Sorry αλλα δεν αντεξα 
5 Likes
Προφανώς, κάποιοι εξ υμών αρέσκονται αποκλειστικά στην κατωτέρω μορφή επικοινωνίας:
4 Likes
Οι Sacred reich στο the American way (τραγούδι)περιγράφουν λιγο πολυ ότι οι queensryche σε ενα ολόκληρο δισκο. Δισκαρα το operation
2 Likes
Από τις σπανιότατες περιπτώσεις που “όλοι οι πλανήτες ευθυγραμμίζονται” και οι συνθήκες καθίστανται ιδανικές για να προκύψει ένα απαράμιλλο αριστούργημα, τόσο καλό που στοιχειώνει (από πολλές απόψεις) την πορεία των δημιουργών του από εκεί και έπειτα.
10 Likes
ναι, κάκιστη ποιότητα εικόνας, αλλά δε μπορούσα να μην ποστάρω αυτή τη σουπερ ανακάλυψη
8 Likes
Παρών.
Στις κερκίδες κι εγώ, δίπλα σε σχεδόν σύσσωμη την συντακτική ομάδα του Metal Hammer (όλως τυχαίως αυτό).
18 χρονών, ποδαράτο ανέβασμα στο Θέατρο, με Καρέλια φίλτρο κασετίνα στην τσέπη (όχι την χρυσή, την λευκή του γέρου) μία ημέρα μετά τη λήξη των Πανελληνίων του 2003, με τον “βραχνά” των μαθητικών χρόνων να έχει φύγει μία και καλή. Τότε φάνταζε σαν ο καλύτερος εορτασμός (και ήταν). 18 χρόνια μετά, θα έδινα τα πάντα για να γυρνούσα τον χρόνο πίσω και να ξαναζήσω αυτήν την ανεμελιά της εποχής. Βιαζόμασταν να ενηλικιωθούμε, βλέπεις…
Στα της συναυλίας: Καταπληκτικό live, με setlist-“ονείρωξη” (Queensrÿche Concert Setlist at Lycabettus Theatre, Athens on June 10, 2003 | setlist.fm). Πλην των παροξυσμών στα κλασσικά, να σημειώσω ότι προσωπικές -φαινομενικά, μη αναμενόμενες- απολαύσεις υπήρξαν το εναρκτήριο “Open”, καθώς και το φοβερό “The Right Side of My Mind” (υποτιμημένη κομματάρα, από τις λίγες).
Τέλος, να αναφέρω και πάλι την Tate-ική (sic) παραποίηση των στίχων του “Spreading the Disease”, ελέω της τότε επικαιρότητας (δείτε το στο βίντεο από το 01:21:00 περίπου και μετά). Και προς υπεράσπιση της μνήμης μου, δεν χρειάστηκα το video για να το θυμηθώ. Είναι από αυτές τις μικρές στιγμές των live που εντυπώνονται στον εγκέφαλο και δεν τις ξεχνάς ποτέ. Το έχω αναφέρει κι εδώ, στο παρελθόν.
Δεν θυμάμαι… σας είπα ότι λατρεύω τους Queensrÿche ή όχι;
5 Likes
Με το που φτανω, εχουν soundcheck και παιζουν/δοκιμαζουν το αγαπημενο μου κομματι “take hold …” . Ξενερωσα λιγο στο τελος της συναυλιας ειναι η αληθεια
.
3 Likes
OK, σε νιώθω απόλυτα.
Σίγουρα έλειψαν πολλά ακόμα (μην αρχίσουμε να απαριθμούμε), αλλά, ποσοτικά τουλάχιστον, η συναυλία ήταν πολύ “χορταστική”.
Δεν ξερω γτ αλλα δεν την θυμαμαι τοσο φοβερη αυτη την συναυλια. Πιθανως να φταιγε το δικο μου στεητ οφ μαιντ
1 Like
χμμμμ. και γω τη θυμάμαι με λαμπρές κορυφές αλλά και κάποια σημεία που δεν εντυπωσίαζαν. Ξεκάθαρα, μεταβατική περίοδος για τη μπάντα, μην ξεχνάμε πως την αμέσως επόμενη χρονιά τους είδαμε να παίζουν όλο το om, με τον tate αδυνατισμένο και με μαλλάκι, σε φανερά καλύτερη φόρμα -αλλά την ίδια στιγμή, σε μια κίνηση εκ του ασφαλούς που η παλιά μπάντα δε θα έκανε μάλλον.
Βέβαια, ακόμα ανατριχιάζω με τη θύμηση του να ακούω το empire στον λυκαβηττό .
2 Likes
Σχεδόν 2 χρόνια μετά το αποτυχημένο τρολάρισμα με κοπυ/πεηστ από ποστ άλλου χρήστη, απολογούμαι 
Δεν ξέρω πόσοι το πήραν χαμπάρι, κυκλοφόρησε αυτό εδώ το έπος, ο Alone το είχε 50ευρώ με χαμηλωμένη τιμή από εταιρείες και δεν ξέρω τι, τώρα το έχει στα 64,5 όπως και το Empire. Στη ναπαλμ έχει 56, απλά ενημερώνω μήπως θέλει κανείς να επενδύσει, αξίζει.
1 Like
Γυρνώντας και διαβάζοντας το ήταν το thinking man’s trolling, επειδή είχε και κάποιες αλήθειες.
Μουσικά ο δίσκος είναι αριστούργημα. Στιχουργικα, οκ, πολύ λιγότερο αριστούργημα απ ότι του προσάπτουν μερικοί, αλλά ενδιαφέρον κονσεπτ και παλι.
Troll ήταν; Κι εγώ τσίμπησα και σε υπερασπίστηκα. 
1 Like
Α όχι, μια χαρά τα είπες, η πολιτική διάσταση του concept είναι όντως ψιλο-αφελής και προφανώς οι χαρακτηρισμοί για thinking man’s band κλπ είναι γραφικοί.
Το Mindcrime όμως δεν έχει ως θέμα το “αφήστε με να σας ανοίξω τα μάτια για το πώς έχουν τα πράγματα”, είναι η τραγική ιστορία του Nikki και αυτή αποδίδεται άψογα, άλλωστε για αυτόν τον λόγο o Dickinson είχε κάνει τη γνωστή δήλωση-σύγκριση για το 7th son, όχι για το πόσο πιο “σκεπτόμενο” ήταν το concept αλλά για το πόσο πιο ξεκάθαρη ήταν η ιστορία.
Το ότι κάποιοι το παίρνουν ως ευαγγέλιο κοινωνικοπολιτικής κριτικής και είτε το αποθεώνουν είτε το κράζουν για αυτό είναι δικό τους θέμα, και το τρολάρισμα ήταν inside joke με άλλον user για άλλον user (!) (σόρυ και πάλι πάντως)
To Livecrime είναι ο ορισμός του “πώς αποδίδεται ζωντανα στο 11/10 ένας δίσκος του 10/10” και το Mindcime II ήταν αξιοπρεπέστατο. Σε σχέση με τα υπόλοιπα που προηγήθηκαν ή ακολούθησαν, το λες και δισκάρα 
2 Likes
Αν ερμηνεύω σωστά τα έσχατα του video, ο καράφλας μάλλον θέλει, ωστόσο οι επίλοιποι “παλιοί” μάλλον τον “γράφουν” κανονικά (και μάλλον δικαίως, για να λέμε και του στραβού του δίκιο). Βέβαια, λέει “were in the band” (αν ακούω σωστά), επομένως, δεν βγαίνει και πολλή άκρη.
1 Like
Για μένα ο κορυφαίος υψίφωνος τραγουδιστής στο μεταλ
Στα λαιβ τους στα πρώτα χρόνια των queens, η απόδοση που πιάνει στα φωνητικά είναι έτη φωτός από τον δευτερο
Όμως από την αποχώρηση του και μετά έχει κάνει ΤΑ καραγκιοζιλικια
Πραγματικά έλεγα ότι είναι για δέσιμο.
Οπότε για μένα αν και οι Queensryche είναι μια από τις αγαπημένες μου μπάντες, καλά θα κάνουν να του δώσουν ακυρο
Ας συνεχίσει όπως είναι τώρα και ας κοιτάξει να βρει λίγο καλύτερους μουσικούς για τη μπάντα του
2 Likes
Δεν ξερω τι κινητρα μπορει να κρυβονται πισω απο μια ενδεχομενη επιστροφη του Tate στο συγκροτημα,πως θα το επικοινωνησουν στους fans,οτι τι,ελυσαν τις διαφορες τους,οικονομικες,για δικαιωματα κλπ,η πως το κανουν για τον κοσμο και τετοια.
Ο ξεπεσμος μετα την αποχωρηση για τον Tate ειναι δεδομενος,δεν μπορεσε να σταθει αξιοπρεπως και να βγαλει εστω καποιο ενδιαφερον υλικο η να στησει μπαντα με δυνατο line up.Το επιπεδο δε της φωνης του,δεν θα δικαιολογουσε ενα τετοιο reunion που θα ειχε υψηλες απαιτησεις στα Live,εκτος αν εβαζε κ@@ο κατω να επανελθει σε ανεκτα επιπεδα.
1 Like
