ΚριςΠ εξηγείς λίγο τι θέλει να αλλάξει πάνω στο υποκείμενο ο καπιταλισμός;:-s
Και μήπως να μιλούσαμε περισσότερο ιδεολογικούς-“φιλοσοφικούς” ορισμούς όπως φιλελευθερισμός,σοσιαλισμός κτλ ώστε να μπορούμε να ορίζουμε ακριβώς τι εννοούμε;
Επίσης η ελεύθερη αγορά είναι κλασικό αστικό αίτημα,δεν νοείται φιλελεύθερη δημοκρατία δίχως αυτήν,μην τρελαθούμε.Το θέμα είναι ο ρόλος του κράτους πάνω σε αυτήν.
Ανασύνταξη, γιατί δεν εννοούσα τόσο “ελεύθερη αγορά” όσο απουσία κοινωνικού κράτους όπως είναι στην Αμερική.
Κατά τα άλλα, στις περισσότερες από τις χώρες που σου είπα, οι συνθήκες αυτές για μένα παρέχονται στο σύνολο των πολιτών τους. Όχι σε κάποιο υποσύνολο. Κράζω αφάνταστα τους Ελβετούς και το πώς έχουν καταλήξει να είναι τόσο πλούσια χώρα, αλλά είναι εντυπωσιακό το πώς προσφέρουν τέτοια ποιότητα ζωής στο 95% των κατοίκων τους (και αυτό το 5% δε το αφήνουν στη μοίρα του αλλά το συντηρούν και το βοηθούν μέχρι να καταφέρει να ορθοποδήσει και μόνο του εντός Ελβετίας). Μιλάμε για μια κοινωνία που αποτελείται από χωριάτες και πρωτευουσιάνους, ρατσιστές και ανοιχτόμυαλους, τυροκόμους και νομπελίστες, κοσμογυρισμένους και απομονωμένους σε βουνοκορφές και έχουν ένα σύστημα που παρουσιάζει εντυπωσιακή ευστάθεια στο να προσφέρει σε όλους τα βασικά και τη δυνατότητα να αναπτύξουν την προσωπικότητα τους όπως οι ίδιοι επιθυμούν.
Όσο για την κατάρρευση του καπιταλισμού, μακάρι. Θα σημαίνει πως οι κοινωνίες βρήκαν κάτι που τις εξυπηρετεί καλύτερα. Αμφιβάλλω όμως πως αυτό θα είναι κάποιο σύστημα που με την ισχύ και το εύρος λίγων εγκεφάλων θα προσπαθεί να ορίσει το πώς θα πρέπει να ζει το σύνολο του πληθυσμού.
Δύο απλά παραδείγματα:
Επιβάλλει το δικαίωμα της ιδιοκτησίας.
Επιβάλλει την επιβίωση μέσω του ανταγωνισμού με τον απέναντί σου.
Δεν είναι και τόσο βέβαιο. Όταν κάτι καταρρέει μέσα από τις αντιθέσεις στο εσωτερικό του και δεν υπάρχει κάτι άλλο να το διαδεχτεί, μπορεί να επέλθει και το χάος.
Εννοείται. Ακριβώς επειδή τα συστήματα με τους λίγους εγκεφάλους ξέχασαν βασικές φιλοσοφικές αρχές της θεωρίας που υποτίθεται ότι υπηρετούσαν, κατέρρευσαν.
[COLOR=“Red”]Καλά διάφοροι άλλοι…
Απορώ με Κρισπ και Κάρβου πως έχετε όρεξη για “ιδεολογικές συζητήσεις” σήμερα. Εγώ ακόμα δεν έχω προσγειωθεί από χθες, εμφανίζω συμπτώματα… πριαπισμού! :lol:
Νιώθω την υποχρέωση να απαντήσω αφού κάποια ποστς έχουν απευθυνθεί σε εμένα αλλά ειλικρινά δεν έχω όρεξη να συζητήσω τίποτα μη ερυθρόλευκο αυτή την ώρα ακόμα! 
[SPOILER]Τσόγλανε Αλγερινέ με αρρώστησες! :D[/SPOILER]
[/COLOR]
@Foydized: Για αυτό που ρωτάς πόσταρα χθες ρε συ: Δες την αρχική μου απάντηση στον Metal Militia με το παράδειγμα Ανατολάκη/Βαρουφάκη. 
Κάρβου δεν θα χει ένα ενδιαφέρον να δούμε τι επιλογές θα δίνουν χώρες π.χ. σαν τη Γερμανία στους πολίτες της τα επόμενα χρόνια? Και το λέω αυτό γιατί τώρα που ζορίζει το πράμα, πάμε σε λογική ευρωπαικής ενοποίησης στον πολιτικό τομέα. Αυτό σημαίνει πετσόκομμα κοινωνικών παροχών .
Επίσης όταν μιλάω για καπιταλισμό , συνήθως αναφέρω την αμερική, γιατί θεωρώ πως είναι η μήτρα του.Παρ’όλα αυτά προφανώς υπάρχουν διαφορετικές μορφές καπιταλισμού ( δες π.χ. την Κίνα σήμερα) αλλά δεν μου κάνει καμιά διαφορά. Γιατί έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό. Ελάχιστες πραγματικές ελευθερίες ( δεν θεωρώ ελευθερία το να μπορείς να επιλέξεις το καλύτερο notepad) , ελάχιστη συμμετοχή στις πολιτικές αποφάσεις και πλήρη αποξένωση του εργάτη από αυτό που παράγει. Ο εργαζόμενος είτε παράγει ipad, είτε παράγει μια υπηρεσία δεν παίζει κάποιο τρομερό ρόλο στην παραγωγή αυτή. Κάποιοι άλλοι του λένε τι να κάνε, πως να το κάνει, σε τι χρόνους κλπ. Ε έτσι δεν γίνεσαι άνθρωπος, γίνεσαι γρανάζι.
Θα ήθελα να δω ( απαντάω και σε[B] vic vega[/B] εδώ) λοιπόν τους ανθρώπους να [B]μπορούν να αποφασίζουν μόνοι τους τι θέλουν[/B]. Αν κάποιος θέλει να μην δουλεύει 40 ώρες την βδομάδα( στη καλύτερη με τα σημερινά δεδομένα) θα πρέπει να μπορεί να το κάνει. Έχουμε τόση τεχνογνωσία και κοπανιόμαστε σαν τα βόδια για να ποντάρουν κάποιοι στο χρηματιστήριο αν θα πτωχεύσει η ελλάδα. ε κάτσε, δεν είναι αυτό σύστημα. Αυτό είναι απάνθρωπο.
Όλοι (φαντάζομαι) «θέλουμε να δούμε τους ανθρώπους να αποφασίζουν μόνοι τους τι θέλουν». Σε κάθε περίπτωση, λες ότι μου απαντάς, αλλά δεν μου απαντάς.
vic άσε με ρε νακούσω τουλ 
Σου απαντάω αλλά μάλλον ορίζουμε διαφορετικά το “μόνοι τους”. π.χ. το να ψηφίζω εγώ πασόκ ή νδ ή κκε κάθε 4 χρόνια σημαίνει ότι αποφασίζω για τις πολιτικές αποφάσεις που παίρνονται? π.χ.2 οι εργάτες σε ένα εργοστάσιοο ή οι υπάλληλοι μιας εταιρείας αποφασίζουν μόνοι τους τι και πως θα παράγουν?
Οι ιδεολογικές συζητήσεις και παρλαπίπες είναι πολύ γαμάτες όταν είσαι χορτάτος. Αυτή τη στιγμή καίμε τα τελευταία μας ίσως λίπη απ’ την κακομαθημένη ζωούλα μας. Όταν θα πεινάμε θα μας νοιάζει μόνο η επιβίωση και θα γίνουμε βάρβαροι και κάφροι, τότε τα όποια ιδεολογικοπολιτικά πετιούνται στους κάδους δίχως τάσεις ανακύκλωσης.
WTF ??? λες ότι αν γίνουμε βάρβαροι και κάφροι οι όποιες ιδεολογίες πετιούνται στα σκουπίδια. ε ναι προφανώς. και? τι να κάνουμε δηλαδή, να περιμένουμε να γίνουμε κανίβαλοι?
Για να μην γράφω «σεντόνια» επειδή εσύ βαριέσαι να γράψεις και προτιμάς να ακούσεις Tool, βάζοντας τάξη στις κάλτσες σου, θα πρέπει να μου απαντάς, βρε άνθρωπε, όχι να μου κάνεις νέες ερωτήσεις. Απάντα λοιπόν, σε παρακαλώ, μόνος σου στις ερωτήσεις που θέτεις εσύ, εν προκειμένω, για να καταλάβω τι εννοείς και να μπορώ να συζητήσω/σχολιάσω. Αχαΐρευτε!
Άρθρο του George Friedman (wiki) της STRATFOR (wiki) σχετικά με την Ευρώπη και το (πιθανό) μέλλον της:
Δυστυχώς, είναι στα αγγλικά και δεν προλαβαίνω αυτή τη στιγμή να κάνω συνοπτική παρουσιάση.
Όσοι έχετε τα κουράγια πάντως, διαβάστε το.
Ωραίος ο ChrisP μιας και είχα διαβάσει ένα μέρος του κειμένου στην σχολή,αλλά μετά το ξέχασα.
Πάντως,μιας και βλέπω ότι το έχει γράψει ο ίδιος ο Friedman,δεν θα πρέπει να παρασυρόμαστε από το ότι είναι το Stratfor(που υποτίθεται πως περιέχει τις κορυφαίες γεωπολιτικές αναλύσεις παγκοσμίως)και να το λαμβάνουμε ως αυθεντία:roll:
Mάλλον στο θρεντ για την κρίση θα ταίριαζε περισσότερο, πάντως καλά έκανες και το πόσταρες Κρισπ, οι αναλύσεις του stratfor πάντα έχουν ενδιαφέρον και ας μην συμφωνεί κανείς μαζί τους.
Βέβαια η συγκεκριμένη δεν μας λέει και κάτι που δεν ξέρουμε ή δεν μπορούμε να φανταστούμε.
Σήμερα είχαμε μία σημαντική εξέλιξη σχετικά με την κρίση του ?, δείτε αν θέλετε το ποστ μου στο θρεντ για την κρίση.
Ενδιαφέρουσα άποψη, αλλά μόνο δική σου και των ιδεολογικά ομοίων σου.
Σοσιαλισμός και δημοκρατία/ελευθερία είναι έννοιες ταυτόσημες.
Ψιλο σταρχίδιαμας ο σοασιαλισμός. Εμείς κομμουνισμό θέλουμε!
Επίσης η “ελευθερία” είναι σχετική και εξαρτάται από ποια σκοπιά κοιτάς. Σε μία κοινωνία που είναι ελεύθερος ο (κάθε) Κόκκαλης δεν μπορεί να είμαστε εμείς. Αντίθετα σε μία κοινωνία που είμαστε ελέυθεροι εμείς, δεν μπορεί να είναι ο (κάθε) Κόκκαλης. Στο τέλος της ημέρας, έχει να κάνει με ποιους συντάσεσαι. Στην περίπτωσή σου λοιπόν, ίσως και να έχεις δίκιο. Σε έναν σοσιαλιστικό κόσμο ίσως και να μην ήσουν ελεύθερος
Καλά είναι διαφορετική η καταπίεση στον καπιταλισμό και διαφορετική στον σοσιαλισμό άμα ΣΟΥ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ. Και δε μιλάω για τους 10 μεγαλοκαρχαρίες στην ελλάδα, αλλά δεν καταλαβαίνω γιατί να καταπιέσεις τον μιουλ ξέρω γω :b
Koμμουνισμο γιατι ? Μα ηταν τοσο επιτυχημενος στο παρελθον…
Είπαμε μην συγκρίνετε ανόμοια πράγματα. Άλλο κομμουνισμός ειδικά όπως αναπτύχθηκε στο παρελθόν, άλλο αναρχισμός
Ελευθερία και Ισότητα (θεμελιώδης αξία του σοσιαλισμού/κομμουνισμού) είναι όντως έννοιες διαμετρικά αντίθετες (όταν εφαρμόζονται σε απόλυτο βαθμό). Το ζητούμενο, στο πλαίσιο μιας πραγματικής Δημοκρατίας, πρέπει να είναι η εύρεση της χρυσής τομής, ένας δίκαιος συνδυασμός και των δύο αξιών.
Μπα, άστο: Eκατοντάδες εκατομμύρια θύματα του σοσιαλισμού και του κομμουνισμού σε όλο τον κόσμο θα συμφωνήσουν μαζί μου.
Μπα, εγώ το έχω σιγουράκι! Πόσο μάλλον όταν στην “σοσιαλδημοκρατική” Ελλάδα ποτέ δεν ένιωσα τόσο ελεύθερος όσο θα ήθελα!
Ο Κόκκαλης είναι καλό παράδειγμα πάντως για τον “νέο άνθρωπο” που οικοδομήθηκε στις χώρες του “υπαρκτού σοσιαλισμού”, μεγαλωμένος στην ανατολική Γερμανία και σπουδαγμένος στη Μόσχα!
Nαι, η αναφορά μου έγινε με αφορμή την άκυρη χρήση του όρου Libertarian από το μπλογκ που πόσταρες λινκ. Το μπλογκ δικαιολογεί την χρήση του όρου με αναφορά στον Joseph Dejacque έναν Γάλλο αναρχοκομμουνιστή που έζησε τα ίδια χρόνια με τον Proudhon ο οποίος χρησιμοποίησε τον όρο “libertaire” στα Γαλλικά για αυτά που έλεγε. Τα οποία βέβαια δεν είχαν καμία σχέση με ελευθερία, το άτομο αυτό είχε πιό κολλεκτιβίστικες απόψεις και από τον ίδιο τον Προυντόν, δεν δεχόταν ούτε την ελάχιστη προσωπική ιδιοκτησία που δεχόταν ο τελευταίος…
Για αυτό και μιλάω για άκυρη χρήση του όρου Libertarian από τον συγκεκριμένο. Γενικά, ο αναρχοκομμουνισμός δεν είναι παρά συγκαλυμμένος κομμουνισμός, πλασαρισμένος σε πιό ελκυστικό περιτύλιγμα για τους νέους της σημερινής δυτικής Ευρώπης και απαλλαγμένος από την αιματηρή κληρονομιά όλων (αλλά ΟΛΩΝ, Σταλινικών, Μαοϊκών, καμία συνομωταξία δεν κατάφερε να ξεφύγει από την παράδοση και αυτό είναι απόλυτα λογικό) όσων τον εφάρμοσαν.
Έχοντας γράψει όλα αυτά, να ξεκαθαρίσω πως δεν θεωρώ πως δεν υπάρχουν και αναρχικοί που είναι κοντά στις Libertarian ιδέες, αλλά αυτοί:
α) Είναι σαφώς αντικομμουνιστές
β) Στην Ελλάδα όπου ο αναρχικός χώρος έχει καπελωθεί από ανθρώπους με κολλεκτιβίστικες εμμονές και προερχόμενους συνήθως από την αριστερά δεν έχει τύχει να γνωρίσω τέτοιους!
Για το πως εσύ βιώνεις την ελευθερία σε συνελεύσεις α/α κλπ. δεν έχω καμία αμφιβολία αλλά σκέψoυ πως ισχύει αυτό που σου έγραψε ο nightsky… Και εγώ με δυό-τρεις στενούς μου φίλους μπορούμε και εφαρμόζουμε μία τέλεια κοινοκτημοσύνη στις δισκοθήκες μας γιατί αυτό είναι κάτι που έχουμε επιλέξει να κάνουμε, δεν το επέβαλλε κάποιος στους υπόλοπους και μπορούμε έτσι να ειμαστε χαρούμενοι. Αλλά αν έπρεπε να το απλώσω αυτό σε όλο το φόρουμ του ρόκινγκ π.χ. έχω την αίσθηση πως θα κατέληγα να πληρώνω περισσότερους δίσκους από όσους έχω προσβάσιμους τελικά ενώ κάποιος πονηρός θα βρισκόταν με τζάμπα σπάνια βινύλια…
Καταλαβαινεις τι θέλω να πω…
Σχετικά με αυτό που έχεις γράψει στην αρχή για τις παραστάσεις μου: Λόγω ηλικίας είχα την τύχη να προλάβω να επισκεφθώ χώρες του “υπαρκτού” σε όλη την διάρκεια της δεκαετίας του '80, αλλά και δυτικές χώρες. Ακόμα και σε εκείνη την ηλικία, χωρίς ιδεολογικά φίλτρα, με παιδικά μάτια, καταλαβαίνεις κάποια πράγματα. Πως στη Γαλλία είναι πιό ωραία από ότι στη Βουλγαρία, βρίκουμε πιό εύκολα να φάμε παγωτό και μπισκότα και είναι και πιό νόστιμα! Πως στην Αυστρία οι άνθρωποι φαίνονται πιό ευτυχισμένοι από ότι στην Ουγγαρία και πως στους δρόμους περιφέρονται λιγότεροι ένστολοι…
Και φυσικά -αυτή η διαπίστωση μεγαλώνοντας λίγο- πως στις δυτικές χώρες συνάλλαγμα παίρνεις στην τράπεζα, ενώ στις ανατολικές πάντα θα σε προσεγγίσει κάποιος στο δρόμο να σου αλλάξει το τοπικό νόμισμα στην [B]πραγματική[/B] και όχι την επίσημη ισοτιμία της τράπεζας, μπας και βάλει κανένα μάρκο ή δολλάριο στην τσέπη του!
Πίστεψε με, μιά απλή βόλτα σε αυτές τις χώρες αρκούσε για να πεισθεί κανείς. Ο Καζαντζάκης που ήταν τίμιος, έφριξε όταν πήγε στην ΕΣΣΔ. Βέβαια όταν τα έλεγα αυτά στην κνίτισσα της τάξης στο λύκειο (που δεν είχε πάει βέβαια ποτέ σε αυτές τις χώρες) η απάντηση ήταν η μόνιμη επωδός πως “τα πράγματα είναι ζόρικα γιατί τους υπονομεύουν οι δυτικοί” Να δείς που όπου να’ναι θα μπέι και εδώ κανείς να το γράψει, να το περιμένεις!