A
Από τα πρώτα που μου ήρθαν στο μυαλό και έμεινε εκεί μέχρι το τέλος.
The Dear Hunter - Act V: Hymns With the Devil in Confessional (2016)
Ενα χρόνο μετα το καταπληκτικο IV ο Casey ξεπερασε για ακομη μια φορα τον εαυτο του και μας έδειξε ότι δεν στερείται ποτε απο εμπνευση. Υπεροχες μελωδίες και ενορχηστρώσεις.
Β
Αυτό ηταν απο τα πιο δυσκολα μπορω να πω. Be, By The Way, Brothers, Blasterpiece, Blue Valentine ειναι καποια που διεκδικησαν τη θέση και ίσως κανονικα να την εδινα στον Tom Waits αλλα τελικα εστιασα στο point του Leper να κανουμε τις λίστες δικές μας. Τα αλμπουμ να μας εκπροσωπουν.
Dent - Bao Bei (2019)
Metal; Punk; Doom; Experimental; Hardcore; Noise; Δεν υπαρχουν genres. Μόνο η ψυχή της Lane Shi να αφήνει το σώμα της μετά από κάθε κραυγή.
C
Και εδω υπηρχαν πολλα αξια αναφορας. Απο Coal μέχρι City Sun Eater In The River Of Light. Παρ' όλα αυτά η θέση ήταν κλειδωμένη από το πρώτο δευτερόλεπτο.
Matana Roberts - Coin Coin Chapter One: Gens de couleur libres (2011)
Πολύ απλά υπάρχουν κάποιοι δίσκοι που σου ανοίγουν τους ορίζοντες.
D
Επίσης πολλές επιλογές. Επίσης ένα που ξεπερνάει τα υπόλοιπα.
Damon Albarn - Dr Dee (2012)
Για να γαληνεύει η ψυχή σου.
E
Άξιο αναφοράς και το Explosions Around, the Desert Inside αλλά ευκολάκι
Portugal. The Man - Evil Friends (2013)
Το πιο catchy συγκρότημα του γαλαξία.
F
Κλειδωμένο από τα αποδυτήρια. Η πρώτη θέση που συμπληρώθηκε στη λίστα. Press F to pay respects σε όλες τις άτυχες δισκάρες που τυχαίνει να ξεκινάνε με το ίδιο γράμμα. Δεν τις λυπήθηκα καθόλου.
The Mars Volta - Frances The Mute (2005)
Ο αγαπημένος μου δίσκος όλων των εποχών.
G
Ξεκίνησα με Gold Shadow, πήγα σε Gling-Gló, μετά στο Grace for Drowning
Jeff Buckley - Grace (1994)
Τελικά αφαίρεσα δύο λέξεις. Αν δεν υπήρχε ο Jeff δεν θα υπήρχαν πολλές από τις αγαπημένες μου μπάντες.
H
Άλλο ένα γράμμα με πολλές επιλογές αλλά κανένα απολύτως δίλημμα.
System of a Down - Hypnotize (2005)
Για μένα SOAD σημαίνει Serj και Daron.
I
Εδώ ήταν πιο δύσκολο να επιλέξω. In the Aeroplane over the Sea; In the Passing Light of Day; I am a Bird Now; Τελικά πήγα με...
The White Stripes - Icky Thump (2007)
Αν δεν υπήρχε ο Jack White, δεν θα έπαιζα κιθάρα.
J
Οκ αυτό αν και μου αρέσει το έχω σίγουρα πολύ πιο κάτω από όλα τα άλλα
Idles - Joy as an Act of Resistance (2018)
Κανείς δεν μπορεί να αγνοήσει τη δυναμική του όμως.
K
Εδώ στην αρχή είχα το Kid A με μισή καρδιά αν και μου αρέσουν οι Radiohead. Ευτυχώς μου ήρθε έμπνευση.
Socos & The Live Project Band - Kafka (2007)
Δίωρο ταξίδι που δεν θες να τελειώσει.
L
Άλλη μια θέση με πολλές επιλογές με ένα άλμπουμ να ξεχωρίζει
Rishloo - Living as Ghosts with Buildings as Teeth (2014)
Έτσι θα έπρεπε να είναι οι φωνητικές μελωδίες σε κάθε progressive δίσκο.
M
Εδώ αμφιταλαντεύτηκα πολύ. Έχω ξεκάθαρο νούμερο ένα. Αλλά πολλοί δίσκοι από κάτω κονταροχτυπιούνται με αυτούς του T ή του N (που θα μπορούσα να βάλω το ίδιο συγκρότημα). Τελικά μου ήταν υπερβολικά δύσκολο να διαλέξω ανάμεσα σε My Favourite Faded Fantasy, Melodrama κ.α. οπότε πήγα στην αρχική μου επιλογή.
Gazpacho - March of Ghosts (2012)
Μαγεία.
N
Εδώ η αληθεία είναι δεν θυμάμαι τι άλλο είχα βρει. Έκανα και διάλειμμα στο γράψιμο/ *Α ναι. Το Night απο επάνω
Witchcraft - Nucleus (2016)
Θα είναι εννιά κομμάτια αλλά θα ναι σαν να είναι δεκαοκτώ.
O
P
Η αλήθεια είναι ότι τους Leprous θα ήθελα να τους εκπροσωπήσω με Coal ή The Congregation που έχουν κάτι το πιο μεγαλειώδες αλλά πραγματικά θεωρώ ότι έχουν έξι ισάξια άλμπουμ, γι' αυτό και δεν ψήφισα ποτέ στο πολλ του αντίστοιχου θρεντ.
Leprous - Pitfalls (2019)
Pitfalls λοιπόν και δεν υπάρχει αδύναμη στιγμή. Ένα άλμπουμ που δείχνει την εξέλιξη της μπάντας.
Q
Βλ. ότι έγραψα στο J
gravitysays_i - Quantum Unknown (2016)
Είναι πολύ ωραίο που βγάζει τέτοιες μπάντες η Ελλάδα.
R
Θα το σκεφτόμουν να βάλω RATM αν επιτρεπόταν
Pain of Salvation - Road Salt One (2010)
Ο δίσκος που με μύησε στους PoS. Και easy listening και prog. Δεν μένει στιγμή στάσιμος.
S
Γράμμα γεμάτο δισκάρες. Θέλεις διπλό Stadium Arcadium; Θέλεις Say So; Θέλεις Sea of Cowards; Όσο δύσκολο κι αν ακούγεται, ευτυχώς είχα το τέλειο πικ. Δυστυχώς οι ελλείψεις σε X και Z με έκαναν να το αλλάξω.
Anouar Brahem - Souvenance (2014)
Γιατί χρειαζόμασταν και λίγο world jazz να βυθιστούμε.
T
Υπάρχουν διαχρονικοί δίσκοι και υπάρχουν και δίσκοι του τώρα
Royal Blood - Typhoons (2021)
Μου έκανε παρέα όλη την περσινή χρονιά.
U
Θα μπορούσα να βάλω και το Union. Ίσως μου διαφεύγει κάποιο εδώ αλλά είμαι οκ
Lana Del Rey - Ultraviolence (2014)
Φωνή βελούδο και παραγωγή Dan Auerbach.
V
Και εδώ νομίζω μου διαφεύγει κάποιο και εδώ δεν με νοιάζει
Coheed and Cambria - Vaxis – Act I: The Unheavenly Creatures (2018)
Sing along απ’ την αρχή έως το τέλος.
W
Εξεπλάγην με το πόσα άλμπουμ μπορούσα να βάλω εδώ και να είμαι ικανοποιημένος.
La Dispute - Wildlife (2011)
Αλλά υπάρχει ένα που εντάσσεται στις εμπειρίες.
X
Εδώ μόνο δύο βρήκα. Ευτυχώς μου αρέσει το ένα.
Omar Rodríguez-López - Xenophanes (2009)
Αν και δεν είναι το αγαπημένο μου από εκείνη την σειρά. Μιλάμε για μια από τις πιο επιτυχημένες εποχές του.
Y
Κι εδώ πολλά περισσότερα απ' ότι περίμενα. Πιο πολύ λυπάμαι για το Ys
Bent Knee - You Know What They Mean (2019)
Δεν μπορούσα όμως να μη βάλω Bent Knee. Όπως και στο νούμερο δύο που είχαμε την evil version τους, έτσι κι εδώ, δεν υπάρχουν ταμπέλες.
Z
Zaireeka δεν έχω ακούσει. Το Zrsha; Fundus Uterus δεν μου είπε πολλά. Το Zapopan μου άρεσε πιο πολύ απ' το Zen Thrills αλλά έχουμε βάλει ήδη Omar.
Zeal & Ardor - Zeal & Ardor (2022)
Στο τέλος σπάμε τους κανόνες και πάμε με s/t. Δεν είναι Stranger Fruit αλλά είναι aoty 2022
επίσης να πω ότι δεν έβαλα τον αγαπημένο μου δίσκο της προηγούμενης δεκαετίας γιατί δεν μου καθόταν καλά να βάλω κάτι με The στο Β
)
Ωραίες οι τυχαίες ανακαλύψεις.