εχεις ενα δικιο.θες να γινεις λουπιν στη θεση του λουπιν ? 8)
τα φτηνα τσιγαρα ουτε για πλακα στην 3αδα
Δεν θα γίνω γιατί δεν το χω δει, αλλά να αναφέρω ένα που έχει κάμποσα ποστς να αναφερθεί. Δεκαπενταύγουστος λοιπόν. Γιατί, έστω και για μια στιγμή, όλοι μας πιστέψαμε στο θαύμα.
Για πες άποψη; Νομίζω πως αυτή η ταινία θα αρέσει σε όλους τους άνδρες και με ενδιαφέρει και η άποψη μιας γυναίκας. Να την προτείνω και σε γυναίκες από εδώ και πέρα; Η ταινία είναι ρέκβιεμ για την ανδρική φιλία!
απο τις αγαπημενες μου ελληνικες ταινιες
δεν ειμαι σιγουρη οτι 8α αρεσει και σε αλλες γυναικες
(εγω ειμαι λιγο αγοροκοριτσο και επειδη ημουν μελος μιας τετοιας παρεας, με αγγιξε σε μεγαλο βα8μο)
δεν ξερω τι να πρωτοπω :
- πρωτο πλανο : η παρεα βλεπει την ε8νικη να κερδιζει στο μπασκετ το 87και υποδεχεται τον φιλο που σπουδαζε αμερικη
τελευταιο πλανο : [SPOILER]η τηλεοραση δειχνει τη συντριβη της ε8νικης ποδοσφαιρου στο μουντιαλ του 94, καποιοι -ολοι?- ειναι “αποντες”
για εμενα και μονο αυτα τα 2 πλανα δειχνουν ολη την συντριβη της αντρικης φιλιας , το ρεκβιεμ της οπως ειπες . [/SPOILER]
-
οι βιτριολικες ατακες του “ανδρεα” στους φιλους του που “βολευτηκαν”/τους κανουν κουμαντο οι γκομενες/“μεγαλωσαν” και δεν μπορουν να κανουν πια “τρελλες”
-
οι βολεψακηδες/γλειφτες/ατολμοι/ φιλοι αλλα και απο την αλλη οι φευγατοι/τολμηροι/“τρελλοι”
dx δεν λεω άλλα γιατι στο τελος 8α γραψω ολες τις σκηνες της ταινιας:wink:
αγαπημενη μου σκηνη : ο αντρεας παει να παρει τρελλοχαρτο απο το στρατο. εξω τον περιμενουν οι φιλοι του. βγαινει και τον ρωτανε"ενταξει, το πηρες?" αυτος λεει " απλα τους ειπα οτι αν μπω στο στρατο, 8α βρω τη δυναμη επιτελους να τιναξω τα μυαλα μου στον αερα. παμε για καμια μπυρα το βραδυ?ξαφνικα αισ8ανομαι πολυ καλυτερα" χαχαχχααχα
Με κάλυψες! 
Ο Κυνοδοντας λοιπον.
Ενδιαφερουσα ταινια. Δεν ειναι ευκολο να πεις “μου αρεσε” γιατι προκαλει μεγαλη δυσφορια, αλλα ηταν πολυ, πολυ καλη. Ωραια σκηνοθεσια, φωτογραφια αψογη και καλη ηθοποιια πιστευω, “μουδιασμενη” αλλα μαλλον αυτο ηταν το ζητουμενο, δενει με το κλιμα της ταινιας.
Σαν περιεχομενο, απο τις πιο σοκαριστικες που εχω δει. Οχι λογω ακραιων καταστασεων κ σκηνων, αλλα για την ωμοτητα με την οποια αυτες παρουσιαζονται κ την αληθοφανεια των πρωτογονων συμπεριφορων κ ενστικτων που βγαζουν τα παιδια της οικογενειας. Σε κανει να σκεφτεσαι συνεχως οτι αυτο θα μπορουσε να συμβει καπου.
Γουελ νταν!
Ο Κυνοδοντας ειναι καταπληκτικη ταινια. Η σκηνη που το αγορι παιζει μουσικη (γαματη μουσικη) και η αδερφη του -η μεγαλη- χορευει ειναι απλα υπεροχη. Ειχαν καρφωθει τα ματια μου και ειχε σηκωθει η τριχα μου.
Η σκηνοθεσια πολυ καλη επισης, οι ηθοποιοι ολοι πολυ καλοι - γενικα μου αρεσε πολυ. Δεν σοκαριστηκα ιδιαιτερα σε κανενα σημειο, εχω δει αρκετα πιο ακραιες σκηνες σε ταινιες αλλα καταλαβαινω γιατι εκεινη την ημερα ημασταν 9 ατομα στην αιθουσα.
Αυτο που ξεχωριζει παντως την ταινια ειναι οντως η ωμοτητα και οι σκεψεις που σου προκαλει οταν τελειωνει.
Επιτηδευμένη “διαστροφή”, σοκαριστική “με το ζόρι”, μέτριες ερμηνείες, σκηνοθεσία να γελάει ο κόσμος, τέρμα επιφανειακή η ταινία για εμένα. Και επίσης με εκνευρίζουν οι ταινίες που θέλουν να περάσουν “ένα μηνυμα” και για να στο περάσουν στο κάνουν νιανια και στο σερβίρουν στο πιάτο μην τυχόν και δεν το καταλάβεις. Ε, ρε φιλε τι τους θες τους συμβολισμούς και τις αλληγορίες αν τις κάνεις νιανια; Πες το ξεκάθαρα αυτό που θες να πεις αμα είναι ή πες το αλληγορικα. Διάλεξε όμως γιατι αν εισαι κάπου στην μέση και το μήνυμα χάνει την αξία του και οι συμβολισμοι γινονται επιφανειακοί (όπως στον κυνόδοντα καλή ώρα).
Λοιπόν ότι βλέπω από ελληνικό σινεμά θα το βαζω εδώ για να μην πηγαίνει άπατο το τοπικ. Μια ενδιαφέρουσα ταινία λοιπόν είναι η εξής: http://www.youtube.com/watch?v=9pfFyk6orpg&feature=related
Δεν είναι κάτι εξωπραγματικό. Για τα ελληνικά δεδομένα ίσως αλλά νταξ, όποιος έχει δει Λιντς θα το έχει συνηθήσει. Πάντως είναι αρκετά καλή, σε βάζει σε σκέψεις γενικα…
Τι δεν σου αρεσε στη σκηνοθεσια; Μου φανηκε πραγματικα καλη.
Επισης, εχω ενσταση: δεν θεωρω οτι η ταινια αναλύει τους συμβολισμους. Είναι ευνόητοι γιατί είναι εύστοχοι. Για πες συγκεκριμενα, σηκωνει οντως πολλη συζητηση.
Λένα, manson
Συνεχίστε εδώ αν θέλετε: http://rocking.gr/modules/forum/showthread.php?t=17928&page=3
Για να τα’ χουμε μαζεμένα όλα. Το ποστ του μανσον το’ χω κανει quote και στο άλλο θρεντ.
http://www.youtube.com/watch?v=24O5tGr_ZSE
Για μας η ζωή είναι ένα παιχνίδι, γιατί είμαστε παιδιά του Γιάννη Δαλιανίδη
R.I.P.
Σίγουρα θα μείνει το έργο του,που ένα μέρος του είναι αρκετά καλό…r.i.p.
:):!:
εεεεε ώπα!!! Τώρα το είδα αυτό 
Λεεεεπόν, οι δικές μου αγαπημένες ελληνικές (+ καλύτερες στη ιστορία του εγχώριου)κωμωδίες:
-[B]Έλα στο Θείο[/B] του Νίκου Τσιφόρου ([I]Σταυρίδης όλα τα λεφτά[/I]).
-[B]Ο Κλέαρχος, η Μαρίνα και ο Κοντός [/B]του Νίκου Τσιφόρου [I](η καλύτερη ερμηνεία του Β. Αυλωνίτη εδώ)[/I]
-[B]Η Γυναίκα μου τρελάθηκε [/B]του Δημήτρη Νικολαϊδη ([I]Η καλύτερη χημεία-ζευγαριού εδώ, ανεπανάληπτοι Λαμπρούκος και Μαίρη Αρώνη[/I]).
-[B]Η χαρτοπαίχτρα [/B]του Γιάννη Δαλιανίδη ([I]τέλεια ταινία σε όλα τα επίπεδα: ερμηνείες, ρυθμός ντελιριακός, αθάνατες ατάκες, ανατροπές να ξεραίνεσαι στα γέλια,απ αυτές που άνετα τις βλέπεις φορές σε τρίψηφο αριθμό[/I]…)
-[B]Ούτε γάτα, ούτε ζημιά[/B] του Αλέκου Σακελλάριου ([I]Βασίλης και Ίλια 100% εγγύηση μεγάλων ερμηνειών, σενάριο ελβετικό ρολοϊ, σλάπστικ χιούμορ…αγαπάμε[/I])
[COLOR=“DarkSlateGray”]κι άλλες μ αρέσουν, αλλά οι προαναφερόμενες είπαμε: [B]μεγάλες αγάπες και οδηγός για κάθε έλληνα σκηνοθέτη που θέλει σήμερα να γυρίσει αξιοπρεπώς ελληνική κωμωδία [/B]-όχι οι μαλακίες που μας σερβίρουν (δυστυχώς) τελευταία σε τιβί και σινεμά…[/COLOR]
ουφ, τα έγραψα και ξαλάφρωσα ([I]μπήκα κυρίως για να διαμαρτυρηθώ για τη κατάντια του σημερινού ελ. κινημ. ~ α ρε μεγάλοι μερακλήδες του 50’ και 60’ μας λείπετε πολύ[/I]…) 
Ανάσυρση από τις “κατακόμβες”, αλλά κρίνεται εντελώς απαραίτητο.
Γνώριζε κανείς ότι υφίσταται αυτό το superstar έπος; Το έχει δει ποτέ κανείς στην τηλεόραση;
Edit: Ευρέθη ολόκληρο. 100 λεπτά cringe εποποιίας και αμήχανου γέλιου.
1 Like
Ξέθαμα, λόγω της συζήτησης στο άλλο νήμα. Και πιο “πρόσφατο” post, πάλι από εμένα. 
Ακολουθεί προσωπική λίστα αγαπημένων ελληνικών ταινιών (λίγο στο πόδι/aka Wikipedia), αναντίρρητα με παραλείψεις, αλλά και με κάποια σημαντικά, αδικαιολόγητα προσωπικά κενά, για ορισμένα εκ των οποίων σχεδόν ντρέπομαι.
Με bold οι καλύτερες, κατά την άποψή μου και για το προσωπικό μου γούστο, πάντα.
Συγγνώμη εκ των προτέρων για τυχόν λάθη σε ημερομηνίες, τίτλους ή οτιδήποτε άλλο.
Δεκαετία '40
Summary
Οι Γερμανοί ξανάρχονται
Δεκαετία '50
Summary
Οι απάχηδες των Αθηνών
Ένα βότσαλο στη λίμνη
Ο γρουσούζης
Σάντα Τσικίτα
Δεσποινίς ετών 39
Η ωραία των Αθηνών
Κυριακάτικο ξύπνημα
Η κάλπικη λίρα
Λατέρνα, φτώχεια και φιλότιμο
Στέλλα
Η καφετζού
Ο Δράκος
Ο ζηλιαρόγατος
Η θεία απ’ το Σικάγο
Ένας ήρως με παντούφλες
Η κυρά μας η μαμή
Μια ζωή την έχουμε
Λαός και Κολωνάκι
Ο Ηλίας του 16ου
Ο θησαυρός του μακαρίτη
Το ξύλο βγήκε από τον παράδεισο (και δεν ακούω κουβέντα)
Δεκαετία '60
Summary
Αλίμονο στους νέους
Έγκλημα στα παρασκήνια
Μήτρος και ο Μητρούσης στην Αθήνα
Ποτέ την Κυριακή
Τα κίτρινα γάντια
Ίλιγγος
Ο κατήφορος
Ο Κλέαρχος, η Μαρίνα και ο κοντός
Συνοικία το όνειρο
Δουλειές του ποδαριού
Νόμος 4000
Οι γαμπροί της Ευτυχίας
Μικρές Αφροδίτες
Πολυτεχνίτης και ερημοσπίτης
Τα κόκκινα φανάρια
Της κακομοίρας
Τύφλα να 'χει ο Μάρλον Μπράντο
Αλέξης Ζορμπάς
Γάμος αλά ελληνικά
Δεσποινίς διευθυντής
Η βίλλα των οργίων
Η χαρτοπαίχτρα
Θα σε κάνω βασίλισσα
Είναι ένας… τρελλός τρελλός Βέγγος
Η γυνή να φοβήται τον άνδρα
Τέντυ μπόι… αγάπη μου
Το ρεμάλι της Φωκίωνος Νέγρη
Υπάρχει και φιλότιμο
Άνθρωπος για όλες τις δουλειές
Ο παπατρέχας
Το χώμα βάφτηκε κόκκινο
Βοήθεια! Ο Βέγγος φανερός πράκτωρ 000
Καλώς ήλθε το δολλάριο
Κάτι κουρασμένα παλικάρια
Ζ
Ποιος Θανάσης!!
Δεκαετία '70
Summary
Ο Αστραπόγιαννος
Υπολοχαγός Νατάσσα (και δεν ακούω κουβέντα)
Εκείνο το καλοκαίρι…
Τι έκανες στον πόλεμο Θανάση
Ο άνθρωπος που γύρισε από τη ζέστη (έπος επών)
Ο θίασος
Το αγκίστρι
Οι τεμπέληδες της εύφορης κοιλάδας
Τα Κουρέλια Τραγουδάνε Ακόμα…
Δεκαετία '80
Summary
Θανάση σφίξε κι άλλο το ζωνάρι
Παραγγελιά!
Ένας ξένοιαστος παλαβιάρης
Μάθε παιδί μου γράμματα
Γκαρσονιέρα για δέκα
Τα τσακάλια
Βασικά… Καλησπέρα σας
Η στροφή
Γλυκιά Συμμορία
Καμικάζι αγάπη μου
Ρεμπέτικο
Ο γύρος του θανάτου
Λούφα και παραλλαγή
Ταξίδι στα Κύθηρα
Τα πέτρινα χρόνια
Ο ροζ γάτος
The… ΚΟΠΑΝΟΙ (ΤΟ ΓΑ-ΜΗ-ΜΕ-ΝΟ ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ ΛΕΜΕ!)
Η φανέλα με το “9”
Θύρα 7: Η μεγάλη στιγμή
Χούλιγκανς (Κάτω τα χέρια από τα νιάτα)
Τα καθάρματα
Ρόδα, τσάντα και κοπάνα
Και δύο αυγά Τουρκίας
Φυλακές ανηλίκων
Ο δράκουλας των Εξαρχείων
Δεκαετία '90
Summary
Το μετέωρο βήμα του πελαργού
Γυναίκες δηλητήριο
Τέλος εποχής
Ελεύθερη κατάδυση
Το βλέμμα του Οδυσσέα
Όλα είναι δρόμος
Ας περιμένουν οι γυναίκες
Θηλυκή εταιρεία
Δεκαετία '00
Summary
Αυτή η νύχτα μένει
Βίτσια γυναικών
Ένας κι ένας
Πολίτικη κουζίνα
Κυνόδοντας
Σπιρτόκουτο
Η ψυχή στο στόμα
Δεκαετία '10
Summary
Το μικρό ψάρι
Ο Αστακός
Η Ευνοούμενη
7 Likes
βλεπω πως τα τελευταια χρονια εχω δει μονο 3 ελληνικες ταινιες με την τελευταια απο αυτες περυσι τον Σεπτεμβριο.
Miss Violence (2013) Directed by Alexandros Avranas ★★★
Brides (2004) ‘Νύφες’ Directed by Pantelis Voulgaris ★★★★
θυμαμαι ειχα παθει την πλακα μου με το soundtrack οποτε γκουγκλαρω Σπανουδακη και βλεπω πρωτο αποτελεσμα χρυση αυγη 
Pity (2018) ‘Οίκτος’ Directed by Babis Makridis ★★★★½
Ισως και 5 αστερακια. Σεναριο Ευθυμης Φιλιππου (πολλες συνεργασιες με Λανθιμο). Γενικα δεν μ’ αρεσει ποτε να βλεπω trailers ταινιων αλλα αυτο εδω το προτεινω. Αν σας αρεσει, θα σας αρεσει σιγουρα και η ταινια
Πρεπει να αρχισω ξανα τις ταινιες μιας και δεν εχω δει πολλα απο αυτα που αναφερθηκαν κι εδω και στο αλλο θρεντ παροτι τα εχω χρονια στις λιστες μου
7 Likes
2 Likes