Το να διεκδικεις τα όνειρα σου είναι όντως κάτι καλό σωστό και κάτι που σου δίνει ζωή. Το να φύγεις απο το σπίτι της μάμας και να μείνεις μόνος σου είναι επίσης καλο και κάτι που σε κάνει να βλέπεις τη ζωή με διαφορετικό μάτι. Εκτιμάς και την πιάτσα, αλλά, και την μόρφωση.
Εγω είμαι 30 χρονών και απο τα 22 μου εχω αλλάξει 2 χώρες 4 νομούς και 5 σπίτια. Κάποια στίγμη,τα βαρίεσαι όλα και συμβιβάζεσαι, ειδικά όταν τα χρόνια περνάνε. Όσο απο δουλείες, έχω κάνει απο μαραγκός και σιδερας, σε εργάτης και φωτογράφος και τωρα έχω μια καλή δουλεία με καλό μισθό και σχετική με τα πτυχια μου και τις βλέψεις απο μικρο παιδι. ¶μα με ρωτήσεις αμα είμαι ευχαριστημένος, δε ξέρω να σου απαντήσω.
Αυτο που θα σου πω, όμως και θα συμφωνησω με την Λαρόκκα είναι οτι, οταν σου μπει το αυγο στο κώλο που λένε και στο χωρίο μου αφήνεις τiς επαναστάσεις και τις φιλοσοφίες και λές δόξα τα Θεό. Δε θα κάτσω να χαλαστώ και σιγουρα δε θα το παίξω πολίτης τιμωρός, και δεν θα ασχολουμαι με το γιατι ο προιστάμενος μου παίρνει 7000 ευρω μισθο, και ο γείτονας μου έχει ενα SUV ένα Volvo και μια βιλάρα. Όσο και να χαλάει μερικούς, οι άνθρωποι δεν είναι ίδιοι.Το θέμα είναι πόσο επιρεάζει τον καθένα αυτή η ιδέα.
Όσο για αυτό που είπε ο Τολκί, ναι, τα πτυχία δεν κάνουν τον άνθρώπο, αλλα οι πιθανότηες σου να βρείς μια καλή δουλεία, με καλά λεφτα αυξάνονται εκθετικά. Και όσο νάναι,το να έχεις μεταπτυχια και διδακτόρικα μπορέι να μην σου άλλαξει το χαρακτήρα, αλλά, θα σου δώσει πολλά που η πιάτσα και το μεροκάματο δεν θα στα δώσουν.
Και για να τελιώνω, υπάρχουν άνθρωποί βολέμενοι, που απλά δεν καιγονται και τόσο, και μια ζωή κυνηγάνε το όνειρο τους, και άμα έρθει ήρθε, και φυσικά οι άνθρωποι, που τους αρμόζει το ρητό, Μάνα γεννησε με,με τύχη και αμέσως πεταξε με στα σκούπιδια. Η δουλεία είναι υγεία,και δεν είναι ντροπή,όλοι πιστευουμε οτι αξίζουμε περισσότερο απο αυτά που μας δίνουν.Αλλά δε είναι έτσι πάντα.