Αλλος ενας λογος να μικρυνει αυτο το κρατος
Πρεπει να μικρυνει σε πολλους τομεις, αλλα οχι σε ολους.
Έχω την αίσθηση ότι δεν έχεις καταλάβει επαρκώς το συγκεκριμένο κεφάλαιο του εν λόγω βιβλίου. Ο Rothbard προτείνει ? αν ακολουθήσεις τη συλλογιστική όλου του κεφαλαίου ? ένα εναλλακτικό σύστημα λειτουργίας του οικογενειακού δικαίου με προφανή στόχο την βελτίωση των συνθηκών ζωής των παιδιών. Λαμβάνοντας ως δεδομένα τα στοιχεία περί του αυθαιρέτου προσδιορισμού της ενηλικίωσης και τον μηχανισμό της υιοθεσίας, εξηγεί τους λόγους για τους οποίους το σύστημα της γονικής μέριμνας παρουσιάζει κινδύνους. Προτείνει, λοιπόν, αυτό που θεωρεί ορθότερη μέθοδο, δηλ. την κατάργηση των υποχρεώσεων που πηγάζουν από την αυτόματη γονική μέριμνα, και παρουσιάζει, ως αντίβαρο της απουσίας τους, αφενός την δυνατότητα διάθεσης της γονικής μέριμνας προς τρίτους και, αφετέρου, μια τρόπον τινά δυνατότητα «αυτοδιάθεσης» των παιδιών, όταν κρίνεται ότι η ωριμότητά τους το επιτρέπει, καθώς επίσης την προέκταση αυτής, δηλαδή την δυνατότητα για τα παιδιά οικιοθελώς να εξέρχονται της γονικής μέριμνας, όταν και πάλι κρίνεται ότι η ωριμότητά τους το επιτρέπει.
Οι λόγοι για τους οποίους διαφωνώ είναι άσχετη κουβέντα. Πάντως, εάν παρατηρήσεις την εξέλιξη του οικογενειακού δικαίου παγκοσμίως, πιστεύω ότι θα βρεις πάμπολλα παραδείγματα νομοθεσιών που τείνουν σε λύσεις εμπνευσμένες από αυτή τη συλλογιστική, παρότι, βεβαίως, δεν καταργούν την αυτόματη γονική μέριμνα (και καλώς κάνουν, κατ εμέ). Τα εξωφρενικά περί υποστήριξης της τρομαχτικής γνώμης ότι «πρέπει να πεθαίνουν τα παιδιά» είναι ουρανοκατέβατα και πράγματι τα βγάζεις από το μυαλό σου. Με δεδομένα τα δυστυχή ουκ ολίγα σκάνδαλα γονέων που σκοτώνουν τα παιδιά τους, αλλά και τις άδικες συνθήκες διαβίωσης παιδιών που είχαν τη δυστυχία να γεννηθούν από παιδεραστές ή ανθρώπους που τα καταναγκάζουν να εργαστούν ή που δεν μπορούν να τους παρέχουν πολύ βασικά πράγματα, η αντιστάθμιση που προτείνει ο Rothbard δεν είναι τόσο απάνθρωπη όσο την παρουσιάζεις (αν θεωρείς ότι την παρουσιάζεις, δηλαδή, γιατί μάλλον την εξαφάνισες). Στην πράξη, δηλαδή, φανταζόμαστε εύκολα πώς ένα τέτοιο σύστημα θα ευεργετούσε το παιδί μιας ανήλικης ναρκομανούς, πιθανόν περισσότερο από το τότε συστημα.
Ψευδείς εντυπώσεις δημιουργούν όσα γράφονται με προχειρότητα και με σαφή αποπροσανατολιστικό σκοπό. Δεν παρέθεσες αυτούσιο το απόσπασμα, αλλά φαίνεται πως σκοπίμως έκοψες την τελευταία περίοδο που παραπέμπει στις λύσεις που εξισορροπούν αυτό το τρομακτικό επιχείρημα. Προφανώς, out of context, η παράγραφος είναι εξωφρενική, αλλά ευτυχώς ο Rothbard δεν την έγραψε out of context. Επιπλέον, η επιλογή να παραθέσεις ένα στάδιο του συλλογισμού, χωρίς να εξηγείς τα πέριξ, μόνο εκ του πονηρού μπορεί να εκληφθεί.
Ελπίζω να μην χαλάμε τις καρδιές μας, αλλά, επειδή επικαλέστηκες όσα εγώ έγραφα, νομίζω πως όφειλα να επεξηγήσω. Επισημαίνω ότι ακόμα και αυτά που γράφω εδώ είναι μια απλή προσπάθεια να συνοψίσω ορισμένα πράγματα και δεν επαρκούν για την κατανόηση της θέσης του Rothbard, η οποία, δε, έχει και πολλά άλλα σημαντικά σκέλη.
Προφανως. Ας γινει μια αρχη με του τελειως αχρηστους τομεις του
Xαρά στο κουράγιο σου…:roll:
[U]Ο νέος κόσμος[/U]
Του Κωστα Ιορδανιδη
Στην Ελλάδα, τη χώρα των στρεβλώσεων, των αποδράσεων, της συνυπάρξεως με το παράλογο, [B][SIZE=“4”]ο καπιταλισμός στη χρηματοπιστωτική του εκδοχή δημιούργησε την ψευδαίσθηση ότι οι πάντες έχουν το δικαίωμα και επί πλέον τη δυνατότητα να ζουν όπως οι πλούσιοι.[/SIZE][/B]
Οι οικονομικές διαστρωματώσεις που ισχύουν σε κάθε κοινωνία υπέστησαν βιαία σάρωση. Μικροαστοί θεώρησαν ότι οι κόρες τους θα έπρεπε να πάρουν μαθήματα μπαλέτου, ότι τα αγόρια τους θα ήταν απαραίτητο να μάθουν ξιφασκία. Να αποκτήσουν δεξιότητες τελείως περιττές για τον μελλοντικό βιοπορισμό τους. [B][SIZE=“4”]Ο,τι εθεωρείτο προνόμιο της ανωτάτης αστικής τάξεως στο παρελθόν αντιμετωπίσθηκε ως αυτονόητο δικαίωμα για τα παιδιά δύο υπαλλήλων.[/SIZE][/B]
Η τάση αυτή θεωρήθηκε ως εκδημοκρατισμός του πλούτου και δανειοδοτήθηκε απερίσκεπτα από όλες τις πλευρές - τράπεζες, κράτος και ξένους δανειστές. Αλλά η κρίση ανέδειξε τη διαφορά ανάμεσα στον πλούτο της πιστωτικής κάρτας και του κατόχου χρυσών λιρών Αγγλίας παλαιάς κοπής ή νεωτέρας. Σε καμία χώρα της Ευρώπης δεν σημειώθηκε παρόμοια εξάρθρωση δομών και αντιλήψεων.
Κώστα Ιορδανίδη θέλω να σε γνωρίσω.
Άλλος ένας νεοφίλ που κάνει άμεση αναφορά στην ταξική διαστρωμάτωση και φυσικά έμμεση αναφορά στην “ταξική πάλη”, προφανώς γιατί τώρα τον συμφέρει για να τεκμηριώσει την απολογητική του. Πάει το ιερό τοτέμ της ατομικότητας, ζήτω οι τάξεις και οι ταξικές διαστρωματώσεις. Αυτοξεβράκωμα! :lol:
Ναι και γω θέλω να το γνωρίσω αυτό το πουλεν.Να του κάνουμε και κανα συνοικέσιο με καμιά Σώτη Τριανταφύλλου αν είναι αδέσμευτος?:-k
Αλήθεια τι δουλειά έκαναν οι γονείς του Κώστα Ιορδανίδη?
Τι δραστηριότητες έχουν τα παιδιά του Κώστα Ιορδανίδη?
Απο ποιο ευρώ και μετά έχει κάποιο παιδί δικαίωμα να κάνει αθλητισμό,μουσική,χορό κτλ?
Έτσι πληροφοριακά ρωτάω…
Ποιος είσαι συ ρε Χοκαμ, που θα τολμήσεις να βάλεις στο στόμα σου το τέρας της διανόησης Κώστα Ιορδανίδη?
Γιος δημοσίων υπαλλήλων είμαι φίλε.Οπότε… :-#
Αει πάενε να πιάσεις κάνα τσαπί, να αλλάξεις καμιά βρύση και να ξεβουλώσεις κάμια καλιόπη που μου θες και κιθάρες
Με λιγο ψάξιμο στα γρήγορα :
Κώστας Ιορδανίδης, δημοσιογράφος - Καθημερινή.
Μέλος του τιμητικού (??) συμβουλίου του ΕΛΙΑΜΕΠ.
Τι εστί ΕΛΙΑΜΕΠ;
Ελληνικό Ιδρυμα Ευρωπαικής και Εξωτερικής Πολιτικής
ΜΕταξύ των άλλων, εξέχοντα μέλη του ιδρύματος οι: Θάνος Βερέμης, Αλέξης Παπαχελάς, Ευάγγελος Κωφός. Ο τελευταίος αποτελεί ναυαρχίδα του ιστορικού αναθεωρητισμού μαζί με τον Νίκο Μαραντζίδη.
Από το επίσημο site του ΕΛΙΑΜΕΠ :
Το ΕΛΙΑΜΕΠ είναι ένα ανεξάρτητο, μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα ερευνητικό και εκπαιδευτικό ίδρυμα. Δεν εκφράζει, ούτε εκπροσωπεί συγκεκριμένες πολιτικές απόψεις. Επιχειρεί μόνο να λειτουργήσει ως βήμα ελεύθερου διαλόγου και ως κέντρο παραγωγής και διακίνησης ιδεών.
:lol::lol::lol::lol:
Η μόνη περιουσία που διαθέτει είναι τα ιδιόκτητα γραφεία του, προσφορά του Ιδρύματος Α.Γ. Λεβέντη και του Ιδρύματος Σταύρος Σ. Νιάρχος.
Διαχρονικά, οι χορηγίες του Κοινωφελούς Ιδρύματος Αλέξανδρος Σ. Ωνάσης και της Εθνικής Τράπεζας υπήρξαν εξαιρετικά σημαντικές τόσο για την υλοποίηση συγκεκριμένων δράσεων όσο και για τη γενικότερη λειτουργία του ΕΛΙΑΜΕΠ. Σημαντική επίσης για την αποτελεσματική λειτουργία του Ιδρύματος υπήρξε η υποστήριξη της Τράπεζας της Ελλάδος, της Α.Ε. Τσιμέντων ΤΙΤΑΝ, του OTE A.E. της S&B Βιομηχανικά Ορυκτά Α.Ε., του Ιδρύματος Λίλιαν Βουδούρη και του Ομίλου Ευθυμιάδη στη Θεσσαλονίκη.
Τα τελευταία χρόνια, το ΕΛΙΑΜΕΠ δημιούργησε ερευνητικές θέσεις με επώνυμες χορηγίες, όπως αυτή του Ιδρύματος Ιωάννου Φ. Κωστοπούλου, του Ιδρύματος Μποδοσάκη και της σαουδαραβικής εταιρείας Consolidated Contractors Company (CCC).
Συγκεκριμένα προγράμματα ή δράσεις του ΕΛΙΑΜΕΠ έχουν κατά το παρελθόν υποστηριχθεί από κρατικούς ή ιδιωτικούς φορείς στην Ελλάδα και το εξωτερικό, όπως τα Υπουργεία Εθνικής Οικονομίας και Πολιτισμού, η Γενική Γραμματεία Έρευνας και Τεχνολογίας, η Αντιπροσωπεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Ελλάδα, ο ΟΠΑΠ Α.Ε., οι εταιρίες INTRACOM Α.Ε και PriceWaterhouseCoopers, το Συμβούλιο της Ευρώπης, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το European Science Foundation, η Παγκόσμια Τράπεζα, η Διεύθυνση Δημόσιας Διπλωματίας του ΝΑΤΟ και τα ιδρύματα Eleni Nakou Foundation, Ford Foundation, Friedrich Naumann Stiftung, Japan Foundation, German Marshall Fund of the United States, United States Institute of Peace και John D. and Catherine T. MacArthur Foundation.
Κατά την τρέχουσα περίοδο στο Πρόγραμμα συμμετέχουν οι εξής φορείς:
EFG Eurobank Εργασίας Α.Ε., Laskaridis Shipping Co. Ltd, Lockheed Martin International S.A., Neptune Lines Shipping and Managing Enterprises S.A., Raycap Α.Ε., Upstream Α.Ε., Vodafone-Πάναφον, ΑΕ Τσιμέντων Τιτάν, ΑΛΟΥΜΥΛ Α.Ε., ΔΕΗ Α.Ε., ΜΕΒΓΑΛ, ΟΤΕ Α.Ε., Πρεσβεία Ιαπωνίας, Πρεσβεία Καναδά, Πρεσβεία Ολλανδίας, Πρεσβεία της Δημοκρατίας της Κορέας, Πρεσβεία της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας, Τράπεζα Πειραιώς, ΦΑΜΑΡ Α.Β.Ε., Φουρλής Α.Ε. Συμμετοχών.
Xρηματοδότηση από τραπεζίτες, εφοπλιστάδες, βιομήχανους, αμερικάνικα και όχι μόνο νεοφιλ think tanks. Φαντάζομαι όλα αυτά τα λεφτά προορίζονται για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων των υποτελών τάξεων…:roll:
@ χόκαμ… δημόσιοι υπάλληλοι οι γονείς σου; Υιός του διαβόλου δηλαδή.
^ με σίγουρο κίνδυνο να φάω ξύλο, νομίζω πως κρίνετε ιδεολογικά μία γεγονικότητα, άρα είστε μία τρίχα εκτός θέματος.
Με το να αντιδράτε έτσι ακραία στο περιεχόμενο του κειμένου βλέπετε το δέντρο (την όποια χρωματισμένη πολιτικά “νεοφιλελεύθερη” ιδεολογία) και χάνετε το δάσος ([B]τους μηχανισμους[/B] με τους οποίους συνέβησαν όσα πάνω κάτω λέει ο τύπος στο κείμενο.
Αυτό που με εξέπληξε ήταν η αντίδρασή σας. Sit back. Relax. Enjoy the melody. Διάβασε λίγο πιο μέσα στις γραμμές.
Γιατί αυτό που τελικά είναι το σημαντικό δεν έχει απαντηθεί
Σε καμία χώρα της Ευρώπης δεν σημειώθηκε παρόμοια εξάρθρωση δομών και αντιλήψεων
Και ούτε θεωρώ πως το απαντάει ο κος Ιορδανίδης βέβαια. Ωστόσο οι αντιδράσεις σας στα μάτια μου απλώς θολώνουν/ πολώνουν περισσότερο το τοπίο
Καλά τα λέει. Εγώ που δεν έμαθα ούτε μπαλέτο, ούτε ξιφομαχία τώρα είμαι …μετανάστης 
Γιατί το άλλο…
Οι οικονομικές διαστρωματώσεις που ισχύουν σε κάθε κοινωνία υπέστησαν βιαία σάρωση
(Η αταξική κοινωνία του καπιταλισμού στη χρηματοπιστωτική του εκδοχή:wacko:)
Ντέμιαν είμαι βαφτισμένος ρε συ. Το Κώστας είναι alias.
Οι σχέσεις του ΕΛΙΑΜΕΠ με την Καθημερινή είναι πασιφανείς, εκτός από Παπαχελά και Ιορδανίδη που είναι ο αρχισυντάκτης και τακτικός αρθογράφος αντίστοιχα, γράφουν συχνά πυκνά και οι Βερέμης, Ντόκος, Παγουλάτος, Μαραντζίδης (δεν είναι στο ΕΛΙΑΜΕΠ, αλλά αναφέρθηκε η σχέση του), ενώ άλλοι συνδέονται με άλλες εφημερίδες, Ιωακειμίδης (ΝΕΑ), Κούρκουλας, Καρτάλης, Ευσταθιάδης (Βήμα) κλπ.
Έτσι είναι τα σωστά θινκ τανκς βρε παιδειά, τα μμε και τα πανεπιστήμια πιάνουμε, τι περιμένετε;
Καλώστονα τον Χάιντεγκερ.
Ποια είναι η γεγονικότητα που αν την κρίνουμε ιδεολογικά βγαίνουμε εκτός θέματος;
Με το να αντιδράτε έτσι [B]ακραία [/B]
Με το να αντιδράτε έτσι [B]ακραία [/B]
Με το να αντιδράτε έτσι [B]ακραία [/B]
Ξανασκέψου το καλύτερα.
Όσο για τους μηχανισμούς που λες, αν θες ανάλυση μπορείς να βρεις πολλές πηγές, πχ. στον Μονοδιάστατο Άνθρωπο του Μαρκουζε αναλύονται οι ίδιοι μηχανισμοί ταύτισης εργάτη - αφεντικού, αλλά από την αντίθετη πολιτική και ιδεολογική θέση.
Εδώ όμως μιλάμε για έναν αρθογράφο κι όχι για έναν διανοούμενο από τον οποίο περιμένουμε ανάλυση. Εξέφρασε μια χυδαία θέση με αντίστοιχο τρόπο κι εμείς αντιδρούμε σε αυτό.
Κατ’ αρχάς δεν υπάρχει καμία μελωδία σε αυτά που λέει, δυσωδία σίγουρα.
Δεύτερον δεν είμαι σίγουρος αν έχεις καταλάβει ότι με το να λέει “Σε καμία χώρα της Ευρώπης δεν σημειώθηκε παρόμοια εξάρθρωση δομών και αντιλήψεων” δεν μιλάει για την γενικότερη αξιακή αναπροσαρμογή στην οποία αναφέρονται οι περισσότεροι δημιογράφοι, αλλά εκφράζει κάτι πολύ συγκεκριμένο. Τη δυσαρέσκειά του για την αντίδραση των χαμηλότερων τάξεων στην ολοένα αυξανόμενη καταπίεση που αναγκάζονται να υποστούν. Κι επειδή αναφέρεται στην ταξική αντίθεση λες και είναι κάποια νομοτέλεια και χαλιέται που “εξαρθρώνονται” αυτές οι θεόσταλτες και τόσο βολικές γι’ αυτόν και τους όμοιούς του “δομές και αντιλήψεις”, καταλήγει να μιλάει σαν την Μαρία Αντουανέτα κλεισμένος στη δική του πραγματικότητα.
Αν τα έχεις καταλάβει αυτά και παρ’ όλα αυτά το μόνο που έχεις να πεις είναι ότι με την αντίδρασή μας “πολώνουμε το τοπίο”, τότε κάτι δεν πάει καλά.
Εγώ πάντως που δεν ξέρω ούτε τον Μαρκούζε ούτε τον Χάιντεγκερ, ξέρω πως η Almighty εξέφρασε την άποψη της αρκετά ευγενικά και δεν της αξίζει τέτοια ειρωνία, επίθεση και εκφράσεις όπως “τότε κάτι δεν πάει καλά” αν δεν συμφωνείς μαζί μας. Δηλαδή και που να είχε πει πως μας θεωρεί παραπάνω από “μια τρίχα εκτός θέματος”.
Καλά Χριστούγεννα
Συμφωνώ απολύτως.
Είναι ένας απλός.αρθρογράφος.της Καθημερινής. που εκπροσωπεί ένα think tank.
ξέρεις τι θα ακούσεις από αυτόν.
Πώς μπορείς να απαιτείς μία “μη χυδαία θέση” από κάποιον “όχι διανοούμενο από τον οποίο δεν περιμένεις ανάλυση”? Η δική μου θέση είναι πως - ακούω τη δική του θέση αλλά [B]απαιτώ[/B] ανάλυση. η θέση από μόνη της δεν μου προσφέρει κάτι, καμία γνώση, δεν μου λέει τίποτα. κι αν δεν μου την παρέξει αυτός θα ψάξω, θα ακούσω, θα την βρω. με το να μην απαιτείς ανάλυση από τους αρθρογράφους σου πέφτεις κι εσύ σε χυδαίες θέσεις - καλή ώρα.
Ποια είναι η μετά-την-αντιπολίτευση, ή ακόμη πιο όμορφα, η μεταπολεμική ιστορία της ελλάδας? αυτή είναι η γεγονικότητα.
Ό,τι είπα και πιο πάνω. Πιάνεις το συναίσθημά του. Την απόχρωσή του. Βγες από αυτό. [B]Άκου[/B] το επιχείρημά του. Όσο χυδαίο ή κενό κι αν σου φαίνεται. Γιατί αυτό το επιχείρημά του είναι η μισή και πάραπάνω μερίδα του πληθυσμού σήμερα. Το επιχείρημά του είναι η Κυρίαρχη Αφήγηση των ημερων, αν σε θυμώνει τόσο ακαριαία έχεις χάσει το παιχνίδι, λυπάμαι.
Εγώ φταίω που λόγω σύγχυσης δεν τήρησα την υπόσχεσή μου να απέχω από το podium.
Νίκε
[SPOILER]την επόμενη φορά που θα προσβληθείς όταν σου πω πως ενίοτε βγάζεις ένα πολύ σνομπ πρόσωπο προς τα έξω στο φόρουμ, θα βρω τρόπο να σε βαρέσω.[/SPOILER]
Ό,τι άλλο σχετικά με αυτή τη συζήτηση σε pm, νομίζω ήμουν σαφής.
Κοίτα να δεις πώς έχει η κατάσταση.
Από τότε που με είπες ρουφιάνο και διάφορα άλλα ωραία επειδή τσαντίστηκες γιατί σε εξέθεσα αναφέροντας ένα κανονικότατα δημοσιευμένο ποστ σου που έσπευσες να αποσύρεις, είπα να σε γράψω στα παπάρια μου και να μην ξανασχοληθώ μαζί σου γιατί μολονότι αναγνωρίζω ότι έισαι ευφυής άνθρωπος, μάλλον δεν κάνουμε χωριό εμείς οι δύο και σε καμία περίπτωση δεν ψήνομαι να συνδιαλέγομαι με άτομα που με χαρακτηρίζουν έτσι.
Οπότε αν θες να πετάγεσαι σαν την κλανιά κάθε φορά που διαφωνώ με κάποιον, όπως τότε με τον κράμπζοντι, χωρίς να έχεις καμία θεσμική δικαιοδοσία ως μοντ, αλλά έτσι, επειδή είσαι το καλό παιδί και ο αυτόκλητος ειρηνοποιός του φόρουμ, κάν’ το ελεύθερα, απλά να ξέρεις ότι δεν σε λαμβάνω υπόψη και δεν πρόκειται να επηρεάσεις κάποια κατάσταση. Δεν καταλαβαίνω και γιατί επιμένεις να το κάνεις στην τελική, αλλά το θέμα είναι δικό σου και δεν είναι κι απαραίτητο να καταλάβω.
Στην προκειμένη, εφόσον από μόνος σου δηλώνεις άσχετος, γνώμη μου είναι ότι καλό θα ήταν να παρέμενες και άσχετος, διότι δεν μπορείς να γνωρίζεις αν η αναφορά μου στον Χαιντεγκερ ήταν για τη “γεγονικότητα” που είναι όρος επινοημένος από αυτόν και όχι ειρωνικό σχόλιο προς τον συνομιλητή μου όπως υπέθεσες και αν η αναφορά στον Μαρκουζε μπορεί να παραπέμπει σε άλλη συζήτηση με τον ίδιο συνομιλητή που έχει γίνει σε τελείως διαφορετικό πλαίσιο. Γενικά νομίζω ότι είσαι τελείως άκυρος σε αυτή σου την παρέμβαση, όπως και απριορι σε κάθε άλλη αντίστοιχη, αλλά προφανώς και είσαι ελεύθερος να λες τη γνώμη σου αν θέλεις, χωρίς να σε νοιάζει η ενδεχόμενη αντίδραση ή αδιαφορία μου.
Το ροκιν, εξ όσων γνωρίζω, είναι ένα φόρουμ με κανόνες και με όργανα επίλυσης διαφορών, αν κάποιος νιώθει θιγμένος μπορεί να προσφύγει εκεί. Δεν γνωρίζω αν θες να υποκαταστήσεις τους ροκιν θεσμούς και αν οι υπόλοιποι χρήστες χαίρονται να τους εκπροσωπείς εθελοντικά, αλλά προκαταβολικά σου λέω ότι δεν θα ήθελα να κάνεις κάτι τέτοιο για μένα και γενικότερα όσο λιγότερο απευθύνεσαι σε μένα τόσο το καλύτερο και για τους δυο μας.
Δηλαδή ή διανοούμενος που κάνει αναλύσεις ή μη διανοούμενος με χυδαίες απόψεις; Δεν υπάρχει τίποτα στο ενδιάμεσο;
Μπορείς να επιχειρηματολογήσεις υπέρ του χυδαίου των θέσεών μου αν θέλεις.
Για μένα αυτή είναι μια πολύ αυθαίρετη χρήση ενός αρκετά συγκεκριμένου όρου, αλλά ας πούμε ότι του δίνεις καινούριο περιεχόμενο.
Αναλύοντας την γεγονικότητα, δηλαδή την μεταπολεμική ιστορία της Ελλάδας σύμφωνα με σένα, βγαίνουμε εκτός θέματος λες. Αν παραβλέψουμε το γεγονός ότι το θρεντ λέγεται “ιδεολογικές συζητήσεις”, τι είδους ανάγνωση προτείνεις εσύ για να μείνουμε εντός θέματος;
Νομίζω εξήγησα πώς αντιλαμβάνομαι το επιχείρημά του και, ναι, συμφωνώ πως είναι η κυρίαρχη αφήγηση σήμερα. Δεν με θυμώνει απλά, με εξοργίζει, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως δεν μπορώ να καταλάβω από ποια ιδεολογική σκοπιά προέρχεται.
Επίσης αν εγώ με τον θυμό χάνω το παιχνίδι, εσύ με τη σύγχυση τι χάνεις;
Εκτός από τον χρόνο σου να μου απαντάς, εφόσον ξέρεις ότι είναι άσκοπο;
