πολύ υποτιμημένος και το άλλο άλμπουμ που έβγαλε φέτος δυνατό)
-
Mary Halvorson - About ghosts και Bone Bells.
-
Muriel Grossman - Breakthrough. (~Spiritual Jazz)
-
Steve Lehman - The music of Anthony Braxton.
-
Kokoroko - Tuff times never last. (Comfort music …neo-Soul με διάφορα στοιχεία από afrobeat κλπ)
-
Yes – Live At The Rainbow London, England 12/16/1972.
-
Billy Woods - Golliwog.
-
Alex Paxton - Delicious. (τραλαλα fun neo-Κλασσική#2 …και ένα live video για όσους μπορεί να ενδιαφέρονται)
-
Dave Robins big band - Happy feet. (Archival big band από τα παλιά. Πιθανώς βαρετό για τα αυτιά των περισσοτέρων)
-
Sissy Doutsiou - Προσβολή Δημoσίας Αιδούς.
-
S8jfou - dognip. (Intelligent Dance Music#1)
-
Snakeoil - Snakeoil ok (δυναμικός Archival Tim Berne) , Gregg Belisle-Chi - Slow Crawl: Performing the Music of Tim Berne (χαλαρό αφιέρωμα Tim Berne)
-
Marcin Wasilewski Trio and Joe Lovano - Homage. (ECM#2 Τους είχαμε δει πέρυσι τέτοια εποχή στο Μέγαρο.)
-
Adrianne Lenker - Live at revolution hall.

-
Kenny Wheeler Legacy with Evan Parker, Chris Potter & Norma Winstone - Some days are better the lost scores.
-
Miss Mellow - Dancing through the earth.
-
Erlend Apseneth - Song over Stov.
-
Ostraca - Eventualuties.
-
Ratko Zjaka - Touching Minds. (O Trilok με τα percussion κόλπα του)
-
Messa - The spin.
-
Novo Quartet - Track1. (Κλασσική#3: Για shostakovich πήγαινα Nielsen που δεν ήξερα καν ποιος είναι κατέληξα να ακούω)
-
George Colligan - Live at the jazz standard.
-
La Reste - All is weird and ridiculous.
-
John Taylor trio - Tramonto live. (ECM#3 Archival)
-
Lars Fredrik Froislie - Gamle Mesler.
31-40
-
Florence and the Machine - Everybody scream.
-
Miguel Zenon Quartet - Vanguardia Subterranea: Live at The Village Vanguard. (Latin Jazz)
-
Stormo - Tagli Talee
-
Myra Melford Spalsh - Splash.
-
Cardiacs - LSD.
-
Djrum - Under tangled silence. (IDM#2)
-
Maria Duenas - Paganini 24 caprices. (Κλασσική#4)
-
Freddie Hubbard - On Fire: Live from the Blue Morocco. (Τρία αλμπουμ τζαζ live βγήκαν μαζί. Ένα για τον Monk ένα για τον Kenny Dorham και αυτό που μου άρεσε περισσότερο)
-
Sumac and Moor Mother - The film.
-
Sharp Pins - Radio DDR, Balloon Balloon Balloon.
41-50
-
Uulliata Digir - Uulliata Digir.
-
Mike Ledonnes groover quartet - Turn it Up! LIVE At The Sidedoor! (Blues-y, soul-y funky Jazz)
-
Kassi Valazza - From newman street. (Κάτι από Sandy Denny κλπ το έχει)
-
Patricia Brennan - of the near and far.
-
Craig Taborn, Nels Cline, Marcus Gilmore - Trio of bloom.
-
Ditz - Never Exhale.
-
Herbert and momoko - Clay. (Εύκολο, chill αλλά συνάμα και ποιοτικό άκουσμα ηλεκτρονικής μουσικής)
-
Hannah Cohen - Earthstar mountain.
-
Rebecca Trescher - Changing Perspectives.
-
Leroi Conroy - A Tiger’s Tale (soul, funk κλπ stuff)
51-60
-
Elliot Galvin - The Ruin.
-
Artificial go - Musical chairs.
-
Ambrose Akinmousire - Honey from a winter stone.
-
Ahmed - Audition.
-
The Hemphill stringtet - The Hemphill Stringtet Plays the Music of Julius Hemphill.
-
Geese - Getting killed.
-
Alice Cooper - The revenge of Alice Cooper.
-
Black eyes - Hostile design.
-
Nigel Price - It’s on. (με μπόλικη κιθάρα και hammond …funky!)
-
Ben Lamar Gay - Yowzers.
61+
-
Winona Fighter - Μy apologies to the chef.
-
Jimi Tenor band - Selenites, Selenites. (groovy, funky… )
-
Ganaya - Nilam. (World Music, πολύ ιδιαίτερο)
-
Annie & the Caldwels - Can’t lose my soul.
-
Phi psonics - Expanding to one. (Spiritual Jazz)
-
Mei semones - Animaru.
-
George xiaoyuan fu - Colouring book. (Κλασσική#5)
-
Chat pile and hayden pedigo - in the earth again.
-
John Glacier - Like a ribbon.
-
Jason Isbell - Foxes in the snow.
-
Kid Spatula - Joozy. (IDM#3)
-
Lifeguard - Ripped and torn.
-
Shallowater - Gods gonna give you a million dollars.
-
Fieldwork - Thereupon.
-
Max Cooper - On Being. (IDM#4)
-
Linda May Han oh - Strange heavens.
-
Ches Smith - Clone Row.
-
Chick Corea - Forever yours the final performance live. (solo piano. Δεν είναι η καλύτερη ηχογράφηση αλλά σε κάνει να νιώθεις λες και είσαι εκεί παρ’ολα αυτά)
-
Sault - https://saultglobal.bandcamp.com/album/10-2. (soul κλπ)
Φέτος αγόρασα ακουστικά για το δρόμο. Επίσης άλλαζα το playlist στη δουλειά και έβαζα τα δικά μου. Το αποτέλεσμα ήταν πως άκουσα πολλαπλάσια μουσική σχετικά με πέρυσι.
Edit: Ξέχασα… όχι λίγα πράγματα.

