Μεγαλη εβδομαδα, ας πιασουμε τον " Βασιλεύς των Βασιλέων"
- Barren Cross
- Manowar
- Saviour Machine
- Stryper
- Tyrant
0 voters
3 Likes
για εμάς τους λάτρεις του pro wrestling αυτό είναι το King of Kings μας
4 Likes
Τους τελευταίους μήνες έχουμε αφεθεί στην γοητεία των ανασκοπήσεων (και όχι ανασκολοπίσεων, θέλω να πιστεύω!) περασμένων ετών. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι… ζούμε στο παρελθόν!
Living in the Past
Ένας τίτλος που έχει ταυτιστεί με τους Jethro Tull και ένα από τα εμβληματικότερα κομμάτια τους, που έδωσε και το όνομα στην ομώνυμη συλλογή /b’ sides /live/ all of the above!
Και οι Motörhead όμως, που εν έτει 2006, έχοντας επιβιώσει από το διαδοχικό πέρασμα τόσων και τόσων μουσικών ρευμάτων πλέον είχαν κατακτήσει θρυλικό status και το δικαίωμα να επιμένουν στο δικό τους στυλ, στο πολύ καλό Kiss of Death επέλεξαν να συμπεριλάβουν τραγούδι με αυτό τον τίτλο (αν και το θέμα των στίχων του ήταν διαφορετικό!), ένα από αυτά τα πολύ ωραία mid tempo τους.
Living in the Past θα ακούσουμε και από τους Νορβηγούς Artch στο φοβερό πρώτο LP τους από το 1988 (πλεονασμός, εκείνη τη χρονιά λίγο - πολύ όλοι φοβερό δίσκο βγάλανε, αλλά δεν είναι της παρούσης αυτό!) Τέλος, και οι Riverside είχαν το δικό τους!
7 Likes
Να και κάτι καλό που βγήκε απ’ τα μαδομούνια στο άλλο τόπικ 
Radiohead
Γενικά, έχει επικρατήσει ότι, ό,τι βγάλουν οι Radiohead είτε είναι αριστούργημα, είτε δεν το πιάνει ο κόσμος γιατί είναι 1000 χρόνια μπροστά. Λογική που εν μέρει την καταλαβαίνω (περισσότερα στις ψήφους του 2001-2003 και 2006, που θα μιλήσω με αληθινά φανμποιλίκια συναισθήματα, αλλά δίκαια), αλλά είναι και λίγο αστεία. Όπως και να’ χει, τεράστια μπαντάρα οι Radiohead (με το καλύτερο album των 90s για μένα), και καλο ως αρκετά καλό το πιο πρόσφατο album τους (και ίσως τελευταίο? δεν ξέρει κανείς αυτοί εμφανίζονται και εξαφανίζονται απ’ το πουθενά), με παρόμοια βαθμολογία για το συγκεκριμένο τραγούδι
QOTSA
Από το 4ο album των QOTSA, και αυτό που έχω να τους προσάψω με την εντελώς θετική έννοια, είναι πως οποιοδήποτε τραγούδι τους μπορεί να μπει στον οποιοδήποτε album τους. Πράγμα που συνειδητοποίησα πριν καμιά βδομάδα στο πολυτεχνείο, καθώς είχε μια εκδήλωση (ίσως ορκομωσία?) και το έβαλε ο DJ να παίζει, και το Lullabies ήταν η 5η μου επιλογή όσο προσπαθούσαμε να θυμηθούμε ποιο τραγούδι είναι. Μεγάλη μπαντάρα και μεγάλο τραγούδι, από τα βασικά γρανάζια του δίσκου (η μηχανή, το τιμόνι και οι ρόδες είναι το Little Sister, τα καθίσματα και οι καθρέφτες το I Never Came, τέσπα ό,τι μένει είναι το Burn The Witch).
- Radiohead
- Queens Of the Stone Age
0 voters
Η μαγισσα στο βιντεο ειναι η τοτε συζυγος του Lanegan, ο οποιος εκανε και δευτερα φωνητικα. Κομματαρες αμφοτερες.
1 Like
Τα έχουμε γράψει κι εδώ κύριε
Επίσης ψήφισε και άσε τα κομματάρες (ψήφισε και στα σέντερ φορ στο Πρέμιερ τόπικ τώρα που το θυμήθηκα)!
Εβαλες Ντρογκμπα;
1 Like
opposite title
Lana Del Rey - Paris, Texas
Paris Texas - Lana Del Rey
2 Likes
Καιρό έχει να κινηθεί αυτό το νήμα, για πάμε λίγο:
Baying of (the) Ηounds
Ο χαρακτηριστικός ήχος που βγάζουν τα λαγωνικά όταν βρίσκονται σε κυνήγι και έχουν εντοπίσει την μυρωδιά του θηράματος έχει εμπνεύσει τίτλους τραγουδιών – ίσως για την αγωνία που προκαλεί ο συγκεκριμένος ήχος όταν βρίσκεσαι στη δυσχερή θέση να είσαι το θήραμα!
Ένα κομμάτι που ξεχωρίζει από το Ghost Reveries των Opeth έχει αυτό τον τίτλο. Πρόκειται για ένα από εκείνα τα μακροσκελή τους, που καταφέρνουν να μεταδώσουν την ένταση, την μελαγχολία, την ατμόσφαιρα, με τις εναλλαγές μεταξύ των επιθετικών και των μελωδικών σημείων να διαπερνάνε όλη την γκάμα των συναισθημάτων, όπως οι Opeth ξέρουν πολύ καλά να κάνουν!
Αξίζει να σημειώσουμε ότι ο τίτλος είναι ένας φόρος τιμής από αυτούς που συνηθίζει να κάνει ο Μιχάλης ο Åkerfeldt, εδώ στους Βρετανούς Comus, μιας και η φράση συναντάται στους στίχους του Diana από το εμβληματικό First Utterance LP τους, στο οποίο επίσης, και συγκεκριμένα στο Drip Drip υπάρχει ο στίχος My Arms Your Hearse, αν μας λέει κάτι αυτό!
Στο περίπου ομώνυμο ντεμπούτο των Cauldron Born που κυκλοφόρησε στα πέτρινα χρόνια για το USPM θα βρούμε ένα κομμάτι με τον ίδιο πρακτικά τίτλο, έστω κι αν πρόκειται για το… ήμισυ αυτού! Ένα κομμάτι στο power – speed τεχνικό ύφος των εν λόγω με τον ηγέτη τους Howie Bentley να επιδίδεται στο κιθαριστικό όργιο με τους καλπάζοντες ρυθμούς και τις neoclassical νύξεις που τόσο απολαμβάνει!
7 Likes
- Bon Jovi
- Linkin Park
0 voters
Το παραμελήσαμε λίγο αυτό το νήμα τον τελευταίο καιρό! Για πάμε:
Childhood’s End
Το τέλος της παιδικής ηλικίας που κατά κανόνα σημαίνει την απώλεια της αθωότητας και πολλές φορές η συνειδητοποίηση του έρχεται με αφορμή κάποιο μεμονωμένο γεγονός (ή και σαν συνέπεια αυτού) έχει απασχολήσει θεματικά συγγραφείς αλλά και μουσικούς, μιας και συχνά ο παράγοντας νοσταλγία για την περίοδο εκείνη έχει μεγάλη βαρύτητα! Ο τίτλος συναντάται, κατά χρονολογική σειρά εμφανίσεως, στο Obscured By Clouds των Pink Floyd στο αριστουργηματικό Mispaced Childhood των Marillion (αλίμονο!) όπου πάντως ανεβάζει το μελαγχολικό κλίμα που επικρατεί έως τότε στον δίσκο, όπως και στο Fear of the Dark των Iron Maiden, ένα από τα “κρυμμένα διαμάντια” τους!
4 Likes
Άπαντα υπέροχα, αλλά το Maiden είναι τόσο κάργα υποτιμημένο που η επιλογή καθίσταται πανεύκολη.
Μιλάμε για τρελή κομματάρα.
4 Likes
Φυσικα και μονο MAIDEN, μιλαμε για αρρωστια, κομματαρα
1 Like
Marillion, Maiden, Floyd θα έλεγα.
1 Like
- Baroness
- Collective Soul
- Slash
- Motörhead
- Paradise Lost
0 voters
Πάμε μια ακόμη τριάδα ομότιτλων κομματιών επειδή έχω… έμπνευση και σήμερα έχουμε τοπική αργία - παρεμπιπτόντως, χρόνια πολλά στα ελεύθερα Γιάννενα!
The Entity
Μια μεταφυσικής προελεύσεως – και όχι πάντα… αγαθών προθέσεων - “οντότητα” προφανώς κινεί την έμπνευση αρκετών από τον metal κόσμο! Το The Entity των φοβερών και τρομερών Dark Quarterer βρίσκεται στο συγκλονιστικό ντεμπούτο τους και αυτό κανονικά θα έφτανε για να καταδείξει την απαράμιλλη ποιότητα του. Για όσους δεν τους γνωρίζουν, ας σημειώσουμε ότι (και) εδώ έχουμε το εξαίρετο, αντισυμβατικό songwriting με τις δαιδαλώδεις δομές, τα υπέροχα μελωδικά leads και τα αρχοντικά solos που γενναιόδωρα προσφέρει ο απίστευτος κιθαρίστας Fulberto Serena, με τον μπασίστα Gianni Nepi να ερμηνεύει με θεατρικότητα τους, πρόδηλα γραμμένους από κάποιον μη αγγλόφωνο, στίχους!
Και στο καταπληκτικό Mammons War, album επιστροφής των doom ηρώων Count Raven συναντάμε αυτόν τον τίτλο (και εδώ περιττεύουν, θέλω να πιστεύω, οι συστάσεις περί ύφους και ποιότητας!), ενώ και οι Καναδοί thrashers Sacrifice έχουν το δικό τους στο Forward to Termination LP τους!
3 Likes
(Lost In) Hollywood
The Cranberries – Το ηχητικό αντίστοιχο ενός ονειρεμένου φθινοπωρινού πρωινού. Αγνή αλτ ομορφιά. Φωνή από τα ουράνια. Not so glamorous at all. Έτσι ανοίγεις δίσκο.
+ Τεράστια καρδιά στην ασύλληπτη εκδοχή των Emma Ruth Rundle & Thou. Έτσι κάνεις διασκευή.-
Nick Cave & The Bad Seeds – Γνήσια μαύρο. Βαρύ με τον πιο ουσιαστικό τρόπο. Ένας θρήνος με μουσική επένδυση. Κάθε γραμμή και μια μαχαιριά. It’s a long way to find peace of mind.
Χόνοραπλ μένσιο στην ολόφωτη γκρούβα της συνεργασίας Gorillaz με Snoop & Jamie Principle, στις glittery χιτάρες από Madonna και Shakira Catherine Zeta Marina (And Τhe Diamonds) και στο γουστόζικο μοντερνομέταλ των Thornhill.
Rainbow – Τρομερά υποτιμημένο, ποτέ ξεχασμένο. Κλασικό με όλη την έννοια της λέξης. Δίδυμο Blackmore & Powell για πούλιτζερ, Bonnet ακριβώς από δίπλα. Έτσι κλείνεις δίσκο.
System Of A Down – Τυπική περίπτωση τραγουδιού που ήταν πολύ καλό για να γίνει επιτυχία. All you bitches put your hands in the air and wave 'em like you just don’t care. 
4 Likes
Βάλε poll όμως, γιατί το ξεχνάτε αρκετές φορές?? Των SOAD για μένα πάντως είναι το καλύτερό τους κομμάτι και από πάντα το αγαπημένο μου
Καιρό έχουμε να τα πούμε από εδώ, για πάμε:
Edge of the/a Knife
… ή “στην κόψη του ξυραφιού”, όπως θα λέγαμε στην γλώσσα μας, μια έκφραση που προσφέρεται για τίτλος τραγουδιού! Και όντως, τον τίτλο συναντάμε στο Frost and Fire ντεμπούτο των Cirith Ungol όπου απηχούν ακόμη οι seventies καταβολές των cult ήρωών από την California, στο προπέρσινο Dreamkiller των Sumerlands, όπως και στο πολύ καλό περσινό LP της επιστροφής των θρυλικών Jag Panzer!
5 Likes